อุ้มรักปาฏิหาริย์
...ตอนที่ 1 ผู้ชายก็เหมือนกันหมด...
... “แม่คะพ่อคะริชากลับมาแล้วค่ะ”...
... ริชาโผล่เข้ากอดผู้เป็นแม่ ด้วยความคิดถึงจากที่ยุ่งกับการดูแลร้านมาหนึ่งเดือนเต็มๆ จนทำให้เธอไม่มีเวลากลับบ้าน...
... “คิดถึงจังเลย ไม่เจอตั้งหนึ่งเดือนผอมลงไหมนิ อย่าหักโหมกับงานมากนะลูก”...
...ผู้เป็นแม่กล่าวกับลูกสาวอันเป็นที่รัก ด้วยความเป็นห่วง...
...“หะ ผอมลงหรอคะ ริชาก็ว่าปกตินะ งานที่ทำก็ไม่ได้หนัก เพราะมีลูกน้องช่วยดูแล แถมกินเก่งมากกว่าเดิมอีกนะคะ เห็นอาหารอร่อย ๆ ไม่ได้เลย แต่ละเดือนหมดไปกับของกินล้วนๆ แม่ไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ”...
...“ถ้าเป็นแบบนั้นก็ดีซิแม่จะได้ไม่ต้องเป็นห่วง เออ…ริชา ดูนี่ซิ”...
...“อะไรคะ”...
...ริชาถามด้วยความสงสัย ก่อนที่ผู้เป็นแม่ จะยืนโทรศัพท์ให้ลูกสาวดูผู้ชายในรูป ที่หล่อเหลาเอาการเลย หนุ่มตี๋ดีกรีนายแพทย์ชื่อดัง ในโรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่ง...
...“แม่คะ อีกแล้วนะ”...
...ลูกสาวพูดพร้อมกับทำหน้าเซ็งๆ...
...“หนูบอกแม่กี่ครั้งแล้ว ว่าหนูไม่อยากมีแฟน แม่ไม่ต้องเอาใครมาแนะนำอีกแล้วนะคะ”...
...“แต่พี่เขานิสัยดีจริงๆนะลูก เป็นสุภาพบุรุษ รักสัตว์ ชอบทำบุญด้วย ดูซิหล่อก็หล่อ เหมาะกับลูกสาวแม่มากเลย”...
...ผู้เป็นแม่พูดไปยิ้มไปพลางยกรูปขึ้นเทียบกับ ลูกสาวที่อยู่ตรงหน้า...
...“เฮ้อ”...
...ริชาถอนหายใจ เฮือกใหญ่...
...“แม่คะ หนูบอกแม่กี่ครั้งแล้ว ว่าชาตินี้หนูจะไม่มีแฟน ไม่แต่งงาน ผู้ชายมันก็เหมือนกันหมดละค่ะแรกๆ ก็ดีไปหมดพอหลังๆ มันก็ออกลายซะทุกคน ผู้ชายมันเฮ็งซวยค่ะ!”...
...ริชาพูดด้วยน้ำเสียงและสีหน้าจริงจัง ถึงกับทำให้ผู้เป็นพ่อ ที่ยืนเงียบๆอยู่ในเหตุการณ์ถึงกับสะดุ้ง...
...“(หะ ลืมไปแล้วหรอว่าพ่อเป็นผู้ชาย)”...
...ผู้เป็นพ่อได้แต่คิดในใจ...
...“ไม่ทุกคนหรอก ดูอย่างพ่อซิ หนูแค่ปิดกั้นตัวเองนะริชา ลองเปิดใจดูอีกครั้งนะ นะๆ”...
...“ไม่เอาค่ะแม่ ริชาเหนื่อยแล้วขอตัวขึ้นไปข้างบนก่อนนะคะ”...
...“แต่…ริชาลูก”...
...ผู้เป็นแม่พูดด้วยสีหน้ากังวลใจ...
...“เอาน่าคุณ ตามใจลูกเถอะ”...
...ผู้เป็นพ่อพูดเสริม ช่วยลูกสาวอีกแรง...
...“นะค้าาแม่”...
...ริชาพูดด้วยน้ำเสียงออดอ้อนผู้เป็นแม่ มีหรือที่แม่ของเธอจะไม่แพ้ลูกอ้อนนี้...
...“ก็ได้จ๊ะ ไปพักผ่อนเถอะ เดี๋ยวแม่จะไปทำกับข้าวไว้ให้ทาน”...
