พิษรักรอยแค้น #จัดบนรถ

ช่วงนี้เอมอรกับเอกมีความสุขมากเอกพาเอมอรไปดูหนังกินข้าว ฟังเพลง ความสัมพันธ์ของทั้งสองพัฒนาอย่างรวดเร็ว จนเอมอรลืมเรื่องต่างๆที่ทำไห้เธอเครียด

เธอไม่ได้ไปพบหมอ ไม่ได้กินยา คลายเครียดตั้วแต่เอกเข้ามาในชีวิตเธออะไรก็เปลี่ยนไปเยอะ

เธอได้รับความรักความอบอุ่นจากเอก จนตอนนี้เธอเองก็ไม่ได้รู้สึกขาดอะไร ความรักที่เอกมีไห้เธอมันกำลังชดเชยอะไรหลายๆอย่าง

"เอมอาทิตย์นี้ไปงานเลี้ยงรุ่นกับพี่นะ ที่โรงเรียนเก่าพี่เขาจัดงานน่ะ พอดีเลยไม่ได้เจอเพื่อนเก่านานมาก10กว่าปีแล้วมั้ง"

เอกกอดเอวด้านหลังเอมอร พลางก้มหอมตรงซอกคอ

"พี่ไปเถอะเอมไม่รู้จักใคร เดี่ยวพี่ไม่สนุก"

เอมอรหันหน้ามาหาเอกโอบกอดรอบต้นคอแล้วจุ๊บปากเอกเบาๆ

"อือ ไม่เอาอ่ะ ไปด้วยกันเพื่อนพี่คนอื่นๆเขาก็พาแฟนเขาไปด้วยนิพี่อยากพาแฟนพี่ไปด้วย นะๆๆๆๆๆ"

เอก อ้อนเอมอรไห้ไปด้วยกันจนได้

วันอาทิตย์ ณ โรงเรียนเก่าสมัยมัธยมของเอก

.

เพื่อนๆของเอกต่างพาแฟนมาด้วยบางคนก็เรียนจบจนมีงานทำไปเเล้วห่างกันไป10กว่าปีอะไรก็เปลี่ยนไปเยอะ

เอกมาถึงคนสุดท้ายมากับเอมอร วันนี้เอมอรใส่กระโปรงยีนขาสั้น เชื้อเชิ้ตสีขาว รองเท้าผ้าใบ

"เฮ้ทางนี้ เพื่อน"เสียงเพื่อนของเอกเรียกแล้วกวักมือไหญ่ เอกไม่เปลี่ยนไปเลยถึงจะผ่านไปหลายปีหน้าตาเอกก็ยังไม่แก่ขึ้นเลยสักนิด

เพื่อนที่เคยสนิทกันในชั้นตอนเรียนมัธยมก็มีแค่4_5คนส่วนมากจะเป็นเพื่อนผู้ชายต่างก็พาแฟนมาด้วย

มีแค่ แพท คนเดียวที่ไม่ได้พาใครมา แพทตอนเรียนมัธยมเคยคบกันกับเอก เคยเป็นแฟนเก่า

พอเรียนจบแยกย้ายกันไปเรียนต่อเอกพยายามติดต่อแพทแต่แพทก็ตีตัวออกห่างจนขาดการติดต่อในที่สุด

ช่วงนั้นเอกเฮิร์ตหนักมากเสียใจสุดๆกว่าจะทำใจได้ก็ใช้เวลาหลายปีเอกก็เลยยังไม่ได้คบใครจริงจังจนมาเจอเอมอร

"สวัสดีเอกสบายดีนะ"เสียงใสๆของหญิงสาวผมยาวตัวเล็กนัยตาคม ผิวสีแทน เอกหันไปมองตามเสียง

"อ้อ แพท เราสบายดี "เอกยิ้มเจื่อนๆรักครั้งแรกของเอกสมัยเรียนเคยรักกันมากแล้วเลิกกันไป จะไห้ทำใจมาเป็นเพื่อนกันมันก็ทำตัวไม่ถูก

แต่ในใจเอกก็ไม่ได้รู้สึกอะไรแล้วมันผ่านมานานมากแล้ว

พอมาเจอกันอีกทีแค่มันรู้สึกแปลกไป

เพื่อนๆทุกคนต่างแนะนำแฟนตัวเองให้เพื่อนรู้จัก

"นี่เอมอรแฟนเรา"เอกแนะนำ

ในใจแพทพอมาเจอเอกอีกครั้งความรู้สึกเดิมๆก็ยังอยู่

ใด้แต่มองเอกอยู่ตลอดเวลา รู้สึกเสียดายที่เลิกกันไป

"ตอนนี้เอกเป็นไงมั่งเรียนสาขาอะไรเหรอ เราเรียนภาษาน่ะ"แพทถามเอกหาเรื่องชวนคุยไปเรื่อย

"เราเรียนการตลาดน่ะ จะจบแล้ว ว่าจะหาทุนสักหน่อยเปิดร้านน่ะ"เอกตอบแล้วยิ้มไห้แพท

เพื่อนๆหลายคนสนุกกันไหญ่ไม่เจอกันนานชวนกันคุยกันไปเรื่อยคงมีแต่เอมอรที่รู้สึกอึดอัดเอกก้เป็นห่วงเอมอรกลัวจะเบื่อคอยมองเอมอรอยู่เรื่อย

...เป็นโต๊ะจีนอาหารหลายอย่าง มีเหล้าเบียรครบเอมอรก็จิบเบียร์เบาๆตามมารยาท...

