ข้าจะไม่มีวัน"รัก"ท่าน :(

เมียน(คนรับใช้เชียวอัน)

ฮูหยินเพคะ//ปลุกน.อ

เชียวอัน(น.อ)

มีอะไรหรอเมียน//สลึมสลือ

เมียน(คนรับใช้เชียวอัน)

ได้เวลากินข้าวแล้วนะเพคะ

เชียวอัน(น.อ)

เอาไปเก็บเถอะข้าไม่หิว

เมียน(คนรับใช้เชียวอัน)

แต่ฮูหยินไม่ได้กินอะไรมานานแล้วนะเพคะ

เชียวอัน(น.อ)

ไม่เป็นไร

เชียวอัน(น.อ)

แล้วท่านพี่ล่ะ//เสียงเบา

ตอนนี้คือน.อถูกขังนะคะ

เมียน(คนรับใช้เชียวอัน)

ท่านอ๋องทำถึงขนาดนี้แล้วฮูหยินยังถามหาอีกรึ?

เชียวอัน(น.อ)

ให้ทำไงได้ก็ข้ารักเค้าหนิ

เชียวอัน(น.อ)

บอกข้าเถิดว่าท่านพี่เป็นยังไงบ้าง

เมียน(คนรับใช้เชียวอัน)

ตอนนี้กำลังมีความสุขอยู่กับพะสนมหลิงชานเจ้าคะ

เชียวอัน(น.อ)

อืม//ทำหน้าเคร้า

เชียวอัน(น.อ)

เจ้าออกไปเถิดเดี๋ยวท่านพี่จะมาเห็นเอา

เมียน(คนรับใช้เชียวอัน)

ดูแลตัวเองดีๆนะเจ้าคะ

เชียวอัน(น.อ)

ขอบใจเจ้ามาก

เมียน(คนรับใช้เชียวอัน)

เจ้าคะ//เดินออกไป

เชียวอัน(น.อ)

(ถึงแม่ว่าท่านจะทำไม่ดียังไงกับข้าข้าก็ยังรักท่าน)

เชียวอัน(น.อ)

แต่ทำไม//น้ำตาคลอ

เชียวอัน(น.อ)

ทั้งๆที่ข้าไม่ได้ทำอะไรผิด//ร้องไห้

เชียวอัน(น.อ)

ท่านก็หาว่าข้าทำ//😭

เชียวอัน(น.อ)

ฮึก//เช็ดน้ำตา

กึก!!กึก!!กึก

เชียวอัน(น.อ)

ถึงเวลาแล้วสินะ//😥

เอี๊ยด~~//เสียงประตูกรงขังเปิด

หวังชิง(พ.อ)

หึ!!ยังไม่ตายอีกรึ//ย.ช😏

หวังชิง(พ.อ)

//เดินเข้ามา

เชียวอัน(น.อ)

.......

หวังชิง(พ.อ)

ทำไมไม่พูดล่ะ//จับคางน.อขึ้น

เชียวอัน(น.อ)

อึก!!!

หวังชิง(พ.อ)

//บีบคางของน.อแรง

เชียวอัน(น.อ)

จ..เจ็บ//จับมือหวังชิง

หวังชิง(พ.อ)

อย่ามาแตะต้องตัวข้า//ย.ช บีบแรงขึ้น

เชียวอัน(น.อ)

ข..ข้า..จ..เจ็บนะ//น้ำตาคลอ

หวังชิง(พ.อ)

หึ!!//ผลักหัวเชียวอันใส่กำแพง

ปึก!!!

เชียวอัน(น.อ)

ฮึก!!!//หัวแตก

หวังชิง(พ.อ)

ทหารไปเอายาพิษมา//ย.ช

ทหาร

ข...ขอรับ//เอายามาพิษมาให้หวังชิง

ทหาร

นี่ขอนับ//ยื่นให้

หวังชิง(พ.อ)

//รับมา

เชียวอัน(น.อ)

!!!!

หวังชิง(พ.อ)

อ้าปาก//ย.ช

เชียวอัน(น.อ)

ม..ไม่!!

หวังชิง(พ.อ)

ข้าบอกให้อ้าปาก!!//ตะคอก

เชียวอัน(น.อ)

ไม่//กลัว

หวังชิง(พ.อ)

ไม่ใช่มั้ยได้!!//บีบแก้มเชียวอันให้เปิดปาก

เชียวอัน(น.อ)

อื้อ!!//ปิดปาก

หวังชิง(พ.อ)

เจ้า!!

เพียะ!!

เขียนงี้หรอ?

หวังชิง(พ.อ)

//ตบหน้าเชียวอัน

เชียวอัน(น.อ)

ฮึก!!//หันตามแรงตบ

หวังชิง(พ.อ)

//บีบแก้มเชียวอันอีกครั้งให้อ้าปาก

เชียวอัน(น.อ)

!!!!

หวังชิง(พ.อ)

//เทยาพิษใส่ปากเชียวอัน

เชียวอัน(น.อ)

ฮึก..อึก//กินยาพิษ

หวังชิง(พ.อ)

หึยาตัวนี้ไม่ทำให้เจ้าตายหรอกนะ

หวังชิง(พ.อ)

มันมียาแก้พิษแค่อันเดียว

หวังชิง(พ.อ)

ชึ่งมันอยู่กับข้า//เดินออกไป

เชียวอัน(น.อ)

แค่ก!!แค่ก//ไอออกเลือด

ทหาร

(ข้าขอโทษด้วยนะฮูหยิน)😔

เชียวอัน(น.อ)

ทำไมต้องอยากให้ข้าตายด้วย//😭

เชียวอัน(น.อ)

ข้าไปทำอะไรผิดให้ท่าน//😭

เชียวอัน(น.อ)

อัก!!!อึก//สลบ

ปึก!!!

ทหาร

ฮ..ฮูหยิน!!!

หลัจากนั้นพวกทหารก็พาตัวของเชียวอันไปรักษา

แต่ก็แก้พิษไม่ได้เพราะมีแต่อันเดียวชึ่งอยู่กันหวังชิงเป็นยาพิษที่แรงมากๆแต่ไม่ส่งผลให้ถึงตาย

อาจมีบ้างครั้งอาการก็กำเริบขึ้น

ชีวิตของเชียวอันต้องทนทุกทรมานมาถึง7ปี

ตั้งแต่ได้แต่งงานแหละเข้ามาอยู่ในวังของหวังชิงแล้ว

ไม่มีวันไหนที่มีความสุขเลย

แต่ถึงย่างนั้นเชียวอันก็ไม่เคยโกธรหวังชิงเพราะเค้ารักหวังชิงจนหมดหัวใจ

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