...พอผู้เป็นแม่พูดจบ เธอก็โผเข้าไปจุ๊บแก้มคนทั้งสอง ก่อนจะรีบวิ่งขึ้นไปชั้นบนของบ้านอย่างสบายใจ โดยมีสายตาทั้งสองจับจ้องอย่างเอ็นดู แม้ว่าเธอจะอายุจะ28แล้ว แต่ในสายตาทั้งสองนั้นก็ยังเป็นเด็กน้อยอยู่เสมอ...
...“สงสัยชาตินี้แม่จะไม่ได้อุ้มหลานแล้วละพ่อ” ...
...“เอาน่าแม่ให้เวลาลูกหน่อยนะ ไม่มีอะไรแน่นอนหรอก ในอนาคตยัยหนูของเราอาจจะเจอคนที่พร้อมจะเปิดใจอีกครั้งก็ได้”...
...“แม่หวังว่าจะเป็นแบบนั้นนะ”...
...ฝ่ายสามีพูดปลอบใจพลางยื่นแขนไปโอบไหล่ภรรยา...
.......
.......
.......
.......
...“เฮ้อ เมื่อไหร่พ่อกับแม่จะเลิกพูดเรื่องนี้สักทีนะ”...
...ร่างบางถอนหายใจเฮือกใหญ่ ก่อนจะทิ้งตัวลงนอนบนเตียง พลางนึกถึงอดีต...
.......
.......
.......
.......
... 5 ปีที่แล้ว...
...“วันนี้เป็นวันครบรอบทั้งทีต้องมีอะไรพิเศษไปเซอร์ไพรส์ซะแล้ว”...
...หญิงสาวคุ้นคิดพร้อมกับกวาดสายตาไปรอบๆ ร้านค้าต่าง ๆ นานา อยู่สักพัก ก่อนที่สายตาจะไปสะดุดเข้ากับดอกไม้ช่อใหญ...
...“สวยจังช่อเท่าไรคะ”...
...“500 บาทครับ”...
...“อื้ม…ช่อไหนดีนะ แล้วช่อนี้ละคะ”...
...ริชากวาดสายตาไปรอบ ๆ...
...“500 เหมือนกันครับราคาเดียวทั้งร้าน”...
...“อ่อค่ะ เลือกไม่ถูกเลย มีแต่ช่อสวย ๆ ทั้งนั้น”...
...“จะซื้อไปให้ใครหรอครับ”...
...“ซื้อไปให้แฟนค่ะ พอดีวันนี้เป็นวันครบรอบ 5 ปี ที่เราคบกันค่ะ”...
...“งั้นช่อนี้ไหมครับ น่าจะเหมาะ ความหมายดีสื่อถึงรักที่มั่นคง”...
...พ่อค้าชี้ไปยังดอกไม้ช่อใหญ่...
...“อื้มหรอคะ สวยจริง ๆ ด้วย งั้นเอาช่อนี้ค่ะ”...
...“ได้ครับ”...
...พ่อค้ายิ้มก่อนเอื้อมไปหยิบช่อดอกไม้นั้น...
...“นี่ครับ”...
...“ค่ะ”...
...พ่อค้ายื่นช่อดอกไม้ให้กับริชา ก่อนที่เธอจะยื่นเงินให้กับเขา...
...“ขอบคุณที่อุดหนุนครับ ของให้รักกันนานๆนะครับ”...
...พ่อค้ายิ้มกว้าง...
...“ขอบคุณค่ะ”...
...พูดจบหญิงสาวยิ้มตอบ ก่อนจะเดินออกจากร้านไป...
...“สวยจัง”...
...ริชาพูดพลางก้มมองดอกไม้ช่อใหญ่ที่อยู่ในอ้อมกอด...
...“เวธัสต้องชอบมากแน่ๆ”...
...พบจบหญิงสาวก็รีบตรงดิ่ง ไปยังคอนโดแฟนหนุ่มทันที...
.......
.......
.......
.......
...ณ คอนโดเวธัส...
...ริชามาถึงคอนโดของแฟนหนุ่นก่อนเวลานัดสองชั่วโมงเพื่อจะมาเซอไพรส์ มือหนึ่งหอบช่อดอกไม้ใหญ่อีกมือหนึ่งพลางกดสายโทรออก เดินขึ้นลิฟต์ไปด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความสุข...
...📞 “ทำไรอยู่น้า ทำไมไม่รับสาย หรือว่าเข้าห้องน้ำอยู่ ว่าจะแกล้งบอกว่าวันนี้จะไปสายสักหน่อย งั้นไปเลยดีกว่า”...
.......
