เกิดใหม่แล้วขอใช้ชีวิตแบบนี้ตลอดเลยนะ(ชินบิหอพักอลเวง)
เสียงนั้นมัน!?
ชินบิ
แน่ใจนะว่าหมอนั้นเห็นฉันน่ะ
ชินบิ
เย้ย!!..ฉันไม่น่าประมาณปล่อยให้มนุษย์เห็นฉันได้เลย//บีบหน้าตัวเอง
คู ดูรี
ทำไมอะ มันแย่มากเลยเหรอถ้ามีคนเห็นตัว
ชินบิ
ฉันจะต้องอยู่อย่างลึกลับที่สุด เพราะแค่น่ารักอย่างเดียวนะมันไม่พอหรอก//ตาเป็นประกายทันที
โคชิ โยรัน
(หลงตัวเองจัง..แต่ก็น่ารักแหละ)//ยิ้มเจื่อน
คู ฮารี
นี่ ชินบิมันมีวิญญาณแบบที่พวกเรามองไม่เห็นบ้างไหมนะ//นั่งเท้าคาง
ชินบิ
ไม่หรอก ไม่น่าจะเป็นไปได้นะ
ชินบิ
ตอนกินตังแมโทเกบีไปแล้ว เท่ากับว่าจะได้เห็นผีทุกตนเลย
คู ฮารี
อืม... ฉันก็ว่างั้นอ่ะ
เด็ก(ญ)
3: อะ..หึๆ เธอพูดถูกน่า เหอะๆ
เด็ก(ญ)
3:ยัยนั้นนะจะต้องเสียใจที่มาทำให้ฉันต้องอับอาย//คุยโทรศัพท์
เด็ก(ญ)
3:แหม มันคิดว่าตัวเองเป็นใครกัน หึๆ
เด็ก(ญ)
3:อย่างน้อยยัยหลอนนั้น ก็สมควรโดนแล้ว อะ เอ๊ะ แป็บหนึ่งนะ//หันหลังไป
เด็ก(ญ)
3: อะ..//กำลังจะเดินต่อ
เด็ก(ญ)
3: อ่ะ อะ อ้า!!!!//โดนปิดปาก
เด็ก(ญ)
3:อืม..อื้ม!!//โดนผมสีดำพันรอบตัว
ลี กาอึน
//นั่งเงียบไม่สนใคร
คู ฮารี
กาอึน หวัดดี//โบกมือไปมา
คู ฮารี
อะ..เอ้ย..//เกาหัว
เด็ก(ญ)
1: ฮะ..เฮ้อ.. ป่านนี้น่าจะมาแล้วนะ
เด็ก(ญ)
1:เมื่อวานก็วางสายไปแถมยังไม่สงข้อความกลับมาอีกอ่ะ
เด็ก(ญ)
1:ฉันเป็นห่วงจะแย่แล้วเนี่ย
เด็ก(ญ)
4: อะโอ๊ะ//รีบไปนั่งที่
ครู
//วางหนังสือลงอย่างแรง
ครู
เอาละนักเรียน เมื่อวานนี้ครูเห็นกาอึนเดินกลับบ้านเท้าเปล่า เพราะมีใครบางคนไปพังรองเท้าเธอเข้า
ครู
ไม่มีเลยเหรอ ไม่ยอมรับผิดกันใช่ไหม
ครู
ก็ได้ จนกว่าจะหาตัวการเจอ พวกเธอจะต้องทำความสะอาดสนามโรงเรียนคาบพละเข้าใจไหม
ทุกคน(ยกเว้นฮารี,กาอึน,โยรัน):โอ้ย..เอาจริงอ่า
เด็ก(ญ)
1: คงจะต้องสั่งสอนยัยนั้นอีกรอบ เพื่อทุกคนแล้ว
เด็ก(ญ)
1:ไปทำความสะอาดห้องเก็บของกันเถอะนะ//ชี้ไปที่ห้องเก็บของ
ลี กาอึน
อึ...//มองทั้งคู่
และทั้งสามคนก็ได้เดินไปที่ห้องเก็บของพร้อมกับอุปกรณ์ทำความสะอาด
เด็ก(ญ)
4://ปิดประตู+เอาไม้กวาดกั้นประตูไว้
ลี กาอึน
พวกเธอคิดจะทำอะไรน่ะ
เด็ก(ญ)
1: มีเรื่องจะถามหน่อย
เด็ก(ญ)
1:เลิกทำเป็นไม่รู้เรื่องได้แล้วล่ะย่ะ!
