When Going Back In Time (12)

เซย์จิ(พ่อเลี้ยงนางเอก)
เซย์จิ(พ่อเลี้ยงนางเอก)
อรุณสวัสดิ์หนูยุยของพ่อ//ยิ้มแย้ม
ยุย(ร่างเด็ก)
ยุย(ร่างเด็ก)
...//เมิน
ยุยเมินคำทักทายสุดเริงร่าของเซย์จิที่กำลังเตรียมอาหาร
ซึ่งเป็นเรื่องปกติสุขไปของทุกวันนับตั้งแต่ยุยรู้เรื่อง
เซย์จิเห็นยุยกำลัง เลยจะอุ้มเธอด้วยรอยยิ้มอันอบอุ่น
ยุย(ร่างเด็ก)
ยุย(ร่างเด็ก)
ไม่เอา
ยุย(ร่างเด็ก)
ยุย(ร่างเด็ก)
จะนั่งเอง
แต่ก็โดนสายตาสุดเย็นชาปฏิเสธทุกครั้งไปจากลูกสาว
และพยายามเข้าไปนั่งด้วยตัวเองช่องว่างที่นั่งกินสำหรับเด็กสามารถปรับความสูงที่เซย์จิจัดไว้ให้
ยุย(ร่างเด็ก)
ยุย(ร่างเด็ก)
อ้าม//กิน
ยุย(ร่างเด็ก)
ยุย(ร่างเด็ก)
(อาหารห่วยรับประทานไม่ได้)
ยุย(ร่างเด็ก)
ยุย(ร่างเด็ก)
งั่ม//เคี้ยว
อาหารถูกตักเข้าปากมันรสชาติไม่ดีจนเธออยากจะคายทิ้งตรงนี้เสีย
แต่ทำไม่ได้เพราะมันเป็นมื้ออาหารเพียงครั้งเดียวในแต่ละช่วง
เลยทำให้ต้องกลั้นฝืนทนอ้าปากกินเพื่อประทังชีวิตของตัวเอง
.
.
ยุย(ร่างเด็ก)
ยุย(ร่างเด็ก)
ขอเพิ่มหน่อย//เอ่ย
และตามเดิมเด็กสาวตัวเล็กขอข้าวเพิ่มพร้อมกับมือยกถ้วยเล็ก
เซย์จิ(พ่อเลี้ยงนางเอก)
เซย์จิ(พ่อเลี้ยงนางเอก)
หึ//ยิ้ม
เซย์จิยิ้มน้อยกับลูกสาวตัวเล็กทีเอ่ยถามถึงขออาหารเพิ่ม
ก่อนจะลุกไปเก็บจานราวกับว่าไม่สนคำพูดที่ลูกสาวตัวน้อยขอ
เซย์จิ(พ่อเลี้ยงนางเอก)
เซย์จิ(พ่อเลี้ยงนางเอก)
เป็นผู้หญิงเราจะกินเยอะไม่ได้นะ
เซย์จิ(พ่อเลี้ยงนางเอก)
เซย์จิ(พ่อเลี้ยงนางเอก)
เราต้องดูแลสุขภาพตัวเองสิ
พร้อมบอกเหตุผลฟังไม่ขึ้นของเซย์จิจนยุยทำเอาขมวดคิ้ว
ยุย(ร่างเด็ก)
ยุย(ร่างเด็ก)
แต่มันเกี่ยวตรงไหน
ยุย(ร่างเด็ก)
ยุย(ร่างเด็ก)
นั่นมันผู้แก่ต่างหาก
ยุย(ร่างเด็ก)
ยุย(ร่างเด็ก)
หนูยังเป็นเด็กอายุไม่กี่ขวบ
ยุย(ร่างเด็ก)
ยุย(ร่างเด็ก)
ไม่ต้องสนเรื่องนี้นี่
แต่ยุยก็หาแย้งตามเคยและทำสีหน้าไม่พอใจ
เซย์จิ(พ่อเลี้ยงนางเอก)
เซย์จิ(พ่อเลี้ยงนางเอก)
