ข้ามภพมาเป็นคุณหนูผู้ตกอับ
ตอนที่1
ภายในห้องที่เต็มไปด้วยฝุ่นเเละร่างของสตรีผู้หนึ่งที่นอนอยู่บนเตียงที่เเข็งราวกับหินพร้อมกับข้อมือที่มีรอยบาดเเผลลึกเเต่ก็มีผ้าพันเเผลพันรอบๆอยู่เห็นได้ชัดว่ามีคนมาช่วยทำเเผลให้
นี่มันอะไรไรกันทำไมเจ็บข้อมือนะ?
เเล้วทำไมรู้สึกปวดตัวขนาดนี้?
ร่างของหญิงสาวที่นอนอยู่บนเตียงค่อยๆลุกขึ้นพร้อมกับมีอาการปวดหัวเเปล๊บขึ้นมากย่างมากราวกับหัวจะระเบิดออกยังไงอย่างงั้น
ลั่วหยุนฮวา
อ๊า!...ปวดหัวจังหรือว่าเมื่อคืนดื่มหนักไป?
เสี่ยวมั่ว
คุณหนู!คุณหนูฟื้นเเล้วหรือเจ้าคะ!อึก.ฮือออออ
อยู่มีร่างของหญิงสาวเเต่งตัวเเปลกๆวิ่งเข้ามากระโจนใส่ร่างของลั่งหยุนฮวาพร้อมกับร้องไห้โฮออกมาทำให้ลั่นหยุนฮวาเเปลกใจอย่างมากเเต่ที่เเปลกกว่านั้นนางรู้จักคนผู้นี้ เสี่ยวมั่ว?
เสี่ยวมั่ว
คุณหนูจำข้าไม่ได้หรือเจ้าคะ ข้าเสี่ยวมั่วไงเจ้าคะ
ลั่วหยุนฮวา
เสี่ยวมั่ว...เป็นไปได้ยังไงทำไมเราถึงรู้จัก อ๊ะ!!
ลั่วหยุนฮวาพูดกับตัวเองพร้อมกับนึกถึงเรื่องราวต่างทำให้นางถึงกับช็อกร่างกายเเข็งทื่อหลังจากนึกถึงเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้น
ตึกสูงไม่ถึงเมตร?จริงหรอ?
นางเมาจนเห็นตึก50ชั้นเป็นตึกไม่ถึงเมตร?
เเล้วนางก็กระโดดเล่นจนตกตึกตาย?
เเล้วได้มาเกิดใหม่ในร่างใหม่ที่พึ่งฆ่าตัวตาย?
เเถมยังเป็นคุณหนใหญู่ผู้ตกอับไร้ประโยชน์ผู้คนเหยียดหยามพ่อไม่สนใจเเม่ก็ตายจากเเถมยังถูกรังเเก ให้ตายเถอะชีวิตฉันไม่รู้จะหัวเราะหรือร้องไห้ดี😭
เเต่ไม่เป็นไรในเมื่อนางมาอยู่ในร่างนี้เเล้วนางจะเเก้เเค้นให้ร่างเดิมเอง..ฉันจะทำให้พวกที่รังเเกเธอจนทำให้เธอต้องตายทุกข์ทรมานเหมือนเธอ😏
เสี่ยวมั่ว
คุณหนู!คุณหนู!เป็นอะไรไปเจ้าคะ
ลั่วหยุนฮวา
ข้าไม่เป็นอะไรเเค่ปวดหัวนิดหน่อย
เสี่ยวมั่ว
ถ้าอย่างนั้นข้าจะไปเอายามาให้คุณหนูนะเจ้าคะ
ลั่วหยุนฮวาเปล่งเสียงในลำคอพร้อมกับพยักหน้า
เสี่ยวมั่วพูดจบก็รีบวิ่งออกไปจากห้องทันทีไม่สิเรียกว่ารังหนูซะยังจะดูดีกว่า ห้องทั้งรกทั้งมืดขนาดนี้ไม่เข้าใจเลยจริงๆว่าร่างเดิมอยู่ได้ยังไง
เสี่ยวมั่วรีบวิ่งออกไปต้มยาในโรงครัวพร้อมกับรีบวิ่งกลับมาหาผู้เป็นคุณหนูของตนด้วยความเร่งรีบ
เสี่ยวมั่วร้องออกมาพร้อมกับปัดเเขนของตนเองเมื่อกี้นางรีบวิ่งไปหน่อยจนสะดุดบางอย่างเข้าทำให้ยาร้อนๆลวกเเขนจนเเดง
บ่าวสกุลลั่ว(คนของฮูหยินฉิน)
55555
เสี่ยวมั่วร้องขึ้นด้วยความไม่พอใจจริงอยู่ที่คนในจวนนี้ไม่ชอบนางเเละคุณหนูของนางจนโดนเเกล้งเป็นประจำเเถมครั้งนี้ยังโดนขัดขาจนโดนน้ำร้อนลวก
บ่าวสกุลลั่ว(คนของฮูหยินฉิน)
ทำไมกล้าขึ้นเสียงใส่พวกข้ารึอยากตายรึ!!
