เกิดใหม่....ในโลกของดาบพิฆาตอสูร
ตอนที่ 6 การคัดเลือกรอบสุดท้าย
โทคิโทว มุอิจิโร่
*กำลังเดินไปที่สถานที่ที่เขาจัดการคัดเลือกรอบสุดท้าย*
อาเรโกะ ปารุ
*เดินแบบไม่มีเสียงฝีเท้า*
ราตรีสวัสดิ์ค่ะมุอิจิโร่คุง
*ยิ้มอย่างร่าเริง*
โทคิโทว มุอิจิโร่
อ-อ๊ะ?! ง-ไง...
อาเรโกะ ปารุ
จะไปที่ภูเขามุเก็นโตะเหรอคะ?
*ยิ้ม*
โทคิโทว มุอิจิโร่
อืม...
*ตอบกลับอย่างเย็นชา...*
อาเรโกะ ปารุ
ไปด้วยสิคะ!
*ยิ้ม*
โทคิโทว มุอิจิโร่
//ให้ตายสิ....น่ารักชะมัด...ความรู้สึกนี้...มันมาอีกแล้ว...//
ที่ภูเขามุเก็นโตะสถานที่ที่เขาจัดการคัดเลือกรอบสุดท้ายกัน
โทคิโทว มุอิจิโร่
ดาบเธอแปลกจังนะ...
โทคิโทว มุอิจิโร่
เหมือนแส้ยาวๆเลย...
อาเรโกะ ปารุ
เหรอคะ?
*ยิ้ม*
อาเรโกะ ปารุ
ขอบคุณค่ะ
*ยิ้ม*
โทคิโทว มุอิจิโร่
//บ-บ้าเอ๊ย...หยุดทำตัวน่ารักซักที!!!!//
อุบุยาชิกิ คิริยะ
เราจะทำการคัดเลือกเป็นระยะเวลาทั้งหมด 1 สัปดาห์หรือ 7 วันนะ
อุบุยาชิกิ คิริยะ
ขอให้โชคดีในการสอบคัดเลือกครั้งนี้ด้วยนะทุกๆคน
อุบุยาชิกิ อามาเนะ
ขอให้โชคดีค่ะ
อาเรโกะ ปารุ
นี่ๆ มุอิจิโร่คุงคะ
โทคิโทว มุอิจิโร่
ว่า?
*วิ่งอยู่*
อาเรโกะ ปารุ
ฉันว่า....เราควรแยกทางกับไปปราบอสูรกันเถอะนะคะ
*ยิ้มและวิ่งอยู่*
โทคิโทว มุอิจิโร่
ความคิดดีนี่...ไม่เหมือนเมื่อก่อนแฮะ
*วิ่งไปทางตะวันตก*
อาเรโกะ ปารุ
นี่ชมหรือตำหนิกันคะ?
*ยิ้มอย่างร่าเริงแล้ววิ่งไปทางตะวันออก*
อสูรเก
*บีบคอนักล่าอสูรคนนึง*
อาเรโกะ ปารุ
อย่าเล่นเเรงแบบนั้นสิคะ
*ยังคงยิ้มอยู่*
อาเรโกะ ปารุ
มันผิดจรรยาบรรณโลกน่ะค่ะ
*ยิ้มอยู่*
อสูรเก
ถ้าฉันตอบว่าไม่ล่ะแม่หนูน่ารัก?~
อสูรเก
*บีบคอนักล่าอสูรคนนั้นแรงขึ้น*
อาเรโกะ ปารุ
*ชักดาบคล้ายแส้ยาวๆของเธอออกมา*
ถ้างั้น...
อาเรโกะ ปารุ
เราคงจะใช้วิธีสันติภาพไม่ได้แล้วล่ะค่ะ
*ยิ้มแลัวตั้งท่า*
อสูรเก
*แสยะยิ้ม*
มาสิแม่สาวน้อย~
อสูรเก
ร่างกายแสนเปราะบางและรูปร่างเล็กน้อยของเธอจะสบั้นคอของฉันได้เหรอ?
*ยิ้มอย่างเยาะเย้ย*
อาเรโกะ ปารุ
ปราณแมวกระบวนท่าที่ 4 : แมวสายตาอ่อนหวาน!
*ตีลังกาและใช้ดาบแส้ของเธอวาดลวดลายอย่างสวยงามเพื่อดึงความสนใจของคู่ต่อสู้แล้วหาทีเผลอจากนั้นก็ฟันคอคู่ต่อสู้ลง*
อสูรเก
//ลวดลายนี่มัน...//
อาเรโกะ ปารุ
ไหวไหมคะคุณ?
