พระชายาป่วนบังลังก์ Ep. w

…

ยามเช้าในเรือนตระกูลจื่อ

ห้องนอนที่กว้างใหญ่ตกแต่งด้วยของราคาแพง

มีข้าวของเครื่องประดับวางจนแทบไม่พอ

จู่ๆก็มีหญิงสาสเดินเข้ามาอย่างเร่งรีบประตูถูกเปิดออก

เผยให้เห็นตั้งแต่เท้ายันรูปโฉม

การแต่งกายดูดีสมเป็นบุตรสาวตระกูลแม่ทัพ

รอยยิ้มที่เผยออกบนหน้า

จื่อหยางอิง

จื่อเยี่ยน!มาหลบอยู่ที่นี่อีกแล้วใช่หรือไม่?

เสียงที่ดูเหมือนจะดุแต่น้ำเสียงกลับเต็มไปด้วยความขี้เล่น

จื่อเยี่ยน

ทะ..ท่านพี่

จื่อเยี่ยน

รู้ได้ยังไง

สิ่นปลายเสียงก็มีเด็กชายเดินออกมาปรากฏตัว

จื่อหยางอิง

ก็นะ..เจ้าน่ะมันเป็นเด็กหัวอ่อน

จื่อหยางอิง

ควรเรียนรู้จากพี่สาวให้มากหน่อย

หญิงสาวนั่งลงบนตั่งไม้

จื่อเยี่ยน

ท่านพี่..ครั้งนี้ท่านขอร้องท่านพ่อให้ข้าหน่อยได้หรือไม่

จื่อเยี่ยน

ข้าไม่อยากไปแล้วจริงๆ

จื่อหยางอิง

จื่อเยี่ยน พี่เคยพูดว่ายังไง

จื่อเยี่ยน

“ถ้าเจ้าไม่อยาก พี่จะทำเอง”

จื่อหยางอิง

ก็ใช่น่ะสิ

จื่อหยางอิง

เจ้าไม่อยากไป

จื่อหยางอิง

พี่ไปให้เอง

จื่อเยี่ยน

จะดีหรือ…

จื่อหยางอิง

เชื่อมือข้าเลย!

รั่วซี(คนใช้พระชายา)

คุณหนูหยางอิง คุณหนูจะไปที่ใดเจ้าคะ

จื่อหยางอิง คือชื่อของหญิงสาว

จื่อหยางอิง

เร็วๆนี้ท่านพ่อจะไปน่วมงานเลี้ยงฉลองวันคล้ายวันประสูติองค์รัชทายาทน่ะสิ

จื่อหยางอิง

จื่อเยี่ยนน้องของข้าคงไม่อยากไปเจอหน้าเหล่าเย่หาน

จื่อเยี่ยน

ไม่ใช่สักหน่อย!

จื่อเยี่ยน

พะ..พวกนั้นทำอะไรข้าได้ที่ไหนกัน

จื่อหยางอิง

เอาเถอะๆ

จื่อหยางอิง

ข้าก็เลยจะไปแทน

หยางอิงหัวเราะชอบใจ

รั่วซี(คนใช้พระชายา)

