หลงรักแม่ทัพอสูร ตอนที่2

จิ้นเสี่ยวหงส์

ให้ตายสิ!!!ข้าวิ่งมาไม่รู้ทิศทางเลยด้วยซ้ำ..ฮึกๆๆ..ฮือ..ท่านแม่ข้าควารทำอย่างไรดี..ท่านแม่ท่านเห็นข้าหรือไม่ท่าเห็นลูกสาวคนเดียวของตะกูลจิ้นไหม...ข้าคิดถึงท่านเหลือเกิน..มารับข้าไปอยู่ด้วยเถิดได้โปรด..ท่านแม่......

ความเสียใจนี้ทำให้นางเหมือนคนเจียนบ้า..นางเดินไปอย่างไร้ทิศทางน้ำตาที่อาบแก้มนวลนั้นยังคงไหลไม่หยุด...

จนกระทั่งนางได้พบใครคนหนึ่ง..แต่แล้ว...วูป!!แรงกำลังที่นางมีนั้นหมดลงจากการร้องให้

เค้าผู้ที่ยืนมองเธออย่างสงสัย...พลางถามในใจว่านางผู้นี้เป็นใครมาจากไหนทำไมถึงมาอยู่ที่แบบนี้ได้

ณ กระท่อมกลางป่า

แสงสลัวๆ..ทำให้สายตาของเธอผู้นี้มองได้ไม่ชัดนัก

จางหลงเหว้ย

ฝื้นแล้วหรอ...!!

จิ้นหงส์สาวผู้บริสุทธิ์กลับต้องตกใจเมื่อคนที่อยู่ตรงหน้ากลับเป็นชายหน้าตาหล่อเหลา..นัยย์ตาดำคมกริบดังมีดเล่มงามที่พร้อมจะหั่นใจสาวๆได้โดยง่ายกลับจ้องมองมาที่นางอย่างกับนางเป็นลูกแกะที่พร้อมจะโดนมีดเล่มนั้นแล่ออกเป็นชิ้นๆ

จิ้นเสี่ยวหงส์

ทะ..ทะ..ท่านเป็นใคร!!

สายตาคู่นั้นกลับไม่มีความเกรงกลัวหรือตกใจแต่อย่างใด...แต่กลับขยับร่างกายอันกำยำและทรงพลังนั้นเข้าหาเธอ..ทำให้เธอยิ่งกลัวและตกใจทวีคูณมากขึ้นเรื่อยๆ

เค้าผู้นั้นใช้มือเพียงข้างเดียวคล้องเอวของเธอเข้ามากระชั้นชิดแนบกายของชายหนุ่มจนสาวเจ้าร่างน้อยบอบบางเพิ่งรู้สึกตัวว่าเสื้อผ้าของนางหายไปจนหมดสิ้นเหลือไว้แค่เพียงผ้าห่มผืนหนานุ่มแต่แฝงไปด้วยกลิ่นกายของชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าทำเอาสาวเจ้าหน้าแดงถึงใบหู..ชวนให้ชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าของนางนั้นหยุดไม่ได้ที่จะพรมจูบอันร้อนแรงลงที่คอและเนินอกอันอวบอิ่มของนางผู้นั้น

จิ้นเสี่ยวหงส์

หยุดนะ!!...ได้โปรดอย่าทำอะไรข้าเลยนะ..ข้าขอร้องละท่านอย่าทำอะไรข้าเลย..ข้ากลัวแล้ว

จางหลงเหว้ย

ข้าทำอะไรเจ้า!!

เสียงอันเย็นเยื่อกของเค้าทำให้หญิงที่อยู่ตรงหน้ากลัวจนหน้าของเธอที่ขาวนวลอยู่แล้วกลับดูซีดเผือกยิ่งขึ้น

จางหลงเหว้ย

เจ้าไม่รู้รึวิ่งกลางป่าเขาแบบนี้จะเจอกับอะไรบ้าง

จิ้นเสี่ยวหงส์

ทะ..ทะ..ท่านอย่าทำอะไรข้าเลยนะข้ากลัวแล้วปล่อยข้าไปเถอะ

จางหลงเหว้ย

เจ้าคิดว่าข้าจะใจดีปล่อยเจ้าไปรึ...

จางหลงเหว้ย

เจ้าคิดผิดแล้วละสาวน้อยร่างกายของเจ้าช่างสวยงามนักคิดเสียว่าเป็นค่าตอบแทนที่ข้าช่วยเจ้าไว้จากสัตว์ร้ายในป่านี้ก็แล้วกัน

เพี้ย!!!เสียงมือของนางกระทบกับแก้มชายหนุ่มรูปงามผู้นั้นจนหน้าหันไปตามแรงกระทบ

จิ้นเสี่ยวหงส์

เจ้ามันคนป่าเถื่อนยิ่งกว่าสัตว์ร้ายในป่านี้เสียอีกเจ้ามันคนจิตใจต่ำช้าหาได้เหมือนมนุษย์ทั่วไปไม่..ข้าจะไม่ยอมยกร่างกายนี้ให้เจ้าแน่ต่อให้ข้าต้องตายข้าก็ไม่ยอม

จางหลงเหว้ย

งั้นเจ้าคงไม่รู้สินะว่าทำไมร่างกายเจ้าถึงได้เปลือยเปล่าเช่นนี้

เสียงของเค้าบาดลึกถึงก้นบึ้งของหัวใจนาง...นางครุ่นคิดอยู่นานพอสมควร...น้ำใสๆจากตาคู่นั้นพลันไหลออกมาในใจก็คิดแค่ว่าชีวิตนี้หมดแล้วป่นปี่หมดแล้วทั้งครอบครัวทังพรมห์จรรย์ที่รักษาไว้ให้ชายที่นางอยากจะใช้ชีวิตร่วมกัน..วันนี้มันได้พังทลายหมดแล้ว

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