คนกับงูฮักกันบ่ได้ เทวาลัย

อีงูน่าขยักแขยง

พิมผกา.ตอนเด็ก

หยุดเด้อ

พิมผกา.ตอนเด็ก

.วิ่ง

จันทราวดี.ตอนเด็ก

เจ้าสิห้ามเฮ็ดหยัง

จันทราวดี.ตอนเด็ก

เอามากัดคอเจ้าบ่

จันทราวดี.ตอนเด็ก

.จะตีบ

พิมผกา.ตอนเด็ก

มรกต!!!

มรกต

.เลื้อย

จันทราวดี.ตอนเด็ก

เจ้า.....ไล่มันได้

พิมผกา.ตอนเด็ก

สัตว์กันคนก็คือมีชีวิตคือกัน

พิมผกา.ตอนเด็ก

ทำไมเจ้าต้องเฮ็ดมัน

จันทราวดี.ตอนเด็ก

อีนางปีศาจ

จันทราวดี.ตอนเด็ก

ไล่งูได้

19ปีผ่านไป

คำพิง.แม่นอ.

พิมผกา

คำพิง.แม่นอ.

พิมผกา

จ้ะแม่

คำพิง.แม่นอ.

วันนี้...

คำพิง.แม่นอ.

ตรงวันที่เจ้าเกิด

คำพิง.แม่นอ.

แม่อยากให้เข้าไปกราบเทวาลัย

คำพิง.แม่นอ.

เป็นที่ที่แม่ขอเจ้า

คำพิง.แม่นอ.

ได้บ่

พิมผกา

จ้ะ

พิมผกา

ข่อยไปผู้เดียวเด้อ

คำพิง.แม่นอ.

เป็นหยัง

อนัญญา

.เลื้อย

พิมผกา

.มอง

พิมผกา

.พยักหน้า

อนัญญา

เลื้อยกลับ

พิมผกา

แม่จ้ะ

พิมผกา

ข่อยอยากไปผู้เดียว

พิมผกา

ข่อยสิฟ้าวไปฟ้าวกับเด้อ

คำพิง.แม่นอ.

จ้ะ

พิมผกา

.เอาผ้าคลุม

ที่เทวาลัย

จันทราวดี

.ตาม

พิมผกา

.เดินเข้า

จันทราวดี

มันไปเฮ็ดหยัง

จันทราวดี

อีปีศาจ

จันทราวดี

กูจะให้มึงอยู่บ่ได้

จันทราวดี

.ถือครุฑ

จันทราวดี

งูมันก็คือกลัวครุฑ

จันทราวดี

.เดินตาม

พิมผกา

.หัน

พิมผกา

ราวดี!!!!!

จันทราวดี

อีพิมผกา!!!!

จันทราวดี

อีผีป่าผีดง

จันทราวดี

อีงูน่ารังเกียจ.เอาครุฑติดหน้า

พิมผกา

.หน้าแดง

พิมผกา

.เอาหน้าหลบ

จันทราวดี

มึงกลายร่างติ

พิมผกา

ฮึก

พิมผกา

.เอาผ้าปิดหน้า

จันทราวดี

มึงบ่เป็นหยัง

จันทราวดี

จริงบ่

จันทราวดี

งั้น......มึง

จันทราวดี

ก็ต้องโดน

จันทราวดี

.ดึงแซ้ฟาด

จันทราวดี

แซ้ฟาดงู!!!!

จันทราวดี

ตายมาหลายตัวแล้ว

จันทราวดี

และมึงก็เป็นตัวถัดไป

พิมผกา

.วิ่ง

จันทราวดี

อีพิมผกา!!!!!!

จันทราวดี

.วิ่งตาม

จันทราวดี

.ฟาดเข้ากลางหลัง

พิมผกา

เอ๊อะ

พิมผกา

.ทรุด

มรกต

.เลื้อย

จันทราวดี

อ้ายยยยยยยยยย

จันทราวดี

งู!!!!!!!

มรกต

.พ่นพิษ

พิมผกา

มรกต!!!!

พิมผกา

หยุดก็กรรม

มรกต

.เลื้อยมาหา

พิมผกา

.ลูบหัว

พิมผกา

.กระอักเลือด

ที่เมืองบาดาล

มรกต

เจ้าแม่!!!!

อนัญญา

เจ้าแม่ได้รับพิษจากครุฑ

อนัญญา

และแซ้ฟาด

อนัญญา

ทำให้พลังในกายเจ้าแม่ถูกทำลาย

มรกต

อนัญญาพวกเราจะทำเยี่ยงไร

อนัญญา

มรกต

อนัญญา

มีแค่ท่านปู่ของเจ้าแม่แค่นั้น

อนัญญา

ที่จะช่วยได้

มรกต

เเต่เพลานี้เจ้าปู่ไปบรรมเพญตบะ

.กระอัก

มรกต

เจ้าแม่!!!!!

พิมผกา

.ลืมตา

พิมผกา

มรกต

พิมผกา

.จับหน้า

มรกต

เจ้าแม่

มรกต

.น้ำตาไหบ

พิมผกา

อนัญญา

เจ้าคะ

พิมผกา

ข้า.....

