ครอบครัวข้าล้วนแต่เป็นสามัญชนss2
ตอนที่ 3
เฟิ่งหยาง(นายเอก)
อยู่ไหนแล้วนะๆ
เฟิ่งหยาง(นายเอก)
//เดินหาสมุนไพร//
เฟิ่งหยาง(นายเอก)
เจอแล้ว//วิ่ง//
เฟิ่งหยาง(นายเอก)
ในที่สุดข้าก็เจอเจ้าซักทีนะ
เฟิ่งหยาง(นายเอก)
เจ้าดอกไม้สีรุ้ง
เฟิ่งหยาง(นายเอก)
ไปหาสมุนไพรให้คนไข้ของข้าต่อดีกว่า
เย่หมิงฮวง(พระเอก)
ทำไมหมอคนนั้นถึงไปนานจัง
เย่หมิงฮวง(พระเอก)
หรือดขาจะไม่ได้เป็นหมอจริง
เฟิ่งหยาง(นายเอก)
เจ้าคนไข้
เฟิ่งหยาง(นายเอก)
ข้ากลับมาแล้ว
เย่หมิงฮวง(พระเอก)
//รีบกลับไปนอนบนเตียง//
เฟิ่งหยาง(นายเอก)
เจ้าตื่นอยู่สินะ
เฟิ่งหยาง(นายเอก)
//ไปตรวจอาการ//
เฟิ่งหยาง(นายเอก)
ทำไมอาการของเจ้าถึงได้หายเร็วจังเลยหละ
เฟิ่งหยาง(นายเอก)
แบบนี้อีกไม่นานเจ้าก็จะขยับตัวไปตามปกติแล้วหละ
เฟิ่งหยาง(นายเอก)
แต่แผลเจ้ายังไม่หายดี
เฟิ่งหยาง(นายเอก)
คงต้องพักไปยาวไปอยู่ดี
เฟิ่งหยาง(นายเอก)
หมิงฮวง!
เฟิ่งหยาง(นายเอก)
เจ้าอยู่ไหน!
เย่หมิงฮวง(พระเอก)
ข้าอาบน้ำอยู่!!
เฟิ่งหยาง(นายเอก)
อาบเสร็จก็มากินข้าวนะ!
เย่หมิงฮวง(พระเอก)
น่ารำคาญจริงๆ
เฟิ่งหยาง(นายเอก)
มากินข้าวๆ
เย่หมิงฮวง(พระเอก)
//นั่งลง//
เฟิ่งหยาง(นายเอก)
//ยกอาหารมา//
เย่หมิงฮวง(พระเอก)
//กิน//
เย่หมิงฮวง(พระเอก)
//มองนายเอก//
เย่หมิงฮวง(พระเอก)
//วางตะเกียบลง//
เย่หมิงฮวง(พระเอก)
ท่านหมอ
เฟิ่งหยาง(นายเอก)
อะไรหรอ//ยังกินอยู่//
เย่หมิงฮวง(พระเอก)
ตกลงท่านชื่ออะไร
เฟิ่งหยาง(นายเอก)
ไม่ต้องรู้หรอก
เฟิ่งหยาง(นายเอก)
รู้แค่ว่าข้าเป็นหมอก็พอ
Comments