ท่านเเม่ทัพ ข้าอยากหนีจากท่าน
คุ้นชิน
กู้อวี้อวิ๋น
[ถ้าข้าได้เจอเขาอีกก็คงดี]
กู้อวี้อวิ๋น
[แต่มันคงไม่มีโอกาส]
ณ ที่พักจองท่านแม่ทัพใหญ่ ใกล้แคว้นจ้าว
อู๋หวังเหว่ย
นายท่าน พระราชสารจากพระราชวังขอรับ
เหว่ยฉินหนานรับข่าวสารจากอู๋หวังเหว่ยไปเขาคลี่เอกสารออกมาดู
เหว่ยฉินหนาน
[งานพระราชสมภพ]
เหว่ยฉินหนาน
ไปบอกทหารซะให้เริ่มการเดินทางกลับไปเป็นสองวัน ข้าต้องการไปถึงแคว้นเฉิงให้เร็วที่สุด
อู๋หวังเหว่ย
ขอรับ นายท่าน
เวลาผ่านไปจนถึงวันพระราชสมภพของฮ่องเต้องค์ปัจจุบันของแคว้นเวย
ในรัชศกหยิ๋งอัน วันที่ 21 เดือน 9
งานพระราชสมภพก็ถูกจับขึ้นอย่างยิ่งใหญ่ที่พระราชวังขององค์จักรพรรดิ
ขุนนางน้อยใหญ่รวมถึงทูตเเละองค์ชายจากแคว้นต่างๆก็ต่างมางานร่วมแสดงความยินดี
จูซีฮัน
งดงามมากเจ้าคะคุณหนู
จูซีฮัน
เราไปกันเถอะเจ้าคะ
เมื่อถึงหน้าจวนอวี้อวิ๋นก็ได้เห็นร่างของชายหนุ่มผู้หนึ่งที่กำลังส่งยิ้มให้เธอ
จูซีฮัน
[เป็นท่านชายท่านนี้อีกแล้วหรือ นายท่านคงจะต้องการให้คุณหนูหมั้นหมายกับท่านชายคนนี้จริงๆด้วย]
หวังหย่งเหิง
ข้ามาที่นี่เพื่อพาท่านหญิงไปงานเลี้ยงด้วยกัน
กู้อวี้อวิ๋น
เจ้าค่ะ รบกวนท่านแล้ว
หวังหย่งเหิงยื่นมือมาให้อวี้อวิ๋นจับมือของเขา
เเละอวี้อวิ๋นก็ยื่นมือไปจับมือของเขาด้วยใบหน้าที่เรียบเฉย
เมื่อเธอเข้าไปนั่งในรถม้าเเล้ว ชายคนนั้นก็เข้าไปนั่งที่ตรงข้ามเธอ
หวังหย่งเหิง
ท่านหญิงวันนี้ท่านงดงามยิ่งนัก
หวังหย่งเหิง
ราวกับภาพวาดอย่างไรอย่างนั้น
กู้อวี้อวิ๋น
ท่านชมเกินไปแล้ว ข้าไม่มีกระไรที่ต่างจากสตรีอื่น
หวังหย่งเหิง
ไม่ ท่านงดงามกว่าหญิงใดที่ข้าเคยพบมาเสียอีก
'งดงามแล้วอย่างไร สักวันมันจะต้องเหี่ยวเฉาและไม่สามารถใช้ประโยชน์จากมันได้อีก ความงามของหญิงสาวก็เป็นเช่นนั้นมิใช่หรือ'
เธอมองไปที่หย่งเหิงที่กำลังยิ้มให้เธออย่างสดใส
ก่อนเธอจะหันหน้าออกไปทางหน้าต่าง
หวังหย่งเหิง
ถึงแล้วท่านหญิง
เขายื่นมือมาให้เธอเช่นเดิมและเธอก็ยอมยื่นมือให้เขา
เธอเข้างานไปพร้อมกับชายหนุ่มคนนี้
ทันใดนั้นก็มีเสียงซุบซิบจากหญิงสาวในเมืองที่มาร่วมงานเช่นกัน
'พวกนางคงซุบซิบว่าข้ากับเขาต้องคบหากันอย่างแน่นอน'
อวี้อวิ๋นมองพวกผู้หญิงที่เเต่งตัวด้วยสีสดใสนั้นด้วยสายตาที่ว่างเปล่า
เธอชินเเล้วกับเสียงซุบซิบจากคนชั้นสูง
Comments