" นี้ปล่อยข้านะ เจ้าคนชั่ว ข้าหาใช่คนที่เจ้าตามหาไม่ ถ้าหากเจ้ายังไม่ยอมปล่อยข้าแล้วหละก็ ขะ..... " ( โดนจูบแบบไม่ทันตั้งตัว ) " เจ้าจะทำอะไรข้าได้ ฮวาเอ๋อ จะฟ้องร้องข้าหรือ เจ้าอย่าลืมว่าเด็กในท้องของเจ้าเป็นบุตรของเปิ่นหวาง เปิ่นหวางคงไม่อาจปล่อยเจ้าไปได้ " ( โดนตบหน้าเข้าไปเต็มแรง ) " หึ คิดว่าข้าจะกลัวคำขู่ของท่านหรือไงกัน ช่วยตอบข้ามาสิเป็นใครที่ทอดทิ้งข้า เป็นใครที่ผลักไสข้าออกจากจวนของท่านทั้งที่ข้าหาได้ทำสิ่งใดผิด แล้วเป็นใครกันที่บอกกับข้าว่าเป็นตายร้ายดีอย่างไรก็ไม่มีวันที่จะรักผู้หญิงแพศยาเช่นข้า หากคนผู้นั้นไม่ใช่ท่านจะเป็นใครได้เหล่า อย่าลืมว่าข้าและท่านเราหย่าขาดกันแล้วใบหย่าข้าเก็บรักษาไว้อย่างดีตอนนี้ข้าและท่านหาได้เกี่ยวข้องกันไม่ " ( หลังจากได้ระบายความในใจออกมาน้ำตาของนางก็ไหลอาบแก้มมองดูน่าสงสารจับใจ ) " หมิงเถาฮวา เจ้าช่างกล้า เจ้าคิดว่าเจ้าเป็นใครกันบุตรในครรภ์ของเจ้าคือลูกข้าไม่ว่ายังไงเขาก็มีเลือดเนื้อของราชวงศ์อยู่ครึ่งหนึ่งเป็นเลือดเนื้อของข้าครึ่งหนึ่งข้าไม่มีวันปล่อยเจ้าไปแน่ เจ้าและเด็กในท้องของเจ้าต้องเป็นของข้าแต่เพียงผู้เดียว ฮวาเอ๋อ "
เถาฮวามอบหมายให้NovelToonตีดพิมพ์ผลงานเรื่องนี้ เนื้อหาเป็นเพียงความคิดเห็นของนักเขียน ไม่เป็นตัวแทนทางNovelToon
เถาฮวาคุณหนูตระกูลหมิง คอมเมนท์