คู่อันตรายนายวายร้ายยากูซ่า
เริ่มเรื่อง
บรรยากาศภายในมหาวิทยาลัยดัยเซกัยอิตเตอร์เนชั่นแนว
วันนี้ดูวุ่นวายโกลาหลกว่าทุกวัน
ผู้อำนวยการ
ยินดีต้อนรับครับ//ก้มหัว
ผู้อำนวยการและอาจารย์หลายท่านต่างพากันเดินไปต้อนรับพวกเขาถึงที่
ดูแล้วคงจะเป็นมหาเศรษฐีที่มากด้วยอำนาจบารมีเสียจริงๆ
โอเมก้า
1 : อร้ายยหล่อมากกก
เหล่าโอเมก้าทั้งหลายพากันเดินตามพร้อมกับส่งเสียงกรี๊ดกร๊าดอยู่ไม่ห่าง
ข่าวใหม่ข่าวดังนี้กระจายไปทั่วมหาวิทยาลัยอย่างรวดเร็ว
ทำให้โอเมก้าพากันกรูเข้ามาตอม 2 หนุ่มอัลฟ่าหน้าใสนั้นจนเป็นกลุ่มใหญ่ราวกับรังผึ้ง
โอเมก้า
1 : พวกเรามานี่เร็ว...เทพบุตรมาโปรด!!
เสียงตื่นเต้นของโอเมก้าคนหนึ่งดังเข้ามาในห้องน้ำโอเมก้าก่อนจะพากันกรูกันออกไป
แอดแสนสวย🤮
จะบอกก่อนนะโอเมก้าทุกคนทั้งชายและหญิงจะใช้ห้องน้ำเดียวกันนะคะ
จะมีก็แต่โอเมก้าหนุ่มหน้าตาธรรมดาๆคนเดียวเท่านั้นที่ทำเฉยกับเหตุการณ์นี้
เธอยังคงก้มหน้าล้างมืออย่างช้าๆอยู่ที่อ่างล้างมือ
จริงๆแล้วเธอรู้สึกเป็นส่วนเกินที่ไร้ตัวตนในมหาวิทยาลัยนี้ก็ว่าได้
เพราะฐานะทางบ้านที่ไม่ทับเทียมกับคนอื่น
โอเมก้า
3 : น่ารักที่สุดเรยยย
โอเมก้า
5 : คนนี้ดูดีจังเลย
โอเมก้า
6 : โอ๊ย! คนนั้นก็เท่
เสียงกรี๊ดกร๊าดจากโอเมก้ายังไม่ขาดสาย
ชาบะ
//เดินออกไปสังเกตการณ์
ริวอิจิ
//เดินอย่างมาดมั่นท่ามกลางสาวๆ
ชาบะเดินหลบเข้ามาในห้องน้ำทันทีเมื่อ 2 หนุ่มหล่อนั้นเดินเข้ามาในระยะที่ชาบะมองเห็นได้ชัด
ด้วยอยากปลุกความวุ่นวายจากข้างนอกมากกว่า
โอเมก้าหนุ่มส่ายหัว บ่งบอกถึงความเบื่อหน่ายกับพฤติกรรมของเพื่อนร่วมห้อง
ชาบะ
//เดินไปเข้าห้องเรียน
และสิ่งที่ไม่คาดคิดสำหรับชาบะก็เกิดขึ้น
เมื่อเหลือบไปเห็น 2 หนุ่มหน้าใหม่
โอโตเมะ
ไหนบอกว่าขอเข้าห้องน้ำแค่ 5 นาทีไง
โอโตเมะ
นี่มัน 15 นาทีเข้าไปแล้วนะ
อาจารย์โอโตเมะกล่าวเสียงดุ
ทำให้ 2 หนุ่มหน้าหล่อที่ยืนอยู่หน้าชั้นชำเลืองสายตาไปจับจ้องอยู่ที่ชาบะทันที
เรโกะ
เธอคงไปรับจ้างขัดห้องน้ำเป็น Part time น่ะสิคะ
ทุกคนในห้องหัวเราะชอบใจในสิ่งที่เรโกะพูด
โอโตเมะ
อ้าว! เงียบได้แล้ว
ชาบะ
//เดินก้มหน้า+กำหมัดไปนั่งที่ทันที
