หลังจากคุณกับผู้พันเลิกกันไปสามเดือน ผู้พันหักโหมเรื่องการทำงานหนักขึ้น บางวันก็เห็นผู้พันนอนที่โรงเก็บเครื่องบินพร้อมกับเหล้าที่อยู่ในมือ คุณไม่สามารถเข้าไปดูแลเหมือนแต่ก่อนได้ คุณได้แต่ยืนมองเขาและเดินจากไป
วันนี้ก็เหมือนวันปกติทั่วไปที่จะต้องทำหน้าทีของนักวิทยาศาสตร์ คุณกับมาร์คคุยกันทุกวันและเริ่มสนิทสนมกันมากขึ้น มาร์คเป็นคนเอาใจใส่ทุกอย่าง เหมือนวันนี้เขาก็ได้ทุกอาหารกับกาแฟมาให้คุณ มาร์คเป็นคนดีจริงๆแต่ในใจคุณมีแต่หน้าของผู้พันยังไม่ลืมตอนที่นั่งกินข้าวด้วยกันหัวเราะไปด้วยกัน ภาพเหลานั้นยังวนเวียนไม่รู้จบสิ้น
คุณกำลังเดินไปที่ลิฟต์และเห็นผู้พันกำลังเดินมาที่คุณ คุณรีบกดลิฟต์
ผู้พัน:ไง
ผู้พันทักทายคุณ คุณพยักหน้าตอบกลับเขายื่นตัวเองเขามาใกล้คุณและกดปุ่มลิฟต์ ร่างกายของเขามีแต่กลิ่นแอลกอฮอล์ คุณมองหน้าผู้พันและเอียงหัวใส่เขาด้วยความสงสัย
ปิ้ง(เสียงลิฟต์เปิดออก)
คุณและเขาเดินเข้าไปในลิฟต์ ด้วยขนาดลิฟต์ที่เล็กผู้พันต้องนั่งลงกับพื้น คุณปิดลิฟต์
คุณ:คุณอาบน้ำครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ ตัวเหม็นเชียว
คุณถามผู้พันทที่กำลังยกเหล้าดื่มอย่างกระหายมัน
เขามองมาที่คุณไม่ได้ตอบอะไรคุณ คุณยื่นอยู่ในความอึดอัดในห้องสี่เหลี่ยมเล็ก มีแต่เสียงลมหายใจของทั้งคู่ ผู้พันมองคุณไม่ละสายตา คุณจองไปที่เขาเพื่อจะให้เขาหยุดมองคุณ แต่เปล่าเลยผู้พันยิ่งมองคุณมากขึ้น หัวใจของคุณเต้นเร็วขึ้นคุณจับไปที่หน้าอกตัวเองและหายใจเร็วขึ้น
………………..ปิ้ง(เสียงประตูลิฟต์ดังขึ้น)…………..
ผู้พันออกจากลิฟต์ทิ้งแต่ความว่างเปล่าไว้ คุณรู้สึกว่ารักครั้งนี้มันอาจจะจบลงแล้วจริงๆ จะไม่มีการหวนคืนกับไปรักครั้งเก่า
…………………………………………………………………..
