ครอบครัวข้าล้วนแต่เป็นสามัญชนss2
ตอนที่ 4
เย่หมิงฮวง(พระเอก)
ข้าขอไปเดินเล่นนะ
เฟิ่งหยาง(นายเอก)
ข้าก็จะไปทำธุระแล้วเหมือนกัน
เฟิ่งหยาง(นายเอก)
ส่วนเจ้าก็อยู่ดีๆหละ
เฟิ่งหยาง(นายเอก)
//เดินจากไป//
หลี่หมาง(องครักษ์พระเอก)
//ลงจากหลังคา//
หลี่หมาง(องครักษ์พระเอก)
ฝ่าบาท
หลี่หมาง(องครักษ์พระเอก)
เรื่องที่ท่านให้ข้าไปสืบ
เย่หมิงฮวง(พระเอก)
รีบบอกมา
หลี่หมาง(องครักษ์พระเอก)
ขอรับ
หลี่หมาง(องครักษ์พระเอก)
สิ่งที่ข้าสามารถสืบค้นมาได้คือแค่เรื่องที่ว่าครอบครัวของหมอท่านนี้เป็นเพียงหมอทั่วไปขอรับ
หลี่หมาง(องครักษ์พระเอก)
ไม่มีฐานะที่สูงส่งอะไร
หลี่หมาง(องครักษ์พระเอก)
เป็นเพียงสามัญชนขอรับ
หลี่หมาง(องครักษ์พระเอก)
ฝ่าบาท
หลี่หมาง(องครักษ์พระเอก)
แล้ว...
เย่หมิงฮวง(พระเอก)
ข้าขออยู่ที่นี่ไปก่อน
เย่หมิงฮวง(พระเอก)
จะได้พักจากเรื่องงานบ้าง
เย่หมิงฮวง(พระเอก)
เจ้าช่วยบอกให้ท่านน้าทำงานแทนข้าทีนะ
เย่หมิงฮวง(พระเอก)
บอกเขาไปว่าข้าขอพักซะระยะ
หลี่หมาง(องครักษ์พระเอก)
ขอรับ
หลี่หมาง(องครักษ์พระเอก)
//หายตัวไป//
เฟิ่งหยาง(นายเอก)
ข้ากลับมาแล้ว
เย่หมิงฮวง(พระเอก)
ท่านหมอ
เย่หมิงฮวง(พระเอก)
ทำไมวันนี้ท่านกลับมาเร็วกว่าปกติละ
เฟิ่งหยาง(นายเอก)
พอดีว่าวันนี้ข้าไม่ค่อยไปไหนไกลหนะ
เฟิ่งหยาง(นายเอก)
ข้าเลยกลับมาเร็วกว่าปกติ
เฟิ่งหยาง(นายเอก)
แล้วเจ้าได้กินยารึยัง
เย่หมิงฮวง(พระเอก)
กินแล้ว
เฟิ่งหยาง(นายเอก)
งั้นเจ้าก็ไปรอที่เตียงก่อนเลยนะ
เย่หมิงฮวง(พระเอก)
ทำไมต้อวไปที่เตียงด้วยหละ
เฟิ่งหยาง(นายเอก)
ข้าจะเปลี่ยนผ้าพันแผลให้เจ้า
เฟิ่งหยาง(นายเอก)
งั้นข้าขอไปเตรียมของก่อนนะ
เฟิ่งหยาง(นายเอก)
//เดินออกไป//
เย่หมิงฮวง(พระเอก)
//เดินไปที่เตียง//
เฟิ่งหยาง(นายเอก)
เจ้าถอดเสื้อออกหน่อย
เย่หมิงฮวง(พระเอก)
//ไม่ค่อยเต็มใจ//
เย่หมิงฮวง(พระเอก)
//ไม่ยอมถอด//
เฟิ่งหยาง(นายเอก)
นี่เจ้าบ้า
เฟิ่งหยาง(นายเอก)
ข้ารักษาเจ้ามารอบนึ่งแล้วนะ
เฟิ่งหยาง(นายเอก)
แค่ถอยเสื้อผ้ามันจะอะไรขนาดนั้นกัน
เย่หมิงฮวง(พระเอก)
//ไม่ยอมถอดอยู่ดี//
เฟิ่งหยาง(นายเอก)
ตกลงเจ้าจะถอดเองหรือให้ข้าถอดให้
เฟิ่งหยาง(นายเอก)
//จ้องเขม็ง//
เย่หมิงฮวง(พระเอก)
//ยอมถอด//
เฟิ่งหยาง(นายเอก)
ก็แค่นี้
เฟิ่งหยาง(นายเอก)
//เข้าไปเปลี่ยนผ้าพันแผล+ทำแผลทายาให้ใหม่//
เฟิ่งหยาง(นายเอก)
เสร็จซักที
เฟิ่งหยาง(นายเอก)
เจ้านอนพักไปก่อนนะ
เฟิ่งหยาง(นายเอก)
เดี๋ยวข้าขอไปอาบน้ำก่อนหละ
Comments