ข้ามภพมาเป็นคุณหนูผู้ตกอับ
ตอนที่1
ภายในห้องที่เต็มไปด้วยฝุ่นเเละร่างของสตรีผู้หนึ่งที่นอนอยู่บนเตียงที่เเข็งราวกับหินพร้อมกับข้อมือที่มีรอยบาดเเผลลึกเเต่ก็มีผ้าพันเเผลพันรอบๆอยู่เห็นได้ชัดว่ามีคนมาช่วยทำเเผลให้
นี่มันอะไรไรกันทำไมเจ็บข้อมือนะ?
เเล้วทำไมรู้สึกปวดตัวขนาดนี้?
ร่างของหญิงสาวที่นอนอยู่บนเตียงค่อยๆลุกขึ้นพร้อมกับมีอาการปวดหัวเเปล๊บขึ้นมากย่างมากราวกับหัวจะระเบิดออกยังไงอย่างงั้น
ลั่วหยุนฮวา
อ๊า!...ปวดหัวจังหรือว่าเมื่อคืนดื่มหนักไป?
เสี่ยวมั่ว
คุณหนู!คุณหนูฟื้นเเล้วหรือเจ้าคะ!อึก.ฮือออออ
อยู่มีร่างของหญิงสาวเเต่งตัวเเปลกๆวิ่งเข้ามากระโจนใส่ร่างของลั่งหยุนฮวาพร้อมกับร้องไห้โฮออกมาทำให้ลั่นหยุนฮวาเเปลกใจอย่างมากเเต่ที่เเปลกกว่านั้นนางรู้จักคนผู้นี้ เสี่ยวมั่ว?
เสี่ยวมั่ว
คุณหนูจำข้าไม่ได้หรือเจ้าคะ ข้าเสี่ยวมั่วไงเจ้าคะ
ลั่วหยุนฮวา
เสี่ยวมั่ว...เป็นไปได้ยังไงทำไมเราถึงรู้จัก อ๊ะ!!
ลั่วหยุนฮวาพูดกับตัวเองพร้อมกับนึกถึงเรื่องราวต่างทำให้นางถึงกับช็อกร่างกายเเข็งทื่อหลังจากนึกถึงเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้น
ตึกสูงไม่ถึงเมตร?จริงหรอ?
นางเมาจนเห็นตึก50ชั้นเป็นตึกไม่ถึงเมตร?
เเล้วนางก็กระโดดเล่นจนตกตึกตาย?
เเล้วได้มาเกิดใหม่ในร่างใหม่ที่พึ่งฆ่าตัวตาย?
เเถมยังเป็นคุณหนใหญู่ผู้ตกอับไร้ประโยชน์ผู้คนเหยียดหยามพ่อไม่สนใจเเม่ก็ตายจากเเถมยังถูกรังเเก ให้ตายเถอะชีวิตฉันไม่รู้จะหัวเราะหรือร้องไห้ดี😭
เเต่ไม่เป็นไรในเมื่อนางมาอยู่ในร่างนี้เเล้วนางจะเเก้เเค้นให้ร่างเดิมเอง..ฉันจะทำให้พวกที่รังเเกเธอจนทำให้เธอต้องตายทุกข์ทรมานเหมือนเธอ😏
เสี่ยวมั่ว
คุณหนู!คุณหนู!เป็นอะไรไปเจ้าคะ
ลั่วหยุนฮวา
ข้าไม่เป็นอะไรเเค่ปวดหัวนิดหน่อย
เสี่ยวมั่ว
ถ้าอย่างนั้นข้าจะไปเอายามาให้คุณหนูนะเจ้าคะ
ลั่วหยุนฮวาเปล่งเสียงในลำคอพร้อมกับพยักหน้า
เสี่ยวมั่วพูดจบก็รีบวิ่งออกไปจากห้องทันทีไม่สิเรียกว่ารังหนูซะยังจะดูดีกว่า ห้องทั้งรกทั้งมืดขนาดนี้ไม่เข้าใจเลยจริงๆว่าร่างเดิมอยู่ได้ยังไง
เสี่ยวมั่วรีบวิ่งออกไปต้มยาในโรงครัวพร้อมกับรีบวิ่งกลับมาหาผู้เป็นคุณหนูของตนด้วยความเร่งรีบ
เสี่ยวมั่วร้องออกมาพร้อมกับปัดเเขนของตนเองเมื่อกี้นางรีบวิ่งไปหน่อยจนสะดุดบางอย่างเข้าทำให้ยาร้อนๆลวกเเขนจนเเดง
บ่าวสกุลลั่ว(คนของฮูหยินฉิน)
55555
เสี่ยวมั่วร้องขึ้นด้วยความไม่พอใจจริงอยู่ที่คนในจวนนี้ไม่ชอบนางเเละคุณหนูของนางจนโดนเเกล้งเป็นประจำเเถมครั้งนี้ยังโดนขัดขาจนโดนน้ำร้อนลวก
บ่าวสกุลลั่ว(คนของฮูหยินฉิน)
ทำไมกล้าขึ้นเสียงใส่พวกข้ารึอยากตายรึ!!
