คนกับงูฮักกันบ่ได้
เทวาลัย
จันทราวดี.ตอนเด็ก
เจ้าสิห้ามเฮ็ดหยัง
จันทราวดี.ตอนเด็ก
เอามากัดคอเจ้าบ่
จันทราวดี.ตอนเด็ก
เจ้า.....ไล่มันได้
พิมผกา.ตอนเด็ก
สัตว์กันคนก็คือมีชีวิตคือกัน
พิมผกา.ตอนเด็ก
ทำไมเจ้าต้องเฮ็ดมัน
จันทราวดี.ตอนเด็ก
อีนางปีศาจ
จันทราวดี.ตอนเด็ก
ไล่งูได้
คำพิง.แม่นอ.
ตรงวันที่เจ้าเกิด
คำพิง.แม่นอ.
แม่อยากให้เข้าไปกราบเทวาลัย
คำพิง.แม่นอ.
เป็นที่ที่แม่ขอเจ้า
พิมผกา
ข่อยสิฟ้าวไปฟ้าวกับเด้อ
จันทราวดี
กูจะให้มึงอยู่บ่ได้
จันทราวดี
งูมันก็คือกลัวครุฑ
จันทราวดี
อีงูน่ารังเกียจ.เอาครุฑติดหน้า
จันทราวดี
ตายมาหลายตัวแล้ว
จันทราวดี
และมึงก็เป็นตัวถัดไป
จันทราวดี
.ฟาดเข้ากลางหลัง
อนัญญา
เจ้าแม่ได้รับพิษจากครุฑ
อนัญญา
ทำให้พลังในกายเจ้าแม่ถูกทำลาย
มรกต
อนัญญาพวกเราจะทำเยี่ยงไร
อนัญญา
มีแค่ท่านปู่ของเจ้าแม่แค่นั้น
มรกต
เเต่เพลานี้เจ้าปู่ไปบรรมเพญตบะ
อนัญญา
เจ้าแม่ทนอีกหนนะเจ้าคะ
อนัญญา
ตราบใดที่มณีนาคายังไม่สลาย
อนัญญา
เจ้าแม่ก็ยังคงเป็นพญานาคนะเจ้าคะ
พิมผกา
ข้า.......ได้ฝากมณีนาคาไว้กับชัยเดช
พิมผกา
ข้ารับเขามานับ10000ปี
พิมผกา
ข้าช่วยพิผกาให้รอดพ้นจากควาตาย
พิมผกา
ข้าเอาร่างของข้าเข้าไปในร่างพิมผกาเพื่อจะได้เจอท่านชัญเดช
มรกต
เจ้าแม่เสวยพระโอสถก่อนเจ้าคะ
พิมผกา
ข้าคงต้องรอเขาไปอีก1000ปี
มรกต
เพลานั้นทำไมเจ้าแม่ถึงไปอยู่ในร่างนางหรือเจ้าคะ
พิมผกา
เพราะนางเกิดในวันพิเศษ
พิมผกา
ที่ข้าจะไปเข้าร่างมนุษย์ได้
พิมผกา
ที่ทำให้ข้าได้ขึ้นไปบนโลกมนุษย์
อนัญญา
ข้าแค่เห็นเจ้าแม่มีความสุขก็พอ
มรกต
ว่าบนโลกมนุษย์มีกิเลส
มรกต
และมนุษย์ผู้นั้นก็จะตามกำจัดเจ้าแม่
อนัญญา
แต่เจ้าห้ามเจ้าแม่ได้หาริอ
อนัญญา
แค่ทุกเพลาเราเฝ้าปกป้องเจ้าแม่
คำพิง.แม่นอ.
แม่เป็นห่วงฮู้บ่
พิมผกา
ข่อยเห็นงูตั๋วใหญ่มาไล่ราวดี
พิมผกา
แผลนั้นก็บ่มีแล้วจ้ะแม่
คำพิง.แม่นอ.
ตอนเจ้าละอ่อน
คำพิง.แม่นอ.
แม่เคยเห็นงูตั๋งใหญ่
คำพิง.แม่นอ.
และก็เลื้อยกลับไปไสบ่ฮู้
คำพิง.แม่นอ.
เจ้าแม่สิซ่อยเอ็ง
คำพิง.แม่นอ.
แม่เคยยกเจ้าให้เป็นลูกเจ้าแม่นาคี
ร่าง
พิมผกา
ไปเก็บผักในป่าจ้ะแม่
พิมผกา
เดี๋ยวข่อยฟ้าวไปฟ้าวกลับจ้ะ
พิมผกา
และข่อยสิพาเจ้ากลับไปจั๋งใดละ
พิมผกา
สิให้คนนอกเข้าห้องข่อยมันบ่งาม
มรกต
เจ้าแม่เจอท่านชัยเดชแล้ว
มรกต
ข้ากลัวว่าจักเหมือนชาติที่แล้ว
อนัญญา
ชาตินี้ข้าว่าเจ้าแม่ได้อยู่กับท่านชัยเดช
มรกต
มนุษย์กับนาครักกันมิได้
อนัญญา
ฟ้าเขากำหนดมาเป็นแบบนี้
พิมผกา
นอนอยู่ม่องนี้ไปก่อน
พิมผกา
ข่อย....เอาเขากับมาเฮือนเฮาแล้ว
คำพิง.แม่นอ.
