(กำลังปรับปรุง)ปั่นป่วนหัวใจนายมาเฟีย#ภูผา&กลิ่นหอม
04
ชั้นหันหน้าไปทางต้นเสียงที่ตะโกนเรียกชื่อชั้น
แต่กับพบพี่ซันนี่ผู้จัดการที่ชั้นทำงาน
วิ่งหน้าตั้งตรงมาทางที่ชั้นอยู่
ซันนี่(ผู้จัดการ)
//สวมกอดกลิ่นหอม
ซันนี่(ผู้จัดการ)
ให้ตายเถอะเด็กคนนี้//เสียงสั่น
ซันนี่(ผู้จัดการ)
พี่เป็นห่วงเราแทบแย่//กอดกลิ่นหอม
กลิ่นหอม
พี่ซันนี่..//กอดกลับ
ซันนี่(ผู้จัดการ)
//ผลักกอดออก
ซันนี่(ผู้จัดการ)
มาทำอะไรตรงนี้
ซันนี่(ผู้จัดการ)
กลับขึ้นเรือกันเถอะ
ซันนี่(ผู้จัดการ)
//จับมือกลิ่นหอม
ไบร์ท
เธอกลับไปไม่ได้แล้วครับ//มองซันนี่
ซันนี่(ผู้จัดการ)
//มองไบร์ท
ซันนี่(ผู้จัดการ)
มันหมายความว่าไงคะที่เด็กของชั้นกลับไปไม่ได้
ซันนี่(ผู้จัดการ)
คุณเป็นใครไม่ทราบ//เอามือปิดกันกลิ่นหอม
ซันนี่(ผู้จัดการ)
น้องหอมอยู่หลังพี่ไว้
กลิ่นหอม
พี่ซัน..//กำลังจะพูด
ไบร์ท
หมายความว่านับตั้งวินาทีนี้เป็นต้นไปเด็กของคุณ
ไบร์ท
เป็นเด็กของบอสผมครับ//มองซันนี่
ซันนี่(ผู้จัดการ)
เด็กของบอส//คิ้วขมวด
ซันนี่(ผู้จัดการ)
เด็กบ้าเด็กบอสิชั้นไม่ยอมให้น้องสาวชั้นไปหรอก//จับมือกลิ่นหอมแน่น
ซันนี่(ผู้จัดการ)
หอมวิ่งไปเร็วเดี๋ยวพี่จัดการให้
กลิ่นหอม
ทำแบบนั้นไม่ได้ค่ะพี่ซัน...
ภูผา
ขืนเธอวิ่งไปแค่ก้าวเดียว
ภูผา
ชั้นไม่รับประกันลูกปืนชั้นแน่//เสียงเรียบ
ภูผา
//อยู่ข้างหลังกลิ่นหอม
คนที่ชั้นไม่อยากเจอมากที่สุด
ซันนี่(ผู้จัดการ)
//หันหลังไปมอง
ซันนี่(ผู้จัดการ)
คะ..คุณภูผา!?//ตกใจ
ภูผา
ซันนี่เป็นผู้จัดการของเด็กคนนี้สินะ
ภูผา
มาก็ดีนับตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป
ภูผา
เธอจะมาทำงานอยู่กับชั้น//ดึกมือกลิ่นหอมมาทางตัวเอง
ซันนี่(ผู้จัดการ)
ละ..ลาออก!?//ตกใจ
ซันนี่(ผู้จัดการ)
หมายความว่าไงคะคุณภูผา
ซันนี่(ผู้จัดการ)
ที่น้องหอมต้องไปอยู่กับคุณ
ภูผา
ชั้นไม่ชอบพูดซ้ำ//เสียงเรียบ
ซันนี่(ผู้จัดการ)
ยังไงชั้นก็ไม่ยอมน้องหอมเป็นเด็กของชั้นนะคะ//จะดึกมือกลิ่นหอม
ภูผา
//หยิบปืนจี้หัวซันนี่
กลิ่นหอม
อย่านะคะอย่าทำพี่ซัน!//พยายามห้ามปราม
ภูผา
กูพูดดีๆมึงไม่ยอม//เย็นชา
ภูผา
งั้นมึงจะพูดกับลูกปืนกูไหม//เย็นชา
กลิ่นหอม
หอมเป็นคนเต็มใจไปกับคุณภูผาเองนะคะ//ยิ้มเจื่อนๆ
ซันนี่(ผู้จัดการ)
//มองหน้ากลิ่นหอม
ซันนี่(ผู้จัดการ)
น้องหอม...//สีหน้าเป็นกังวล
ซันนี่(ผู้จัดการ)
เราไม่ได้ถูกบังคับไปใช่มั้ย//สีหน้าเป็นห่วง
ขอโทษนะคะพี่ซันหอมจะต้องช่วยพี่
ภูผา
//มองการกระทำกลิ่นหอม
กลิ่นหอม
อีกอย่างหอมได้ทำงานกับคุณภูผาด้วยนะคะ
ซันนี่(ผู้จัดการ)
น้องหอม..//ถอดหายใจ
ซันนี่(ผู้จัดการ)
โอเคชั้นจะยอมรับก็ได้
ซันนี่(ผู้จัดการ)
ถ้าน้องชั้นพูดแบบนั้น
ซันนี่(ผู้จัดการ)
ถ้าเธอเต็มใจไปพวกคุณไม่ได้บังคับเด็กคนนี้
ในที่สุดเข้าก็เก็บกระบอกปืนลงได้สักที
ใจชั้นแทบจะทะลุออกมาจากออก
ถ้าเขาคิดจะยิงพี่ซันนี่จริงๆละก็
ซันนี่(ผู้จัดการ)
คุณภูผาคะ//เงยหน้าขึ้น
ซันนี่(ผู้จัดการ)
ชั้นไม่รู้นะคะว่าน้องชั้นตอบตกลงกับคุณแบบไหน
ซันนี่(ผู้จัดการ)
แต่ชั้นขอฝากเด็กคนนี้ในการดูแลของคุณด้วย//น้ำตาคลอ
ซันนี่(ผู้จัดการ)
ชั้นเห็นเธอเป็นคนสำคัญสำหรับชั้นมาก
ซันนี่(ผู้จัดการ)
น้องหอม//เช็ดน้ำตาตัวเอง
ซันนี่(ผู้จัดการ)
ถ้าจากไปที่นี่แล้ว
ซันนี่(ผู้จัดการ)
อย่าลืมติดต่อหาพี่สาวคนนี้ด้วยนะจ๊ะ//ยิ้มหวาน
ภูผา
เข้าใจแล้ว//หน้านิ่งๆ
ภูผา
พาตัวเธอขึ้นรถไป//หันมาพูดกับไบร์ท
ไบร์ท
ครับบอส!//จับมือกลิ่นหอม
ภูผา
มือมึงไม่ต้อง//เสียงเรียบ
ไบร์ท
...ครับ//ดันตัวกลิ่นหอม
กลิ่นหอม
พี่ซันหนูลาก่อนนะคะ
ถ้าตัวชั้นไม่ดันซวยเข้าไปในห้องนั้น
มีหรอว่าชั้นจะต้องไปอยู่กับเขา
ซันนี่(ผู้จัดการ)
//วิ่งมากอดกลิ่นหอม
ซันนี่(ผู้จัดการ)
ดูแลสุขภาพตัวเองด้วยนะ//ร้องไห้
ซันนี่(ผู้จัดการ)
อย่าลืมติดต่อหาพี่สาวคนนี้บ้างนะ
ซันนี่(ผู้จัดการ)
ฮึก...//กอดกลิ่นหอม
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Comments