Ss2. เลขา2ที่รักของผม อืมเพื่อนกูรีบสินะ 18+

วันต่อมา

...

องฮองเฮาทรงมีรับสั่งให้พระชายาไปเข้าเฝ้าาาาา

เหยาเหยา(นายเอก)

เดวข้าจักออกไปเอง

ในตำหนักองค์ฮองเฮา

เหยาเหยา(นายเอก)

คารวะเสด็สแม่แห่งแผ่นดินเพคะ

จูเหยา(แม่พระเอก)

ไม่ต้องมากพิธี

จูเหยา(แม่พระเอก)

เเละอีกไม่ต้องทำเป็นหญิงเมื่ออยู่ต่อหน้าข้า

เหยาเหยา(นายเอก)

ขอรับ

จูเหยา(แม่พระเอก)

พรุ้งนี้เจ้าต้องไปงานเลียง

จูเหยา(แม่พระเอก)

ในวังเฉลิมฉลองงานวิวาห์

เหยาเหยา(นายเอก)

ขอรับ

ข้ามไปเข้างานนนน

เหยาเหยา(นายเอก)

//เดินเข้างาน

หมิงอยู่

ข้าขอคราวะพี่สะไภ้ขอรับ

เหยาเหยา(นายเอก)

พี่สะไภ้

หมิงอยู่

ใช้

เหยาเหยา(นายเอก)

อื้มเอาเถอะเข้างานดีกว่า

หลังเลิกงาน

จูเหยา(พระเอก)

อืม//เเกล้งเมา

เหยาเหยา(นายเอก)

โอ้นี้ท่านเมามากเลยนะ

ในห้อง

เหยาเหยา(นายเอก)

อื้มเอาหล่ะ

เหยาเหยา(นายเอก)

ข้ากลับดีกว่า

จูเหยา(พระเอก)

อยู่กับข้าก่อนสิ

เหยาเหยา(นายเอก)

ไม่

เหยาเหยา(นายเอก)

//จู่ก็ลมลง

จูเหยา(พระเอก)

รีบตามหมอหลวงเดวนี้

เหยาเหยา(นายเอก)

แฮ่กๆ~ฮื่อ~แค่กๆ~ช่วยข้าด้วย//ทำหน้าอ่อยไม่รู้ตัว

จูเหยา(พระเอก)

อืก😖😖😖

นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)

อิๆไม่ต้องตามแล้วหมอหลวงตามน้องสาวข้าดีกว่า

นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)

แฮ่ๆล้อเล่นเข้าเรื่องดีกว่า

จูเหยา(พระเอก)

//อุมนายเอกแล้วกดลงเตียง

เหยาเหยา(นายเอก)

ท่านจะทำอะไรผูชายเเบบข้ากัน

จูเหยา(พระเอก)

งั่นหรอ//ถอดเสื้อผ้านายเอกออก

จูเหยา(พระเอก)

เจ้าเป็นชายจริงๆงันรึ

จูเหยา(พระเอก)

อืมดี//เอานิวใส่เข้าไปจนครบสามนิว

จูเหยา(พระเอก)

//แล้วเอาค**ใส่เข้าไปในนั้น

เหยาเหยา(นายเอก)

อืก....อ้า..อืม.อืกอือ~จะ..อืกจุกจังเลย

เหยาเหยา(นายเอก)

อร้างงง~//เสียงหวาน

จูเหยา(พระเอก)

แหมๆเสียงหวานเชียวนะ

เหยาเหยา(นายเอก)

อ้า...อืก...อือ...อืม...อ้าง...อ้า.

เหยาเหยา(นายเอก)

อื้ก...อือ...อื้ม...อ้า

จูเหยา(พระเอก)

ตอดดีจังเลยนะเจ้าหน่ะ//แตกใน

จูเหยา(พระเอก)

//ทำต่อ

เหยาเหยา(นายเอก)

//สลบ

เช้า

เหยาเหยา(นายเอก)

//วาปกลับตำหนัก

จูเหยา(พระเอก)

//ตื้นขึ้นมา

จูเหยา(พระเอก)

เจ้าหายไปไหนแล้ว

1อาทิตย์ต่อมา

เหยาเหยา(นายเอก)

😩😩🤒🤒แหวๆๆ

ฉูเฉียว(องครักษ์+เพื่อน)

ข้าว่าตามหมอหลวงดีกว้านะเจ้าค่ะ

เหยาเหยา(นายเอก)

อืม

ฉูเฉียว(องครักษ์+เพื่อน)

คราวะหมอหลวงอาเจน

ฉูเฉียว(องครักษ์+เพื่อน)

คือองชายเป็นอันไดไม่รู้

นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)

ข้ารีบไปเดวนี้เเหละ

ผู้ชวย( เนียชีหยาง)

ข้าไปด้วย

ขันที

ข้าด้วย

ลูกมือ

งันข้าเฝ้าร้าน

ในตอนที่กำลังตรวจอยู่

นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)

อื้มพระองทรงพระครรณ

จูเหยา(พระเอก)

//แอบฟังอยู่

จูเหยา(พระเอก)

งันข้าก็เป็นพ่อคนแล้วสินะ//ออกมา

นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)

ยินดีด้วยองรัชทายาท

นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)

เอายานี้ไปกินนะ

นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)

ฉูเฉียว(องครักษ์+เพื่อน)

ยาอะไรลวดลายขวดแปลกตายิ่งนัก

จูเหยา(พระเอก)

นั้นสิ

เหยาเหยา(นายเอก)

เจ้าจักยาบำลุงครรณชนิดพิเศษนี้ได้อย่างไร

นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)

อื้มเอาเถอะ

จบ

นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)

อืมแอดเด่นอยู่แหะ

ผู้ชวย( เนียชีหยาง)

จูเหยาข้ามีไรจะถามหล่ะ

จูเหยา(พระเอก)

อะไรหรือ

ผู้ชวย( เนียชีหยาง)

คือว่าเจ้าทำไงอ่ะทำทีเดวท้องเลย

จูเหยา(พระเอก)

ท่านลองทำดูสิ

จูเหยา(พระเอก)

ชุบชิบ

ผู้ชวย( เนียชีหยาง)

ชุบชิบ

นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)

จูเกยาเจ้าเก่งจังคืนเดวท้องเจ้าใช้เซลสืบพันบ่อยสินะ

นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)

เอายาบำลุงไป

เหยาเหยา(นายเอก)

พอเถอะข้าจะนอน

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