เกิดใหม่ในโลกนินจา ep. 6]การฝึกฝนร่างกายและอาวุธขั้นแรก

แคว้นนํ้า (คิริงาคุเระ)

ฉันถึง ณ หมู่บ้านคิริงาคุเระพ่อแม่ของฉันก็ได้ไปยื่นเอกสารเกี่ยวกับการย้ายหมู่บ้านเสร็จ

เป็นเพียงภาพสมมุติเท่านั้น

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

ว้าว!!!บ้านใหม่สวยจัง//ดีใจพร้อมวิ่งดูรอบบ้าน

แม่(ตัวเอก)

ใช่ไหมล่ะจ๊ะ

แม่(ตัวเอก)

งั้นไปเก็บของก่อน

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

คะ

หนึ่งอาทิตย์ผ่านไป

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

แม่หนูออกไปตลาดด้วยได้ไหมค่ะ

แม่(ตัวเอก)

ไม่ได้จ๊ะลูกอยู่บ้านเนี่ยแหล่ะ

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

แม่หนูเบื่ออ่ะไม่ได้ออกไปไหนอยู่แต่แถวในบ้านเป็นอาทิตย์แล้วน่ะค่ะ

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

แม่(ตัวเอก)

ไว้ครั้งหน้าน่ะจ๊ะ

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

อีกแล้ว

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

ก็ได้คะ

พ่อ(ตัวเอก)

งั้นเอางี้

พ่อ(ตัวเอก)

อีกไม่นานลูกก็จำเป็นต้องเข้าเรียนอาคาเดมี่แล้ว

พ่อ(ตัวเอก)

พรุ่งนี้พ่อจะสอนการฝึกฝนร่างกายให้คล่องตัวแล้วก็การใช้อาวุธคุไนกับดาวกระจายก่อน

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

จริงหรอค่ะ

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

หนูพร้อมอยู่เสมอค่ะ

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

นี้คงถึงเวลาที่ฉันต่อฝึกฝนตัวเองแล้ว โยส!!//คิดในใจ

วันต่อมา

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

พ่อค่ะหนูพร้อมแล้วคะ

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

เราจะไปฝึกกันที่ไหนหรอค่ะ

พ่อ(ตัวเอก)

ลานกว้างหลังบ้านเราไง

พ่อ(ตัวเอก)

งั้นเรามาเริ่มกันเลย

แอดเอง

แอดบอกตามตรงแอดแต่งไม่เป็นเลยพวกฉากฝึกสอนต่อสู้พูดจริงเป็นฉากเซียนปราบมารสำหรับแอดมาก

แอดเอง

ผิดพลาดประการใดแอดก็ขอประทานโทษด้วย

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

จะไหวป่ะเนี่ย

แอดเอง

ไหวไม่ไหวก็ต้องไหวได้อ่ะ

แอดเอง

สู้ๆต่อไปค่ะ

ต่อๆ

พ่อ(ตัวเอก)

งั้นเริ่มขั้นแรก

พ่อ(ตัวเอก)

เดี๋ยวพ่อจะสร้างหุ่นโกเลมขึ้นให้ลูกต่อสู้กับมันตามทักษะที่ลูกมี

พ่อ(ตัวเอก)

เพราะพ่ออยากรู้ทักษะของลูกและจุดอ่อนด้วย

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

คะเข้าใจแล้วคะ

เป็นเพียงภาพสมมุติเท่านั้น

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

//ตั้งท่าพร้อมเตรียมสู้

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

ถึงทักษะเราจะไม่มีมีแต่จะลองจำจากที่ดูจะได้ไม่เสียเปล่า//คิดในใจ

หุ่นโกเลมได้เริ่มเข้ามาโจมตี

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

//กระโดดหลบ

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

ต้องตั้งสติหายใจเข้าลึกๆ//คิดในใจ

พ่อ(ตัวเอก)

หลบได้ดี

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

//วิ่งออมไปด้านหลังหุ่นโกเลม

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

//กระโดดเตะ

โกเลม://ปัดการโจมตีพร้อมกับสวนต่อยกลับ

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

อ้ากกก//หลบการโจมตีไม่ทันโดนการโจมตียังจัง

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

ตุบ//ชนต้นไม้

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

อยากจะร้องไห้มันเจ็บมากกก😭//คิดในใจ

พ่อ(ตัวเอก)

