1หานิสัยแบบนี้เองหรอ

ณ เมือง กังตั่ง
จูเหยา(แม่พระเอก)
จูเหยา(แม่พระเอก)
ลูกแม่
จูเหยา(พระเอก)
จูเหยา(พระเอก)
ขอรับท่านแม่
จูเหยา(พระเอก)
จูเหยา(พระเอก)
มีอันไดหรือ
หลานๆ(พ่อพระเอก)
หลานๆ(พ่อพระเอก)
พ่อพูดเอง
หลานๆ(พ่อพระเอก)
หลานๆ(พ่อพระเอก)
ลูกต้องแต่งงานกับเจ้าหญิง(เจ้าชาย)แห่งเมืองเฉินฉิง
จูเหยา(พระเอก)
จูเหยา(พระเอก)
ลูกไม่แต่ง
จูเหยา(พระเอก)
จูเหยา(พระเอก)
ลูกไม่ได้รักนาง
ไป ฝั่งเมืองเฉินฉิงบ้างดีกว่า
เหยาเหยา(นายเอก)
เหยาเหยา(นายเอก)
อะ อืมปวดหัวจัง
เฉินเฉิน(แม่นายเอก)
เฉินเฉิน(แม่นายเอก)
ลูกแม่ฟืนแล้ว
เฉินเฉิน(แม่นายเอก)
เฉินเฉิน(แม่นายเอก)
ที่รัก
หลู ยู่(พ่อนายเอก)
หลู ยู่(พ่อนายเอก)
ละลูกข้าๆฟื้นแล้ว
เหยาเหยา(นายเอก)
เหยาเหยา(นายเอก)
ใครน่ะ
เหยาเหยา(นายเอก)
เหยาเหยา(นายเอก)
//ความทรงจำเจ้าของร่างเดิมกลับมา
เหยาเหยา(นายเอก)
เหยาเหยา(นายเอก)
ทะท่านพ่อหรอ
หลู ยู่(พ่อนายเอก)
หลู ยู่(พ่อนายเอก)
ใช้แล้วลูก
กลับตอนนายเอกยังไม่ตาย
...
...
ทำมัยล่ะคับ
...
...
อย่าทิ้งผมไปเลยนะคับ
...
...
ไม่ล่ะค่ะ
...
...
ไปกันเถอะคับ
...
...
ทำมัยล่ะ//ดื่มเหล่า
...
...
เอาล่ะกลับห้องดีกว่า//สดุดหิน
...
...
ผมจะตายแล้วหรอ
...
...
อ่าดีจัง
กลับมาปัจจุบัน
เฉินเฉิน(แม่นายเอก)
เฉินเฉิน(แม่นายเอก)
อืมแม่มีอะไรจะบอก
เหยาเหยา(นายเอก)
เหยาเหยา(นายเอก)
มีอะไรหรอคับท่านแม่
เหยาเหยา(นายเอก)
เหยาเหยา(นายเอก)
(เดวดิเราต้องพูดให้เหมือนคนในยุคสมัยนี้สินะ)
เฉินเฉิน(แม่นายเอก)
เฉินเฉิน(แม่นายเอก)
คือเจ้าต้องแต่งงานกับ
หลู ยู่(พ่อนายเอก)
หลู ยู่(พ่อนายเอก)
องค์ชายเเห่งเมืองกั่ตั่ง
เหยาเหยา(นายเอก)
เหยาเหยา(นายเอก)
ขะขอรับ(อะไรว่ะเนียตื่นมาก็เเต่งงานเลยรึ)
เฉินเฉิน(แม่นายเอก)
เฉินเฉิน(แม่นายเอก)
แต่เจ้าไปในถานะองค์หญิงนะ
เหยาเหยา(นายเอก)
เหยาเหยา(นายเอก)
ก็ได้ขอรับ
3เดือนต่อมา
เหยาเหยา(นายเอก)
เหยาเหยา(นายเอก)
ท่านแม่ข้ารักท่านหน้าข้าไม่อย่ากไปเลย
เฉินเฉิน(แม่นายเอก)
เฉินเฉิน(แม่นายเอก)
เอาหล่ะ
เฉินเฉิน(แม่นายเอก)
เฉินเฉิน(แม่นายเอก)
เจ้าต้องไปแล้วนะ
เหยาเหยา(นายเอก)
เหยาเหยา(นายเอก)
ขอรับ
ถึงเมืองกังตั่ง
ในห้องหอ
จูเหยา(พระเอก)
จูเหยา(พระเอก)
ข้าจะไม่เปิดผ้าหรอก
จูเหยา(พระเอก)
จูเหยา(พระเอก)
เพราะข้ารู้ว่าเจ้าไม่รักข้า
เหยาเหยา(นายเอก)
เหยาเหยา(นายเอก)
ขอบพระคุณ
เหยาเหยา(นายเอก)
เหยาเหยา(นายเอก)
แต่เราก็คงต้องอยู่ด้วยกันไปก่อนคืนนี้
จูเหยา(พระเอก)
จูเหยา(พระเอก)
ข้าจะลองออกไปข้างนอกดูนะ
จูเหยา(แม่พระเอก)
จูเหยา(แม่พระเอก)
อ่ะอ้า
จูเหยา(แม่พระเอก)
จูเหยา(แม่พระเอก)
ห้ามออกมานะ
จูเหยา(พระเอก)
จูเหยา(พระเอก)
งันคงต้องอยู่จริง
นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)
นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)
ข้ามไปเช้าเลยได้ป่ะ
เช้า
เหยาเหยา(นายเอก)
เหยาเหยา(นายเอก)
เอาล่ะรีบออกไปข้างนอก
เหยาเหยา(นายเอก)
เหยาเหยา(นายเอก)
//เปียนชุด
ฉูเฉียว(องครักษ์+เพื่อน)
ฉูเฉียว(องครักษ์+เพื่อน)
องชายยยย
ฉูเฉียว(องครักษ์+เพื่อน)
ฉูเฉียว(องครักษ์+เพื่อน)
ข้ารอตั่งนาน
เหยาเหยา(นายเอก)
เหยาเหยา(นายเอก)
ที่นี้ต้งเรียกข้าองหญิง
ฉูเฉียว(องครักษ์+เพื่อน)
ฉูเฉียว(องครักษ์+เพื่อน)
นั่นสินะเจ้าคะ
เหยา หยู่
เหยา หยู่
คารวะเจ้าค่ะ
เหยาเหยา(นายเอก)
เหยาเหยา(นายเอก)
ไม่ต้องหรอก
เหยา หยู่
เหยา หยู่
ทะท่านเป็นชายหรือ
เหยาเหยา(นายเอก)
เหยาเหยา(นายเอก)
ใช้
เหยาเหยา(นายเอก)
เหยาเหยา(นายเอก)
ห้ามบอกใครนะรู้หรือไม่
เหยา หยู่
เหยา หยู่
ท่านถูกบังคับสินะ
เหยาเหยา(นายเอก)
เหยาเหยา(นายเอก)
อืมใช้แล้วล่ะ
เหยาเหยา(นายเอก)
เหยาเหยา(นายเอก)
งันไปเก็บดอกไม้กับข้ามัยล่ะ
เหยา หยู่
เหยา หยู่
ไปเจ้าค่ะ
เหยาเหยา(นายเอก)
เหยาเหยา(นายเอก)
//จู่ๆก็เป็นลม
เหยา หยู่
เหยา หยู่
องชายๆ
ฉูเฉียว(องครักษ์+เพื่อน)
ฉูเฉียว(องครักษ์+เพื่อน)
ข้าไปตามหมอหลวงนะ
นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)
นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)
เอ๋
นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)
นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)
ไม่ต้องตามข้าอยู่นี้
เหยาเหยา(นายเอก)
เหยาเหยา(นายเอก)
แล้วมัยไอ้แอดเป็งหมอหลวงอ่ะ
นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)
นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)
เข้าเรื่องต่อเลย
นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)
นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)
มาข้าขอดูก่อน
นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)
นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)
มาชวยพาไปโรงหมอเร็ว
ขันที
ขันที
ขอรับ
ลูกมือ
ลูกมือ
ขอรับ
ผู้ชวย( เนียชีหยาง)
ผู้ชวย( เนียชีหยาง)
ครับ
ณโรงหมอ
นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)
นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)
เอาหละ
นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)
นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)
เอายานี้ไปให้ทานก็หายแล้ว
นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)
นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)
NovelToon
เหยา หยู่
เหยา หยู่
ทำมัยยาเป็นสีนี้เหลา
นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)
นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)
เธอเป็นอันฟ่าใช้มัยล่ะ
เหยา หยู่
เหยา หยู่
ท่านรู้ได้อย่างไร
นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)
นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)
ไม่รู้แล้วข้าจะเป็นหมอได้เยียงไร(จะไม่รู้ได้ไงเหล่า😑😑😑😑)
เหยา หยู่
เหยา หยู่
เอาหล่ะเขาเป็นโอเมก้าใช้หรือไม่
นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)
นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)
ใช้เอาหล่ะกลับไปได้แล้ว
นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)
นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)
แล้วข้าจะส่งยาให้ทุกเดือน
ณห้องนายเอก
เหยาเหยา(นายเอก)
เหยาเหยา(นายเอก)
ข้าเป็นอะไรไปหรอ
เหยา หยู่
เหยา หยู่
ท่านแค่เป็นลมไป
เหยา หยู่
เหยา หยู่
เอายานี้ไปกินนะ
เหยา หยู่
เหยา หยู่
NovelToon
เหยาเหยา(นายเอก)
เหยาเหยา(นายเอก)
เจ้ารู้จักยาประจำตัวข้าได้ไง
เหยา หยู่
เหยา หยู่
ข้าไปขอหมอหลวงมานะ
เหยา หยู่
เหยา หยู่
กินแล้วนอนพักซะนะ
เหยาเหยา(นายเอก)
เหยาเหยา(นายเอก)
งันข้านอนแล้วนะ
เหยา หยู่
เหยา หยู่
เจ้าค่ะ
จบแบ้วววว
นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)
นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)
พระเอกไม่เด่นชักนิด
จูเหยา(พระเอก)
จูเหยา(พระเอก)
ใครเป็นคนเขียนกันเหล่า
จูเหยา(พระเอก)
จูเหยา(พระเอก)
//เอากนะบี่จอคอ
นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)
นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)
ใจ้เย็น
นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)
นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)
เดวตายแทนหรอเราคนเขียนนะคับ
ผู้ชวย( เนียชีหยาง)
ผู้ชวย( เนียชีหยาง)
จะกรุณาถอยห่างจากว่สที่ภรรยาผมได้มัยคับ
นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)
นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)
ใครอ่ะ
ผู้ชวย( เนียชีหยาง)
ผู้ชวย( เนียชีหยาง)
(ไอ้โง้งี่เง้าแอดเอย)
ผู้ชวย( เนียชีหยาง)
ผู้ชวย( เนียชีหยาง)
(เป็นเพื่อนชวยแต่งนะเนียรูป่าว)
ผู้ชวย( เนียชีหยาง)
ผู้ชวย( เนียชีหยาง)
ช่างเถอะ
ผู้ชวย( เนียชีหยาง)
ผู้ชวย( เนียชีหยาง)
จบ
นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)
นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)
บายคับ//จุบแก้ม
ผู้ชวย( เนียชีหยาง)
ผู้ชวย( เนียชีหยาง)
😶😶😶
ฮอต

Comments

ป้อนเด๋อเอ้อเเดก

ป้อนเด๋อเอ้อเเดก

พี่ของหลานจ้านก็มา

2020-10-23

1

ทั้งหมด

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!