บ่าวสกุลลั่ว(คนของฮูหยินฉิน)
เฮอะ!ก็เเค่คนใช้ของขยะไร้ค่า!
เหล่าบ่าวไพร่ที่อยู่รอบต่างหัวเราะร่าด้วยความสะใจนี่เป็นสิ่งที่เสี่ยวมั่วพูดอะไรไม่ได้เลยเพราะนางมีคนเดียวเเต่พวกนั้นมีเป็นสิบนางจะสู้ได้ได้อย่างไร
เสี่ยวมั่วค่อยๆหยิบกาที่ตกพื้นขึ้นซึ่งในนั้นมียาเหลืออยู่ถึงจะน้อยนิดเเล้วรีบเดินออกจากตรงนั้นโดยที่คนบ่าวพวกนั้นก็ไม่ได้หาเรื่องนางอีก
ลั่วหยุนฮวานั่งอยู่ที่เดิมพร้อมกับตรวจสอบรอบร่างกายของตัวเองเห็นได้ชัดว่านางโดนเเกล้งหนักขนาดไหนถึงจะไม่มีรอยเเผลเป็นเเต่กลับมีรอยช้ำตายร่างกาย
เเละยังมีรอยแผลที่ข้อมือจากรอยกลีดฆ่าตัวตายของนาง
ลั่วหยุนฮวา
เฮ้ออ~สงสัยจริงๆว่าทนอยู่ได้ยังไงจะอ่อนเเอเกินไปแล้ว
ลั่วหยุนฮวาอดไม่ได้ที่จะพูด
เสี่ยวมั่ว
คุณหนูข้ามาเเล้วเจ้าค่ะ
ลั่วหยุนฮวาคิดเรื่องเรื่อยเปลื่อยอยู่นั้นก็ได้ยินเสียงใสเเทรกขึ้นมาทำให้นางหลุดออกจากภวังค์
เสี่ยวมั่วพูดพร้อมกับยื่นยาที่เทใส่ภาชนะเสร็จเเล้วให้ลั่วหยุนฮวา
นางเปล่งเสียงในลำคอพร้อมกับหยิบยามาเเต่นางกลับสังเกตเห็นรอยเเดงที่เเขนของเสี่ยวมั่วเสียก่อนเสี่ยวมั่วถูกเเม่ของนางเก็บมาเลี้ยงตั้งเเต่เด็กเเละยังเป็นคนที่อยู่เคียงข้างนางตลอดรอยเเผลนี้มาจากไหนทำไมตอนออกไปไม่มี?
ลั่วหยุนฮวา
เเขนไปโดนอะไรมา!
เสี่ยวมั่ว
เอ่อ...ไม่มีอะไรหรอกเจ้าค่ะบ่าวเเค่ซุ่มซ่ามสดุดขาตัวเองล้ม
เสี่ยวมั่วพูดพร้อมกับยิ้มตาหยี่
เเต่เเค่นี้จะปกปิดหรือโกหกนางได้หรือไม่เเน่นอน
ถ้าไม่ชอบไม่อ่านก็ไม่เป็นไรนะคะเราเป็นนักเเต่งมือใหม่😂😂😂
ตอนที่2
ลั่วหยุนฮวาตอนนี้นางทำอะไรได้ไม่มากนักด้วยร่างกายของนางยังไม่หายดีร่างนี้อ่อนเเอเกินไปเเม้ขยับก็ยังยาก
รอนางก่อนนางหายดีเมื่อไหร่เเค้นนี้ต้องชำระ!
ลั่วหยุนฮวา
อะ เอาไปทาแผลเถอะ
ลั่วหยุนฮวายื่นขวดยาเล็กๆให้เสี่ยวมั่ว
เสี่ยวมั่ว
คุณหนูไปเอายามาจากไหนเจ้าคะ?
เสี่ยวมั่วถามด้วยความสงสัยคุณหนูของนางเเทบไม่ออกไปไหนเป็นเวลาหลายปีเเล้วก้าวเท้าออกจากห้องยังไม่อยากออกไปเลยเเล้วคุณหนูของนางไปเอายามาจากไหน
ลั่วหยุนฮวา
ข้าเคยเเอบเอามาจากที่ห้องเก็บของของจวนน่ะ
เสี่ยวมั่ว
คุณหนูทำแบบนี้ถ้าหากฮูหยินรู้เข้าจะโดนว่าเอานะเจ้าคะ!