ฟังจากที่คุณหนูเล่าแล้ว น่าตื่นเต้นมากเลย

จื่อหยางอิง

เสวียนอวิ๋นก็คงไป

จื่อหยางอิง

พอนึกถึกก็หัวเสียเลยแฮะ

จื่อเยี่ยน

เสวียนอวิ๋นว่าที่พระชายาน่ะหรือ

จื่อหยางอิง

จะใช่ได้อย่างไร

จื่อหยางอิง

ตำแหน่งนี้นางเป็นไม่ได้หรอก

จื่อหยางอิง

ถ้านางเป็นได้ ข้าก็คงเป็นฮองเฮาไปแล้ว

หยางอิงพูดพลางขำ

จื่อเยี่ยน

ล้อเล่นอะไรกัน

จื่อหยางอิง

จริงสิ ข้าไปขอร้องท่านพ่อดีกว่า~

หยางอิงลั้นลาเดินออกไป

เครื่องประดับที่ส่ายไปส่ายมา

ชุดสีชมพูอ่อนสวยหวาน

เดินไปทางไหนก็มีสาวใช้คอยก้มตัวให้

เรือนหลัก

จื่อหยางอิง

ท่านพ่อ

ชายหนุ่มวัยกลางคนหันมาตามเสียงเรียก

คนๆนั้นก็คือแม่ทัพจื่อโม่

แม่ทัพจื่อโม่

จื่อหยาง

จื่อหยางอิง

ท่านพ่อ

หยางอิงรีบมานั่งใกล้ๆผู้เป็นพ่อ

จื่อหยางอิง

ท่านจะไปงานเลี้ยงที่พระราชวังใช่หรือไม่

จื่อหยางอิง

ทำไมไม่พาลูกไปด้วยล่ะ

แม่ทัพจื่อโม่

ที่นั่งมีแต่คนยศสูงใหญ่

แม่ทัพจื่อโม่

ต้องปฏิบัติตัวให้สงบเสงี่ยม

แม่ทัพจื่อโม่

เจ้าคงไม่ชอบ

แม่ทัพจื่อโม่

ทำไม เจ้าจื่อเยี่ยนไปขอร้องให้เจ้าช่วยหรือ

จื่อหยางอิง

//ส่ายหัว

จื่อหยางอิง

ข้าอยากไป อยากไปจริงๆน้า

จื่อหยางอิง

ลูกไม่เจอองค์หญิงหลินหลางมาก็ตั้งนาน

จื่อหยางอิง

พาลูกไปด้วยสิเจ้าคะ

จื่อหยางอิง

ลูกสัญญาจะไม่ทำอะไรขายหน้าท่านพ่อแน่นอน!

แม่ทัพจื่อขำในลำคอเบาๆ

แม่ทัพจื่อโม่

ก็ได้ๆตามใจเจ้า

แม่ทัพจื่อโม่

หากเจ้าอยากไปก็ไปเถอะ พ่อก็จะไม่บังคับจื่อเยี่ยนแล้ว

หยางอิงดีใจลั้นลาอีกครั้ง

จื่อหยางอิง

ท่านพ่อดีที่สุด!

พูดจบสาวน้อยตัวแสบก็วิ่งออกมา

ยามค่ำคืน

รั่วซี(คนใช้พระชายา)

คุณหนูรั่วซีจัดเตรียมที่นอนให้แล้วเจ้าค่ะ

จื่อหยางอิง

อือ..เจ้าไปพักเถอะ

รั่วซี(คนใช้พระชายา)

//ย่อตัว

จื่อหยางอิง

ไว้เจอกัน

รั่วซีเดินออกไป

หยางอิงวางตัวนอน

พอเริ่มหลับไปสักพัก

เหงื่อก็ไหลท่วมตัว

ในฝันนางฝันเห็นหญิงสาวคนนึงร้องไห้

เห็นหยาดเลือด

และได้ยินเสียงเรียกชื่อนางซ้ำๆ

สุดท้ายก็ต้องสะดุ้งตื่น

จื่อหยางอิง

รั่วซี!

หยางอิงเรียกหารั่วซี

ทันทีรั่วซีก็วิ่งเข้ามา

รั่วซียังมึนๆอยู่

รั่วซี(คนใช้พระชายา)

คุณหนู..มีอะไรเจ้าคะ

รั่วซีขยี้ตา

จื่อหยางอิง

ข้า..ข้าฝันร้ายอีกแล้ว

รั่วซี(คนใช้พระชายา)

ฝะ..ฝันร้านอีกแล้วหรือเจ้าคะ

จื่อหยางอิง

ข้านอนไม่ได้เลย

จื่อหยางอิง

เจ้าอยู่เป็นเพื่อนข้าก่อนได้มั้ย

รั่วซี(คนใช้พระชายา)

//พนักหน้า

สุดท้ายรั่วซีก็ต้องมานอนกับหยางอิง

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