Chapter One - Past

ZEDRIC'S POV

(Heavy rain stops)

Nagulat ako nang tumigil ang ulan na parang tumigil din ang oras. Tumingin ako sa paligid at wala akong nakitang iba, kundi ako lang. Nakakita ako ng liwanag sa gitna ng daan, hugis bilog ito at napakalaki na kayang humigop ng isang tao.

Lumapit ako dahil nacurious ako sa kung anong meron sa bilog na 'to, nang iabot ko ang aking kamay sa loob, may isang kamay ang humatak sa'kin papasok sa isang weird na bilog or pasukan.

RICA'S POV

Nakapasok na ako sa loob ng bahay at napaupo sa sahig sa sobrang panghihina dahil sa nangyari. Tuloy pa rin ang hagulgol ko at sakit na nararamdaman ko sa aking dibdib, we were each other's first love, why did it end like this?

Habang nakayuko ako ay nakaramdam ako ng malakas na hangin mula sa aking harapan at napansin ko ang lumiliwanag na bilog na napakalaki. Nadala ako sa pagkacurious ko kaya naman naisipan kong pumasok sa loob.

Pagkapasok ko ay nakita kong nakapalibot sa akin ang mga memories namin ni Zedric, mga nangyari sa'min mula nung nagkakilala kami sa high school at yung pinaka present ngayon. Tanda ko pa nung high school kung saan kami unang nagkakilala, wow I miss those days.

"Are you ready to forget everything you shared with this man?"

Napatalon ako sa gulat nang biglang may nagsalita sa aking likuran, hindi ko sya makita dahil sa liwanag.

"What do you mean? forget everything we shared? zedric?" tanong ko mula sa lalaking nagsalita.

"Yes, I'm ready to take you back to the past where you didn't know each other." Kinikilabutan ako sa mga salita nya, sino ba s'ya? Kaya nya ba talaga na gawin yun?

"Imposible yan, sino ka ba?" hindi nya ako sinagot at nakatayo lang sa may liwanag.

"There's no need for that, I'm asking you if you want to go back to the past where you didn't meet Zedric."

Napaisip na lamang ako. Kung makakabalik nga ako sa past, kung saan hindi pa namin kilala ang isa't isa, may chance akong baguhin ang future, sa ganun hindi sya masasaktan na nakilala nya ako.

"Kung pumayag ako sa gusto mo? Anong mangyayari sa'kin? Sa future?" nag aalala kong sinabi sa kanya.

"You will lose everything you shared together and you will also forget who the man Zedric is. You will go back to the past where you have never met each other. So now, what is your decision? will you come back or stay?"

I love him, I can't forget everything we shared together. But, Ito lang siguro yung paraan upang kalimutan lahat ng sakit na nangyari sa'min, sa ganun hindi ko rin sya makikitang nasasaktan at umiiyak na ako yung dahilan.

"Okay, I'm ready to go back in time." kinakabahan ako sa ginagawa ako, what if mamatay ako?

"All you need to do is close your eyes and take a deep breath."

Pinikit ko ang mga mata ako at sabay huminga ng malalim, handa na nga ba talaga ako na kalimutan ang lahat?

"1.."

Babalik ako kung saan hindi kami nagkakilala.

"2.."

Sana this time, tama na lahat ng gagawin ko. Sana ngayon, makita na muli kitang masaya.

"3... returning to the past has succeeded."

Zedric.

......................

(people talking)

"Hoy! Gumising ka na! Recess na, natulog ka ba buong lesson? ano natutunan mo nyan?"

"Shhh! wag ka maingay, kakagising nga lang nung tao eh, respesto naman"

Ang bigat ng ulo ko, parang nanggaling ako sa mahabang panaginip. Nang iangat ko ang ulo ko, biglang tumulo ang luha ko, huh?

"Hala! Ba't ka umiiyak? anyare? bad dreams ba yan? ayan, tulog ka kasi nang tulog." lakas talaga ng boses nitong si melmar, kahit maliit na tao lang.

"Ewan ko rin, recess na diba? tara sa canteen" tumayo na kami at lumabas ng room, papunta na kami sa cafeteria ngayon.

"Grabe no, bilis ng araw kasi akalain mo yun malapit na mag September tas pasko na" sabi ni hannah habang kumakain ng lollipop.

"Why? anong date na nga ulit ngayon?" tanong ko sa kanila.

"August 22 2023 beh, lapit na mag 2024"

Ba't parang may kakaiba? Feel ko ang tanda ko na. Hindi kaya naaadik na ako?

Nandito na kami sa cafeteria, bumibili na kami ng pagkain namin at wala pa ring tigil ang bibig ni melmar habang si hannah nasa phone naman. Iba talaga kapag first week ng class. Ang gulo.

Nang palabas kami sa cafeteria, may isang lalaking naka bunggo sa'kin.

"Sorry" mahinang pagkakasabi ng lalaki. Tumango lamang ako at nagpatuloy na kami sa paglalakad papuntang classroom.

Habang naglalakad kami, hindi matanggal sa isipan ko ang lalaki. Kaya tinanong ko kila hannah at melmar kung sino ang lalaking iyun.

"Kilala nyo ba yun? Yung lalaking nakabunggo sa'kin kanina sa cafeteria? grabe ang tangkad" sabi ko habang kumakain ng chichirya.

"Ahhh, si Zedric? kaklase natin yun, hindi mo nakilala?" inis na sinabi sa'kin ni hannah habang nakatingin sa phone nya.

"Zedric?" Huh? ba't parang narinig ko na to dati, pati mukha nya familiar.

weird.

***Download NovelToon to enjoy a better reading experience!***