.......
...ณ ห้องเวธัส...
...“เวธัสคะใครโทรมาก็ไม่รู้”...
...“ไหน”...
...เวธัสรีบหยิบโทรศัพท์จากมือเอมมี่...
...“(ริชา! มีอะไรหรือเปล่า เวลานัด17.00 นิ)”...
...เวธัสได้แต่คิดในใจ...
...“เออ…เอมมี่กลับบ้านก่อนนะ เดี๋ยวผมไปส่งผมมีธุระนะ ขอโทษด้วยนะที่วันนี้ไปกินข้าวด้วยไม่ได้จริงๆ”...
... “ไม่เป็นไรค่ะเอมมี่เข้าใจ แล้วเอกสารหาเจอไหมคะ”...
...“เจอแล้วครับ ป่ะ”...
...“ค่ะ”...
.......
.......
.......
...ด้านเวธัส...
...เวธัสเอื้อมมือไปเปิดประตู แต่ก็ต้องผงะ เมื่อเจอแฟนสาวที่ยืนอยู่หน้าห้อง พร้อมกับช่อดอกไม้ช่อใหญ่ ร่างสูงจากที่สีหน้ายิ้มแย้มเริ่มแปรเปลี่ยนไปด้วยความตกใจ ส่วนริชาจากที่มีรอยยิ้มเต็มใบหน้า ต้องรีบหุบยิ้มพร้อมกับทำหน้างุนงง...
...“ใครหรอคะเวธัส”...
...เอมมี่เอ่ยปากถามเวธัส พร้อมเดินมาคล้องแขน...
...“เออ…”...
...เวธัสอ้ำอึ้งไม่ยอมตอบอะไร จนทำให้เอมมี่ต้องเอ่ยขึ้นอีกครั้ง...
...“ฉันเป็นคู่หมั้นเวธัสค่ะ คุณเป็นใครคะ”...
...“คู่หมั้นงั้นหรอ”...
...ริชาได้แต่คิดในใจ ก่อนจะตอบคำถามที่ผู้หญิงตรงหน้าสงสัย...
...“เออ…ฉันเป็นเพื่อนเวธัสค่ะ พอดีเวธัสฝากซื้อดอกไม้มาให้ค่ะ มันบอกว่าจะเอามาให้แฟน เอานี่เอาไปซิ ฉันกลับก่อนนะ”...
...ริชายื่นดอกไม้ให้เวธัส แล้วรีบหันหลังวิ่งออกมาพร้อมกับน้ำตาไหลอาบข้างแก้ม ในหัวของเธอตอนนี้เกิดคำถามขึ้นมากมาย ทำไมชายคนที่เธอรักมากที่สุด ถึงทำกับเธอแบบนี้ ...
...“เพราะอะไรทำไมกัน T_T”...
...ริชาพูดออกมาด้วยความเสียใจ โดยสองเท้ายังวิ่งไปไม่ยอมหยุด เพื่อจะออกไปจากสถานที่อันเลวร้ายแห่งนี้ จนทำให้เธอไม่ได้ระวัง เผลอไปชนกับใครบางคนเข้า...
...ผละ โอ๊ย!...
...“โอ๊ยย ขอโทษค่ะ”...
...ร่างบางปะทะกับร่างหนา จนทำให้เธอล้มก้นกระแทกพื้น...
...“อะไรของเธอเนี่ย ทำไมไม่มองทาง” ...
...หญิงสาวเงยหน้าที่อาบด้วยน้ำตาขึ้นมองไปตามเสียง ก็เจอกับชายหนุ่มยืนทำหน้าบึ้งตึงอยู่...
...“เออ…”...
...ภาวินเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงที่รู้สึกผิด ถึงหน้าตาเขาจะดูเคร่งขรึม เย็นชา แต่พอเจอใบหน้าเธอที่เต็มไปด้วยน้ำตา ก็ทำให้ใจชายคนนี้อ่อนฮวบลง ทั้งที่ก่อนหน้านี้เต็มไปด้วยความโมโห ...
...“ฉันขอโทษค่ะ”...
...ภาวินยังไม่ทันพูดอะไรต่อ ริชาก็เลือกที่จะพูดตัดบทขึ้น ก่อนจะรีบลุกขึ้นแล้ววิ่งออกไป...
...“เธอ…”...
...“เดี๋ยวก่อนซิ!!”...
...ภาวินร้องตามหลังร่างบาง แต่ก็ไม่เป็นผล เพราะเธอไม่แม้แต่จะหยุดหรือหันกลับมามอง ก่อนที่จะมีชายวัยกลางคน วิ่งหอบเข้ามาพร้อมด้วยความตกใจ...
