ชายเหนือชาย คือยอดชาย ตอนที่2 ความหวังดีประสงค์ร้าย

ลู่ไป๋หลินรอจนทุกคนแยกย้ายไป แล้วโยนราชโองการทิ้งก่อนจะพุ่งไปที่ห้องทำงานของนายท่านลู่

ยังไม่ถึงหน้าห้องก็ได้ยินเสียงหัวเราะของบิดาและมารดาเสียแล้ว

ฮูหยินลู่

ยินดีกับบิดาของราชบุตรเขยด้วยนะเจ้าคะ

นายท่านลู่

ฮ่าๆ ฮูหยินเจ้าเองก็เป็นมารดาของราชบุตรเขยมิใช่รึ

ลู่ไป๋หลินรีบก้าวพรวดพราดเข้าไปในห้องของบิดาแล้วใช้สายตาไล่พวกข้ารับใช้ให้ออกไป

ลู่ไป๋หลิน(นายเอก)

มารดา!!!!

เมื่อข้ารับใช้ออกไปหมดลู่ไป๋หลินก็เข้าไปกอดขามารดาทันที

ฮูหยินลู่

หลินเอ๋อ!! นั่นเจ้าทำอะไร

ฮูหยินลู่ตื่นตระหนกกับท่าทางของบุตรชายรีบพยุงบุตรชายขึ้นจากพื้นแต่ไม่เป็นผล

ไปหน้าที่ถอดแบบออกมาจากนางไม่ผิดเพี้ยนส่ายไปมาทั้งยังกอดขานางแน่น

ลู่ไป๋หลิน(นายเอก)

คราวนี้ข้าแย่แน่มารดา

ฮูหยินลู่

แย่?แย่อย่างไรหลินเอ๋อรีบลุกขึ้นจากพื้นมาคุยกับมารดาเร็วเข้า

ลู่ไป๋หลิน(นายเอก)

องค์จักรพรรดิทรงหาเครื่องประหารลูกแน่แล้ว

นายท่านลู่

หลินเอ๋อ!!!นั่นเจ้าพูดเรื่องใด

ประโยคของบุตรชายทำให้นายท่านลู่และฮูหยินตกใจยิ่ง

ฮูหยินลู่

เมื่อครู่เจ้าพูดอะไรออกมารู้ตัวหรือไม่!!

ลู่ไป๋หลิน(นายเอก)

ลูกรู้

นายท่านลู่

ประหารอะไร นี่นับเป็นงานมงคล เป็นพระมหากรุณาธิคุณเจ้าอย่าได้พูดจาเหลวไหล

เมื่อเห็นใบหน้าซีดเซียวของบุตรชายนายท่านลู่จึงหาข้ออ้างให้ภรรยาออกไปก่อน

เมื่อเห็นว่ามารดาออกไปแล้วลู่ไป๋หลินก็กลับมาสงบเยือกเย็นเหมือนเดิม

ลู่ไป๋หลิน(นายเอก)

ตอนนี้ข้ากำลังส่งแผนการสร้างเขื่อนเหนือแม่น้ำขึ้นให้ทรงพิจารณา แต่องค์จักรพรรดิทรงไม่เห็นด้วยเพราะใช้ทุนสูงเกินไป เรื่องทำให้ข้าไม่อาจเข้าร่วมท้องพระโรงได้1เดือน

ลู่ไป๋หลิน(นายเอก)

แต้ข้ากับเจ้ากรมโยธาไม่ได้ล้มเลิกเสียทีเดียว ปีนี้น้ำมาก ปีหน้าไม่อาจคาดเดาได้ เราควารกักเก็บเอาไว้ป้องกันภัยแล้ง

นายท่านลู่

แล้วเรื่องนี้เกี่ยวอันใดกับสมรสพระราชทาน?

ลู่ไป๋หลิน(นายเอก)

คงมีผู้ประสงค์ดีอยากให้ข้าได้เป็นราชบุตรเขย

นายท่านลู่

ที่บิดาฟังมาก็ยังไม่เห็นเจตนาร้ายอยู่ดี

ลู่ไป๋หลินถอนหายใจยาวๆออกมาหนึ่งครั้ง

เขาเป็นบุรุษยากจะเอ่ยปากแต่ถ้าไม่บอกเรื่องนี้แก่บิดาก็เกรงว่าจะไม่พ้นจากลานประหารนี้

ลู่ไป๋หลิน(นายเอก)

บิดาคงไม่ทราบว่า องค์หญิงเพ่ยอิงนั้นชำนาญ'เรื่องอย่างว่า'ยิ่งกว่าวิชาแขนงใด