//😊
แต่เซย์จิดูเหมือนจะไม่ฟังเรื่องที่เธอพูดสักนิดแล้วหันไปเปิดวิทยุ
ยุย(ร่างเด็ก)
ยุย(ร่างเด็ก)
(เมินกันอีกแล้ว)
ยุยมองเซย์จิเต็มไปด้วยความโกรธแค้น
มือเล็กที่ถือไซซ์จิ๋วก็กำแน่นอารมณ์เก็บกด
นักข่าว
นักข่าว
ข่าวต่อไปนะค่ะ
นักข่าว
นักข่าว
เมื่อสองวันก่อนมีผู้ชายคนนึงแปลกๆจู่ก็ถอดเสื้อผ้าของตัวเองกลางหน้าสถานีxxx
นักข่าว
นักข่าว
ผู้คนเห็นก็เกิดอาการแตกตื่นมากมาย
นักข่าว
นักข่าว
จากสันนิษฐานของตำรวจและผลตรวจของจิตแพทย์ทำให้ทราบว่า
นักข่าว
นักข่าว
ผู้ชายได้มีอาการบ่อยทางจิตประสาทหลอน
เซย์จิ(พ่อเลี้ยงนางเอก)
เซย์จิ(พ่อเลี้ยงนางเอก)
ให้ตายสิ ไอ้ผู้ชายคนนี้มันไร้ยางอายจริงๆ
เซย์จิ(พ่อเลี้ยงนางเอก)
เซย์จิ(พ่อเลี้ยงนางเอก)
อย่างงี้ต้องไปหาหมอ
เซย์จิส่ายหน้าอย่างเหนื่อยหน่ายหลังฟังนักข่าว
ยุย(ร่างเด็ก)
ยุย(ร่างเด็ก)
(ไอ้คนที่แม้แต่กระทั่งแก้ผ้าต่อหน้าเด็กเพื่อเป็นปลอบใจอย่างแก)
ยุย(ร่างเด็ก)
ยุย(ร่างเด็ก)
(ไม่มีสิทธิไปด่าเขาในข่าวหรอกน่ะ)//😒
ส่วนยุยได้ยินก็แซะเขากลับในใจที่กล้าด่าคนอื่นเขา
เซย์จิ(พ่อเลี้ยงนางเอก)
เซย์จิ(พ่อเลี้ยงนางเอก)
นี่หนูจำไว้นะ
เซย์จิ(พ่อเลี้ยงนางเอก)
เซย์จิ(พ่อเลี้ยงนางเอก)
อย่าเข้าใกล้ผู้ชายคนประเภทนี้ มันเป็นพวกคนโรคจิต
เซย์จิหันไปพูดกับยุยด้วยสีหน้าจริงจัง ในเนื้อหาข่าวเกี่ยวกับพวกโรคจิตชอบแก้ผ้า
ยุย(ร่างเด็ก)
ยุย(ร่างเด็ก)
(มึงแหละ ตัวดีเลย)
ยุย(ร่างเด็ก)
ยุย(ร่างเด็ก)
(กูต้องมาระแหวงเพราะคนอย่างมึงนี้แหละ)
ยุย(ร่างเด็ก)
ยุย(ร่างเด็ก)
(ปวดหัว)
ยุย(ร่างเด็ก)
ยุย(ร่างเด็ก)
(นี่ฉันจะมีชีวิตรอดถึงตอนโตมั้ยนอ)
ยุยพ่นลมหายใจแบบเหนื่อยหน่ายรอบที่เท่าไหร่ไม่ทราบของนับตั้งแต่กลับมาเกิดในร่างเดิม
อะไรที่คิดว่าปกติตอนนี้มันกลับไม่ปกติสำหรับเธอและคนทั่วๆไป
เซย์จิ(พ่อเลี้ยงนางเอก)
เซย์จิ(พ่อเลี้ยงนางเอก)
พ่อไปก่อนนะหนูยุย
เซย์จิ(พ่อเลี้ยงนางเอก)
เซย์จิ(พ่อเลี้ยงนางเอก)
