สาวต้องคำสาป กับ นายใสซื่อ
ในวันที่ฝนตกหนัก ในเมืองชนบทแห่งหนึ่งบนภูเขา ได้มีหญิงคนหนึ่งได้ให้กำเนิดบุตร ในวันที่พายุเข้าอย่างหนักซึ่งในเมืองชนบทนั้นการให้กำเนิดบุตรในวันที่พายุเข้าอย่างหนักนั้นเป็นเรื่องโชคร้าย ซึ่งชาวบ้านเชื่อกันว่าหญิงคนนั้นให้กำเนิดบุตรนั้น บุตรของนางเป็นคนท่โชคร้าย เรื่องของหญิงที่ให้กำเนิดบุตรที่โชคร้ายนั้นเกิดขึ้นเมื่อ 18ปีก่อน ชาวบ้านต่างลือกันว่าหญิงที่ให้กำเนิดบุตรนั้นได้เสียไปเมื่อคลอดบุตรเสร็จ หลังจากนั้นหญิงสาวได้ให้กำเนิดเป็นบุตรสาวซึ้งหลังจากผ่านมาหลายปีนั้น ลูกสาวของเธอได้เติบโตจนอายุครบ18 ปี เธอมีชื่อว่าป๋ายซาน
และเขาลือกันว่าหญิงสาวที่ชื่อป๋ายซานนั้น มีสีผิวขาวซีดดั่งศพ และดวงตาสีแดงดั่งสีของเลือด เธอนั้นอาศัยอยู่ที่กระท่อมหลังเล็กๆ บนยอดเขา เนื่องจากเธอนั้นไม่เป็นที่ยอมรับในหมู่บ้านของเธอ
หลังจกนั้นผ่านมีอีก2ปี เธอได้ตัดสินใจออกจากหมู่บ้านที่ชนบทของเธอเพื่อมาทำงานในเมืองหลวงหลังจากเธอลงมาจากเขา ณ ป้ายรถเมย์ ป๋ายซาน : เอ่อ ต้องขึ้นรถสายใหนนะถึงจะเข้าไปในเมืองหลวง หลังจากเธอคิดอยู่พักใหญ่นั้นได้มีชายหนุ่มคนหนึ่งได้เข้ามาถามเธอว่า ชายหนุ่ม : เอ่อ ขอถามหน่อยได้มั้ยครับว่าคุณจะไปเมืองหลวงรึป่าว
ป๋ายซาน : ชะ..ใช่ค่ะ
ชายหนุ่ม : แหม บังเอิญจังงั้นผมขอไปด้วยคนนะครับพอดีไม่มีเพื่อนน่ะครับ
ป๋ายซาน : ดะ ได้ค่ะ พะพอดีฉันไม่รู้ว่าต้องไปยังไงก็รบกวนดะด้วยนะคะ
หลังจากที่ทั้งสองคนคุยกันนั้นรถเมย์ก็มาพอดี ทั้งสองคนก็ขึ้นรถเมย์เพื่อไปเมืองหลวง รถเมย์นั้นใช้เวลาเดินทางจากชนบทไปยังเมืองหลวงนั้นค่อนค้างนาน
ณ เมืองหลวง หลังจากที่ทั้งสองคนนั้นได้นั่งรถเมย์มาเป็นเวลานานก็ได้มาถึงเมืองหลวง ทั้งสองคนลงจากรถ
ชายหนุ่ม : ถึงเมืองหลวงแล้วสินะ เราคงต้องแยกกันแล้วล่ะคือผมขอถามได้ไหมครับว่าคุณชื่ออะไร ผมชื่อซือลุ้ยแล้วคุณล่ะ
ป๋ายซาน : ฉะฉันชื่อ ป๋ายซานค่ะ
ซือลุ้ย : ไว้พบกันใหม่นะครับคุณป๋ายซาน
หลังจากที่ทั้งสองคนแยกกันแล้ว อยู่ๆซือลุ้ยก็สังเกตเห็นสิ่งผิดปกติของป๋ายซาน
ซือลุ้ย : ทำไมผู้หญิงคนนั้นถึงได้ใช่ชุดหนา กับกางร่มกันนะทั้งที่ไม่ใช่ฤดูหนาวฝนก็ไม่ได้ตก สงสัยเธอไม่สบายแน่เลย ยิ่งคิดซือลุ่ยก็ยิ่งสงสัย แต่ซือลุ้ยนั้นเป็นคนซื่อๆเลยเลิกคิดเรื่องป๋ายซาน
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 3
Comments