ชะตาลิขิตรัก โชคชะตา 3

เช้าวันต่อมา ตำหนักตี้ตง

ณ เรือน เจียจิน

ไป๋เฟิงซี นางเอก

ทำไมหนักจัง อือออ หือ!! นี่มันอะไรกันเนี่ย ข้ามาอยู่บนเตียงได้ยังไงกัน คงไม่ได้แอบคลานขึ้นมาเองหรอกใช่มั้ย เซียนเซียนนะเซียนเซียนระวังตัวเองหน่อยไม่ได้รึไง อย่าพึ่งตื่นขึ้นมานะเพคะ

จางอี้เทียนค่อยๆเอาแขนของหนานอี้ซินออกช้าๆ แต่ไม่ทันไร หนานอี้ซินก็ตื่นขึ้นมาพอดี

หนานอี้ซิน พระเอก

" นี่! เจ้า! ใจกล้าเหลือเกิดนะ ที่ปีนขึ้นเตียงข้า "

ไป๋เฟิงซี นางเอก

" หม่อมฉันเปล่านะเพคะ! คือ...คือว่า หม่อมฉันไม่ได้ตั้งใจนะเพคะ " (พูดเสียงอ่อน)

หนานอี้ซิน พระเอก

" ไม่ตั้งใจงั้นเหรอ หรือว่าเจ้าคิดจะลวนลามข้าเหรอ!!"

ไป๋เฟิงซี นางเอก

" เอ๊ะ!! เปล่านะเพคะ! หม่อมฉันไม่ได้ตั้งใจจริงๆ อาจจะเป็นเพราะความเคยชิน..." (รู้สึกผิด)

หนานอี้ซิน พระเอก

" ถ้าเจ้าคิดไม่ซื่อหรืออยากอยู่กับข้าเจ้าก็แค่บอกข้าดีๆก็ได้ ข้าไม่ว่าอะไรเจ้าหรอก" หลอกง่ายจริงๆ ถ้านางเป็นตัวปลอม งั้นแสดงว่าไป๋เฟิงซีก็ตายจริงๆนะสิ หรือไม่ก็บาดเจ็บหนัก หึ! สงสัยต้องให้หงอี้ไปสืบดูซะแล้ว

ไป๋เฟิงซี นางเอก

" หม่อมฉันไม่ได้อยากเข้าหาพระองค์จริงๆนะเพคะ! แต่...แต่ว่าตอนนี้พระองค์ช่วยลุกออกไปจากตัวหม่อมฉันก่อนไม่ได้เหรอเพคะ " อยู่แบบนี้มันอันตรายเกินไปแล้ว ได้โปรดช่วยลุกออกไปทีเถอะ

หนานอี้ซิน พระเอก

" ถ้าข้าไม่ลุกล่ะ เจ้าจะทำยังไง"

พูดจบหนานอี้ซินก็โน้มหน้าลงไปเพื่อจะจูบไป๋เฟิงซี แต่นางรีบผลักหนานอี้ซินออกไป พอนางหลุดออกมาได้ก็รีบลุกขึ้นแล้วออกไปนอกห้อง

ไป๋เฟิงซี นางเอก

" เฮ่อออ นึกว่าจะไม่รอดซะแล้ว แต่ว่า...ทำไมหัวใจข้าถึงเต้นแรงอย่างนี้ล่ะ "

หนานอี้ซิน พระเอก

" ปิ่นของนางสินะ ถ้าเจ้าไม่ใช่ไป๋เฟิงซีแล้วเจ้าเป็นใครกัน หงอี้!! หงอี้!"

หงอี้ องครักษ์ของพระเอก

" องค์รัชทายาท มีอะไรทรงรับสั่งหรือขอรับ"

หนานอี้ซิน พระเอก

" ลองไปสืบที่จวนแม่ทัพดู ว่าช่วงนี้มีอะไรผิดปกติหรือไม่"

หงอี้ องครักษ์ของพระเอก

"พะยะค่ะ กระหม่อมจะรีบไปเดี๋ยวพะยะค่ะ"

ซือเยว่ คนสนิทของไป๋เฟิงซี

" พระชายาเร็วเข้าเพคะ ใกล้ถึงเวลาต้องไปเข้าเฝ้าฝ่าบาทเพคะ"

ไป๋เฟิงซี นางเอก

" เออออ เจ้าซือเยว่สินะ"

ซือเยว่ คนสนิทของไป๋เฟิงซี

" เพคะ? "

ไป๋เฟิงซี นางเอก

" ออ! ไม่มีอะไร ข้าก็แค่จะถามว่า ก่อนที่ข้าจะแต่งงานมีเรื่องอะไรผิดปกติรึเปล่านะ" ในหัวข้ารู้เรื่องทุกอย่างของเจ้าของร่าง แต่เรื่องการตายของนาง ข้ากลับไม่รู้อะไรเลย ไม่ได้! อย่างน้อยก็ต้องรู้ให้ได้ว่านางตายยังไง แล้วต้องรู้ว่าใครที่คิดทำร้ายนาง

ซือเยว่ คนสนิทของไป๋เฟิงซี

" พระชายา รีบเปลี่ยนชุดเถอะเพคะ ถ้าไปเข้าเฝ้าฝ่าบาทช้า มีโทษตัดหัวนะเพคะ"

ไป๋เฟิงซี นางเอก

" ข้ารู้แล้ว จะรีบไปเดี๋ยวนี้แหละ"

สิบนาทีผ่านไป

หนานอี้ซิน พระเอก

" แต่งตัวเสร็จรึยัง "

ซือเยว่ คนสนิทของไป๋เฟิงซี

" เออออ ใกล้เสร็จแล้วเพค่ะ "

หนานอี้ซิน พระเอก

" แล้วทำไมเจ้าไม่เข้าไปช่วยนายของเจ้า เจ้ามัวมายืนอยู่ตรงนี้ทำไม?"

