"ถ้าวันนึงเราหายไปจากบ้านหาเท่าไหร่ก็ไม่เจอไม่เอาอะไรติดตัวไป ไปแค่ตัวปล่าว...นายจะเสียใจมั้ย"
เป็นประโยคที่ฟังแล้วรู้สึกหน่วงๆใจเหมือนเมื่อจบประโยคนี้พอตื่นเช้ามามันจะเป็นกลายความจริงเสียได้.. แต่มันก็เป็นได้แค่ความคิดเท่านั้นเพราะคนที่พูดออกมาเป็นภรรยาของผมเอง เราแต่งงานกันเพื่อธุรกิจของทั้งสองฝ่าย เธอพรากอิสระของผมไปผมเกลียดเธอที่สุด!!... จริงหรือ?
ขอให้ฉันได้เป็นแมงกะพรุนมอบหมายให้NovelToonตีดพิมพ์ผลงานเรื่องนี้ เนื้อหาเป็นเพียงความคิดเห็นของนักเขียน ไม่เป็นตัวแทนทางNovelToon
พวกนายทำให้ฉันกลายเป็นโรคแทรกซ้อนเองนะ คอมเมนท์