โลกของโรบิน 𝟎𝟑:สาวผู้สดใสกับชายหนุ่มแสนละมุน

ภายในโรงเรียนที่ยิ่งใหญ่อลังการ

สายตานับร้อยจับจ้องกันราวกับต้องแย่งชิง

เดฟรานซ์ สกา

``นี่พอเข้าไปแล้วก็อย่าทำความรู้จักหรือคุยกับใครล่ะ``

โรบิน วิลสัน

`` ทำไมล่ะครับ?``

ชายหนุ่มตอบพร้อมความประหลาดใจ

เดฟรานซ์ สกา

`` เพราะว่าอะไรข้าบอกไม่ได้หรอกแค่ทำตามก็พอ``

โรบิน วิลสัน

`` รับทราบครับรุ่นพี่ ``

เดฟรานซ์ สกา

`` อื้ม ละข้าก็จะบอกอะไรเจ้า1อย่าง ``

โรบิน วิลสัน

`` อื้มๆ ``

เดฟรานซ์ สกา

``โรงเรียนนี้นักเรียนใหม่เข้าไม่เคยเกิน4คนต่อปี``

เดฟรานซ์ สกา

``ทำให้ในห้องเรียนชั้นสูงมีจำนวนนักเรียนที่น้อยมาก ถ้าเทียบกับชั้นอื่นภายในโรงเรียนอะนะ``

โรบิน วิลสัน

``ครับ ขอบคุณสำหรับข้อมลูดีๆนะครับ``

เดฟรานซ์ สกา

``ด้วยความยินดี``

เดินมาถึงห้องรับรองชั้นที่1 ไว้สำหรับวางของๆนักเรียนใหม่ที่ยังไม่ได้ทดสอบใดๆ

โรบิน วิลสัน

`` ขอบคุณนะครับรุ่นพี่เดฟรานซ์``

เดฟรานซ์ สกา

`` อื้มๆ นั่งรอจนกว่าเขาจะเรียกหรือจะทำอะไรก็ได้ เช่นการนั่งอ่านกฏของโรงเรียนแห่งนี้ ร่วมถึงลำดับของการแข่งด้วย``