..."อุ๊ยนี่หอยแมลงภู่นี่ เอกแพ้ไม่ใช่เหรอแพทจำได้"...

...แพทพูดพลางยกจานหอยแมลงภู่ออกจากตรงหน้าเอก...

...เอมอรยิ่งรู้สึกอึดอัดหายใจไม่ทั่วท้องหงุดหงิดอย่างบอกไม่ถูกเวลามองเห็นสายตาแพทกับอาการที่แพททำเหมือนรู้ใจเอกทุกอย่าง...

..."นี่ของชอบเอกแพทตักไห้เดี่ยวไม่ถึง"...

...แพทพูดพลางตักยำเม็ดมะม่วงหิมพานไส่จานเอก...

...โดยไม่แคร์สายตาเอมอรที่มองอยู่ เอกเองก็รู้สึกอึดอัดที่แพททำแบบนี้แต่ก็ขอบคุณตามมารยาทและคอยมองเอมอรอยู่ตลอดด้วยความเป็นห่วง...

..."ขอบคุณครับ"...

..."อย่าคิดมากนะเอมอรพี่กับเอกเราสนิทกันมากพี่เคยชินน่ะไม่มีอะไรหรอกอย่าถือสานะ"แพทพูดพลางยิ้มไห้เอมอร...

..."เอ้อใช่ๆเมื่อตอนสมัยเรียนน่ะสองคนนี้น่ะแทบจะตัวติดกันตลอดเพื่อนก็เชียร์ไห้คบกันมันเหมาะกันมากเลยอ่ะ"...

...เสียงเพื่อนผู้ชายพูดแซวกันไหญ่เสียงอ้อแอ้เริ่มเมา...

...เอมอรกระดกเบียร์หมดแก้ว...

..."เอมขอตัวเข้าห้องน้ำแปปนะ"เอมอรหันมาบอกเอก...

...แล้วเดินลิ่วไปทางห้องน้ำ...

...เอกเดินตามหลังมา"เดี๋ยวพี่ไปเป็นเพื่อนน่ะ"...

...เอมอรสะบัดหน้าเดินหนีอารมณ์หงุดหงิด...

..."เอมไปเองได้พี่ไปนั่งคุยกับเพื่อนพี่เถอะ"...

...เอมอรพูดด้วยน้ำเสียงห้วนๆไม่มองหน้าเอก...

..."เป็นอะไรไหนบอกพี่ซิ เบื่อรึเปล่า ถ้าอยากกลับเดี่ยวพี่พากลับบ้านโอเครไม๊"...

..."เปล่าไม่ได้เป็นอะไร"ใบหน้าเอมอรคิ้วขมวดเดินหนี...

...เอกคว้าดึงแขนไว้โอบกอดรอบเอวแน่น...

เอกจ้องหน้าเอมอรรู้ว่าเอมอรไม่พอใจ "หึงพี่เหรอ"

เอกกอดเอวเอมอรแน่น

"เปล่า ปล่อยเอมเถอะ"เอมอรดิ้นดันตัวเอกออก

เอกยิ่งกอดรัดแน่นก้มหน้าเข้าหาเอมอร

"ปากแข็งนะ"เอกยิ้มแล้วก้มจูบเอมอรเบาๆ

"หึงพี่กับแพทใช่ไหม คือเราเคยคบกันช่วงนึงตอนเรียนมัธยมพี่ยอมรับว่ารักเขามากตอนนั้นแต่มันจบไปแล้วมันเป็นแค่อดีตที่ผ่านมาเป็น10ปีความรู้สึกของพี่มันไม่เหมือนเดิมแล้วตอนนี้พี่มองแพทเป็นได้แค่เพื่อนคนนึง เพราะพี่มีคนที่พี่รักแล้ว รักมากด้วย"

เอกพูดไห้อธิบายไห้เอมอรฟังพลางกอดเอมอรแน่น

"เชื่อใจพี่นะที่รัก"เอกกระซิบข้างหูเอมอรพลางลูบหัวเบาๆ

เอมอรคลายความโกรธลงเธอหึงแหละกลัวถ่านไฟเก่าลุกแต่พอได้ยินเอกพูดแบบนี้เธอก็สบายใจ

"เอมเชื่อพี่ เอมหวงของๆเอมนี่นา"เอมกอดคอเอก

เอกยิ้ม"พี่เป็นของเอมคนเดียวค้าบ"เอกลูบหัวเอมอร

เอมอรก้มจูบปากเอกดูดดื่ม

"เอมอยากกลับบ้านแล้ว"เอมกระซิบข้างหูเอกเบาๆ

พร้อมลูบไล้แผงอกเอกเบาๆ

แล้วเดินสะบัดตัวเข้าข้างใน

" อย่ายั่วพี่นะ ยัยเด็กนี่เดี๋ยวจะโดนไม่ใช่น้อย"เอกพูดแล้วยิ้ม

"วันนี้ก็ดึกแล้วงั้นเราขอตัวกลับนะแฟนเราน่าจะเมาแล้ว"

เอกพูดพลางโอบตัวเอมอรที่ซบตรงบ่า

แพทมองตามเอกอย่างเสียดาย

พอขึ้นรถมาเอมอรก็ปกติทุกอย่างไม่ได้มีท่าทีจะเมาอะไร"เล่นไหญ่นะเราน่ะยัยบ๊อง"เอกกลั้นขำกับท่าทีของเอมอร

"ไม่รู้แหละ ไห้เขารู้สะมั่งว่าใครเป็นใคร แหม๋รู้ใจกันไปหมดทุกเรื่อง ชอบกินเม็ดมะม่วง แพ้หอยแมงภู่ แพ้หอยอะไรเอมอยู้ด้วยยังไม่รู้เลยว่าแพ้หอยเมื่อคืนยังดูดหอยอยู่เลยไม่เห็นจะแพ้อะไรนี่"เอมอรพูดไม่หยุด

เอกนั่งขับรถแล้วขำกับอาการหึงของเอมอร"จ้าหอยเธอน่ะพี่ไม่แพ้หรอกพี่กินได้ตลอดแหละ"เอกพูดแล้วยิ้ม

ขากลับบ้านรถติดยาว "เมื่อยไม๊"เอมอรถามเอกพลางมือบีบนวดบนบ่า

"ไม่เมื่อยจ้า พี่แข็งแรงนะอึดด้วย"เอกพูดแล้วยิ้ม

"ต้องพิสูจน์แล้วแหละ"เอมอรพูดพลางลูบไล้ตรงเป้ากางเกงเอก

"เอ๊ะ ยัยนี่ บน รถนะ"

"ใครจะเห็นรถติดฟิลม์ดำ"เอมอรพูดหน้าตาเฉย

เอมอรลูบเป้ากางเกงเอกไม่หยุด

แท่งเอ็นของเอกโดนมือเอมอรลูบค่อยๆผะงาดดันกางเกงขึ้นมาเอมอรค่อยๆรูดซิปกางเกงลงงัดแท่งเอ็นของเอกออกมาตอนนี้ขยายใหญ่แข็งปั้ก

"พี่ขับรถอยู่นะเอม"

"พี่ก็ขับไปสิรถติดไฟแดงเอมแค่อยากเลียแท่งไอติมพี่"

เอมค่อยเลียตรงหัวหยักเบาๆเอกเสียวตัวเกรง

เอมจับแท่งรูดขึ้นลงใช้ลิ้นเลียวนรอบหัวค่อยๆใช้ปากอมรูดขึ้นลงเรื่อยๆมือก็จับเอ็นใว้ชักขึ้นชักลง

เอมอรดูดเน้นหัวหยักโยกหัวปากดูดขึ้นลงไม่หยุด

"โอ้วววว อูยยย"เสียวๆๆๆๆ"

เอกตัวเกร็งแท่งเอ็นเต้นตุ๊บๆๆๆ"พี่จะแตกแล้วเมียจ๋า"

"ปล่อยน้ำมาเลยจ่ะผัวจ๋า"เอมพูดอู้อี้ปากดูดแท่งไม่หยุด

"โอ้ววววว ซีดดดดดอือๆๆๆ"อือๆๆๆ

น้ำพุ่งกระฉูดเข้าเต็มปากเอมอร

"จ้วบๆๆๆๆๆ แผล็บๆๆๆๆๆ"

เอมอรดูดเลียน้ำรักจากแท่งเอ็นจนหมดจด

"เมียพี่ดูดเก่งจัง ทำพี่เสียวจนน้ำแตก"

เอกชมเอมอรแล้วยิ้ม

"จะถึงบ้านไม๊เนี่ยยั่วพี่ขนาดนี้พี่เริ่มจะไม่ไหวแล้วนะเมียจ๋า"

เอกขับรถพลางใช้นิ้วมือแหย่ตรงร่องเอมอรจนน้ำแฉะเอมอรบิดตัวขาหนีบมือเอกด้วยความเสียวซ่าน

***โปรดติดตามตอนต่อไป***

#นักเขียนสีเทา

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***