บ่าวสกุลลั่ว(คนของฮูหยินฉิน)
เฮอะ!ก็เเค่คนใช้ของขยะไร้ค่า!
เหล่าบ่าวไพร่ที่อยู่รอบต่างหัวเราะร่าด้วยความสะใจนี่เป็นสิ่งที่เสี่ยวมั่วพูดอะไรไม่ได้เลยเพราะนางมีคนเดียวเเต่พวกนั้นมีเป็นสิบนางจะสู้ได้ได้อย่างไร
เสี่ยวมั่วค่อยๆหยิบกาที่ตกพื้นขึ้นซึ่งในนั้นมียาเหลืออยู่ถึงจะน้อยนิดเเล้วรีบเดินออกจากตรงนั้นโดยที่คนบ่าวพวกนั้นก็ไม่ได้หาเรื่องนางอีก
ลั่วหยุนฮวานั่งอยู่ที่เดิมพร้อมกับตรวจสอบรอบร่างกายของตัวเองเห็นได้ชัดว่านางโดนเเกล้งหนักขนาดไหนถึงจะไม่มีรอยเเผลเป็นเเต่กลับมีรอยช้ำตายร่างกาย
เเละยังมีรอยแผลที่ข้อมือจากรอยกลีดฆ่าตัวตายของนาง
ลั่วหยุนฮวา
เฮ้ออ~สงสัยจริงๆว่าทนอยู่ได้ยังไงจะอ่อนเเอเกินไปแล้ว
ลั่วหยุนฮวาอดไม่ได้ที่จะพูด
เสี่ยวมั่ว
คุณหนูข้ามาเเล้วเจ้าค่ะ
ลั่วหยุนฮวาคิดเรื่องเรื่อยเปลื่อยอยู่นั้นก็ได้ยินเสียงใสเเทรกขึ้นมาทำให้นางหลุดออกจากภวังค์
เสี่ยวมั่วพูดพร้อมกับยื่นยาที่เทใส่ภาชนะเสร็จเเล้วให้ลั่วหยุนฮวา
นางเปล่งเสียงในลำคอพร้อมกับหยิบยามาเเต่นางกลับสังเกตเห็นรอยเเดงที่เเขนของเสี่ยวมั่วเสียก่อนเสี่ยวมั่วถูกเเม่ของนางเก็บมาเลี้ยงตั้งเเต่เด็กเเละยังเป็นคนที่อยู่เคียงข้างนางตลอดรอยเเผลนี้มาจากไหนทำไมตอนออกไปไม่มี?
ลั่วหยุนฮวา
เเขนไปโดนอะไรมา!
เสี่ยวมั่ว
เอ่อ...ไม่มีอะไรหรอกเจ้าค่ะบ่าวเเค่ซุ่มซ่ามสดุดขาตัวเองล้ม
เสี่ยวมั่วพูดพร้อมกับยิ้มตาหยี่
เเต่เเค่นี้จะปกปิดหรือโกหกนางได้หรือไม่เเน่นอน
ถ้าไม่ชอบไม่อ่านก็ไม่เป็นไรนะคะเราเป็นนักเเต่งมือใหม่😂😂😂
Comments
เกลียดชะนี🥲
ว้าวนางเอกเป็นจิ้งจอกเก้าหางหรอ
2021-07-25
5