โรบิน วิลสัน

``ครับ โชคดีนะครับรุ่นพี่``

เดฟรานซ์ สกา

`` ขอบใจมาก~``

เดฟรานซ์ยิ้มให้เขาเบาๆก่อนเดินออกไปจากที่แห่งนี้

｡⁠ * ﾟ + ｡⁠ * ﾟ⁠ + ｡⁠ * ﾟ + ｡⁠ * ﾟ⁠ +

ทุกสายตาจับจ้องกันและกัน จนกระทั่งสายตาไปรวมอยู่จุดเดียว

เอวาริส มอคค่า

``สวัสดีค่ะ~``

เสียงน้อยๆเอ่ยขึ้นอย่างสดใส

โรบิน วิลสัน

|ที่รุ่นพี่ห้ามนี่ ห้ามตอบด้วยไหมนะ|

โรบิน วิลสัน

``อื้ม``

เอวาริส มอคค่า

`` แหม เพราะรุ่นพี่ของคุณเองก็ห้ามคุยกับคนอื่นใช่ไหมคะ?``

โรบิน วิลสัน

//พยักหน้า

เอวาริส มอคค่า

| แย่จริงพอเป็นเเบบนี้อึดอัดจัง|

โรบิน วิลสัน

`` เธอเองก็ด้วยเหรอ?``

เอวาริส มอคค่า

`` อ่ะ หมายถึงที่โดนห้ามใช่ไหม?``

โรบิน วิลสัน

`` อื้ม``

เอวาริส มอคค่า

`` ก็ใช่~ แต่ฉันเหงานี่น่า``

โรบิน วิลสัน

`` ฮะๆ งั้นก็ผูกมิตรกันไว้คงไม่เป็นไร``

เอวาริส มอคค่า

``ใช่ไหมล่ะ ฉันเอวาริส มอคค่า``

เอวาริส มอคค่า

``เรียกมอคค่าก็ได้``

โรบิน วิลสัน

`` ฉัน โรบิน วิลสัน``

โรบิน วิลสัน

``เรียกวิลสันก็ได้ ``

เอวาริส มอคค่า

`` อื้ม ยินดีที่ได้รู้จักนะจ๊ะ``

เธอยิ้มอย่างงดงามราวแสงอาทิตย์

โรบิน วิลสัน

`` อื้ม ยินดีเช่นกัน``

พร้อมชายหนุ่มที่ยกยิ้มอย่างละมุนราวปุยเมฆ

เอวาริส มอคค่า

|ตายแล้ว...ทำไมเขาหน้าตาดีจังนะ|

ใบหน้าของหญิงสาวค่อยๆเเดงขึ้นที่ล่ะนิด

โรบิน วิลสัน

``นั่งกับฉันได้นะ ถ้าเธอต้องการ``

เอวาริส มอคค่า

`` ขอบคุณนะ ฉันขอตัวไปยกของก่อนแล้วจะกลับมาหาใหม่``

โรบิน วิลสัน

`` ฉันช่วยไหม?``

เอวาริส มอคค่า

``ได้ก็ดีจ้า``

เขาหัวเราะเบาๆกับท่าทีที่ดูสดใสของเธอบางที่เธอก็ดูน่ารักดี

ทั้งสองช่วยกันยกของของมอคค่า

｡⁠ * ﾟ + ｡⁠ * ﾟ⁠ + ｡⁠ * ﾟ + ｡⁠ * ﾟ⁠ +

โรบิน วิลสัน

``เธอรู้อะไรบ้างไหมเกี่ยวกับโรงเรียนนี้น่ะ``

เอวาริส มอคค่า

`` ถึงมันจะเยอะแต่เราคุยกันจบแน่นอน``

โรบิน วิลสัน

`` ฉันไม่เข้าใจ``

เอวาริส มอคค่า

``นายรู้ไหมพวกเราน่ะ สามารถอยู่ที่นี่ได้นานถึง3เดือน``

โรบิน วิลสัน

``เอ๋?``

เอวาริส มอคค่า

``เพราะการทดสอบในแต่ล่ะครั้ง ใช้เวลานานมากๆ แล้วนี่ก็แค่การฝึกของนักเรียนที่ต้องพร้อมต่อการทดสอบทั้ง5 ระดับชนชั้นยังไงล่ะ``

โรบิน วิลสัน

`` 5ชนชั้น?``

เอวาริส มอคค่า

`` ตั้งแต่ที่นักเรียนทุกคนเข้ามายศฐาบรรดาศักดิ์ต่างๆจะถูกถอนออกไม่มีองค์หญิงองค์ชายจนกว่าการทดสอบจะจบลง ``

เอวาริส มอคค่า

``นอกจากนี้ฉันก็ไม่รู้แล้วเราต้องรอเวลา 𝟎𝟓:𝟑𝟎 เพื่อรอให้ผู้นำโรงเรียนอย่างท่านผ.อ เซรีน่า แคลร์ เป็นผู้บอกทุกอย่างกับเรา``

เอวาริส มอคค่า

``เว้นแต่นายจะขยันอ่าน หนังสือเกี่ยวกับโรงเรียนนั่นจนจบ``

โรบิน วิลสัน

`` ก็เหลืออีกแค่1ชั่วโมงเองนี่น่า``

เอวาริส มอคค่า

`` แล้วนายรู้อะไรเกี่ยวกับโรงเรียนนี้บ้างล่ะ``

โรบิน วิลสัน

`` ฉันรู้ไม่มากหรอก ``

เอวาริส มอคค่า

``เช่น~``

โรบิน วิลสัน

``นักเรียนที่นี่ต้อง~ สาธยายกฎของโรงเรียนทั้ง𝟏𝟐𝟑ข้อ แต่กฏที่บังคับใช้จริงๆ กับมีแค่𝟐𝟓ข้อเท่านั้นเอง``

เอวาริส มอคค่า

//หลับ

โรบิน วิลสัน

``อ้าว มอคค่า?``

｡⁠ * ﾟ + ｡⁠ * ﾟ⁠ + ｡⁠ * ﾟ + ｡⁠ * ﾟ⁠ +

ผู้แต่ง:𝙈oon

เพิ่มเติม

ทักทายๆนะครับ

ความจริงผมแค่อยากขอโทษเกี่ยวกับตอนที่1 และ 2 ผมย้อนกลับไปอ่านดูแล้วพบว่ามีคำที่ผิดเยอะพอสมควร ต้องขอโทษผู้อ่านจริงๆต่อจากนี้ผมจะย้อนอ่านก่อนส่งทุกครั้งเพื่อลดความขัดใจของผู้อ่าน ทั้งนี้ผมต้องขอโทษในความผิดพลาดนี้ด้วยนะครับ

แหะๆ เนื้อเรื่องจะดำเนินไปช้ามากๆเพื่อให้เข้ากับตัวเนื้อเรื่องที่ว่าโลกของโรบิน

เพื่อที่จะอธิบายเกี่ยวกับเนื้อเรื่องได้ดีขึ้นเพราะคนแต่งบางครั้งยัง งงๆกับเนื้อเรื่องเลย

เอาล่ะนอกเรื่องมามากพอแล้ว

เจอกันตอนหน้านะครับผม

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