ตอนที่4 มึนงง?

ลู่ไป๋หลินถูกสั่งให้เขียนใบลางาน1เดือนอย่างมึนงง และขึ้นรถม้าไปอย่างมึนงง
เมื่อถึงคฤหาสน์อย่างมึนงง เจ้ากรมที่อายุน้อยที่สุดก็ถูกทิ้งให้อยู่คนเดียว
แอ๊ดด!!!!
เสียงประตูหนาถูกเปิดออก
พร้อมทั้งแสงที่แยงตาจนต้องหลับตา แล้วค่อยลืมตาขึ้นมาใหม่
ตปก.
ตปก.
คาราวะคุณชาย
ตปก.
ตปก.
คาราวะคุณชาย
ตปก.
ตปก.
เชิญคุณชายตามข้ามาทางนี้เจ้าค่ะ
ลู่ไป๋หลิน(นายเอก)
ลู่ไป๋หลิน(นายเอก)
ข้าหรือ?
ตปก.
ตปก.
ถ้าท่านคือคุณชายลู่ไป๋หลินก็ใช่เจ้าค่ะ
ลู่ไป๋หลินทำได้แค่เดินตามนางไปอย่างจนใจ
ลู่ไป๋หลิน(นายเอก)
ลู่ไป๋หลิน(นายเอก)
เจ้าจะพาข้าไปที่ใด?
ตปก.
ตปก.
เชิญคุณชายตามข้ามาก็พอเจ้าค่ะ
ลู่ไป๋หลิน(นายเอก)
ลู่ไป๋หลิน(นายเอก)
รบกวนแม่นางแล้ว
ตปก.
ตปก.
ข้าน้อยเป็นบ่าว ท่านอย่าได้เกรงใจ
ลู่ไป๋หลิน(นายเอก)
ลู่ไป๋หลิน(นายเอก)
บิดาข้าสั่งเจ้าไว้งั้นหรือ?
เขาพยายามชวนคุยแต่นางกลับก้มหัวให้เป็นการขออภัยที่ไม่อาจตอบได้
ลู่ไป๋หลิน ได้แต่เดินตามนางไป
ยิ่งเข้าใกล้เรือนชั้นในยิ่งได้ยินเสียงพิณดังขึ้น
ตปก.
ตปก.
เชิญคุณชายเจ้าค่ะ นายท่าน รออยู่ก่อนแล้ว
ลู่ไป๋หลิน(นายเอก)
ลู่ไป๋หลิน(นายเอก)
ขอบคุณแม่นาง
ลู่ไป๋หลินค่อยๆเดิน เสียงพิณก็ดังอยู่ที่ปลายทางนั่นเอง
เดินมาเรื่อยๆก็พบกับศาลาชมจันทร์ผ้าโปร่งสีเหลืองอ่อนปกปิดเงาของผู้ที่อยู่ด้านในได้เลือนลาง
และแล้วเสียงพิณหวานก็หยุดไป
ลู่ไป๋หลิน(นายเอก)
ลู่ไป๋หลิน(นายเอก)
ข้าน้อยเสียมารยาทแล้ว
......?
......?
หามิได้
น้ำเสียงทุ้มต่ำตอบกลับมา
ลู่ไป๋หลิน(นายเอก)
ลู่ไป๋หลิน(นายเอก)
ข้าไม่ได้ตั้งใจรบกวนท่าน เพียงแค่เดินมาตามที่แม่นางคนนั้นบอก
......?
......?
ท่านคือคุณชายลู่ไป๋หลินงั้นหรือ
ลู่ไป๋หลิน(นายเอก)
ลู่ไป๋หลิน(นายเอก)
ขอรับ ข้าน้อยลู่ไป๋หลิน
......?
......?
เช่นนั้นท่านก็ไม่ได้รบกวนข้าแต่อย่างใด
......?
......?
เชิญคุณชายเข้ามาด้านในเถิด
ลู่ไป๋หลิน(นายเอก)
ลู่ไป๋หลิน(นายเอก)
รบกวนคุณชายแล้ว
ลู่ไป๋หลินกวาดตามองข้างในแวบนึงแล้วจึงประสานมือคำนับชายที่อยู่หลังพิณ
ลู่ไป๋หลิน(นายเอก)
ลู่ไป๋หลิน(นายเอก)
ข้าน้อยลู่ไป๋หลิน//โค้งตัวคำนับ
......?
......?
คุณชายเกรงใจเกินไปแล้ว
ร่างสูงลุกขึ้นมาใกล้แสงไฟสลัวทำให้ลู่ไป๋หลินเกิดภาพมายา
เปลือกตาบางปิดลงแล้วค่อยลืมตาขึ้นบุรุษผู้นั้นก็มายืนตรงหน้าเขาเสียแล้ว
ลู่ไป๋หลินสูงแค่ปลายคางของชายผู้นี้
......?
......?
ภายนอกผู้คนล่ำลือว่าองค์หญิงเพ่ยอิงผิวขาวราวหิมะ
......?
......?
แต่ข้ากลับเห็นว่าผิวของท่านเหมาะกับคำกล่าวนั้นเสียมากกว่า
ลู่ไป๋หลิน(นายเอก)
ลู่ไป๋หลิน(นายเอก)
คุณชายกล่าวเกินไปแล้วข้าเป็นเพียงบัณฑิตผิวจึงซีดราวกับกระดาษ
ลู่ไป๋หลิน(นายเอก)
ลู่ไป๋หลิน(นายเอก)
อีกอย่างเป็นบุรุษพึงสนองคุณแผ่นดิน เรื่องความงามนั้นให้เป็นเรื่องของสตรีดีกว่า
......?
......?
คุณชายหลินกล่าวได้ถูกต้อง เป็นข้าน้อยที่กล่าววาจาล่วงเกิน
ลู่ไป๋หลิน(นายเอก)
ลู่ไป๋หลิน(นายเอก)
คุณชายอย่าได้คิดมาก ข้าก็พูดจาไม่น่าฟังเช่นนี้
......?
......?
หากคุณชายไม่รังเกียจเชิญดื่มสุรากับข้าสักจอก
ลู่ไป๋หลิน(นายเอก)
ลู่ไป๋หลิน(นายเอก)
ย่อมไม่รังเกียจ
จบบบบ
แอด
แอด
จบไปอีก1ตอนนนน
แอด
แอด
แถมมม

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!