*ยิ้มอย่างอ่อนโยน*
อาเรโกะ ปารุ
ดีแล้วล่ะค่ะ! พยายามเข้านะคะ!
*ยิ้มแล้วจากไป*
โทคิโทว มุอิจิโร่
หุบปากแล้วรีบๆตายไปเลยได้ไหม?
อาเรโกะ ปารุ
*โผล่มาจากข้างหลัง*
พูดแรงจังเลยนะคะ...มุอิจิโร่คุง...
โทคิโทว มุอิจิโร่
ปารุจัง?
อาเรโกะ ปารุ
สายัณห์สวัสดิ์ค่ะ
*ยิ้ม*
โทคิโทว มุอิจิโร่
สายัณห์สวัสดิ์...
โทคิโทว มุอิจิโร่
อืม...บาย...
อสูรเก
*กำลังนั่งกินเนื้อคนอยู่*
โทคิโทว มุอิจิโร่
ปราณหมอกกระบวนท่าที่ 2 : สายหมอกแปดทิศ!
อสูรเก
*ตายทั้งๆที่กินข้าวไม่เสร็จ*
อุบุยาชิกิ อามาเนะ
เยื่ยมยอดมากๆที่รอดมาได้...
อาเรโกะ ปารุ
ขอบพระคุณอย่างสูงค่ะ...ท่านอามาเนะ
โทคิโทว มุอิจิโร่
ขอบพระคุณอย่างสูงเช่นกันครับท่าน
อุบุยาชิกิ อามาเนะ
จ้ะ
*ยิ้ม*
อุบุยาชิกิ อามาเนะ
ยินดีต้อนรับเข้าสู่หน่วยพิฆาตอสูรอย่างเป็นทางการจ้ะ
*ยิ้ม*
อาเรโกะ ปารุ
*นั่งซักผ้าอยู่ริมแม่น้ำ*
อุบุยาชิกิ อามาเนะ
//ขยันจังเลยนะ...ปารุจัง...//
อุบุยาชิกิ อามาเนะ
//แต่ทว่า...//
อุบุยาชิกิ อามาเนะ
//นางจะ...ทำงานหนักเกินไปไหมนะ?//
อุบุยาชิกิ อามาเนะ
//บอกให้พักก็ไม่ฟังเลย...//
อุบุยาชิกิ คิริยะ
นี่ๆ ปารุจัง...
อาเรโกะ ปารุ
หืม? ว่าจะไดก๋าคิริยะ?
*ยิ้มและซักผ้าอยู่*
(ว่าจะไดก๋า = ว่าไงเหรอ)
อุบุยาชิกิ คิริยะ
พอได้แล้ว....ไปพักเถอะ...
อุบุยาชิกิ คิริยะ
เดี๋ยวตอนกลางคืนเธอก็ต้องไปทำภารกิจ...
อุบุยาชิกิ คิริยะ
เดี๋ยวเธอจะเหนื่อยเอานะ...
อาเรโกะ ปารุ
บ่เป๋นหยังเจ้า...
(ไม่เป็นไรหรอกค่ะ)
อาเรโกะ ปารุ
ข้าเจ้านะก๋ารได๋กุๆวัน
(ฉันทำงานได้ทุกวัน)
รู้นะว่าเธอเป็นคนเชียงใหม่...
อุบุยาชิกิ คิริยะ
เธอนี่ดื้อจริงๆเลย...
อาเรโกะ ปารุ
น่านะ~ อีกแค่หม้อเดียวเอง...
*ยิ้ม*
โทคิโทว มุอิจิโร่
*จับข้อมือของนาง*
โทคิโทว มุอิจิโร่
พอได้แล้ว...
อาเรโกะ ปารุ
โถ่...อีกหม้อเดียวเองน่า...
โทคิโทว มุอิจิโร่
*จับข้อมือทั้งสองของนางแล้วจับตัวของนางและตรึงเธอไว้กับผนังตัวแขนของเขา*
อาเรโกะ ปารุ
//อะ-อะไรกัน?//
โทคิโทว มุอิจิโร่
ผมบอกว่า...
โทคิโทว มุอิจิโร่
พอได้แล้ว...
หน้าของพวกเขาอยู่ห่างจากกันแค่นิ้วเดียว
อุบุยาชิกิ คิริยะ
//ฉากเด็ดแน่ๆ//
โทคิโทว มุอิจิโร่
อืม...ดีแล้ว...
Comments