พันธะดวงจิตสองภพ บทที่ 3 : การประลองแรก

รุ่งเช้าของอีกวัน

ลานประลองใหญ่กลางสำนักคึกคักเป็นพิเศษ ศิษย์น้อยมากหน้าหลายตาต่างตื่นเต้น เพราะวันนี้คือวันที่สำนักจะทดสอบศิษย์ใหม่ด้วยการประลองเบื้องต้น เพื่อวัดศักยภาพและกำหนดการฝึกฝนต่อไป

เสียงกลองดังก้องสามครั้ง

ศิษย์ทุกคนหยุดยืนตรง เงยหน้ามองเวทีไม้ใหญ่ที่ตั้งอยู่กลางลาน

บนแท่นสูงสุด อาจารย์ใหญ่ ชิงอวิ๋นเทียนปรากฏกาย ท่านสวมชุดยาวสีขาวขลิบทอง ดวงตาคมกริบเหมือนมองทะลุใจคนได้เพียงแวบเดียว

ชิงอวิ๋นเทียน

“การประลองในวันนี้ หาใช่เพื่อโอ้อวดไม่

ชิงอวิ๋นเทียน

หากเพื่อให้พวกเจ้าได้เรียนรู้ขอบเขตของตน และรู้ว่าต้องก้าวเดินไปเช่นไร

ชิงอวิ๋นเทียน

จงสู้ด้วยใจที่เที่ยงตรง อย่าให้ความริษยาและอคติครอบงำ”

ศิษย์ทั้งหลาย : “พะยะค่ะ!/เจ้าค่ะ!”

เสียงตะโกนขานรับดังก้องสะท้อนทั่วลาน

การประลองเริ่มขึ้น

ศิษย์แต่ละคู่ก้าวขึ้นเวที บ้างใช้พลังสายลมรวดเร็วว่องไว บ้างเรียกพลังธาตุไฟอันร้อนแรง เสียงเชียร์ เสียงปรบมือดังสลับกันไป บรรยากาศคึกคักจนลืมหายใจ

เมื่อถึงคิวถัดไป ชื่อที่ถูกเรียกออกมา ทำให้ทั้งลานเงียบลงชั่วขณะ

ศิษย์ประกาศ : “การประลองรอบนี้—หลันอวิ๋น ปะทะ หานเฟิง!”

เสียงซุบซิบดังขึ้นแทบจะทันที

ศิษย์ชายคนหนึ่ง : “หานเฟิงนี่นะ… เขาเป็นที่หนึ่งของรุ่นตั้งแต่ทดสอบวันแรกเลยนี่”

ศิษย์หญิงอีกคน : “แล้วเจ้าหลันอวิ๋นที่เพิ่งแสดงพลังลมได้เล็กน้อย จะไปสู้ได้อย่างไรกัน

เยว่ลู่ซี

//กำมือแน่น แววตาเต็มไปด้วยความกังวล แต่ก็ส่งสายตาให้กำลังใจไปยังเวที

เวทีประลอง

หานเฟิง

//ยิ้มเย้ย

หานเฟิง

“เจ้ากล้าขึ้นมาประลองกับข้า… ข้ามิรู้ว่าเจ้ากล้า หรือว่าโง่กันแน่”

หลันอวิ๋น

//ยืนตรง มองอย่างสงบ

หลันอวิ๋น

“ข้าเพียงอยากรู้ ว่าตนเองจะไปได้ไกลแค่ไหน”

เสียงกลองดังขึ้นอีกครั้ง เป็นสัญญาณเริ่มการต่อสู้!

หานเฟิง

//พุ่งออกไปก่อน ฝ่ามือแผดเผาด้วยเปลวไฟร้อนแรง พลังไฟพุ่งตรงใส่หลันอวิ๋นอย่างรุนแรง

ศิษย์รอบข้าง : “เร็วมาก!”

