รำพันรักบุหงาส่าหรี

รำพันรักบุหงาส่าหรี

ขอโทษ

.
.
.
ณ บ้านของนาคิน
นาคิน
นาคิน
เฮ้อ...วันนี้เหนื่อยชะมัดเลย
กริ๊งงงงง กริ๊งงงงง
นาคิน
นาคิน
ฮัลโหลว่าไง
สุวรรณ(เพื่อนนาคิน)
สุวรรณ(เพื่อนนาคิน)
ไอ้คิน มาเล่นบอลกัน
นาคิน
นาคิน
ที่ไหน
สุวรรณ(เพื่อนนาคิน)
สุวรรณ(เพื่อนนาคิน)
สนามใกล้ๆสวนสาธารณะ เร็วๆนะเว้ย พวก**รออยู่
นาคิน
นาคิน
เออๆๆ เดี๋ยวจะรีบตามไป
สนามฟุตบอล
ภูริน(เพื่อนนาคิน)
ภูริน(เพื่อนนาคิน)
มาช้าจัง**
นาคิน
นาคิน
เออ ก็โดนบ่นมาเนี้ย กว่าจะหนีออกมาได้
สุวรรณ(เพื่อนนาคิน)
สุวรรณ(เพื่อนนาคิน)
** โตจนป่านนี้แล้วป้าพิมยังบ่นอีกหรอ
นาคิน
นาคิน
ช่างเหอะ จะเล่นไหมบอล
พระพาย/เพทาย(เพื่อนตะวัน)
พระพาย/เพทาย(เพื่อนตะวัน)
ไฮ~ รุ่นน้องที่น่ารักทุกคน พวกพี่ขอเล่นด้วยสิ คร้าบ
นาคิน
นาคิน
ได้สิพี่ แต่ถ้าพวกพี่แพ้อะ ต้องเลี้ยงน้ำพวกผมนะ
พระพาย/เพทาย(เพื่อนตะวัน)
พระพาย/เพทาย(เพื่อนตะวัน)
จัดไปน้อง
เมื่อทั้งหมดเล่นบอลกันจนดึก จู่ๆภูรินก็นึกอะไรขึ้นมาได้
ภูริน(เพื่อนนาคิน)
ภูริน(เพื่อนนาคิน)
เออ ว่าแต่ไอ้คิน แล้วนาคาเป็นยังไงบ้างวะ
นาคินเมื่อได้ยินอย่างนั้นก็ตกใจหน้าซีดเพราะนึกขึ้นมาได้ว่าลืมไปหานาคา
นาคิน
นาคิน
เชี้ย!!! **ลืมไปเลย
จากนั้นนาคินก็รีบหยิบกระเป๋าออกจากสนามฟุตบอลไปเลย ปล่อยให้ทุกคนพากันงงอยู่
พระพาย/เพทาย(เพื่อนตะวัน)
พระพาย/เพทาย(เพื่อนตะวัน)
นี้ เพื่อนน้องจะไปไหนนะ อยู่ๆก็รีบวิ่งแจ้นไปเลย
สุวรรณ(เพื่อนนาคิน)
สุวรรณ(เพื่อนนาคิน)
อ๋อ พอดีว่ามันมีธุระที่ต้องไปทำอะพี่ ไม่มีอะไรหรอก เราเล่นกันต่อเถอะ
พระพาย/เพทาย(เพื่อนตะวัน)
พระพาย/เพทาย(เพื่อนตะวัน)
เออๆ
ที่ห้องเก็บของ ร.ร
นาคิน
นาคิน
นาคา นาคา เป็นไงบ้าง
นาคินเมื่อไม่ได้ยินเสียงนาคาตอบกลับจึงเป็นห่วงอย่างมาก
นาคา (นายเอก)
นาคา (นายเอก)
ฮึก...ข้า ข้ากลัว ทำไมท่านปล่อยให้ข้ารอนานเช่นนี้
นาคิน
นาคิน
เฮ้อ~ โล่งอกไปทีที่ยังปลอดภัย ขอโทษนะที่ปล่อยให้นายรอ
นาคา (นายเอก)
นาคา (นายเอก)
ท่านลืมข้า😭
นาคิน
นาคิน
ไม่เอาน่า นี้มารับแล้วไง เดี๋ยววันนี้ไปนอนที่บ้านฉันก่อนแล้วกัน
นาคา (นายเอก)
นาคา (นายเอก)
เรือนท่านรึ
นาคิน
นาคิน
ใช่ บ้านฉัน
จากนั้นทั้งสองก็เดินไปที่บ้านของนาคิน
นาคิน
นาคิน
ถึงละ เดี๋ยวนั่งรออยู่นี้นะ เดี๋ยวฉันมา
นาคา (นายเอก)
นาคา (นายเอก)
//พยักหน้า
นาคินเดินไปหยิบกล่องยามา
นาคิน
นาคิน
เอาขามา เดี๋ยวฉันดูให้
นาคา (นายเอก)
นาคา (นายเอก)
ข..ข้า ข้าไม่เป็นไร ท่านมิต้องลำบาก
นาคิน
นาคิน
บอกให้เอามาก็เอามาสิ !!!
นาคาตกใจเล็กน้อย เมื่อได้ยินนาคินพูดเสียงดัง แต่ก็ยื่นขาไปให้
นาคา (นายเอก)
นาคา (นายเอก)
โอ๊ย จ..เจ็บ
นาคิน
นาคิน
สงสัยข้อเท้าจะแพลง
นาคา (นายเอก)
นาคา (นายเอก)
ข้อเท้าแพลง?
นาคิน
นาคิน
ช่างเถอะ ขี้เกียดอธิบาย
นาคาทำหน้ามึนงง
นาคิน
นาคิน
หิวหรือยังละ เดี๋ยวจะเอาอะไรมาให้กิน
นาคา (นายเอก)
นาคา (นายเอก)
อืม ข้าหิวแล้ว
นาคิน
นาคิน
งั้นรออยู่นี้ละกัน
จากนั้นนาคินจึงได้ไปทำอาหารให้นาคาทาน หลังจากทานอิ่มแล้ว ทั้ง2 จึงแยกย้ายกันนอน
ฮอต

Comments

วิโอล่า

วิโอล่า

#สำหรับคนที่เคยอ่านจะสังเกตว่ามีตอนหนึ่งที่หายไป ใช่ค่ะเราเผลอลบฉากแรกที่เจอกันของนาคินและนาคาออกไป😭 เสียดายมาก แต่เราก็ไปแต่งเพิ่มใหม่ในตอนที่ 10แล้วน๊า

2023-06-05

6

วิโอล่า

วิโอล่า

# ป้าพิม คือป้าแม่บ้านที่คอยดูแลนาคินมาตั้งแต่เด็กจนกระทั้งพ่อแม่ของนาคินเสีย ป้าพิมก็ยังดูแลและรักคินเหมือนลูกแท้ๆนะคะ

2023-06-05

6

ทั้งหมด

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!