หน้าคือบ่แม่นคนแถวนี้
คำพิง.แม่นอ.
หน้าคือคนในเมือง
คำพิง.แม่นอ.
ไปเจอเขาม่องไส
คำพิง.แม่นอ.
เขาอาจจะต๊กน้ำ
คำพิง.แม่นอ.
ช่วงนี้เจ้าก็ให้เขาอยู่เฮือนเฮาก่อน
คำพิง.แม่นอ.
พอเพิ้นฟื้นข่อยถาม
คำพิง.แม่นอ.
ไปต้มยาให้เขาเด้อ
พิมผกา
แต่ตั๋วเขาร้อนดั่งไฟเผา
คำพิง.แม่นอ.
มีคนแปลกหน้าเข้ามาในหมู่บ้านเฮา
คำพิง.แม่นอ.
แม่สิต้องไปบอกกำนัน
คำพิง.แม่นอ.
ให้กำนันเขาฮู้
คำพิง.แม่นอ.
สิได้ส่งเขากลับเฮือน
กำปอง.กำนัน
กูบอกมึงแล้ว!!!!
กำปอง.กำนัน
ว่าอย่าไปท้าบริวารเจ้าแม่
จันทราวดี
แต่หัวเด็ดตีนขาดข่อยก็บ่เชื่อ
กำปอง.กำนัน
มึง!!!บ่เชื่อก็แล้วแต่
คำพิง.แม่นอ.
กำนันอยู่บ้านบ่
คำพิง.แม่นอ.
มีคนแปลกหน้าเข้ามาในหมู่บ้านเฮา
คำพิง.แม่นอ.
เขาต๊กน้ำแล้วน้ำพัดมา
คำพิง.แม่นอ.
พิมผกาซ่อยเขาเอาเขามาเฮือนข่อย
จันทราวดี
คนแปลกหน้าแต่กลับมาเฮือนโตเอง
จันทราวดี
อีพิมผกา!!มันซ่อยคนมาเฮือนมัน
จันทราวดี
มันสลบกองคาตีนกูแล้วเเท้ๆ
จันทราวดี
หลบหน้าหลบตากูดีคัก
จันทราวดี
รีบตะลอนเอาผู้ชายเข้าบ้าน
จันทราวดี
มึงอยู่ได้เพราะใคร!!
พิมผกา
ให้มึงเอากูมาอยู่ม่องนี้
พิมผกา
ที่ให้แม่กูกับกูมาอยู่ม่องนี้
จันทราวดี
.ตบหน้าด้วยแหวนครุฑ
กำปอง.กำนัน
กลับเฮือนมึงก้บกู!!!!
คำพิง.แม่นอ.
เป็นจั๋งใด๋ฮ่อง
พิมผกา
ฮ้อนเหมือนโดนน้ำฮ้อนสาด
พิมผกา
แค่เรามีบาปตอนนี้ก็พอแล้ว
พิมผกา
ข้าเจอท่านชัยเดชแล้ว
มรกต
ข้าจะเอาพลังของข้ารักษาท่านเองเจ้าคะ
พิมผกา
เจ้าปู่ข้าแค่อยาก....
พิมผกา
แต่หากข้ามิไปบนโลกมนุษย์แม่ของพิมผกาคงต้องตลอมใจ
เจ้ายังเห็นข้าเป็นปู่อยู่หรือไม่
ดวงมณี
พิมผกา
ข่อยเป็นอิหยังกันแน่
คำพิง.แม่นอ.
หายดีแล้วบ่ลูก
พิมผกา
ข่อยเป็นอิหยังกันแน่
พิมผกา
ข่อยฝันข่อยฝันถึงพญานาค
พิมผกา
ฝันว่าพญานาคไปถล่มเมืองกนกนคร
พิมผกา
แล้วมันมีแว้บนึงที่เห็นว่า
พิมผกา
ข่อยอิหลีติแม่.ร้องไห้
คำพิง.แม่นอ.
บ่ว่าลูกสิเป็นจั๋งใด๋
คำพิง.แม่นอ.
ลูกแม่แม่สิบ่ฮักได้จั๋งใด๋
พิมผกา
แต่ซาวบ้านชอบมาด่าแม่
พิมผกา
ข่อยบ่อยากเป็นจั๋งสี่
คำพิง.แม่นอ.
เอ็งโชคดีแล้ว
คำพิง.แม่นอ.
ที่ได้เกิดมาเป็นลูกเจ้าแม่
คำพิง.แม่นอ.
เอ็งเจ็บไข้ได้ป่วย
คำพิง.แม่นอ.