ชึบ//ลูบหัว
มือหนาหยาบลูบปนหัวพร้อมคำกล่าวออกจากบ้านเพื่อไปทำงานที่ไม่อยากให้ลูกสาวทราบ(รู้)
ยุย(ร่างเด็ก)
ยุย(ร่างเด็ก)
เออ!//ตอบไม่พอใจ
ยุย(ร่างเด็ก)
ยุย(ร่างเด็ก)
ปึก//ปัดออก
ส่วนยุยก็ปัดและตอบกลับแบบไม่พอใจตามเคย
เซย์จิ(พ่อเลี้ยงนางเอก)
เซย์จิ(พ่อเลี้ยงนางเอก)
//คิ้วชนกัน
เซย์จิเห็นแบบนั่นก็เริ่มทำท่าขมวดคิ้วบ้าง
ตึ่งดึ่ง
แต่ไม่นานเสียงกระดิ่งขึ้นถึงหูทั้งสองคน
ทำให้พวกเขาสองคนต้องหยุดปะทะแล้วเซย์จิเเปิดประตูออกไป
พร้อมกับเสียงทักทายของผู้หญิงสองคน
เซย์จิ(พ่อเลี้ยงนางเอก)
เซย์จิ(พ่อเลี้ยงนางเอก)
แกร๊ก
ตัวประกอบ
ตัวประกอบ
สวัสดีค่ะ
ตัวประกอบ
ตัวประกอบ
ฉันชื่อxxx
ตัวประกอบ
ตัวประกอบ
ส่วนทางนี้ก็เป็นพี่เลี้ยงอีกคน
ตัวประกอบ
ตัวประกอบ
ชื่อว่าxxx
ตัวประกอบ
ตัวประกอบ
//โค้งคำนับ
เซย์จิ(พ่อเลี้ยงนางเอก)
เซย์จิ(พ่อเลี้ยงนางเอก)
มาแล้วก็ดีสินะ
เซย์จิ(พ่อเลี้ยงนางเอก)
เซย์จิ(พ่อเลี้ยงนางเอก)
#(_+_(฿()_)&)฿//พูดคุจ
หลังจากนั้นเซยจิก็ได้กำชับเหล่าพี่เลี้ยงมาใหม่สองคนอย่างดี
ด้วยน้ำเสียงที่จริงจังและตึงเครียดต่อสิ่งที่พูดกล่าว
เซย์จิ(พ่อเลี้ยงนางเอก)
เซย์จิ(พ่อเลี้ยงนางเอก)
เข้าใจที่ฉ้นพูดแล้วใช่ไหม
คำย้ำเตือนจากเซย์จิพูดขึ้นมาราวกับการข่มขู่
ตัวประกอบ
ตัวประกอบ
ค่ะ
พี่เลี้ยงคนใหม่สองคนพยักรับด้วยสีหน้าที่ตึงเครียดเล็กน้อย
ยุย(ร่างเด็ก)
ยุย(ร่างเด็ก)
เฮ้อ//🙄
มองบนถึงพฤติกรรมของพ่อเลี้ยงของเธอ
เซย์จิ(พ่อเลี้ยงนางเอก)
เซย์จิ(พ่อเลี้ยงนางเอก)
ตึกตึกตึกตึกตึก
เซย์จิ(พ่อเลี้ยงนางเอก)
เซย์จิ(พ่อเลี้ยงนางเอก)
//👁️
สายตาของเซย์หันมองลูกสาว(ไม่แท้)ด้วยความหงุดหงิดไม่ได้ดั่งใจ
แล้วเดินออกไปทำงาน
ตัวประกอบ
ตัวประกอบ
เฮ้อ~//💨
ตัวประกอบ
ตัวประกอบ
ไปได้สักที
ตัวประกอบ
ตัวประกอบ
คนอะไรน่าหงุดหงิด
หนึ่งในสาวคนนึงรับอาชีพเป็นพี่เลี้ยงเด็กตามบ้านเกิดถอนหายใจโล่งออก
ด้วยท่าทีหลังจากเซนต์จิได้จากไปทำงาน
