Chapter 1

(Ashene Lei's POV)

“IYAN NA naman iyong nerd.”

“Akala mo naman kung sinong maganda, makalandi, wagas.”

“Naiirita ako sa mga nerd na babae.”

Hay naku, nakakarindi na. It’s been what? Three? Six? I can barely remember when I started hearing those shits from those people describing themselves. Well, except that they don’t look like nerds, but worse.

Tawa much ako sa mga babae na kung makapanglait ng iba, parang wala silang salamin sa bahay.

Haist, na-stress na naman ang bangs ko sa mga ito! Walang ibang ginawa kundi mag-almusal ng panlalait, daig pa mga chismosa sa kanto.

“Ashene Lei Castro!”

Oh great! Just great!

Guess it’s time for me to run from this babae na super kulit!

“Hoy, baklita! Huwag mo ako takbuhan. May atraso ka sa akin. Bumalik ka dito.”

In your dreams!

“Kakalbuhin talaga kita kapag naabutan kita, makita mo!”

That’s my enemy. Oh scratch that!

She’s the worst girl ever, the enemy of all. Boses pa lang, nakakarindi na. Ewan ko ba kung bakit best friend turing niya sa akin eh palagi ko ngang nilalayuan at inaaway.

Siguro dahil na rin sa nalaman niya ang reason kung bakit ganito ako. Kaya iyon, feeling niya best friend ko na siya eh hindi naman sinasadya na malaman niya ang lahat. Hindi ko iyon in-open sa kanya. Sadyang pakialamera lang talaga siya!

Flashback...

Narito kami ngayon sa gym ng school namin. Walang tao dahil last period na sa hapon na ito.

At ako na isang honor student, first time nag-cut sa klase para makausap ang lalaking ito.

“Look, I am so sorry. Lalaki lang ako, mahina sa tukso-“

“Shut the fuvk up, jerk! Pwede ko rin naman sabihin iyan eh. Pwede ko rin gawin ang mga ginawa mo. Pero pinili kong hindi gawin kasi alam ko na may lalaking naghihintay sa pag-uwi ko. Lalaki na akala ko, ako lang ang tinitingnan, na ako lang ang mahal. Pero puta lang!”

Marahas kong tinulak-tulak siya. Hinuli niya ang mga kamay ko at mahigpit iyon na hinawakan. Halata na sa mukha niya na galit na siya sa ginagawa ko. Well, wala siyang karapatan na magalit! Ako itong niloko niya. Ako itong ginago niya!

Hinahayaan ko siya sa mga gusto niyang gawin dahil puno ang tiwala ko, pero-

“Anong pinagkaiba natin, ha? Pakisabi nga. Lalaki ka, babae ako. Ang pinagkaiba lang natin, gender, wala na. So paki-explain nga. Hindi ko ma-gets iyong reason mo. Na lalaki ka at mahina sa tukso? Ang sabihin mo, gago ka. Wala iyan sa pagiging lalaki mo. Gago ka lang talaga kaya mahina ka sa tukso!”

“Let me explain, babe. Puro ka dada. Papagsalitain mo rin ako at nang malinawan ka.”

Binawi ko na ang mga kamay ko na agad niya namang binitawan. Namumula na ang wrist ko. Masusuntok ko siya, kaunti na lang!

“Sige nga, explain! Anong palusot ang sasabihin mo? At nang maihanda ko na ang sarili ko sa pagtawa nang malakas sa isang malaking kalokohan na ginawa mo. Explain!”

Napakamot siya sa right ear niya. “Tsk!”

“Aba’t hoy-“

There he goes again. He kissed me when I’m not done talking. He’s always like this.

Siguro kung hindi kami nag-aaway ngayon, kikiligin ako. Pero galit ako. And I admit na sarado ang isip ko para makinig sa kung ano man ang hinanda niya na explanation. At kung ano man iyon, that’s pure bullshit!

Nanatili lang sarado ang lips ko while he’s trying to make an entrance.

Ang kapal ng mukha niya! Pagkatapos niya makipaglandian sa iba, magso-sorry siya sa akin at makikipaghalikan pa? Napakagago!

Biglang nag-flash sa isip ko ang mga nangyari kanina.

Ang ganda ng gising ko. Una kong kinuha ang phone ko para sana i-text ang boyfriend ko ng sweet messages. Nakita ko sa notification bar na may unknown sender na nag-send daw ng picture.

Hindi ko na sana papansinin kaso baka importante iyon kaya inuna ko nang i-open. Para akong binuhusan ng malamig na tubig sa nakikita.

My boyfriend lying at the background, *****. And this ***** who took the picture didn’t even try to hide her face. Buong mukha niya lang naman hanggang sa may dibdib niya ang kinuhaan niya. And she was wearing a cheap-looking bra- plain black na nga lang, mukha pang baby bra.

Ipagpapalit na lang ako, doon pa sa walang cleavage!

Bumalik ang atensyon ko sa kanya nang hawakan niya ang baba ko at sapilitang paghiwalayin ang mga labi ko.

Hindi na ako nagdalawang-isip pa. Sinuntok ko siya. Lahat ng lakas ko, emosyon ko, pati na rin ang galit ko sa babae niya, binuhos ko sa suntok na iyon.

Well, I’m kind of a fighter kung kailangan sa sitwasyon. Puro kasi mga lalaki ang kapatid ko at hindi nila ako sinanay sa girl’s fight na tamang sabunutan at sampalan. So when it comes to strength, I am confident that I’m good with this.

Salo niya ang kanyang mukha. Matalim na rin ang mga tingin niya sa akin ngayon.

Kilala ko ang lalaking ito. Alam ko na iniisip niya, kung hindi lang ako babae, bugbog sarado na ako ngayon. Well, advantage ko pa rin na babae ako, at boyfriend ko ang nasampulan ko ng first fist fight ko.

Oops, from the moment he cheated on me pala ay hindi ko na siya boyfriend.

Hindi ako nagpakita ng kahit anong kahinaan sa harap niya. Pinipigilan ko rin ang pag-iyak na dapat ay bumabaha na ngayon sa sobrang sakit na binigay niya sa akin. Ayaw kong isipin niya na kawalan siya.

Dahan-dahan akong tumalikod at naglakad palayo sa kanya. Kahit naman nasasaktan ako sa ginawa niya, may parte pa rin ng puso ko na umaasa na pipigilan niya ang mga kamay ko. Na luluhod siya at magmakaawa na patawarin ko siya ngayon.

Pero hanggang sa makauwi ako, walang kamay na humabol.

Binalot ako ng panghihinayang sa pinagsamahan, sa mga alaala na binuo, at mga pangarap na hindi na mangyayari.

Sinusumpa ko, from this day onward, wala nang makapananakit pa sa akin tulad ng ginawa ng gagong iyon. This will be the first and the last time that I will cry and will look like a loser.

Well, right now I’m a loser. But this will never ever happen again, never!

***Download NovelToon to enjoy a better reading experience!***