พิมผกา

เจ็บ

มรกต

ทนหน่อยนะเจ้าคะ

อนัญญา

เจ้าแม่ทนอีกหนนะเจ้าคะ

พิมผกา

.กระอัก

อนัญญา

ตราบใดที่มณีนาคายังไม่สลาย

อนัญญา

เจ้าแม่ก็ยังคงเป็นพญานาคนะเจ้าคะ

พิมผกา

แต่.......

พิมผกา

ข้า.......ได้ฝากมณีนาคาไว้กับชัยเดช

มรกต

คนรักของเจ้าแม่

พิมผกา

ข้ารับเขามานับ10000ปี

พิมผกา

ข้าช่วยพิผกาให้รอดพ้นจากควาตาย

พิมผกา

ข้าเอาร่างของข้าเข้าไปในร่างพิมผกาเพื่อจะได้เจอท่านชัญเดช

พิมผกา

แต่จนแล้วจนรอด

พิมผกา

เขาก็มิมา

อนัญญา

.มองหน้ามรกต

มรกต

.ส่ายหัว

มรกต

เจ้าแม่เสวยพระโอสถก่อนเจ้าคะ

พิมผกา

.ลุก

พิมผกา

.กิน

พิมผกา

ครานั้น

พิมผกา

หากพิมผกา

พิมผกา

ไม่รอด

พิมผกา

ข้าคงต้องรอเขาไปอีก1000ปี

มรกต

แต่ ....

มรกต

เจ้าแม่เธอคะ

มรกต

เพลานั้นทำไมเจ้าแม่ถึงไปอยู่ในร่างนางหรือเจ้าคะ

พิมผกา

เพราะนางเกิดในวันพิเศษ

พิมผกา

นางผู้เดียว

พิมผกา

ที่ข้าจะไปเข้าร่างมนุษย์ได้

พิมผกา

แต่เสียดาย

พิมผกา

ครานั้นนางออกมา

พิมผกา

ก็ตาย

พิมผกา

แต่เพราะ.....

พิมผกา

ข้าบรรมเพญเพียร

พิมผกา

จึงรู้ว่านางนั้น

พิมผกา

เป็นผู้เดียว

พิมผกา

ที่ทำให้ข้าได้ขึ้นไปบนโลกมนุษย์

พิมผกา

.มองเมืองบาดาล

พิมผกา

หมดเพลาเสียแล้ว

พิมผกา

มรกต

พิมผกา

อนัญญา

เจ้าคะ

มรกต

เจ้าคะ

พิมผกา

ข้าไปก่อนนะ

มรกต

เจ้าแม่.......

พิมผกา

.เลื้อย

อนัญญา

ข้าแค่เห็นเจ้าแม่มีความสุขก็พอ

มรกต

แต่เจ้าก็รู้

มรกต

ว่าบนโลกมนุษย์มีกิเลส

มรกต

มีภัยทุกแห่ง

มรกต

และมนุษย์ผู้นั้นก็จะตามกำจัดเจ้าแม่

อนัญญา

ข้ารู้

อนัญญา

ข้าเห็น

อนัญญา

แต่เจ้าห้ามเจ้าแม่ได้หาริอ

มรกต

.ถอนหายใจ

อนัญญา

แค่ทุกเพลาเราเฝ้าปกป้องเจ้าแม่

อนัญญา

ก็พอ

เทวาลัย

พิมผกา

.ตื่น

พิมผกา

ข่อยเป็นอิหยัง

พิมผกา

.ดูตามตัว

พิมผกา

แผลละ

พิมผกา

เมื่อกี๊

พิมผกา

ข่อยมีแผล

พิมผกา

.หัน

พิมผกา

.ไหว้

พิมผกา

ขอบคุณเจ้าคะ

พิมผกา

.ลุก

ที่บ้าน

คำพิง.แม่นอ.

พิมผกา!!!!

คำพิง.แม่นอ.

.วิ่ง

คำพิง.แม่นอ.

คือไปนานแท้

คำพิง.แม่นอ.

แม่เป็นห่วงฮู้บ่

พิมผกา

แม่!!

พิมผกา

ข่อย

พิมผกา

ตอนข่อยไปเทวาลัย

พิมผกา

ข่อยโดนอีราวดี

พิมผกา

เอาแซ้ฟาด

พิมผกา

กลางหลังจังๆ

พิมผกา

แต่ข่อยจำได้

พิมผกา

ก่อนข่อยสลบ

พิมผกา

ข่อยเห็นงูตั๋วใหญ่มาไล่ราวดี

พิมผกา

และข่อยก็สลบไป

พิมผกา

ตื่นมาอีกที่

พิมผกา

แผลนั้นก็บ่มีแล้วจ้ะแม่

คำพิง.แม่นอ.

ตอนเจ้าละอ่อน

คำพิง.แม่นอ.

แม่เคยเห็นงูตั๋งใหญ่

คำพิง.แม่นอ.

มาดูเอ็ง

คำพิง.แม่นอ.

และก็เลื้อยกลับไปไสบ่ฮู้

คำพิง.แม่นอ.

หรือว่า

คำพิง.แม่นอ.

เจ้าแม่สิซ่อยเอ็ง

คำพิง.แม่นอ.

แม่เคยยกเจ้าให้เป็นลูกเจ้าแม่นาคี

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