ซือเยว่ คนสนิทของไป๋เฟิงซี

" พระชายาไม่ยอมให้หม่อมฉันช่วยเพค่ะ"

หนานอี้ซิน พระเอก

" ถอยไป ข้าจะเข้าไปดูเอง"

ซือเยว่ คนสนิทของไป๋เฟิงซี

" แต่ว่า..."

ไป๋หลี่ องครักษ์ของพระเอก

" หลีกทางไป "

หนานอี้ซิน พระเอก

" เสร็จหรือยัง เจ้าจะแต่งตัวอะไรนักหนา แต่งไปก็ไม่สวยขึ้นมาหรอก.......... "

หนานอี้ซิน พระเอก

ไป๋เฟิงซี นางเอก

" หม่อมฉันไม่ได้แต่งให้พระองค์ดูสักหน่อย" (พูดเสียงเบาเบา)

ไป๋หลี่ องครักษ์ของพระเอก

" พวกเราจะเสด็จเลยมั้ยขอรับ"

หนานอี้ซิน พระเอก

.........😳

ไป๋หลี่ องครักษ์ของพระเอก

"องค์รัชทายาทพระองค์.... เออออ องค์รัชทายาท! รัชทายาท!! "

หนานอี้ซิน พระเอก

" ห่ะ! ออ! ไปสิ "

ไป๋เฟิงซี นางเอก

" เป็นอะไรของเค้าเนี่ย"

หนานอี้ซิน พระเอก

" เดี๋ยว! "

ไป๋เฟิงซี นางเอก

" เพคะ...?"

หนานอี้ซิน พระเอก

" จำเอาไว้ตอนเข้าเฝ้าเสด็จพ่อ อะไรควรพูดอะไรไม่ควรพูดเจ้าคงรู้ดี ระวังปากเจ้าด้วย อีกอย่าง สงบปากสงบคำพูดให้น้อยๆหน่อย "

ไป๋เฟิงซี นางเอก

" พระองค์ไม่เสด็จไปด้วยกันหรือเพคะ"

หนานอี้ซิน พระเอก

" เดี๋ยวข้าตามไป แต่ตอนนี้เจ้าเข้าไปก่อนแล้วกัน"

ไป๋เฟิงซี นางเอก

ทิ้งกันแบบนี้เลยเหรอ!? ข้าพึ่งจะเคยเข้าเฝ้าฝ่าบาทครั้งแรกเองนะ ถ้าเกิดทำอะไรผิดพลาดไป คงมีโทษตัดหัวเป็นแน่ ไม่ได้ๆ ต้องพูดให้น้อย

ไป๋หลี่ องครักษ์ของพระเอก

" ทำไมพระองค์ไม่ตามไปด้วยล่ะขอรับ ถ้าเกิดพระชายาเป็นไส้ศึกให้ฮองเฮาจริงๆ พวกเค้าต้องมีโอกาสได้คุยกันเป็นแน่ "

หนานอี้ซิน พระเอก

" ก็นี้แหละ คือสิ่งที่ข้าต้องการ 😏"

ไป๋เฟิงซี นางเอก

ที่นี้ใหญ่มากเลย แถมดูหน้ากลัวมากด้วย ใจเย็นๆไว้เซียนเซียน ใจเย็นๆไว้

ไป๋เฟิงซี นางเอก

" หม่อมฉันไป๋เฟิงซี ถวายบังคมเพคะฝ่าบาท "

ฮ่องเต้

" ไม่ต้องมากพิธี ลุกขึ้นเถอะๆ"

ไป๋เฟิงซี นางเอก

"ขอบพระทัยเพคะฝ่าบาท"

ฮ่องเต้

" หน้าตางดงาม มารยาทดี สมกับที่ฮองเฮาเลือกมาจริงๆ นึกไม่ถึงปกติเห็นแต่เจ้าจับดาบ ไม่คิดว่ากิริยามารยาทก็งดงาม แม่ทัพไป๋คงอบรมสั่งสอนมาดี โชคดีของรัชทายาทจริงๆที่มีพระชายาที่เพรียบพร้อมขนาดนี้"

ไป๋เฟิงซี นางเอก

" กล่าวเกินไปแล้วเพคะ ซีเออร์เป็นแค่คนธรรมดา ซีเออร์ต่างหากที่โชคดีที่ได้เจอกับองค์รัชทายาท "

ฮ่องเต้

" อ่อนน้อมถ่อมตน ช่างเป็นคนที่หน้าเข้าหาเสียจริง "