เสี่ยวมั่วพูดพร้อมผ่อนเสียงลง
ลั่วหยุนฮวา
ทำไมล่ะข้าเป็นถึงคุณหนูใหญ่ของจวนเเค่ยาขวดเดียวข้าจะมีไม่ได้เลยหรือ
เสี่ยวมั่ว
เอ่อ..เเน่นอนว่าได้เจ้าค่ะ
ลั่วหยุนฮวา
เช่นนั้นเจ้าก็ไม่ต้องเป็นห่วงไปหรอกรีบเอาไปทาเถอะ
เสี่ยวมั่ว
ขอบคุณเจ้าค่ะคุณหนู
เสี่ยวมั่วรับยาไปทาเเผลอย่างรวดเร็ว
ลั่วหยุนฮวาก็นำเอายาอีกขวดที่นางซ่อนไว้มาทาเเผลเช่นเดียวกันเผลที่ข้อมือของนางตกสะเกดเเล้วทำให้เห็นว่านางหลับไปนางเท่าใดเเต่นางก็ยังต้องระวังไม่ให้เเผลปลิอยู่ดีไม่เช่นนั้นแผลของนางก็คงยากที่จะหายเร็ว
ยิ่งหายเร็วเท่าไหร่นางก็จะเเก้เเค้นได้เร็วเท่านั้น!
ลั่วหยุนฮวา
อืม จริงสิตอนนี้เจ้าอยู่ระดับไหนเเล้ว
เสี่ยวมั่ว
ข้าเป็นเพียงบ่าวไม่ค่อยมีเวลาฝึกฝนตอนนี้ข้าอยู่เพียงระดับ1เจ้าค่ะ
พลังมีทั้งหมด10ระดับเเต่ละระดับจะเเบ่งออกอีกระดับละ3ขั้น ขั้นต่ำ ขั้นกลางเเละขั้นสูง ที่นางถามเรื่องนี้ไม่ใช่เพราะอะไรเเต่นางเเค่อยากรู้เท่านั้นหากนางต้องการที่จะเเก้เเค้นบางครั้งพวกนั้นทำอะไรนางไม่ได้อาจจะไปลงกับคนใกล้ตัวของนางนางต้องกันไว้ดีกว่าเเก้
ระดับพลังหลังจากถึงระดับ3เเล้วนั้นจะเป็นระดับพลังในการฝึกอย่างจริงจัง
พลังเเต่ขั้นก็ไม่ใช่จะเลื่อนได้ง่ายๆเช่นเดียวกัน
หลังจากถึงระดับ7เเล้วพลังจะฝึกฝนอยากขึ้นเป็นอีกเท่าตัว
ทุกคนจะมีสัตว์อสูรที่ติดตัวมาหลังจากปลุกพลังเเล้วหรือบางคนอาจจะเป็นอาวุธที่จะฝึกฝนควบคู่กันไปได้หากระดับของเราเพิ่มขึ้นพลังของสัตว์อสูรเเละอาวุธที่ติดตัวมาก็จะเพิ่มขึ้นด้วยเช่นกัน
ซึ่งสิ่งนี้เรียกว่า วิญญาณต้นกำเนิด
ลั่วหยุนฮวา
เเล้ววิญญาณต้นกำเนิดของเจ้าล่ะคืออะไร
เสี่ยวมั่ว
วิญญาณต้นกำเนิดของข้าคือ ดนตรีเสียงสังหารเจ้าค่ะ
ลั่วหยุนฮวา
พิณสังหารอืมไม่ธรรมดาจริงๆข้าว่าถ้าหากเจ้าฝึกไปเรื่อยๆเจ้าต้องไปถึงจุดสูงสุดได้ไม่อยาก
เสี่ยวมั่ว
ข้าไม่ต้องการไปถึงจุดสูงสุดข้าอยากอยู่ข้างกายคุณหนูตลอดไปเจ้าค่ะ
ลั่วหยุนฮวา
หึหึ เด็กน้อยเจ้านี่นะเอาไว้ข้าหายดีเมื่อไหร่เราค่อยมาฝึกด้วยกันก็ไม่สาย
เสี่ยวมั่ว
เเต่คุณหนูฝึกฝนไม่ได้นี่เจ้าคะคุณหนูปลุกวิญญาณต้นกำเนิดไม่ได้
ลั่วหยุนฮวาได้ยินย่างนั้นก็ชะงักไปจริงสินางลืมไปเเต่ตอนนี้นางไม่ใช่คนเดิมลองปลุกใหม่ก็ไม่เป็นไรนี่นา
เสี่ยวมั่ว
คะ..คุณหนูบ่าวขอโทษเจ้าค่ะบ่าวไม่ได้ตั้งใจ...
