Love In The Wind-รักในสายลม
บทที่ 4 ก็แค่พี่
เช้านี้ร้านคาเฟ่เล็กๆ ของผมคึกคักกว่าปกติ
กลิ่นกาแฟลอยคลุ้งไปทั่วร้าน
รัญ @RRan_n
เบามือหน่อยครับ อย่ากดพู่กันแรงมาก…แบบนั้นแหละ สวยมาก
…ผมเหลือบมองไปที่ประตูโดยอัตโนมัติเมื่อมีคนผลักเข้ามา
ดวงตาคมคายของเขามองผมพร้อมกับรอยยิ้มสบายๆ นั่นแหละที่ทำให้คนในห้องหันไปมองเป็นแถว
ผมรีบหันกลับมามองนักเรียนแกล้งทำเป็นไม่สนใจเขา
รัญ @RRan_n
ตั้งใจทำกันนะครับ มีปัญหาตรงไหนยกมือถามได้นะครับ
ผมตะโกนบอกและเดินไปหาคนที่นั่งอยู่มุมใกล้กระจก
รัญ @RRan_n
พี่…ไม่เหงาหรอครับ มานั่งเฝ้าผมแบบนี้
ธารา @Thara_TR
เฝ้าได้ทั้งวันก็ยังไม่เบื่อ
ผมหันไปมองนักเรียนให้แน่ใจว่าไม่มีใครแอบฟัง
รัญ @RRan_n
พูดแบบนี้ระวังคนเข้าใจผิดนะพี่
ธารา @Thara_TR
ให้เข้าใจผิดไปสิ ไม่เห็นจะต้องสนใจเลย
ธาราตอบทันที ก่อนจะพูดต่อ
ธารา @Thara_TR
พี่ชอบบรรยากาศของร้านนะ…แล้วก็ชอบคนสอนด้วย
หัวใจผมสะดุดเล็กๆ แต่ยังทำเป็นนิ่ง
รัญ @RRan_n
พี่นี่ ปากหวานจังนะครับ
ธารา @Thara_TR
ก็ปากหวานกับรัญคนเดียว
ธารา @Thara_TR
หรืออยากให้พี่ปากหวานกับคนอื่นด้วย?
รัญ @RRan_n
ไม่ต้องเลยครับ
ธารา @Thara_TR
งั้นพี่จะนั่งเฝ้าต่อ เผื่อได้เรียนวาดรูปจากครูรัญบ้าง
รัญ @RRan_n
งั้นครูรัญคนนี้จะคิดค่าเรียนพิเศษแพงๆ เลยนะครับ
ธารา @Thara_TR
ได้เลย พี่จ่ายไหว…ถ้าครูสอนด้วยใจ
คำพูดนั้นทำเอาผมต้องเบือนหน้าหลบ
การที่ผมเล่นด้วยกับเขาแบบนี้
มันแปลว่าผมให้ความหวังเขารึเปล่านะ?
ผมไม่อยากจะให้ความหวังเขาเลยจริงๆ นะ
Comments