เกิดใหม่ในโลกนินจา ep. 7]ฝึกฝนต่อไป

ต่อๆ

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

พ่อค่ะ

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

หนูพร้อมฝึกต่อแล้วคะ

พ่อ(ตัวเอก)

อืม

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

วันนี้หนูขอฝึกต่อจากเมื่อวานก่อนน่ะค่ะ

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

ก่อนที่จะฝึกขั้นต่อไปอะคะ

พ่อ(ตัวเอก)

ได้

ฉันได้ฝึกปาดาวกระจายยังไม่สำเร็จ ตั้งใจว่าจะฝึกจนกว่าจะชำนาญ

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

ปึกๆเคร้ง!!//โดนเป้าสอง

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

อีกรอบ ต้องทำให้ได้

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

ปึกๆปึก!!//โยนโดนเป้าทั้งสาม

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

เย้!!!ฉันทำได้แล้ว//กระโดดอย่างดีใจ

พ่อ(ตัวเอก)

แล้วลูกจะพักก่อนรึเปล่า

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

แน่นอนว่าฝึกต่อคะ

พ่อ(ตัวเอก)

ขั้นต่อไปฝึกทักษะทางกายเหมือนกัน

พ่อ(ตัวเอก)

แต่จะยากกว่าครั้งแรก

พ่อ(ตัวเอก)

อาจจะใช่เวลาอีกหลายเดือนกว่าจะชำนาญได้

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

โห ยากขนาดนั้นเลยหรอค่ะ

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

งั้นก็ฝึกแบบง่ายๆสิค่ะ

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

ถ้ายากแบบนั้นคงเจ็บตัวมาแน่😰//พึมพำกับตัวเอง

ความกลัวเจ็บเข้าแทรก

พ่อ(ตัวเอก)

ไม่ได้หรอก

พ่อ(ตัวเอก)

เพราะมันจำเป็นสำหรับลูกที่ต้องฝึกให้ได้

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

ยังไงค่ะ

พ่อ(ตัวเอก)

พ่อจะยังไม่บอกตอนนี้

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

ก็ได้คะ

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

ต้องทำยังไงบ้างค่ะ

พ่อ(ตัวเอก)

หรือวิธีนี่เป็นการฝึกทักษะทางร่างกาย ให้ตอบสนองเองโดยการที่มองไม่เห็น

พ่อ(ตัวเอก)

หรือก็คือต่อสู้โดยการหลับตา

พ่อ(ตัวเอก)

สามารถป้องกันศัตรูที่ใช่คาถาภาพลวงตาหรือจำเป็นที่จะต้องไม่สบตากับศัตรู

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

แต่ในเมื่อหลับตามันจะไปต่อสู้ได้ยังไงค่ะ??

พ่อ(ตัวเอก)

ก็นั้นแหล่ะพ่อถึงจะสอน

พ่อ(ตัวเอก)

แต่ถ้าลูกสามารถทำได้พ่อจะซื้อซากุระโมจิให้ลูก

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

คะหนูทำได้//เห็นแก่ของกิน

พ่อ(ตัวเอก)

พ่อ(ตัวเอก)

นี้คือกระดิ่ง

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

แล้วยังไงต่อค่ะ

พ่อ(ตัวเอก)

ให้ลูกลองใช้ประสาทสัมผัสในการรับรู้ทิศทางของเสียงกระดิ่ง

พ่อ(ตัวเอก)

พ่อเปลี่ยนสถานที่เป็นในป่า

และทั้งสองก็พากันเดินเข้าไปยังในป่า

พ่อ(ตัวเอก)

ลูกหลับตาถ้าพ่อบอกว่าเริ่ม ให้ลูกเดินตามเสียงกระดิ่งที่ได้ยิน

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

ได้คะ//พร้อมกับหลับตา

พ่อ(ตัวเอก)

เริ่มได้

พ่อ(ตัวเอก)