ลูกไหวรึเปล่า//รีบเดินเข้ามาหา

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

ไหวคะ

พ่อ(ตัวเอก)

ดูจากการทักษะของลูกพ่อคิดว่าการตอบสนองนั้นช้าเกินไป

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

งั้นหนูขอลองอีกครั้งได้ไหมค่ะ

พ่อ(ตัวเอก)

ได้

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

เราต้องทำได้สิมาถึงจนป่านนี้ล่ะต้องทำให้ได้//คิดในใจ

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

ฮึบ//ตั้งท่าเตรียมสู้

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

ขอยืมรูปน้าซากุระจัง

แอดเอง

ซากุระลูกรักของไรท์เองจร้า

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

จร้าๆตอนนี้ต่อได้แล้วจร้าอย่าให้เสียเวลา

ต่อๆ

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

ฮัดช่ะ//โจมตีโดยตรง

โกเลม://ป้องกันพร้อมสวนต่อยกลับ

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

ใช่มุขเดิมไม่ได้ผลแล้ว//หลบ

โกเลม://วิ่งเข้าหาอีกฝ่ายพร้อมต่อยรัวๆ

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

ไม่โดนหรอกจร้าครั้งแรกแค่ตื่นเต้นไปหน่อย//หลบได้ทุกมัด

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

ย้าาา//พร้อมกับเค้นจักระต่อยอย่างแรง

โกเลม:อ๊ากกก!!!//แตกสลายหายไป

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

เย้!!!สำเร็จแล้ว

พ่อ(ตัวเอก)

ครั้งนี้ลูกทำได้ดีมาก

พ่อ(ตัวเอก)

แต่นี้เป็นแค่เพียงเริ่มต้นมันจะยากขึ้นไปอีก

พ่อ(ตัวเอก)

พ่อยังไม่ได้สอนการเค้นจักกะหรือใช้เลยด้วยซํ้า

พ่อ(ตัวเอก)

ลูกทำได้ยังไง??

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

เอ่ออ..อคือว่า//กระวนกระหวาย

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

คือหนูไม่รู้หรอกอยู่ดีๆมันก็ทำได้เอง//โกหก

พ่อ(ตัวเอก)

จริงหรอหื้ม!

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

จริงๆคะ

พ่อ(ตัวเอก)

อ่าาพ่อจะสอนขั้นต่อไปล่ะ

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

คะ

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

รอดไปทีคือไม่รู้จะอธิบายยังไงอ่ะ//คิดในใจ

พ่อ(ตัวเอก)

งั้นต่อไปให้ลูกมาสู้กับพ่อ

พ่อ(ตัวเอก)

พ่อจะไม่สู้แต่จะหลบและรอรับการโจมตีเท่านั้น

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

หนูจะไหวหรอค่ะ

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

ก็ได้คะ

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

ฮึบ//เตรียมพร้อมต่อสู้อีกครั้ง

พ่อ(ตัวเอก)

//ยืนรอรับการโจมตีอีกฝ่าย

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

ฮัดชะ//ทั้งต่อยทั้งเตะรอยด้าน

พ่อ(ตัวเอก)

โจมตีต่อมาเรื่อยๆ//รับการโจมตีของอีกฝ่ายได้ทั้งหมด

พ่อ(ตัวเอก)

แล้วหาจุดอ่อนหรือช่องวางของฝ่ายตรงข้ามให้ได้

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

คะ//พยายามโจมตีอีกฝ่ายอย่างหนักหน่วง

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

เอ~คิดสิว่าจุดอ่อนของพ่ออยู่ตรงไหน//คิดในใจ

ฉันพยายามโจมตีพ่อไปเรื่อยๆเพื่อจะดูจุดอ่อน

พ่อ(ตัวเอก)

อย่าคิดนานเพราะสถานการณ์จริงลูกจะต้องใช่ความคิดให้เร็วกว่านี้

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

ในเมื่อหาจุดอ่อนไม่ได้ก็ต้องใช้กำลังให้มากกว่านี้เพื่อหาช่องว่างสิน่ะ//คิดในใจ

ฉันพยายามโจมตีอย่างหนักเพื่อหาช่องว่างทั้งแตะทั้งต่อยอย่างไม่หยัง

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

ฮัดยะ//เตะเข้าที่ต้นคออีกฝ่าย

พ่อ(ตัวเอก)

อ๊ะ//กุมหน้าท้อง

ฉันได้เตะไปยังต้นคอ พ่อฉันได้ตั้งรับแต่ที่จริงฉันเตะเข้าที่หน้าท้อง

หรือเรียกง่ายๆว่าภาพลวงตานั้นแหล่ะ

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

พ่อเจ็บมากรึเปล่าค่ะ//รีบวิ่งไปหาอีกฝ่าย

พ่อ(ตัวเอก)

ไม่เป็นไร

พ่อ(ตัวเอก)

ลูกทำได้ยังไงหรือว่า.....

