ep14 จืดจางต่างกับเนื้อ

 ณตอนนี้หัวใจของเเทนคุณคงเป็นของรพีไปเสียเเล้ว

ตอนเช้านี้ขุนเขาก็คงยังไปออกกำลังกายอยู่เหมือนเคย ทุกๆวันเขาจะเห็นคุณลุงมาเก็บขวดเพื่อไปขายตัวของคุณลุงมอมเเมม เมื่อขุนเขาเจอคุณลุงขุนเขาก็จะซื้อน้ำอาหารมาให้เขา

เมื่อขุนเขากำลังวิ่งเหยาะอยู่นั้นเขามองไปที่ต้นไม้เมื่อวานเขายังเห็นรังนกอยู่เลยเเต่วันนี้มันตกลงมากับพื้นพวกลูกนกกับเเม่นกหายไปมีเเต่คราบเลือดที่อยู่กับพื้น

ขุนเขารีบออกไปจากบริเวณนั้นอย่างทันทีทันใดเเละคิดว่าเป็นเรื่องธรรมชาติที่สิ่งมีชีวิตต้องตายรวมถึงคำว่า มนุษย์ด้วย ขณะที่ขุนเขาจะนำอาหารที่ซื้อจากร้านสะดวกซื้อข้างๆมาให้กับคุณลุง

ขุนเขาได้กลิ่นเหม็นมาจากตรอก เขาเข้าไปในตรอกลึกๆ ก็เห็นศพของสุนัขที่มีไส้ไหลออกมาเเละมีเเมลงมาตอม

ขุนเขากับมาบ้านเขายังคิดเรื่องนั้นอยู่เลย เจ้าเเทนคุณยังหลับอยู่บนเตียงเเสงส่องมาที่หน้าต่างเขาก็ยังไม่ตื่น ขุนเขากำลังทำอาหารให้กับเเทนคุณในยามสาย วิธูโอบกอดที่ข้างหลังของขุนเขาที่กำลังทำอาหาร พร้อมหอมตามซอกคอโอบเอวของขุนเขาไว้

ขุนเขาเสียวสันหลังอีกครั้งเเต่เขาก็ต้องปลุกเเทนคุณขึ้นมา ขณะที่กำลังกินข้าวกันอยู่ ขนาดโต๊ะไม่ใหญ่มากมีที่นั่งอยู่สองที่ ทั้งสองกินข้าวด้วยกันขุนเขาก็ได้เล่าเรื่องที่เขาเจอมาตอนไปออกกำลังให้เเทนคุณฟัง เจ้าเเทนคุณไม่ได้เจาะจงที่เรื่องนั้นมากเท่าไหร่ เเต่เขามองไปที่ตัวของขุนเขา

พี่ขุนเขารู้สึกเย็นบริเวณที่เขานั่ง เพราะว่าขุนเขานั่งตักของวิธูอยู่นั่นเอง รพีก็ได้ขำอยู่เงียบๆ

เเทนคุณไปที่บ้านของมารุต เเม่ของเขาต้อนรับเป็นอย่างดี มารุตพาไปนั่งเล่นที่โซฟาของเขาเเทนคุณเห็นปืนลูกซองที่ตั้งอยู่บนผนัง

"ของพ่อ ฉันเอง"มารุตพูดโดยไม่จ้องหน้าของเจ้าเเทนคุณ ขอบตาของมารุตดูเเดงเหมือนจะร้องไห้ออกมาเเทนคุณจึงไม่ถามเรื่องพ่อของเขา

กลิ่นในตู้เย็นเหม็นหึ่งโชยมาถึงเเทนคุณเขาจึงคิดว่าเป็นเเค่เนื้อหมดอายุเท่านั้น เเม่ของมารุตกำลังทำอาหารอยู่ในครัว ผ่านไปสักพักเเม่ของมารุตก็นำอาหารมาวางไว้ที่โต๊ะพร้อมมานั่งร่วมด้วย

เเม้ว่าเเทนคุณจะกินมาเเล้วเเต่เพื่อไม่ให้เสียน้ำใจ

เเทนคุณชิมเนื้อที่คุณเเม่ทำเนื้อของมันเหนียวเหมือนกับเนื้อวัวเเต่มันอร่อยกว่าเสียอีก เพราะเป็นฝีมือของเเม่มารุต เจ้าเเทนคุณติดใจเป็นอย่างมาก

เจ้ามารุตกับเเม่กินเนื้อเข้าไปเหมือนกับอดอยากเเต่เเทนคุณไม่ได้คิดมากกับเรื่องนี้เเละนำความคิดบวกมาเเทน

เเทนคุณกลับบ้านไปโดยคิดเเต่เรื่องที่เขาไปที่บ้านของมารุต รพีเห็นว่าเเทนคุณดูเหม่อจึงเเกล้งโอบเข้าข้างหลังพร้อมกับจับหน้าอกของเเทนคุณ

เเทนคุณสะดุ้งด้วยความตกใจ วิธูที่ยืนดูอยู่ไกลๆดูน้องของเขามีความสุขกับความรัก

ดวงอาทิตย์กำลังจะลับขอบฟ้า

ขุนเขาที่กำลังวิ่งเหยาะรอบรั้วสนามก็เหลือบไปเห็นชายอายุวัยทำงานใส่สูทสีน้ำตาลสูงราว180กว่า

มานั่งเหงาเหมือนมีเรื่องเศร้าขุนเขาชะงักวิ่งไปที่ม้านั่งยาว นั่งข้างๆกับชายคนนั้น

"มีเรื่องอะไรเศร้าใจรึเปล่าครับ?เล่าให้ผมฟังได้นะ"

ขุนเขาพร้อมที่จะฟังคำระบายอย่างเต็มที่ชายคนนั้นนั่งเงียบเเละมองมาที่ขุนเขา

"ผมกำลังหางานใหม่อยู่น่ะครับ งานที่เก่าเหมือนผมจะ ไม่รอด"

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***