...“นายครับ! มีอะไรหรือเปล่าครับ”...
...“ไม่มีอะไร แค่บังเอิญชนเข้ากับผู้หญิงคนหนึ่งเฉยๆ”...
...“ทางก็ตั้งกว้างนะครับ ชนเข้าได้ยังไง”...
...สมศักดิ์ทำหน้าครุ่นคิด ด้วยความสงสัย...
...“ผมจะรู้ไหม ไม่ได้ถามเธอด้วยซิ”...
...“หรือจะเป็นพรหมลิขิตครับนาย”...
...สมศักดิ์พูดด้วยท่าทีจริงจัง...
...“เหอะ ผมไม่เคยเชื่ออะไรพวกนั้นหรอก”...
...ภาวินตอบด้วยสีหน้าเรียบเฉย...
...“ไม่แน่นะครับ สวยไหมครับนาย”...
...สมศักดฺิ์ยังไม่จบกับเรื่องนี้ ถามผู้เป็นเจ้านายด้วยความสงสัย ส่วนภาวินก็ครุ่นคิดอยู่สักพัก ก่อนจะเอ่ยออกมา...
...“ก็งั้นๆ แหละ”...
...“นั่นไง แปลว่าสวย”...
...สมศักดิ์ยิ้มกว้างออกมา พร้อมกับชี้มือทำท่าว่าถูกต้อง...
...“อะไร ผมก็บอกมางั้นๆ”...
...“ทำไมผมจะไม่รู้จักนายครับ ถ้าพูดแบบนี้แปลว่าเธอสวยมากแน่ๆ”...
...สมศักดิ์ยิ้มด้วยความภูมิใจ...
...“ทำเป็นรู้ดี จะหยุดพูดหยุดถามกี่โมง แล้วเอกสารที่ให้กลับไปเอาละ”...
...“นี่ไงครับ”...
...สมศักดิ์ชูเอกสารที่อยู่ในมือ ให้ผู้เป็นเจ้านายดู...
...“อื้ม ไปกันเถอะ”...
...พูดจบร่างหนาก็รีบเดินออกไป โดยมีลูกน้อยเดินตาม พร้อมกับพูดไม่หยุด ...
...“แต่นายครับก็น่าคิดนะครับ”...
...“หยุด”...
...ภาวินยกมือขึ้นห้ามด้วยความรำคาญ...
...“จริงๆนะครับ”...
...“3”...
...ภาวินเริ่มนับถอยหลัง...
...“อะไรจะบังเอิญขนาดนี้”...
...“2”...
...“นายนับอะไรครับ”...
...“ดูทางซิครับนาย กว้างขนาดนี้ คิดซิครับนาย”...
...“โอเค!”...
...ภาวินพูดกระแทกเสียง...
...“นั่นไง นายยอมเชื่อผมแล้วใช่ไหม”...
...สมศักดิ์ยิ้ม พร้อมด้วยท่าทีดีใจ เมื่อเขาคิดว่าโน้มน้าวใจเจ้านายสำเร็จ...
...“โอเค ที่แปลว่า เงินเดือนเดือนนี้ ผมจะโอนเข้าบัญชีเมียพี่ทุกบาท”...
...ภาวินหยุดเดินแล้วหันกลับมาหาคนที่อยู่ด้านหลัง ก่อนจะยิ้มเจ้าเล่ห์ออกมา ซึ่งน้อยคนนักที่จะเห็นเขายิ้ม ถ้าไม่ใช่คนที่สนิทจริงๆ...
...“หะ!”...
...สมศักดิ์ลมแทบจับเมื่อได้ยินแบบนั้น...
...“แต่นายครับ ถ้าให้มันเนี่ย ผมจะไม่ได้ใช้สักบาทนะครับ”...
...“ช่วยไม่ได้”...
...ภาวินพูดพร้อมกับเดินต่อไป...
...“นายครับผมขอโทษ ผมจะไม่พูดอีกแล้ววววว”...
...สมศักดิ์ ร้องตามหลังเจ้านายด้วยน้ำเสียงสิ้นหวัง ก่อนจะรีบวิ่งตามเจ้านายไป...
...“นายยยยยครับ รอผมก่อน”...
...ภาวินทำเฉยไม่สนใจเสียงที่ได้ยิน พร้อมกับรีบเดินไปยังจุดหมาย...
.......
.......
.......
.......
...จบตอน...
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments