พิษรักรอยแค้น5(หมอบอกฉันเป็นโรคขาดผู้ชายไม่ได้จริงเหรอ)

เอมอรกลับมาห้องด้วยความรู้สึกสับสนกับตัวเองว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่เมื่อก่อนเอมอรไม่เคยเป็นแบบนี้

ตอนนี้แต่เจอสิ่งกระตุ้นสิ่งเร้านิดเดียวก็เกิดอารมณ์ได้ง่ายๆแม้กับคนที่เธอไม่ได้รักไม่ได้ชอบก็ตาม

ต่อไปสิ่งที่มันเกิดขึ้นกับเธอมันอาจจะเกิดปัญหาใหญ่ขึ้นมาได้เอมอรคิดไม่ตกจนนอนไม่หลับ

เหตุมันเกิดขึ้นหลังจากวันนั้นที่พ่อเลี้ยงขืนใจเธอและต่อมาก็เพื่อนที่โรงเรียนรุมขืนใจเธอหลังจากนั้นเธอเองก็รู้สึกแปลกๆกับตัวเอง

จนเธอมาขอพักที่บ้านป้าเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นถึงสองครั้งโดยที่ตัวเธอเองไม่ได้ขัดขืนจากการกระทำของลุงเธอ

ไม่ได้บังคับขืนใจเธอแต่อย่างใดตัวเธอเองก็มีอารมณ์ร่วมด้วยทั้งสองครั้ง

เอมอรคิดวนไปวนมาว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอกันแน่เธอเองไม่รู้จะไปปรึกษาใครตัวเธอตอนนี้เหมือนคนไม่มีที่พึ่ง

ไม่รู้จะหันหน้าไปหาใครเพื่อนสนิทก็หักหลัง แม่ของเธอก็ไม่ยอมเชื่อคำพูดของเธอเลย

หรือเธอควรจะไปปรึกษาหมอเอมอรคิดไปต่างๆนาๆ

ก่อนที่อะไรมันจะแย่ไปกว่านี้ ควรจะทำยังไงดีนะ

เอมอรครุ่นคิดทั้งคืนแล้วก็ผล็อยหลับไปอย่างเหนื่อยล้า

ตอนเช้าเอมอรก็ลุกมาทำกับข้าวไห้ลุงกับป้าตามปกติ

แต่เอมอรพยายามเลี่ยงที่จะไม่เจอลุงเทอทำกับข้าววางใว้บนโต๊ะแล้วขอตัวเข้าห้องบอกว่ารู้สึกไม่สบายตัว

ลุงเองก็รู้สึกกระวนกระวายใจเป็นห่วงเอมอรแต่ไม่กล้าแสดงออกมากเพราะเกรงใจเมียกินข้าวเสร็จเลยขอตัวไปทำงาน

ป้ารู้สึกเป็นห่วงเอมอร"ก้อกๆๆๆๆ"เอมอรออกมากินข้าวเดี๋ยวเราไปหาหมอกันป้าเองก็จะไปไห้หมอตรวจดูสักหน่อย"

ป้าเอมอรเรียกด้วยความเป็นห่วงหลานสาวตัวแกเองก็ร่างกายอ่อนเพลียช่วงนี้แต่ไม่ได้ไปหาหมอสักที

ถือโอกาสไปพร้อมเอมอรวันนี้เลย"จ้าป้าเดี๋ยวหนูแต่งตัวแปปนึง"เอมอรตอบรับคำชวนของป้าจะได้ไปเป็นเพื่อนป้าด้วย

แล้วตัวเองจะได้ไปลองปรึกษาหมอดูกับอาการที่มันเกิดขึ้นตอนนี้ด้วย

เอมอรพาป้าไปรับบัตรคิว ของตัวเองด้วย

เอมอรได้คิวก่อนป้าเพราะหมอที่เอมอรไปพบเป็นหมอจิตแพทย์แต่เอมอรไม่ได้บอกป้า

"ป้าถ้าตรวจเสร็จก่อนนั่งรอหนูแถวนี้นะเดี๋ยวหนูมา"

เอมอรบอกป้าพลางยิ้มด้วยสายตาอิดโรย

แล้วเอมอรก็เดินไปหาหมอแผนกจิตแพทย์

"คุณเอมอรเชิญพบหมอค่ะ"

พยาบาลหน้าห้องเรียกชื่อเอมอรเข้าพบหมอ

เอมอรเดินเข้าไปเก้ๆกังๆทำตัวไม่ถูกไม่รู้จะเริ่มต้นเล่ายังไงดี

"นั่งเลยค่ะ คุณเอมอรทำตัวไห้สบายนะคะไม่ต้องเกร็งมีอะไรก็เล่าไห้หมอฟังค่อยๆเล่าค่ะหมอช่วยคุณได้

แต่ก่อนอื่นคุณต้องเชื่อใจและไว้ใจหมอนะคะข้อมูลของคุณหมอจะเก็บเป็นความลับแน่นอนค่ะ"หมอพูดพลางจับมือเอมอร

น้ำเสียงอ่อนโยนของหมอสาววัย40สีหน้ายิ้มแย้มเป็นมิตรมือที่อบอุ่นมันทำไห้เอมอรรู้สึกคลายความกังวลขึ้นนิดหน่อย

"เอ่อคือ.....อ่า"เอมอรอึกอักไม่รู้จะเริ่มต้นเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นยังไงสายตากังวล

"ค่อยๆคิดค่อยๆเล่านะคะปัญหาหลักๆตอนนี้คืออะไรคะ

แล้วเราค่อยมาหาสาเหตุไปด้วยกัน

"คือหนูห้ามตัวเองไม่ได้เวลาอยู่ลำพังกับเพศตรงข้าม

เมื่อมีสิ่งเร้าหรือแรงกระตุ้นหนูจะควบคุมตัวเอง

ไม่ได้เลยค่ะ"

เอมอรใบหน้าแดงก่ำน้ำเสียงสั่นเครือน้ำตาคลอเบ้าก้มหน้าหลบสายตาหมอ

"อ่อ..ค่ะ.หมอพอจะเข้าใจคร่าวๆนะคะ หมอขอถามนะคะคนๆนั้นที่เราไม่สามารถควบคุมอารมณ์ได้เวลาอยู่กับเขาใช่คนที่เรารัก หรือคนที่เราชอบไม๊คะ?หมอถามเสียงเรียบ

"ไม่ค่ะทุกครั้งที่มันเกิดขึ้นหนูมักจะมาเสียใจทีหลังบางครั้งมันเกิดกับคนที่ไม่ควรจะเกิดขึ้นเลยค่ะหมอ"

เอมอรเหมือนได้ปลดปล่อยทุกข์ที่อยู่ในใจเหมือนได้ระบายสิ่งที่มันอัดอั้นใจมาตลอด

"หนูมีโอกาสหายไม๊คะหมอ"

เอมอรหน้าเศร้าเหมือนหมดหวัง

"หมอจะอธิบายไห้ฟังนะคะที่สิ่งที่หนูเป็นอยู่ตอนนี้

เรียกว่า "โรคนิมโฟมาเรีย"

มีหลายสาเหตุ

1.ผิดปกติทางสมอง สารในร่างกายหลังมากเกินปกติทำไห้ฮอร์โมนผิดปกติ

2.ฮอร์โมนเอนโดรเจน ถ้าร่างกายมีฮอร์โมนนี้มากก็จะมีความต้องการทางเพศสูง

3.เหตุการณ์ ผู้ป่วยอาจเคยเจอเหตุการณ์ที่สร้างบาดแผลในใจ เช่นถูกล่วงละเมิด ถูกข่มขืนในวัยเด็ก

4.ย้ำคิดย้ำทำ ถ้าผู้ป่วยมีเพศสัมพันธ์บ่อยครั้งภายใน24ช.มเช่น20-30ครั้งก็อาจจะเป็นโรคนี้ได้

5.ได้รับยาบางชนิดมากเกินไป,ปัญหาครอบครัวขาดความอบอุ่น,สภาพแวดล้อมความเครียดต่างๆ

ก็สามารถเป็นโรคนี้ได้ค่ะ"

"ไม่ใช่แค่คุณนะคะที่เป็นมีอีกหลายคนที่เผชิญปัญหาแบบนี้ถ้าเข้ารับการรักษาก็จะมีโอกาสสูงมากที่จะหายค่ะเเต่ต้องใช้เวลานะคะ"หมอพูดอ่อนโยน

เอมอรฟังอย่างตั้งใจแล้วรู้สึกมีความหวัง

"หมอจะจ่ายยาไห้ไปกินก่อนแล้วนัดมาคุยกันเพื่อประเมินอาการเป็นระยะนะคะเชื่อหมอนะคะหายแน่นอนค่ะแต่ต้องมาตามนัดนะคะ"

"ช่วงนี้ต้องกินยาคลายเครียดไปก่อนนะคะ ออกกำลังกายประเภทโยคะ ฝึกสติ ออกไปเดินเล่นนอกบ้านช้อปปิ้ง

หาอะไรที่ผ่อนคลายทำออกไปเจอเพื่อนๆเข้าสังคมก็ได้ค่ะ"หมอสาวแนะนำเอมอรด้วยใบหน้ายิ้มแย้มพร้อมจับบ่าเอมอรไห้กำลังใจ

