(กำลังปรับปรุง)ปั่นป่วนหัวใจนายมาเฟีย#ภูผา&กลิ่นหอม
02
ชั้นแทบจะกรี๊ดร้องออกมาด้วยความกลัว
ตัวชั้นที่กำลังสั่นกลัวกับสิ่งที่เห็นตรงหน้า
ผู้ชายที่ยืนถือปืนกระบอกสั้นร่างสูง
ใช้สายตาเหลือบมองมาทางที่ชั้นจนตัวชั้นไม่สามารถขยับตัวออกไปได้เลยด้วยความกลัว
กับพบเจอกับศพที่นอนเกลื่อนกลาดเต็มไปด้วยคราบเลือดที่ตลกอบอวลไปทั่วห้อง
กลิ่นคาวเลือดที่ผสมเข้าพร้อมกับกลิ่นของดินปืน
ที่ต้นเหตุของเสียงลั่นไกล
กลิ่นหอม
ปะ..เปล่า..มะ..ไม่เห็นนะคะ//เอามือปิดตา
จะโกหกก็ขอให้แนบเนียนหน่อยเถอะยัยหอม
ชั้นที่ยืนตัวแข็งอย่างหินด้วยความกลัว
จะอ้าปากพูดแต่ละที่คำพูดที่จะพูดออกมากับติดอ่าง
ภูผา
เธอผู้หญิงตรงนั่น//เสียงเรียบ
กลิ่นหอม
คะ..ค่ะ//ไม่กล้าเดิน
ภูผา
ชั้นขอบอกเธอไว้ตรงนี้
ภูผา
ชั้นไม่พูดซ้ำ//ชี้กระบอกปืนมาทางกลิ่นหอม
กลิ่นหอม
ค่ะ!//รีบเดินตรงไป
ภูผา
เด็กใหม่บนเรือนี้หรอ//จี้บุหรี่ลงโซฟา
ภูผา
มีปากทำไม่ไม่พูด//หน้านิ่ง
ภูผา
หรือเธอไม่อยากเก็บปากไว้อีกแล้ว//ชี้ปืนจี้ตรงหัว
กลิ่นหอม
คะ..ค่ะ..นะ..หนูเป็นเด็กใหม่
กลิ่นหอม
อย่าทำอะไรหนูเลยนะคะ
กลิ่นหอม
หนูไม่เห็นอะไรทั้งนั้น..//หลับตาด้วยความกลัว
ภูผา
คิดว่าชั้นเชื่อคนอย่างเธอ//มองกลิ่นหอม
กลิ่นหอม
มะ..ไม่ค่ะหนูจะไม่ปิ่ปากพูดออกมาสักคำเลยค่ะ!
กลิ่นหอม
ได้โปรดอย่าฆ่าหนูทิ้งเลยนะคะ//เสียงสั่น
กลิ่นหอม
คะ..คะ//ลืมตาขึ้นมามอง
กลิ่นหอม
หนูชื่อกลิ่นหอมค่ะ//รีบตอบ
กลิ่นหอม
ยะ..ยี่สิบสามปีค่ะ
ภูผา
งั้นหรอใครเป็นคนรับเธอ//เสียงเรียบ
ลูกน้อง(พอ.)
ขออนุญาตครับตอนนี้เราได้ทำการจัดการ..//เหล่มองกลิ่นหอม
ลูกน้อง(พอ.)
ตอนนี้เราได้ทำการจัดการเรียบร้อยแล้วครับ!
ลูกน้อง(พอ.)
ตัวประกันเราจับตัวมาได้ครับเป็นคนขององค์กรหงส์ดำส่งตัวมาครับ!
ภูผา
ตัวประกันอยู่ไหน//มองลูกน้อง
ลูกน้อง(พอ.)
ตอนนี้อยู่กับคุณไบร์ทครับ!//ก้มหัว
ภูผา
ออกไปก่อนกูคุยธุระเสร็จที่เหลือมึงเก็บกวาดห้องนี้ด้วย//หน้านิ่งๆ
ลูกน้อง(พอ.)
รับทราบครับบอส!//ก้มหัว
ชั้นต้องมารับฟังอะไรแบบนี้ด้วย
ได้โปรดพ่อแด้วแม่แก้วช่วยลูกหอมด้วยเถอะ
ชั้นตัวสั่นเทาไปหมดด้วยความกลัว
ไหนที่จะต้องมาทนกลิ่นคาวของคราบเลือดที่นอนเกลื่อนกลาดทั่งบริเวรในห้อง
มันทำให้ตัวชั้นคลื่นไส้จนอยากอาเจียน
กลิ่นหอม
//สีหน้าเริ่มไม่ดี
ภูผา
ชั้นบอกเธอชัดเจนว่าชั้นไม่ชอบพูดซ้ำ//ใช้หางตามอง
กลิ่นหอม
คะ..ค่ะ//เดินตามไป
ชั้นเดินตามติดตัวเขาออกมาจากจุดนั้น
ถึงจะออกมาจากห้องนั้นแล้วก็ตาม
แต่ภาพตรงหน้าชั้นก็ยังคงติดตาของชั้นอยู่เสมอ
กลิ่นหอม
อ่ะ!?//ชนหลังภูผา
ภูผา
//หันหน้ามาทางกลิ่นหอม
ภูผา
ลาออกจากงานที่เธอทำซะ//เสียงเรียบ
กลิ่นหอม
//เงยหน้าขึ้นมามอง
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Comments