รักที่ถูกลืม ep.1

ในเนื้อเรื่องจะมีการบรรยายเยอะพอสมควรนะคะ

12:30

หมอ

คงหมดหวังแล้วล่ะครับ

ใจของคนที่ได้ฟังแทบจะแตกออกมาเป็นเสี่ยงๆ

ธรต์[พระเอก]

ครับ....//มืดมน

เขามองอย่างไร้อารมณ์ไปที่ชายหนุ่มผู้ป่วย

หมอ

คนไข้ลืมทุกอย่างที่ผ่านมาทั้งหมดเลยครับ

ยิ่งพูดเหมือนยิ่งซ้ำเติบความรู้สึกไปเรื่อยๆ

ที่ผ่านมา...

ธรต์[พระเอก]

ชอบมั้ยครับมีน

มีน[นายเอก]

อืม😊

ธรต์[พระเอก]

😊

ธรต์[พระเอก]

นี่เราคบกันมากี่ปีแล้วนะครับ

มีน[นายเอก]

2 ปีไง//หันไปมอง

ธรต์[พระเอก]

มีน//มอง

ธรต์[พระเอก]

แต่งงานกันนะครับ//ยื่นแหวน

มีน[นายเอก]

.....//ตกใจนิดหน่อย

ธรต์[พระเอก]

นะครับ

มีน[นายเอก]

อืม

ธรต์[พระเอก]

//สวมแหวนให้

มีน[นายเอก]

ขอบคุณนะครับ...คุณสามี

มีน[นายเอก]

//จุ๊บหน้าผาก

ธรต์[พระเอก]

😳😳😳

มันจบลงทุกอย่าง

อย่างหลีกแล่งไม่ได้

ตู้ม!!!!

ธรต์[พระเอก]

มีน!!//วิ่งไปหามีน

ธรต์[พระเอก]

มีน!//กอด

ธรต์[พระเอก]

ฮือๆๆ...โธ่เว้ย!!!!!

มันเพราะอะไร

ทำไมโชคชะตาถึงเล่นตลกขนาดนี้

. .

หมอ

คุณครับ!

เสียงนั้นเรียกเขาให้ออกมาจากภะวัง

ธรต์[พระเอก]

อ่ะ...ครับ//ได้สติ

หมอ

ดูเหมือนคนไข้จะตื่นและครับ

หมอ

ผมขอตัว

หมอเดินออกจากห้องอย่างละมักละวัง

ธรต์[พระเอก]

มีน~//เสียงอ่อนนุ่ม

มีน[นายเอก]

.....//ตื่น

ดวงตาสีม่วงเป็นประกายที่คุ้นเคย

จ้องมองมายังใบหน้าหล่อด้วยความสงสัย

ธรต์[พระเอก]

มีน//เดินมาช่วยประคอง

มีน[นายเอก]

อย่ามาแตะตัวผม!//สะบัดออก

ธรต์[พระเอก]

.......🥲

คำพูดแค่เพียง 1 ประโยคสั้นๆ ก็ทำเอาเขาเจ็บจนแทบยืนไม่อยู่

แต่จะทำไงได้....

ธรต์[พระเอก]

😁//ฝืนยิ้ม

ธรต์[พระเอก]

ขอโทษครับ//เศร้าเก็บอาการ

ปึง!!

ประตูห้องคนไข้เปิดออกปรากฎเป็นชายหนุ่มน่ารัก ที่วิ่งเข้ามาอย่างร้อนรน

ณะ

พี่ครับ!!//วิ่งมากอด

มีน[นายเอก]

ณะ....

คำพูดแผ่วๆ ของมีนทำให้คนผู้เป็นน้องน้ำตาไหลออกมาด้วยความตื้นตัน

ณะ

พี่จำผมได้...//ร้องไห้

ธรต์[พระเอก]

.....//ยืนมอง

ร่างสูงยืนเหมือนคนแปลกหน้าอยู่ในห้อง

ธรต์[พระเอก]

//กำลังจะเดินออกจากห้อง

ณะ

พี่ธรต์//ดึงเสื้อ

ณะ

อย่าพึ้งไปสิครับ//หันมามอง

หน้าตาที่ไร้ความรู้สึกและความมืดมนที่อยู่บนใบหน้านั้นเต็มไปหมด ก็สื่อความรู้สึกของเขาออกมาได้ชัดเจน

ณะ

พี่...//ตะลึง

ธรต์[พระเอก]

//มองล่าง+เศร้า

ณะ

//ปล่อยมือจากเสื้อธรต์

ธรต์[พระเอก]

//เดินออกไป

คนไข้ที่มองการกระทำของน้องตนอย่าสับสน

ความรู้สึกลึกๆ ในจิตทำให้เขาน้ำตาไหลออกมาโดยไม่รู้ตัว

มีน[นายเอก]

......( เขาคือใครกัน )

. .

แชด ( ของณะ ) :พี่เขย

ณะ

พี่ธรต์

12:40

Read

ณะ

พี่มีนจำพี่ไม่ได้หรอครับ

ธรต์[พระเอก]

อืม

ณะ

ถ้าพี่ยังอยากจะอยู่กับพี่ผม

ณะ

ผมทำให้ได้นะแต่....

ณะ

พี่จะอยากไหม?

ถ้าได้รอง เขาอาจจะจำได้ก็ได้

อบู่เฉยๆ ไปก็ไม่มีอะไรดีขึ้น

ธรต์[พระเอก]

ได้

ณะ

เดี๋ยวผมบอกพี่อีกทีนะครับ

ธรต์[พระเอก]

อืม

12:45 น.

จบแชด

. .

1 อาทิตย์ผ่านไป

09:00 น.

ชายร่างสูงนั่งอยู่บนเก้าอี้ตัวใหญ่สีดำ เขามองออกไปนอกหน้าต่างของห้องกว้างๆ แห่งนี้

สีห้องโทนดำมืดเหมือนกับความรู้สึกของเจ้าของ

สายตาเย็นชาคู่นั้นมองคนที่เดินเตร็ดเตร่อยู่ทั่วไป

ติ๊ง

เสียงข้อความบางอย่างที่เด้งเข้ามาในโทรศัพท์

คุณได้รับข้อความใหม่จาก"ณะ"

ธรต์[พระเอก]

//มอง

มือเรียวไม่รอช้ารีบหยิบโทรศัพท์สีเงินขึ้นมาเปิด

แชด:ณะ

ณะ

เดี๋ยวผมพาพี่มีนไปหาพี่วันนี้นะครับ

ณะ

พี่อยู่ที่ไหน

09:10 น.

Read

ธรต์[พระเอก]

อยู่บริษัท

ณะ

Okครับ

ณะ

เดี๋ยวผมไป

09:12 น.

จบแชด

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