ผู้พันเห็น(ชื่อคุณ)เดินมาที่ลิฟต์เขากำขวดเหล้าแน่น
ตัวเกร็จไปหมดไม่รู้จะทักยังไง
ผู้พัน:ไง
(ชื่อคุณ)พยักหน้ากับด้วยสายตาที่เปลี่ยนไปไม่เหมือนตอนที่เคยรักกัน ในใจของผู้พันรู้ว่าคุณไม่เคยจะกลับมานี้มันก็สามเดือนแล้ว ที่(ชื่อคุณ)เลิกกันไป
หลังจากที่ได้เจอกันในลิฟต์ครั้งนั้น(ชื่อคุณ)ก็ทำแต่งานออกสำรวจพื้นทีอยู่ตลอดเวลาบางวันก็เห็นนอนหลับคาโต๊ะ ผู้พันผ่านห้องทำงานของคุณทุกวัน เห็นคุณกับมาร์คคุยกันสนุกสนานในใจของเขาอย่างจะเข้าไปกระชากไอ้มาร์คออกจากตรงนั้น แต่ก็ทำไม่ได้นอกจากเดินออกมาจากจุดนั้น
วันนี้เป็นอีกวันที่จะต้องพา(ชื่อคุณ)กับนักวิทยาศาสตร์ออกไปข้างนอก ผู้พันมองที่คุณกับมาร์คคุยกันดู(ชื่อคุณ)มีความสุขมากกว่าตอนที่อยู่กับเขา
ซีด็อก:ฉันได้ข่าวมา ว่ามาร์คกับ(ชื่อคุณ) เป็นแฟนกัน
(ซีด็อกคุยกับแมงส์และวอลเกอร์ ผู้พันได้ยินก็มองมาี่ทั้งสาม)
วอลเกอร์:ก็อาจจริง ทุกรอบฉันไปคุมกันให้สองคนนั้น
กระหนุงกระหนิงกันตลอดเลย ฉันล่ะอิจฉา
(ชื่อคุณ)จริงๆได้ผู้ชายดีๆแบบมาร์คไป
(ผู้พันกำหมัดแน่นหลังจากได้ยินเรื่องนี้)
แมงส์:เหมาะกันมากเลยล่ะ ฉันว่าเราอาจจะได้เจอเด็กๆวิ่งไปมาเต็มค่ายแน่
(ผู้พันที่ได้ยินมันยิ่งทำให้เขาโกธรเขาไม่รู้จะทำยังไงนอกจากยื่นเฉยๆ)
ผู้พัน:วอลเกอร์ รอบนี้ไม่ต้องไปคุมกัน(ชื่อคุณ)กับมาร์ค ฉันจะไปเอง
วอลเกอร์:ค่ะท่าน แล้วด็อกเตอร์คาริน่าล่ะคะท่าน
ผู้พัน:เธอไปดูแลแทน
วอลเกอร์:ค่ะผู้พัน
ทุกคนขึ้นแฮลิคอปเตอร์ ยกเว้นมาร์คที่ไม่ได้มาด้วยเพราะมีอาการปวดหัว ทำให้คุณต้องขึ้นเครื่องมาคนเดียว คุณนั่งตรงข้ามกับวอลเกอร์และผู้พัน แต่ระหว่างนั้นฮอลสั่นจากค่าอากาศแปรปรวน คุณหลับตาปี๋ มือจิกเบาะ แล้วอุทานออกมา
คุณ:ชิบหาย…….พระเจ้าช่วยลูกด้วยยยยย
(วอลเกอร์ที่เห็นคุณกลัวก็หัวเราะออกมา)
วอลเกอร์:บินเป็นร้อยๆรอบแล้วนะ (ชื่อคุณ) ยังไม่ชินอีกหรือไง
(คุณลืมตาและมองไปที่เธอและส่ายหัวแรงๆ)
คุณ:เป็นพันรอบเป็นล้านรอบฉันก็ยังไม่ชินหรอกนะ วอลเกอร์
(คุณมองไปข้างล่างสลับกับหน้าวอลเกอร์ วอลเกอร์จับไปที่ขาของคุณ )
วอลเกอร์:ไม่ต้องห่วงเธอไม่ตายเพราะนั่งฮอลหรอกนะ
คุณ:เหรอ!!!
(จับมือวอลเกอร์เอาไว้และมองไปที่เธอ)
………………ผู้พันปิดช่องการสื่อสารในฮอล…………
ให้เหลือแค่ผู้พันกับคนในฮอล
ผู้พันหันไปถามวอลเกอร์ เพราะนี้คือครั้งแรกที่ผู้พันกับคุณนั่วรวมกัน เพราะปกติผู้พันจะไปกับด็อกเตอร์คารินา
ผู้พัน:เป็นแบบนี้ทุกรอบไหม วอลเกอร์
(หันมองคุณไม่ละสายตา)
วอลเกอร์:ทุกรอบเลยค่ะ ผู้พัน เธอกว่าความสูง
(ผู้พันทำหน้าสงสัยไม่รู้ว่าคุณนั้นไม่ชอบความสูง)
คุณหันไปมองทั้งคู่ด้วยสายตามึนงงว่าพูดอะไรกันทำไมคุณไม่ได้ยิน
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 8
Comments