ข้าจะไม่มีวัน"รัก"ท่าน :(

เชียวอัน(น.อ)

//หลับด้วยน้ำตา

หวังชิง(พ.อ)

//เดินเข้ามา

หลิงซาน(สนม+คนดี)

//เกาะแขนหวังชิงเดินมา

หวังชิง(พ.อ)

//เดินไปเอาน้ำที่โต๊ะ

สาด!!!

หวังชิง(พ.อ)

//สาดน้ำใส่เชียวอัน

เชียวอัน(น.อ)

ฮึก!!แค่ก..แค่ก//ตัวเปียก

เชียวอัน(น.อ)

ท..ท่านมาทำ..ม..ไม//ถอยห่าง

หลิงซาน(สนม+คนดี)

ท่านพี่ยกกำไรให้ข้า

หลิงซาน(สนม+คนดี)

สนั่นเอามาให้ข้า//เดินไปที่เชียวอัน

เชียวอัน(น.อ)

ข้า..ม...ไม่ให้//กำกำไรไว้แน่น

หวังชิง(พ.อ)

เจ้าไม่มีสิทธิ์มันเป็นของข้า//ย.ช

เชียวอัน(น.อ)

แต่ท่านให้ข้าแล้วนะ

เชียวอัน(น.อ)

จะเอาคืนได้อย่างไร

หวังชิง(พ.อ)

มันเรื่องของข้า//ย.ช

หวังชิง(พ.อ)

ข้าให้ด้วยความไม่เต็มใจ//ย.ช

เชียวอัน(น.อ)

ยังไงข้าก็ไม่ให้//กำไว้แน่น

หลิงซาน(สนม+คนดี)

ข้าจะเอา//เดินไปแย่งกำไรจากเขียวอัน

เชียวอัน(น.อ)

ข้าไม่ให้//แย่งคืน

หวังชิง(พ.อ)

เจ้าอย่าให้ข้าต้องหมดความอดทนนะเชียวอัน//ย.ชมาก

เชียวอัน(น.อ)

ข้าขอล่ะอย่าเอาไปเลย

เชียวอัน(น.อ)

มันเป็นสิ่งเดียวที่ข้ามี

หวังชิง(พ.อ)

มีอีกเยอะเจ้าก็ไปหาชื้อเองสิ//ย.ช

เชียวอัน(น.อ)

แต่มันเป็นของสิ่งเดียวที่ท่านให้ข้า

เชียวอัน(น.อ)

ข้าขอล่ะนะ----!!

เพี๊ยะ

หวังชิง(พ.อ)

//ตบหน้าเชียวอัน

เชียวอัน(น.อ)

//หันตามแรงตบ

หวังชิง(พ.อ)

มันเป็นของข้าข้าจะให้ใครก็เรื่องของข้า//ย.ช

เชียวอัน(น.อ)

ฮึก...อึก//ร้องไห้

เชียวอัน(น.อ)

ข้าขอล่ะนะท่าน..ฮึก

เชียวอัน(น.อ)

อย่าเอาไปเลยนะ

หวังชิง(พ.อ)

หึ//เดินไปแย่งกำไรจากเชียวอัน

เชียวอัน(น.อ)

ม...ไม่นะ!!

เชียวอัน(น.อ)

//แย่งกลับ

หวังชิง(พ.อ)

เจ้า!!//บีบคอเชียวอัน

เชียวอัน(น.อ)

ฮึก!!

หวังชิง(พ.อ)

อย่าให้ข้าต้องฆ่าเจ้าด้วยเรื่องแบบนี้//ย.ช บีบแรงขึ้น

เชียวอัน(น.อ)

ต่อให้ตายยังไงข้าก็ไม่ให้

หวังชิง(พ.อ)

ดี//บีบแรงกว่าเดิม

เชียวอัน(น.อ)

ึอึก!!!

หลิงซาน(สนม+คนดี)

จะให้ข้าดีๆรึให้เจ้าตายก่อน

เชียวอัน(น.อ)

คำเดิมก็คือข้าไม่ให้

หวังชิง(พ.อ)

ดื้อนักนะ//โยนเชียวอันไปโดนกับของเตียง

เชียวอัน(น.อ)

โอ้ย!!!//น้ำตาคลอ

หวังชิง(พ.อ)

หึ!!ตายๆไปสะก็ดี

ตอนนี้คือเชียวอันเจ็บมากเหมือนไม่เคยเจ็บมาก่อน

เจ็บเหมือนใจจะขาดออกจากกัน

หลิงซาน(สนม+คนดี)

//เดินไปเอากำไร

เชียวอัน(น.อ)

เอามาให้ข้าเถิด//เสียงเบา

เชียวอัน(น.อ)

ข้าขอร้องล่ะนะ//เสียงเบา

หวังชิง(พ.อ)

ไปกันเถอะชานของพี่//โอบเอวหลิงชาน

หลิงซาน(สนม+คนดี)

เจ้าคะ

ทั้งสองเดินออกไป

เชียวอัน(น.อ)

ไม่นะ!!!//คลานตาม

แต่ก็ไม่ทัน

ต.ป.ก ญิง ชาย

ญิง:ฮูหยินเพคะ!!!//รีบเข้าไปช่วย

เชียวอัน(น.อ)

ฮึก!ข..ข้าไม่..เป็นอะไร//😭

ต.ป.ก ญิง ชาย

ชาย:ทำไมท่านอ๋องถึงทำเช่นนี้กันนะ

ต.ป.ก ญิง ชาย

ญิง:คงจะรักสนมผู้นั้นจนโงหัวไม่ขึ้น

ต.ป.ก ญิง ชาย

ชาย:พวกเรารีบตามหมอหลวงมาเถอะ

ต.ป.ก ญิง ชาย

ญิง:อืม//ไปตามหมอหลวง

เชียวอัน(น.อ)

แค่ก!!แค่ก!ฮึก//ไอออกเลือด

ทหาร

ชาย:ฮูหยิน!!!!

เชียวอัน(น.อ)

ข้าไม่เป็นไร-----//สลบ

หลังจากนั้นพวกคนรับใช้ก็พาเชียวฉันกลับตำหนักโดยที่มีค่าหลานและเทียนคอยดูแล

เมียน(คนรับใช้เชียวอัน)

ฮึก..ฮึก..ฮ..ฮูหยินจะเป็นอะไรมั้ยเจ้าคะ//😭

ต้าหลาน(หมอ.เพื่อนพ.อ)

พิษแต่กำเริบขึ้นแต่ครั้งนี้รุนแรงมาก

ต้าหลาน(หมอ.เพื่อนพ.อ)

แต่ก็ต้านพิษเอาไว้ได้ชั่วคราว

เชียวอัน(น.อ)

//หลับ

ต.ป.ก ญิง ชาย

ญิง:เหตุเพราะท่านอ๋องกับท่านหลิงชานต่างหาก

ต.ป.ก ญิง ชาย

ชาย:ที่ทำให้ฮูหยินเป็นเช่นนี้

เมียน(คนรับใช้เชียวอัน)

เลวเลวที่สุด//😡

ต้าหลาน(หมอ.เพื่อนพ.อ)

😡

เวลาก็ได้ผ่านไป1เดือนเต็ม

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