รำพันรักบุหงาส่าหรี ดูแล

เช้าวันถัดมา

นาคิน

เฮ้อ หลับสบายจริงๆ ไปดูนาคามันก่อนดีกว่า

นาคินเมื่อน้ำเสร็จเรียบร้อย จึงไปเคาะประตูเรียกนาคา

นาคิน

นาคา นาคา

นาคินเมื่อเคาะประตูเรียกนาคาแล้วไม่ได้ยินใครตอบ จึงเปิดประตูเข้าไป

นาคิน

เฮ้ย!!! นาคา!

นาคิน เมื่อเห็นนาคานอนนิ่งจึงร้อนจี๋ จึงทำอะไรไม่ถูก

นาคิน

เอาไงดีวะเนี้ย ทำไงดี

นาคินเมื่อทำอะไรไม่ถูก จึงลองโทรหาเพื่อนดู

สุวรรณ(เพื่อนนาคิน)

ฮัลโหล ว่าไง

นาคิน

ไอ้วรรณ ไอ้นาคาเป็นไข้สูงมากเลยวะ ทำไงดีเนี่ย

สุวรรณ(เพื่อนนาคิน)

เดี๋ยวๆ **ว่า**ใจเย็นก่อนนะ อันดับแรกไปหาผ้าชุบน้ำเย็นมา เอามาเช็ดตัวมันให้ทั่วเลย จากนั้นรอดูสักพัก ถ้ามันไม่ดีขึ้นก็เช็ดตัวต่อ ถ้ามันตื่นแล้วก็หาข้าวหายาให้มันกิน แต่ถ้ามันไม่หาย พรุ่งนี้**ต้องพามันไปหาหมอนะเว้ย

นาคิน

เออๆๆ เข้าใจละ

หลังจากที่นาคินวางสายจากสุวรรณ ก็ไปหาผ้าชุบน้ำเพื่อมาเช็ดตัวให้นาคา

นาคิน

เฮ้อ ทำไมร่างกาย**อ่อนแอแบบนี้เนี้ย

ระหว่างที่เช็ดตัวให้นาคาอยู่ ก็ได้ยินเสียงกระดิ่งที่หน้าบ้านดังขึ้น

นาคิน

ใครมาตอนนี้วะเนี้ย

สุวรรณ(เพื่อนนาคิน)

ไง นาคามันเป็นไงบ้าง

นาคิน

พวก**มาได้ไงวะ

ภูริน(เพื่อนนาคิน)

**กลัวว่า**จะทำอะไรไม่ถูกเลยขอลาอาจารย์แล้วมาช่วยกันดูแลนาคาเนี้ย

สุวรรณ(เพื่อนนาคิน)

มันกลัวว่า**จะทำลูกคนอื่นเขาตายนะสิ

นาคิน

พวก**มาก็ดี **กังวลชิบหายเลย

นาคา (นายเอก)

อื้อ... ท่านพ่อ ข้าเจ็บ..

ระหว่างที่พวกนาคินกำลังคุยกัน ก็ได้ยินเสียงนาคาละเมอเพราะพิษไข้

นาคิน

นาคา นาคา ได้ยินเสียงฉันไหม

นาคา (นายเอก)

อื้อ...นาคิน?

นาคิน

ใช่ ฉันเอง

ภูริน(เพื่อนนาคิน)

นี้เป็นไงบ้าง

นาคา (นายเอก)

ข้า ข้าปวดหัว

สุวรรณ(เพื่อนนาคิน)

ไอคิน นี้**ได้เอายาให้นาคากินยัง

นาคิน

ยังเลยวะ มันเอาแต่นอนไม่ตื่นเลยยังไม่ได้ให้กิน

สุวรรณ(เพื่อนนาคิน)

งั้นเดี๋ยว**ไปทำข้าวต้มให้

จากนั้นสุวรรณก็ได้ลงไปที่ครัวเพื่อทำข้าวต้มให้นาคา

สุวรรณ(เพื่อนนาคิน)

คนป่วยแบบนี้คงไม่รู้รสชาติเท่าไรหรอก

หลังจากที่สุวรรณทำเสร็จจึงยกมาให้นาคา

สุวรรณ(เพื่อนนาคิน)

เสร็จละ

นาคิน

เอามา เดี๋ยว**ป้อนให้นาคาเอง

นาคา (นายเอก)

ม..ไม่ ไม่เป็นไร ขะ ข้ากินเองได้

นาคิน

อย่าเรื่องมาก!!!

นาคินเมื่อตะคอกใส่นาคาแบบนั้น นาคาได้ยินจึงตกใจน้ำตาไหลออกมา

นาคิน

ฮะ...เฮ้ย ฉันไม่ได้ตั้งใจ ขอโทษๆ อย่าร้องนะ

นาคา (นายเอก)

ข้า ข้าไม่เป็นไร ท่านไม่ผิด

ภูริน(เพื่อนนาคิน)

เชี้ย ตั้งแต่เป็นเพื่อนไอ้คืนมา พึ่งเคยได้ยินมันขอโทษก็ตอนนี้แหละ

สุวรรณ(เพื่อนนาคิน)

นั้นดิ

นาคิน

หุบปากเถอะนะ พวก**

เมื่อนาคินป้อนข้าวนาคาเรียบร้อย จึงให้นาคากินยาแล้วนอนพักผ่อนต่อ

ภูริน(เพื่อนนาคิน)

นี้ๆๆ พวก**คิดว่านาคามันเป็นใคร

สุวรรณ(เพื่อนนาคิน)

นั้นสิ หน้าตาก็เหมือนไอ้คิน ผิดอย่างเดียวก็คงเป็นตรงที่นิสัยกับการพูดนี้แหละ

ภูริน(เพื่อนนาคิน)

ไอ้คิน**แน่ใจกรอว่าจะให้คนแบบนี้อยู่ที่บ้าน

นาคิน

ช่างเถอะ เอาจริง**ก็สงสัยแหละว่าทำไมหน้าตามันถึงเหมือน** เอาเป็นว่าเดี๋ยวค่อยๆถามมันไปละกัน

สุวรรณ(เพื่อนนาคิน)

เออๆ ดีละ อย่าพึ่งวูบวามไป

ระหว่างที่ทั้ง3คุยกันอยู่นั้น ก็ถึงตอนค่ำแล้ว สุวรรณและภูรินจึงขอตัวกลับก่อน

สุวรรณ(เพื่อนนาคิน)

เดี๋ยวพวก**กลับก่อนนะ มีอะไรก็โทรมา ถ้าพรุ่งนี้นาคาไม่ดีขึ้นก็โทรมานะ จะได้พามันไปหาหมอ

นาคิน

เออๆ รู้แล้ว

หลังจากที่ส่งเพื่อนเสร็จนาคินก็ได้ขึ้นมาอาบน้ำ แล้วมาดูแลนาคาต่อ

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