เอมอรรับยาแล้วยกมือไหว้หมอ"ขอบคุณค่ะหมอ

เอมอรรู้สึกใจชื้นขึ้นมาบ้างอย่างน้อยก็ยังมีความหวัง

เอมอรเดินออกจากห้องจิตแพทย์มีอีกหลายคนต่อคิวรอ

คนพวกนั้นก็คงเจอปัญหาเหมือนกันกับเรา

เอมอรถอนหายใจเฮือกใหญ่"เฮ้อ"

เอมอรออกมาก่อนมานั่งรอป้า ป้าหลังจากเข้าตรวจหมอบอกแค่ร่างกายอ่อนเพลียไห้เข้าน้ำเกลือ โดนฉีดยาไป1เข็ม ไห้ยาบำรุงเลือดมากิน

หลังจากไปหาหมอมาป้าแกก็ดูการดีขึ้นเรื่อยๆหน้าตาสดใสขึ้นกินข้าวได้เยอะขึ้น เหมือนเลือดลมสูบฉีดใบหน้าแดงมีเลือดฝาด

ส่วนเอมอรว่างๆก็จะหัดฝึกเล่นโยคะออกไปเดินเล่นตลาดบางทีก็มาหัดเย็บผ้ากับป้าช่วยป้าทำโน่นทำนี่พยายามไม่อยู่คนเดียวหาอะไรทำไม่ไห้ตัวเองว่าง

ช่วงนี้ก็พยายามหลบหน้าลุงทำกับข้าวอะไรเสร็จก็รีบเข้าห้องพยายามไม่เจอกันลำพังอีกไม่นานเธอก็จะย้ายออกแล้วเข้าเมืองไปหางานทำ

ลุงแกก็กระวนกระวายใจที่ไม่ได้เจอเอมอรเลยช่วงนี้

แกเองก็มีอารมณ์อยู่ตลอดตามประสาผู้ชาย

ลุงแกกลับมาบ้านวันนี้ป้ารอกินข้าวด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม

หน้าตาสดใส

"วันนี้แกดูดีขึ้นนะวันนี้รอกินข้าวเหรอปกติเห็นขึ้นนอนเร็ว"ลุงพูดพลางมองหน้าเมียที่วันนี้ดูแปลกตาไป

"ตั้งแต่ไปหาหมอมาก็รู้สึกดีขึ้นเยอะเลยไม่เพลียเหมือนเมื่อก่อน "ป้าพูดแล้วยิ้ม

ลุงป้านั่งกินข้าวด้วยกันคุยกันไปหลายเรื่องวันนี้ลุงแกก็รู้สึกดีขึ้นเยอะที่เห็นป้ามานั่งรอแกเหมือนแต่ก่อน

"ลูกโทรมาบอกว่าจะกลับมาเยี่ยมบ้านน่ะจะอยู่สัก4_5วัน"ลุงบอกป้า

จริงๆแล้วลูกชายเป็นลูกติดของลุงแต่มาอยู่กับป้าตั้งแต่ลูกชายแกได้แค่3ขวบลูกชายแกก็เลยติดป้ารักป้าเหมือนแม่แท้ๆป้าเองก็รักเหมือนลูกแท้ๆ

"อ้อ จริงเหรอ ตาเอกนี่นานๆทีจะกลับมาบ้านครั้งไม่คิดถึงพ่อถึงแม่บ้างเลย"ป้าพูดไปบ่นไปด้วยความคิดถึงลูกชาย

"ไปอาบน้ำเถอะแกจะได้ขึ้นไปพัก"ป้าบอกลุงหลังกินข้าวย่อยสักพัก ลุงไปอาบน้ำขึ้นห้องตามไป

ลุงมองเมียที่นอนอยู่บนเตียงเมียแกอายุ38หน้าตายังไม่แก่เพียงแต่ก่อนหน้านี้ไม่ค่อยสบายเลยผอมลงไปบ้าง

หน้าอก36ยังเต่งตึงไม่หย่อนยานเพราะยังไม่มีลูก

ใบหน้าตอนนี้ดูสดใสนึกถึงตอนที่อยู่ด้วยกันไหม่ๆมีความสุขมากเรื่องบนเตียงไม่เคยขาดป้าแกตามใจตลอด ถึงแม้จะไม่มีลูกลุงแกก็ไม่ได้ว่าอะไร

***เอาแล้วสิมาลุ้นกันว่าลุงวันนี้จะได้สักดอกไม๊***

ลุงไม่ไหวแล้วน๊าป้าลุงเ_งี่....จัดแล้วน๊า

มาเอาใจช่วยลุงกันเถอะ**

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***