กรุ๊งกริ๊ง~//เสียงกระดิ่งได้ดังขึ้น

ฉันพลางเดินตามเสียงกระดิ่งที่ได้ยิน

ฉันจะต้องพยายามเดินตรงๆ และจับต้นตอเสียงกระดิ่งเพื่อไม่ให้ชนกับต้นไม้

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

ตุบ!!เจ็บๆ//หัวชนต้นไม้

เดินต่อไป

ฉันก็เริ่มจบต้นตอเสียงกระดิ่ง และเริ่มสัมผัสถึงการมีอยู่สิ่งรอบข้าง

และเดินหลบหลีกได้อย่างคล่องตัวขึ้น

พ่อ(ตัวเอก)

รู้สึกว่าลูกเริ่มคล่องตัวในเวลาสั้นสิน่ะ

พ่อ(ตัวเอก)

ต่อไปลูกต้องแย่งกระดิ่งจากพ่อให้ได้ โดยอย่าลืมตา

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

คะ//หลับตาอีกครั้ง

พยายามฟังเสียงกระดิ่งที่ดังขึ้นเป็นครั้งคราว

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

ดูท่าครั้งนี้น่าจะยาก ผ่านไม่ได้ง่ายๆแน่

ฉันพยายามอยู่ทั้งวันแต่ก็ไม่สามารถแย่งกระดิ่งได้สักที

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

แอบดูสักนิดหน่อยดีกว่า//พลางลืมตามองหาอีกฝ่าย

พ่อ(ตัวเอก)

แอบดูหรอ //เดินอ้อมมาข้างหลังพร้อมกับเข้กหัวลูกสาวทีนึง

พ่อ(ตัวเอก)

อย่าคิดว่าพ่อไม่รู้น่ะ

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

ขอโทษคะ//พลางกุมหัวตัวเอง

พ่อ(ตัวเอก)

น่าจะฝึกอีกยาว

พ่อ(ตัวเอก)

เพราะยังไงมันก็ยากจริงๆสำหรับลูกที่ยังเด็กอยู่

พ่อ(ตัวเอก)

ยังไงก็เย็นแล้ว

พ่อ(ตัวเอก)

กลับแล้วพรุ่งนี้ ค่อยมาฝึกใหม่

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

ได้คะพรุ่งนี้หนูทำได้แน่

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

หนูเชื่อแบบนั้น

ผ่านไป2เดือน

ใช่มันดูนานมาก

กว่าปกติที่ฉันเคยฝึก

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

เริ่มจับทางได้แล้ว//วิ่งเข้าจู่โจมอีกฝ่าย

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

แย่งกระดิ่งมาได้แล้ว สำเร็จ//พร้อมกำกระดิ่งไว้

พ่อ(ตัวเอก)

ลูกทำได้สิน่ะ

พ่อ(ตัวเอก)

ใช้เวลานานพอสมควร แต่เก่งมากแล้ว//พร้อมกับลูบหัวลูกสาว

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

คะ😊

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

พ่อค่ะลืมอะไรไปรึเปล่า

พ่อ(ตัวเอก)

อะไรละ

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

ก็พอบอกว่าถ้าหนูทำสำเร็จเมื่อไหร่

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

พ่อจะซื้อซากุระโมจิให้ไม่ใช่หรอค่ะ

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

หรือพ่อลืมแล้วอ่ะ

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

หนูอุสาพยายามมาตั้งสองเดือนเลยน่ะ

พ่อ(ตัวเอก)

พ่อไม่ได้ลืมสักหน่อย//เลิ่กลั่ก

พ่อ(ตัวเอก)

อ่ะนี้

พ่อ(ตัวเอก)

พ่อซื้อชามาฝากด้วย

พ่อ(ตัวเอก)

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

ขอบคุณคะ//พร้อมกับหยิบขึ้นมากิน

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

อาย่อย~//โมจิซากุระเต็มปาก

แอดเอง

แอดขอบคุณสำหรับคำติชมน่ะค่ะ

แอดเอง

ขอให้สนุกกับตอนต่อไปน่ะค่ะ

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