เอ็งไปที่เทวาลัย
คำพิง.แม่นอ.
เอ็งกะหายเป็นปลิดทิ้ง
คำพิง.แม่นอ.
ซาวบ้านก็ปากซาวบ้าน
คำพิง.แม่นอ.
เฮาก็อยู่ส่วนเฮา
คำพิง.แม่นอ.
เอ้อแล้วก็เอ็งซ่อยไปทำกับข้าวแนเด้อแม่สิเอาผ้าไปซักที่ท่าน้ำ
คำพิง.แม่นอ.
แต่ม่องนี้บ่มีผักเด้อ
ชัยเดช
ไม่ทราบว่าคุณชื่ออะไรหรอครับ
ชัยเดช
เป็นอะไรหรือเปล่าครับ
ชัยเดช
เหมือนแม่นางไม้ในฝันผมเลย
พิมผกา
ข่อยสิไปเป็นแม่นางไม้ได้จั๋งใด๋
พิมผกา
แล้วคุณมาม่องนี่ได้จั๋งใด๋
พิมผกา
ม่องนี้บ่แม่นที่เที่ยวของคุณ
พิมผกา
งั้นคุณก็กลับเฮือนคุณไปเถอะ
พิมผกา
แต่คุณบ่ควรอยู่ม่องนี้
พิมผกา
ข่อยไปเก็บผักก่อนเด้อแม่
จันทราวดี
มึงกลัวเขาสิรับบ่ได้ติ
คำพิง.แม่นอ.
ไกล้ถึงแล้วลูก
คำพิง.แม่นอ.
บ่เป็นหยังแล้วเด้อ
พิมผกา
.เกล็ดงูขึ้นเต็มแขน.เต็มหน้า
คำพิง.แม่นอ.
เฮ็ดหยังถึงเป็นจั๋งสี่
พิมผกา
ทำไมข้าถึงเเสบขนาดนี้
มรกต
เพราะมนุษย์ต่ำซามนั่น
อนัญญา
กรรมของเรายังไม่หมด
อนัญญา
ไม่ต้องไปทำบาปกรรมกันอีก
มรกต
แต่เจ้าดูมันทำร้ายเจ้าแม่
อนัญญา
จะเป็นยังไงพวกเราก็ช่วยเจ้าแม่ไม่ได้
อนัญญา
เจ้าแม่เป็นถึงพญานาค ยังสู้พิษของครุฑไม่ไห้
มรกต
เจ้าแม่บรรทมก่อนเจ้าคะ
มรกต
ชาตินี้ข้าแค่เกิดมาปกป้องเจ้าแม่ก็ตายตาหลับแล้ว
อนัญญา
ถ้าหากเจ้ามิมีดวงมณี
อนัญญา
เจ้าก็สู้มนุษย์ไม่ได้
มรกต
ข้าขอให้เจ้าเก็บดวงมณีของข้า
มรกต
เพลานี้พวกมันกำลังจะทำพิธีทำร้ายเจ้าแม่
มรกต
มันจะต้องดึงเจ้าแม่กลับโลกมนุษย์
อนัญญา
เจ้าจะเอาชีวิตไปทิ้งไว้จริงๆหรือ
จันทราวดี
มื้อนั่นพ่อเห็นบ่
จันทราวดี
แล้วอิพ่อยังนิ่งเฉย
กำปอง.กำนัน
กูให้ลูกน้องไปตามหมอธรรมอยู่
กำปอง.กำนัน
ทำพิธีกำจัดอีงูผี!!
หมอเดื่อ.หมอธรรม
.ท่องคาถา
อนัญญา
ไอ่พวกนั้นมันทำอะไรกับเจ้าแม่
อนัญญา
.นึดถึงคำที่มรกตพูด
พวกมนุษย์กำลังทำพิธีกำจัดเจ้าแม่
อนัญญา
มิไปมิได้หรือเจ้าคะ
หมอเดื่อ.หมอธรรม
.ท่องคาถาใส่มือ
หมอเดื่อ.หมอธรรม
.ขว้างใส่
พิมผกา
อ้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยย
คำพิง.แม่นอ.
พิมผกา!!!!!!!!!!!!
อนัญญา
เพลานี้เจ้าเข้าไปมิได้
พิมผกา
อ้ายยยยยยยยยยยยยยยยยย
หมอเดื่อ.หมอธรรม
.ดึงดวงมณี
มรกต
เจ้าแม่!!!!!!!!!!!!!!!
กำปอง.กำนัน
เห้ย!!!!!!!!!!!
หมอเดื่อ.หมอธรรม
มันมาได้จั๋งใด๋วะ
หมอเดื่อ.หมอธรรม
อยากลองดี!!!!
หมอเดื่อ.หมอธรรม
.เอาแซ้ฟาด
คำพิง.แม่นอ.
คุณเดชพาพิมผกาฟ้าวกลับเฮือนไปก่อนเน้อ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
