ตอนที่5

อากาศเย็นขนาดนี้เชียวหรอ...ท่านแม่ท่านไม่สงสารข้าบ้างรึไง..ข้าทรมารจะแย่อยู่แล้ว..นางได้แต่บ่นอยูในใจคนเดียว...แต่ทว่ามองไปรอบๆที่นี่กลับดูสงบเงียบจริงๆไร้ซึ้งผู้คนที่วุ่นวายมีห้องอยู่ถัดไปอีสองสามห้อง..มองไปด้านล้างก็ไม่สูงมากนักมีห้องสำหรับสาวใช้หรือพลทหารที่มาเฝ้าอารักษ์ขาหลงเว้ย..ที่นี่มีแต่ต้นไม้น้อยใหญ่ต้นไผ่ที่พริวลู่ลมเอนไหวไปตามแรงลมทำให้จิตใจดูเงี่ยบสงบลงราวกับต้องมนต์ตราความขาวสะอาดของหิมะทำให้อากาศหนาวเย็นทำให้หญิงที่เจ็บช้ำจากเรื่องเมื่อวานดูคล้ายจะเบาบางลงบ้าง...แต่ทว่านางตกอยู่ในภวังค์ไม่ได้สนใจมองชายที่พึ่งขี่ม้ากลับมาจนชายหนุ่มนั้นก้าวเท้ามาจนถึงตัวเธอแล้วยังคงไม่มีที่ท่าว่าจะรู้สึกอะไร.
จางหลงเหว้ย
จางหลงเหว้ย
เจ้าคิดถึงเรื่องเมื่อคืนรึ
ชายหนุมพูดดูเรียบเฉยแต่ทว่ามือเค้ากับไม่เฉยเหมือนน้ำเสียงของเค้าเลยแม้แต่น้อยกลับใช้มือซุกซนของเค้ากอดรัดเธอจากด้านหลังทำให้หญิงสาวที่ยืนอยู่ข้างหน้านั้นรู้สึกได้ถึงอะไรบางอย่างที่ดูแข็งแรงแถมยังเสียดสีหลังของเธออีกต่างหาก
จิ้นเสี่ยวหงส์
จิ้นเสี่ยวหงส์
ปล่อยข้านะ
นางพูดพร้อมพลักชายนั้นออกห่างเธอ
จางหลงเหว้ย
จางหลงเหว้ย
ทำไมละเมียรักของข้า!...เมื่อคืนเจ้าไม่พอใจข้าตรงไหนหรอ??...เอ..รึว่าตอนที่ข้ายัดใส่ปากเจ้าจนสำลัก...เอ..หรือว่า...
เพี้ย!!!...เสียงตบนี้น่าจะครั้งที่สองที่โดนนางตบเข้าให้อย่างสุดกำลังทำให้หน้าอันหล่อเหลามีรอยแดงๆขึ้นที่แก้มขาวนั้นอย่างชัดเจน
จางหลงเหว้ย
จางหลงเหว้ย
เจ้า!!!...กล้าดียังไงถึงตบหน้าข้าห๊า!!!
แม่ทัพจางผู้ที่มีความสามรถไม่เคยโดนใครตบเค้าเลยสักครั้งแต่เรื่องเมื่อคืนเค้าโดนตบแต่ก็ได้สมใจ...แต่ครั้งนี้เค้าใช้มือบีบค้างของนางไว้แล้วกระซิบบอกนางว่า..
จางหลงเหว้ย
จางหลงเหว้ย
ถ้าเจ้าตบข้าอีกที่แล้วละก็....เจ้าคงจะได้ลงนรกขุมที่ลึกกว่าเมื่อคืนนี้เป็นแน่😡😡
เค้าพูดจบจึงสบัดหน้าของนางทำให้นางล้มลงไปนั่งกับพื้น...จนทำให้น้ำตาแห่งความเจ็บปวดได้รินไหลอย่างไม่ขาดสาย..
จิ้นเสี่ยวหงส์
จิ้นเสี่ยวหงส์
ทำไมกัน...ท่านพ่อ...ท่านแม่...ถ้าข้าไม่หนีออกมาแบบนั้นชีวิตข้าคงไม่ต้องมาเจอเรื่องเลวร้ายแบบนี้แน่นอน
นางพูดพร้อมกับเดินกลับไปที่ห้อง...นางหันไปเห็นที่นอนเมื่อคืนนี้กลับพบแต่รอยเลือดและกลิ่นคาวสวาทรักที่เค้ามอบให้เธออย่างบ้าคลั้งโดยที่เค้าไม่ถามเธอสักคำว่าเธอยังบริสุทธิ์อยู่หรือไม่ทำให้ใจของเธอผู้นี้แตกสลายกลายเป็นธุลีดินไปเสียแล้ว...
มู่หนินหยาง
มู่หนินหยาง
นายหญิงเจ้าคะ...ข้าน้อยขอเปลี่ยผ้าปูให้ใหม่นะเจ้าคะ
จิ้นเสี่ยวหงส์
จิ้นเสี่ยวหงส์
ได้สิ!...เปลี่ยนแล้วเอาผ้าผืนนั้นไปเผาเลยแล้วกัน
มู่หนินหยาง
มู่หนินหยาง
เจ้าค่ะนายหญิง
สุดเสียงสาวใช้..หนินหยางรู้ดีว่านางไม่สบายใจแต่กลับช่วยอะไรนางไม่ได้เลยแม้แต่น้อย
เลือกตอน
เลือกตอน

อัพเดทถึงตอนที่ 51

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!