ตัวประกอบ
ตัวประกอบ
เดี๋ยวเถอะ//เอ่ย
หนึ่งในพี่เลี้ยงทำท่าเอ็ดใส่พี่เลี้ยงอีกคนอายุน้อยกว่า
อายุน้อยกว่ารีบเปลี่ยนเรื่องหันมาคุยกับยุย
ยุย(ร่างเด็ก)
ยุย(ร่างเด็ก)
ค่ะ หนูชื่อว่าโคโมริ ยุย//ขานรับ
ส่วนยุยเองก็ยิ้มให้กับสองสาวแบบปกปิด
สองสาวเห็นรอยยิ้มอันสดใสจากยุยก็แดงผ่า
สึก
ลูกศรเกิดเสียดแทงเข้าหัวใจด้านซ้ายของพวกเธอ
ตัวประกอบ
ตัวประกอบ
(น่ารัก)
ตัวประกอบ
ตัวประกอบ
(น่ารัก)
(เรียกว่าโดนตก)
จากนั่นพี่เลี้ยงสองคนก็ทำตามหน้าที่ของตน
ดูแลเลี้ยงดูหนูยุยที่อายุไม่มากนักมีเพียงอายุ5ปี
แน่นอนว่ายุยเป็นเด็กดีไม่ดื้อไม่ซนไม่งอแงต่างจากเด็ก
ทำให้พี่เลี้ยงสองคนดูแลง่ายและเกิดเอ็นดูนอกจากรอยยิ้มสดใสน่ารัก
ระหว่างที่เซย์จิออกมาทำงานข้างนอก
ถัดมาตอนเย็น
ตัวประกอบ
ตัวประกอบ
งั้นเดี๋ยวพี่จะเก็บกวาดให้นะ
หลังจากรับประทานอาหารเสร็จสรรพหนึ่งในพี่เลี้ยงเก็บกวาดบนโต๊ะเล็กของยุย
เสียงน้ำไหลผ่านรัวๆ
ตัวประกอบ
ตัวประกอบ
เวลาป่านนี้ยังไม่มาอีกหรอก
ตัวประกอบ
ตัวประกอบ
ทำงานภาษาอะไรกัน
ตัวประกอบ
ตัวประกอบ
ไม่กลับบ้านกลับช่องปล่อยทิ้งให้เด็ก
เวลาใกล้จะกลางคืนพี่เลี้ยงชักสีหน้าผู้ว่าจ้างกร่นบ่นออกไป
ยุย(ร่างเด็ก)
ยุย(ร่างเด็ก)
ไม่เป็นไรหรอกคะ
ยุย(ร่างเด็ก)
ยุย(ร่างเด็ก)
หนูรอได้
ยุย(ร่างเด็ก)
ยุย(ร่างเด็ก)
แล้วก็มันเป็นแบบนี้มาตั้งแต่เด็กไหน//😊
มือบางจับผ้ากันเปื้อนที่พี่เลี้ยงสวมใส่บอกด้วยรอยยิ้ม(ปลอม)ที่ว่าไม่เป็นไร
ตัวประกอบ
ตัวประกอบ
โถ่ ตายจริงน่าสงสาร//😟
พี่เลี้ยงเห็นใบหน้าของยุยที่ไม่ได้มีท่าทีเหงาเศร้าใจหรืออะไรเกี่ยวข้องกับเชิงลบ
ตอนที่กำลังเก็บกวาดให้ทำความสะอาดอยู่นั่นเอง
ก็เกิดความสงสารขึ้นมาเมื่อเห็นเด็กตัวน้อยต่อรอผู้ใหญ่
ยุย(ร่างเด็ก)
ยุย(ร่างเด็ก)
(ที่จริงไม่ต้องกลับมาก็ได้)
ยุย(ร่างเด็ก)
ยุย(ร่างเด็ก)
(ตายๆไปซะระหว่างทำงานก็โอเคกว่าตั้งเยอะ)
ส่วนยุยก็แอบแบะปากในใจตอนนึกถึงเซย์จิพร้อมกับแอบแช่งในความคิด