เสี่ยวมั่วเห็นคุณหนูชะงักเงียบไปนางรีบขอโทษทันทีเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ฝังใจคุณหนูของนางที่สุด
เสี่ยวมั่ว
บ่าวปากพล่อยเอง
ลั่วหยุนฮวา
พอเเล้วๆข้าไม่ได้ว่าอะไรซักหน่อยหนิ
ลั่วหยุนฮวา
ข้าจะลองฝึกดูใหม่
ลั่วหยุนฮวา
ได้ไม่ได้คงต้องอาศัยโชคครั้งนี้เเล้วล่ะ
เสี่ยวมั่ว
คุณหนูข้าจะอยู่ข้างคุณหนูตลอดไปเจ้าค่ะข้าขอให้คุณหนูทำสำเร็จ!
ลั่วหยุนฮวาได้ยินคำที่สาวใช้ข้างกายนางกล่าวก็ยิ้มออกมา
ลั่วหยุนฮวา
เอาล่ะ เจ้าออกไปก่อนเถอะอย่าให้ใครเข้ามารบกวนข้าล่ะ
เสี่ยวมั่วพูดพร้อมกับเดินออกจากห้องไป
เเนะนำตัว
คือว่าที่เราไม่ได้เเนะนำตัวละครตั้งเเต่เเรกอาจจะงงๆหน่อยนะเพราะว่าเราไม่รู้ว่ามันต้องทำยังไง
ตอนเเรกเราเเนะนำตัวละครเเล้วเเล้วเรากดผิดเเล้วไม่รู้จะทำยังไงเอาเป็นว่าตอนเเนะนำมันหาย
เราไม่รู้ก็เลยเริ่มเเต่งตอนที่1เลย
เอาล่ะเราจะเเนะนำอีกครั้งนะเเนะนำตัวละครบางตัวเท่านั้นเพราะว่าตอนอื่นคนจะเพิ่มมาเอง
นางเอก:ลั่วหยุนฮวา
หญิงนักฆ่าจากศตวรรษที่21 ดื่มฉลองการทำภารกิจเสร็จสิ้นเเต่ด้วยความเมาทำให้เธอเห็นตึกที่สูงกว่า50ชั้นเป็นเพียงพื้นที่ห่างจากดินไม่ถึงกี่เมตรทำให้เธอกระโดดเล่นด้วยความเมามันทำให้เธอตายอย่างไม่ต้องสงสัยจนได้มาเกิดในร่างของคุณหนูใหญ่ของจวนผู้ตกอับเเละไร้ค่าไม่สามารถฝึกฝนได้ ถูกผู้คนกลั่นเเกล้งสารพัดทนความขมขื่นไม่ไหวจนต้องฆ่าตัวตาย...เเต่ตอนนี้นางไม่ใช่ลั่วหยุนฮวาคนเดิมอีกต่อไปการเเก้เเค้นเริ่มขึ้นเเล้ว
เสี่ยวมั่ว:สาวน้อยที่ถูกเก็บมาเลี้ยงโดยเเม่ของลั่วหยุนฮวาตั้งเเต่เด็กๆเเละยังเป็นสาวใช้คนสนิทของลั่วหยุนฮวาสาวน้อยผู้ซื่อสัตย์ยอมตายเเทนนางได้
พระเอก:เฟิงเทียนหยาง
องค์ชายรองหรืออ๋องเฟิงเทียนหยาง
เเม่ทัพผู้เก่งกาจเย็นชาไร้ที่เปรียบ(ราชาน้ำเเข็ง)
เพื่อนพระเอก:เซียวมู่เอิน
คุณชายผู้รักความสงบไม่ยุ่งเกี่ยวกับใครเข้ากับคนง่ายเพื่อนสนิทของเฟิงเทียนหยาง
เพื่อนพระเอก:เว่ยกู่อี้
คุณชาย2เจ้าสำราญที่อยู่ไม่เป็นหลักเเหล่งเเต่ถ้าอยากเจอให้มาหอโคมเขียวที่เเรกเพื่อนพระเอกถึงจะเป็นคนขี้เล่นเเต่เวลาจริงจังก็จริงจัง
คุณหนูรอง:ลั่วชิงเหนียน
สาวงามอันดับ1ของเมืองคู่หมั่นขององค์รัชทายาอิจฉาริษยาความงามของลั่วหยุนฮวาคอยกลั่นเเกล้งลั่วหยุนฮวาเป็นประจำ
เอาล่ะเอาตัวละครเเนะนำไปเเค่นี้ก่อนนะคะตัวอื่นๆจะตามมาในเรื่อง
ขออนุญาตเจ้าของภาพด้วยนะคะ🙏
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