โอโตเมะ
หวังว่าเธอสองคนคงจะพอรู้จักกับเพื่อนๆแล้วนะ
โอโตเมะ
อยากรู้อะไรเกี่ยวกับห้องนี้
โอโตเมะ
ประวัติความเป็นมาของมหาวิทยาลัยนี้
โอโตเมะ
หรือประวัติของอาจารย์ก็ถามได้นะ
ริวอิจิ
ผมยังไม่รู้จักเธอคนนั้นเลย
โอโตเมะ
อะ...เอ่อ...ลุกขึ้นแนะนำตัวสิ
อาจารย์โอโตเมะหน้าแตกจนพูดอะไรไม่ถูก จึงตวาดเสียงดังกลบเกลื่อน
สีหน้าของทุกคนในตอนนี้ออกจะอึ้งกับคำพูดของริวอิจิ
เพราะเป็นสิ่งที่ไม่คาดคิดของพวกเขา
ชาบะ
ฉันชื่อ โอทาจิ ชาบะ...//สีหน้าไม่สบอารมณ์
ชาบะ
(ทำไมต้องเป็นฉันด้วยนะ😤)
เรโกะ
ไม่เสริมต่ออีกหน่อยล่ะว่า
เรโกะ
พ่อเป็นยาม ส่วนแม่เป็น...
เอมิ
แม่เป็นเจ้าแม่วงไพ่ ฮิๆๆ
แล้วทั้งคู่ก็หัวเราะกันยกใหญ่เพราะถูกใจกับคำพูดดูถูกถากถางของตัวเอง
ชาบะ
//นั่งลงด้วยความไม่พอใจ
ทาเคโอะ
ฉัน...ทาคานาชิ ทาเคโอะ ยินดีที่ได้รู้จักนะ😊//ยิ้มหวานให้ชาบะ
แต่เรโกะกับเอมิกลับกระดี๊กระด๊าเพราะเข้าใจผิด
คิดว่าชายหนุ่มยิ้มให้พวกเธอ
ริวอิจิ
ฉัน...ฮิราโอกะ ริวอิจิ ยินดีที่ได้รู้จัก....ชาบะ
ริวอิจิจ้องมองชาบะด้วยสายตาเย็นชาดูน่ากลัว
ชาบะ
//ก้มหน้ารับคำของริวอิจิ
โอโตเมะ
เอาล่ะ...หวังว่าคงไม่มีอะไรแล้วนะ
โอโตเมะ
งั้นทาเคโอะไปนั่งข้างๆเอมิแล้วกันนะ
โอโตเมะ
ส่วนริวอิจิก็ เอ่อ...
อาจารย์โอโตเมะกวาดสายตามองหาโต๊ะเรียนทั่วห้อง แต่ก็ไม่มีที่ว่างเหลือเลย
โอโตเมะ
ต่อไปนี้ที่ของเธอต้องเป็นของริวอิจิ
ริวอิจิ
//เดินไปที่โต๊ะของชาบะ
สายตาทุกคนจับจ้องมาที่เธอคนเดียว
แม้กระทั่งตัวเธอเองยังรู้สึกระทึกเลย
ริวอิจิกระชากตัวชาบะออกจากที่แล้วนั่งลงอย่างหน้าตาเฉย
ชาบะยืนมองด้วยความอึ้งบวกกับความโมโห แต่แล้ว...
ริวอิจิดึงร่างชาบะให้เข้ามานั่งซ้อนตักของเขา
พร้อมกอดเอวเธอไว้แน่นไม่ให้ดิ้นหลุดไปไหน
ทุกคนตกใจกับการกระทำนี้เป็นอย่างมาก
ริวอิจิ
ถ้าผมยังไม่ได้โต๊ะเรียน
ริวอิจิ
ผมก็จะนั่งอยู่ตรงนี้กับเธอ//ยิ้มมุมปากให้อาจารย์
อาจารย์จึงรีบโทรศัพท์ไปหานักการให้เอาโต๊ะเรียนกับเก้าอี้ขึ้นมาทันที
จากนั้นเรื่องวุ่นวายก็จบลง
ริวอิจินั่งหลังห้องกับชาบะ
ส่วนทาเคโอะ นั่งกลางห้องข้างๆเอมิ
Comments