ตัวประกอบ
ตัวประกอบ
แต่หนูก็เก่งอยู่คนเดียวได้ไม่งอแง//😊
ตัวประกอบ
ตัวประกอบ
แบบนี้คุณพ่อคงจะดีใจมากแน่ๆ
พี่เลี้ยงอีกคนหันมาชมยุยด้วยยิ้มแววตาแฝงดีใจ
ยุย(ร่างเด็ก)
ยุย(ร่างเด็ก)
(หืม?)//เหลือบมอง
ยุย(ร่างเด็ก)
ยุย(ร่างเด็ก)
(พี่เลี้ยงคนนี้ดูทำท่าแปลกๆ)
สายตายุยเห็นพี่เลี้ยงอีกคนเดินมาชื่นชมเธอแบบผิดปกติก็ขมวดสงสัยติ
ตัวประกอบ
ตัวประกอบ
มีดีตรงไหนนะค่ะ
ตัวประกอบ
ตัวประกอบ
มีพ่อแม่คนไหนปล่อยให้เด็กอยู่บ้านแบบนี้เล่า
ตัวประกอบ
ตัวประกอบ
หนูยุยอยากร้องไห้ก็ร้องเลยนะ
ตัวประกอบ
ตัวประกอบ
เรามีสิทธิ์ร้อง!
แต่พี่เลี้ยงที่อายุน้อยกว่าที่กร่นบ่นแย้งขึ้นมาด้วยหน้าไม่พอใจกับผู้ว่าจ้างกล้าบ่อยให้เด็กอยู่ลำพัง
อีกทั้งยังยุยงให้เธอร้องไห้เรียกร้องความสนใจอีก
ยุย(ร่างเด็ก)
ยุย(ร่างเด็ก)
(ร้องเหรอ?)
ยุย(ร่างเด็ก)
ยุย(ร่างเด็ก)
(เก็บภาพหนูร้องไห้ไว้กับความฝันเถอะ)
ยุย(ร่างเด็ก)
ยุย(ร่างเด็ก)
(เพราะร้องไห้ไปมันก็ไม่มีค่าอยู่ดี)
ยุย(ร่างเด็ก)
ยุย(ร่างเด็ก)
(แถมเปลืองพลังงานอีก)
ยุย(ร่างเด็ก)
ยุย(ร่างเด็ก)
(ยิ่งอยู่ร่างเด็กน้อยแบบนี้ความอึดมันก็ไม่มีเท่าไหร่ด้วย)
ส่วนยุยได้ยินคำยุยงให้พี่เลี้ยงร้องไห้ก็เบะอีกรอบ
พร้อมพูดในใจหลับหลังว่าเก็บภาพยุยงร้องไว้เป็นความฝันเถอะ
สำหรับยุยการร้องไห้ให้ใครสักคนนึงคนนั่นต้องเป็นคนสำคัญของเธอ
แต่คนอย่างเซย์จิต่อให้เขาจากไปเธอก็จะไม่ร้อง
ซ้ำยังคงคอดจัดปาร์ตี้ฉลองเสียมากกว่า
จากนั้นหลังเก็บล้างจานพี่เลี้ยงสองคนพายุยไปดูหนังโปรดของยุย
แล้วช่วงใกล้เวลานอนของเด็กก็พาอาบน้ำแปรงฟัน
ส่วนเวลาผ่านไปช่วง4 ทุ่มเศษเซย์จิก็กลับมาบ้าน
ภาพเหงื่อโชกเหมือนเคยเพิ่มเติมกระเป๋าที่ข้างในชุดเปื้อนเลือด
แต่ก็ไม่เห็นร่างเด็กน้อยเพราะยุยเข้าห้องนอนแล้ว
และพี่เลี้ยงก็กลับบ้านของตัวเองเรียบร้อย
———————————————————

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!