หลันอวิ๋น

//หายใจเข้า ก้าวถอยเพียงครึ่งก้าว ก่อนเรียกกระแสลมหมุนวนรอบตัว ลมแรงพัดพาเปลวไฟให้กระจายออกไป ไม่อาจเผาโดนร่างเขาได้เต็ม ๆ

หานเฟิง

//หัวเราะเยาะ

หานเฟิง

“หึ คิดจะใช้สายลมมาสู้ไฟ? เจ้าคิดง่ายเกินไปแล้ว!”

เปลวไฟพลันก่อตัวเป็นลูกไฟลูกใหญ่ พุ่งใส่หลันอวิ๋นอย่างแรงจนพื้นเวทีสั่นสะเทือน

หลันอวิ๋น

//กัดฟันแน่น หลับตาชั่วขณะ พลังวิญญาณภายในพลันหมุนวนรวดเร็วขึ้น เขาโบกแขนทั้งสองข้าง ลมหมุนกลายเป็นเกลียวพายุเล็ก ๆ ปะทะลูกไฟก้อนใหญ่จนระเบิดเสียงดังสนั่น!

ฝุ่นควันตลบอบอวล เสียงผู้ชมอื้ออึงไปทั่ว

ศิษย์หญิง : “เขาป้องกันได้… หลันอวิ๋นป้องกันได้จริง ๆ!”

เมื่อควันจางลง ร่างหลันอวิ๋นยังคงยืนอยู่ แม้หอบหายใจแรง แต่ดวงตาเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น

หานเฟิง

“เจ้าทำได้ดี… แต่ข้าจะไม่หยุดเพียงเท่านี้!”

เขารวบรวมพลังอีกครั้ง เปลวเพลิงบนร่างยิ่งรุนแรงขึ้นจนเวทีร้อนผ่าวไปทั้งแถบ ทันใดนั้น

ซูเม่ยหรง กล่าวเสียงดัง

ซูเม่ยหรง

“พอเพียง! ถึงขอบเขตแล้ว อย่าให้การประลองกลายเป็นการทำร้ายสหายร่วมสำนัก!”

เสียงประกาศหยุดการต่อสู้ดังขึ้น

บทสรุปการประลอง

หานเฟิงแม้ไม่พอใจ แต่ก็จำใจหยุด หลันอวิ๋นยืนนิ่ง กำหมัดแน่น ยอมรับว่าตนยังอ่อนแอ ทว่าแววตาเปี่ยมด้วยความหวังและความมุ่งมั่น

ชิงอวิ๋นเทียน

//ยืนขึ้น เอ่ยเสียงเข้ม

ชิงอวิ๋นเทียน

“หานเฟิง เจ้ามีพลังรุนแรงแต่ยังไร้การยั้งคิด

ชิงอวิ๋นเทียน

ส่วนหลันอวิ๋น แม้ยังด้อยกว่า แต่เจ้ามีหัวใจแห่งความไม่ยอมแพ้

ชิงอวิ๋นเทียน

วันนี้ไม่มีผู้แพ้ มีเพียงบทเรียนที่พวกเจ้าต้องจำไปใช้ในวันหน้า”

เสียงปรบมือจากเหล่าศิษย์ดังลั่นทั่วลาน เยว่ลู่ซีมองหลันอวิ๋นด้วยรอยยิ้มอ่อนโยน ดวงตาเปล่งประกาย

เย็นวันนั้น

หลันอวิ๋นกลับไปที่ลานเงียบ ๆ นั่งลงคนเดียว สายลมยามเย็นพัดเบา ๆ

เยว่ลู่ซี

//เดินเข้ามา

เยว่ลู่ซี

“เจ้าทำได้แล้ว… แม้จะเหนื่อยแต่เจ้าก็ไม่ถอย”

หลันอวิ๋น

//ยิ้มบาง ๆ

หลันอวิ๋น

“ข้าจะไม่ถอย จนกว่าจะไปถึงที่สูงสุด”

ลมเย็นพัดพาเสียงคำมั่นนั้นไปไกล ราวกับสวรรค์เบื้องบนกำลังรับฟัง…

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