อนไปเมื่อ5ปีก่อน ณ บ้านตละกูลซือ บ้านตละกูลซือนั้นค่อนข้างรวยเนื่องจากตละกูลซือนั้นเป็นเจ้าของของบริษัทซือ
กรุ๊ป ตละกูลซือมีลูกชายหนึ่งคนซึ่งเป็นทายาทของบริษัทนั้นก็คือซือลุ้ย ซอลุ้ยโตมาด้วยการอบรมและเข้มงวดอย่างมาก แต่ถึงอยากนั้นเขาก็เป็นคนที่ไม่ค่อยทันโลก ตลอด5ปีเขาได้อยู่แต่ในบ้านของเขาไม่ได้ออกไปไหนเลยจึงทำให้เขายังไม่เข้าใจโลกความเป็นจริง จนกระทั้งเขาอายุครบ18เขาจึงถูกปล่อยให้ออกจากบ้าน แต่ไม่ว่างเขาจะไปที่ใหนเขาก็มักจะเจอกับเหตุไม่คาดฝันตลอด เพราะเค้าเป็นทายาทคนเดียวของซือกรุ๊ป เขามักจะเจอกับคู่แข่งของบริษัทของพ่อของเขาเล่นงานอยู่แทบตลอด จนพ่อเขาทนไม่ไหวจึงส่งเขาไปอยู่บ้านบนภูเขาที่ชนบท และบ้านที่ซือลุ้ยอยู่นั้นอยู่ถัดจากบ้านของป๋ายซานไปไม่ไกล ซือลุ้ยอยู่บ้านบนเขามาสามปี จนกรทั้งพ่อของเขาโทรตามเขากลับไปอยู่ในเมืองหลวง ขณะเดียวกันที่ซือลุ้ยลงเขานั้น ป๋ายซานก็กำลังจะลงเขาไปเมืองหลวงเช่นกัน และนั้นทำให้ทั้งสองคนได้พบกันครั้งแรก
ตัดกลับมาที่ปัจจุบัน
เช้าวันถัดมา ป๋ายซานตื่นมาพร้อมกับความเหนื่อยล้า ห้องของเธอมืดสนิท เธอจึงยื่นมือไปเปิดโคมไฟที่โต๊ะข้างๆเตียง แสงไฟสลัวๆสาดส่องไปที่ผิวของเธอ และเธอก็พูดขึ้นมาว่า
ป๋ายซาน เข้าฤดูหนาวแล้วสินะ วันนี้อากาศเย็นสบายดีจัง
ป๋ายซานนั้นชอบฤดูหนาวมากเพราะเธอจะได้ไม่ต้องกางกังวนเกี่ยวกับแสงแดดที่จะแผดเผาผิวสีขาวของเธอ เธิเริ่มทำกิจวัตรประจำวันของเธอก่อนไปทำงาน
ป๋ายซาน พรุ่งนี้ก็วันหยุดแล้วสินะ วันนี้คงเป็นวันที่ยาวนานแน่เลย
หลังจากนั้นเธอก็ไปทำงานที่ร้านคาเฟ่ของเธอ ร้านของเธอนั้นมีเสื้อแขนยาวให้เธอใส่เธอจึงไม่ต้องกังวน เรื่องผิวของเธอ เธอปรับตัวเข้ากลับในเมืองค่อนข้างเร็ว เธอรู้จักการแต่งหน้า มันทำให้การใช้ชีวิตของเธอค่อนข้างง่ายขึ้น เธอชอบเมืองหลวงมากจนกระทั่ง วันนั้นของเธอก็มาถึง
จากนักเขียน
กราบขอโทษผู้อ่านที่น่ารักทุกท่านเนื่องจากนักเขียนไม่สบายจึงทำให้อัพนิยายล่าช้า ขอโทษจริงๆงับผมผู้อ่านทุกท่านอย่าลืมรักษาสุขภาพด้วยน้าา จุ๊ปๆ
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 3
Comments