ตอนที่ 2: ความใกล้ชิดแรก

แสงแดดยามเช้าส่องผ่านผิวน้ำทะเลชายฝั่งของ อาณาจักรน้ำคราม รังสีสีทองอ่อน ๆ กระทบผิวทะเล ทำให้น้ำสะท้อนเป็นประกายระยิบระยับ ลูคัสลอยตัวอยู่บนผิวน้ำ ร่างกายเขายังเปียกชุ่มและเหนื่อยล้าจากการต่อสู้เมื่อคืน ความหนาวเย็นของน้ำทะเลทำให้เขาสั่น แต่กลับมีความอบอุ่นประหลาดซ่อนอยู่ในใจ

เขาหันมองไปรอบตัว ชายฝั่งเงียบสงบ ไม่มีใครอยู่ที่นี่นอกจากเขาและ…ใครบางคน

“คุณ…อัซรอธ…อยู่ตรงนี้จริง ๆ หรือ?” ลูคัสถามเสียงเบา ใจเต้นแรงจนแทบจะกระแทกอก

อัซรอธนั่งอยู่บนโขดหินริมชายฝั่ง ดวงตาสีแดงยังคงร้อนแรงเหมือนเมื่อคืน เขาเงยหน้ามองลูคัสเพียงครู่ก่อนจะเอ่ยเสียงเข้มแต่เย็นชาที่เต็มไปด้วยความอ่อนโยน

“ใช่…ฉันไม่ได้ไปไหน”

ลูคัสลอยน้ำเข้าหา เขารู้สึกถึงความอบอุ่นที่แผ่ซ่านจากร่างสูงใหญ่ของอัซรอธ น้ำทะเลกระเพื่อมเบา ๆ ตามจังหวะของลมหายใจของเขา

“เมื่อคืน…คุณช่วยชีวิตผมไว้…” ลูคัสพูดเสียงสั่น ใบหน้าของเขาแดงขึ้นจากความเหน็ดเหนื่อยและความรู้สึกที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน

อัซรอธพยักหน้า ชายหนุ่มยืดตัวขึ้นเต็มความสูง ร่างกายที่เปียกน้ำสะท้อนแสงจันทร์ราง ๆ เมื่อคืนนี้ยังคงชัดเจนในสายตาของลูคัส

“ใช่…และฉันจะทำอีกถ้าคุณอยู่ในอันตราย”

น้ำรอบตัวทั้งสองเริ่มสงบลงอย่างน่าอัศจรรย์ คลื่นเบา ๆ ซัดมาสู่ฝั่งเป็นจังหวะช้า ๆ

ลูคัสรู้สึกถึงแรงดึงดูดบางอย่าง ไม่ใช่เพียงความปลอดภัย แต่เป็นความใกล้ชิดที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน เขารู้สึกถึงการพึ่งพาอาศัย และความเชื่อใจที่ค่อย ๆ ก่อตัวขึ้น

“ทำไม…ผมถึงรู้สึก…เหมือนต้องพึ่งพาคุณ?” ลูคัสถามเสียงเบา ใบหน้าของเขาซ่อนความสับสนและความหวาดกลัว

อัซรอธเงียบไปสักครู่ มือของเขาขยับเข้ามาจับมือของลูคัสอย่างเบามือ ราวกับกลัวว่าจะทำร้ายเขา

“บางครั้ง…ความแข็งแกร่งไม่ได้อยู่ที่ร่างกาย…แต่ก็อยู่ที่ใจ…และคุณก็มีมัน”

ลูคัสเงยหน้ามองตาแดงเข้มของอัซรอธ ใจเต้นแรงจนแทบจะหลุดออกจากอก ความรู้สึกบางอย่างที่ไม่เคยเกิดขึ้นกับเขามาก่อนเริ่มแผ่ซ่าน

“อัซรอธ…ผม…ไม่เข้าใจตัวเอง…”

อัซรอธเอียงคอมองลูคัสอย่างใกล้ชิด ริมฝีปากที่บางเฉียบของเขาเผยรอยยิ้มบาง ๆ “ไม่ต้องเข้าใจ…แค่รู้สึกก็พอ”

ลูคัสรู้สึกถึงมือของอัซรอธแนบอุ่นอยู่กับมือของเขา สายลมพัดผ่านผิวกายเปียกของทั้งคู่ ทำให้หัวใจเขาเต้นแรงยิ่งขึ้น

“ผม…ไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใครเลย…” ลูคัสพึมพำ

“ฉันก็เหมือนกัน…” อัซรอธตอบเสียงต่ำ แววตาเต็มไปด้วยความจริงใจ

เวลาผ่านไปช้า ๆ ความเงียบระหว่างพวกเขาไม่ได้ทำให้ลูคัสรู้สึกอึดอัด กลับทำให้เขาสัมผัสถึงความใกล้ชิดและความปลอดภัย

“คุณ…คุณจะอยู่กับผมไหม?” ลูคัสถามเสียงเบา

อัซรอธเงียบไปสักครู่ ก่อนจะพยักหน้า

“ฉันจะอยู่…จนกว่าคุณจะปลอดภัย”

และนั่นคือครั้งแรกที่หัวใจของลูคัสและอัซรอธเต้นแรงด้วยกัน

ความรู้สึกที่ไม่ควรเกิดขึ้น กำลังเริ่มก่อตัวใน ราตรีแห่งเงามืด

หลังจากนั้น ลูคัสเริ่มสังเกตถึงพลังของตัวเอง ใต้ทะเลลึก เขารู้สึกถึงการสั่นสะเทือนของน้ำรอบตัวทุกครั้งที่ใจเขาหวั่นไหว

อัซรอธเห็นการเปลี่ยนแปลงนี้ เขาเข้ามาใกล้และใช้มือชี้รอยคลื่นน้ำที่ตอบสนองต่อใจของลูคัส

“คุณมีพลัง…มากกว่าที่คิด”

ลูคัสมองเขา อึดอัดแต่เต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น

“แล้ว…ผมควรทำยังไง?”

“เรียนรู้…และเชื่อใจฉัน” อัซรอธตอบเสียงต่ำ มือยังคงจับมือเขาแน่น

ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ค่อย ๆ ก่อตัว ลูคัสเริ่มรู้สึกถึงความอบอุ่น ความปลอดภัย และแรงดึงดูดที่ไม่อาจละเลยได้

แต่ความลับใต้ทะเลและแรงกดดันจากทั้งสองเผ่ายังคงรอคอยพวกเขาอยู่

นี่คือจุดเริ่มต้นของ พันธะต้องห้าม ที่เต็มไปด้วยความลับ อันตราย… และความปรารถนาที่ไม่อาจบอกใคร

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***