เด็ก(ญ)
1:เพื่อนสนิทของพวกฉันกำลังแย่ เป็นเพราะเธอนั่นแหละ ยอมรับมาซะ
เด็ก(ญ)
4: เธอขู่พวกฉันไม่ได้หรอก สารภาพซะว่าเธอทำอะไรกับบิงจัง
ลี กาอึน
ฉันไม่ได้เข้าใกล้เธอคนนั้นเลยสักนิดเดียว
ลี กาอึน
เรื่องนี้ฉันมั่นใจ
ลี กาอึน
//กำลังจะเดินไปที่ประตู
เด็ก(ญ)
4: เดี๋ยวเด้ คิดจะหนีรึไง
เด็ก(ญ)
1:อึ้ย ยะ..//ดึงเบาะรองออกมา
ทำให้เบาะรอง ที่ใช่เวลาเรียนพละ หล่นลงมา จนจะทับตัวของกาอึน
คู ฮารี
อ๊ะ..อะ..เสียงนี้มัน//มองซ้ายมองขวา
คู ฮารี
(มีใครได้ยินไหมนะ)
โคชิ โยรัน
ฉันได้ยิน...เต็มสองหูเลย
คู ฮารี
เสียงจากในห้องเก็บของ//มองหน้าโยรัน
ทั้งสองพยักหน้าพร้อมกัน ก่อนจะรีบวิ่งไปที่ห้องเก็บของ
คู ฮารี
อึ..อึก..//เปิดไม่ออก
คู ฮารี
ห๊ะ //มองเข้าไปข้าในตรงช่องแง้มประตู ที่เปิดออกเล็กน้อย
คู ฮารี
จะจะ.จะ..ต้องรีบไปช่วย
โคชิ โยรัน
ฮารี..ฉันจัดการเอง(ทนเอาดูอย่างเดียวไม่ได้หรอกนะ..จะต้องช่วยทุกคนให้ได้!!)
โคชิ โยรัน
อืม ไว้ใจฉันได้//มองฮารี
โคชิ โยรัน
//มองประตู+ตาเปลี่ยนสี
โคชิ โยรัน
เปิด..//ดีดนิ้ว
คู ฮารี
ประ..ตูเปิด..แค่ดีดนิ้วเนี่ยนะ..😱
โคชิ โยรัน
//สีตากลับมาเป็นเหมือนเดิม
คู ฮารี
อะ..อืม//รีบวิ่งเข้าไป
น้องโยรันยืนอยู่ข้างหลังฮารีนะคะ
เด็ก(ญ)
1,4:อ่าาา...//เสียงสั่น+กลัว
ผี
อภัยให้ไม่ได้..เด็ดขาด!! อภัยให้ไม่ได้เด็ดขาด!!
ผี
//ใช่เส้นผมโจมตีเด็ก(ญ)3
เด็ก(ญ)
3: อ้าาา!!//หลบได้
เด็ก(ญ)
4: ว้าา..ว้าา!!//รีบคายหนีทันที
คู ฮารี
รีบหนีเร็วเข้า//วิ่งไปช่วย เด็ก(ญ)3
โคชิ โยรัน
//ระวังหน้าให้ทุกคนหนีออกไป
โคชิ โยรัน
อืม//รีบวิ่งออกมา
ฮารีและโยรันได้ช่วยกันดันประตู ก่อนที่เสียงร้องของผีตนนั้นจะเงียบหายไป
โคชิ โยรัน
หยุดแล้ว//มองประตู
คู ฮารี
อะ..กาอึน//รีบวิ่งไปดู
โคชิ โยรัน
เอาเธอไปห้องพยาบาลกันเถอะ
โคชิ โยรัน
//ช่วยฮารีแบกกาอึน
Comments
เจ๊ ฟางหลง 🤓🧾
คิดไม่ดีเลยยยยสงสัยอ่านจีนโบราณเนอะไปหน่อย
2023-11-06
1
y/n
เอิ่ม...สงสัยอ่านเกี่ยวกับNCเยอะไปหน่อยเลย..ಥ‿ಥ
2023-08-01
6