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

คือว่าจริงๆแล้ว

พ่อ(ตัวเอก)

ลูกพ่อนี้เก่งจริงแค่แปบเดียวสามารถทำได้ขนาดนี้

พ่อ(ตัวเอก)

ชนะพ่ออีกต้องเป็นอัจฉริยะแน่นอน

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

ไม่ขนาดนั้นหรอกยังมีอีกหลายอย่างที่หนูยังทำไม่ได้และต้องเรียนรู้อีกมาก

พ่อ(ตัวเอก)

งั้นขั้นต่อไปเราจะมาการฝึกปาคุไน

พ่อ(ตัวเอก)

เดี๋ยวพ่อจะไปเตรียมอุปกรณ์กับคุไนและดาวกระจายก่อน

พ่อ(ตัวเอก)

ลูกพักก่อนก็ได้

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

คะ

พ่อ(ตัวเอก)

อ่าลูกน่าจะรู้แล้วใช่ไหมมาต้องทำยังไง//พร้อมกับยื้นคุไนให้อีกฝ่าย

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

คะรู้แล้ว

ฉันพยายามเล็งคุไนไปยังเป้าแต่มันกับไม่เข้าเป้าแต่กับเฉียดไป

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

อีกครั้ง

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

ปึก!!//โยนคุไนอีกครั้ง

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

แต่ก็ยังไม่เข้าเป้าอีกนิดเดียวเอง

พ่อ(ตัวเอก)

ไม่เป็นไรตั้งใจมีสมาธิกับมันพ่อเชื่อว่าลูกทำได้

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

ปึก//โยนคุไนอีกครั้ง

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

เย้!!!สำเร็จ ทำได้แล้ว

พ่อ(ตัวเอก)

มาต่อไปปาดาวกระจายพร้อมกันทั้ง3ให้อยู่ในจุดเดี๋ยวกัน

พ่อ(ตัวเอก)

เดี๋ยวพ่อทำให้ดูก่อนก็ได้

พ่อ(ตัวเอก)

ปึกๆ//ตรงเป้าทั้ง3อัน

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

ว้าวสุดยอด//พลางตบมือให้บิดา

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

ค่อยๆเล็งตั้งสติ//พลาวใช้สายตาในการวัดความตรง

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

ปึก!!เคร็ง!!//โดนเป้าแค่อันเดียว

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

อ้า~มันยากการที่จะให้โยนสิ่งของทั้ง3อย่างพร้อมเดียวกันแล้วก็เป้าเล็กๆอีก

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

แต่ก็สู้ตายอย่างยอมแพ้เมื่อเรายอมแพ้ก็ไม่ต่างอะไรกับคนอ่อนแอ//พึมพำบ่นกับตัวเอง

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

ความพยายามมาพร้อมกับความสำเร็จเสมอความสำเร็จไม่มีคำว่าทางลัด

วันนี้ฉันก็ได้ฝึกเกือบทั้งวันแต่มีอยู่อย่างหนึ่งคือการปาดาวกระจายพร้อมกันหลายอันนั้นยากมาก

ตกเย็น

พ่อ(ตัวเอก)

นี้ก็เย็นแล้วกลับเข้าบ้านได้แล้วพรุ่งนี้ค่อยมาฝึกต่อ

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

คะพ่อ//พลางทำหน้าง่อย

พ่อ(ตัวเอก)

ถึงตอนนี้ลูกจะยังทำไม่ได้แต่พ่อเชื่อว่าวันไหนวันหนึ่งลูกก็สามารถเก่งและทำได้แน่นอน//เดินเข้าไปลูบหัวอีกฝ่าย

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

คะพ่อ//ยิ้มให้ผู้เป็นบิดา

ฮายะนะ มิกะ(เด็ก)

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