ตอนที่5
รถเก๋งสีดำเลี้ยวเข้ามาจอดในโรงรถ เฟิร์สก้าวลงมาอย่างสบาย ๆ แต่สีหน้ายังมีรอยยิ้มบาง ๆ ติดอยู่เหมือนนึกถึงบางคน)
(ในบ้าน พ่อกับแม่นั่งดูทีวีอยู่ พอเห็นลูกชายกลับมาก็หันมามองทันที)
ฟิล์ม(แม่พระเอก)
//ยิ้ม ๆ แซวทันที
ฟิล์ม(แม่พระเอก)
อ้าว…วันนี้กลับดึกนะอีกแล้วนะเฟิร์ส ไปส่งใครมารึเปล่าจ๊ะ?
(เฟิร์สชะงักนิดหนึ่ง แต่เก็บอาการ ยกยิ้มบาง ๆ เดินไปวางกระเป๋า)
เฟิร์ส(พระเอก)
ก็…นักศึกษาเลขาที่ช่วยงานน่ะครับ อยู่คณะเดียวกัน เลิกเย็น เลยแวะไปส่งเฉย ๆ
ฟู(พ่อพระเอก)
//ยักคิ้ว มองจับผิด
ฟู(พ่อพระเอก)
นักศึกษา? …ผู้หญิงรึเปล่า?
(เฟิร์สไม่ตอบทันที แค่ยกยิ้มมุมปาก ก่อนจะพยักหน้าเบา ๆ)
เฟิร์ส(พระเอก)
ครับ…ผู้หญิง ชื่อกาฟิวส์
(แม่กฤตยิ้มกว้างทันทีหันไปมองพ่อด้วยสายตา “ว่าแล้วเชียว”)
ฟิล์ม(แม่พระเอก)
//เสียงแซว
ฟิล์ม(แม่พระเอก)
โอ้โห…พูดชื่อออกมาชัดขนาดนี้ ต้องไม่ธรรมดาแล้วสิเนี่ย~
เฟิร์ส(พระเอก)
//หัวเราะในลำคอ พูดเรียบ ๆ แต่ตาเป็นประกาย
เฟิร์ส(พระเอก)
ก็…ไม่ธรรมดาจริง ๆ ครับ
(พ่อมองลูกชายแล้วส่ายหน้าเล็กน้อย แต่ก็แอบยิ้มบาง ๆ อย่างพอใจ)
ฟู(พ่อพระเอก)
แกแน่ใจแล้วใช่มั้ย ว่าเด็กคนนี้ดีพอ…ไม่ใช่แค่เพราะความรู้สึกชั่วคราว
(เฟิร์สหันไปสบตาพ่อเต็ม ๆ สายตาแน่วแน่จริงจัง)
เฟิร์ส(พระเอก)
ครับ…ผมแน่ใจ
(บรรยากาศในบ้านอบอุ่นขึ้นทันที แม่กฤตอมยิ้ม หันไปกระซิบกับพ่อเบา)
ฟิล์ม(แม่พระเอก)
ดูสิ…ไม่ได้ยิ้มแบบนี้มานานแค่ไหนแล้ว? 😊
(เฟิร์สได้ยินแค่ปลายเสียง แสร้งทำเป็นไม่สนใจ แต่ในใจเต็มไปด้วยความสุข)
(เฟิร์สอาบน้ำเสร็จ ใส่เสื้อยืดธรรมดา ๆ นั่งพิงหัวเตียง มือถืออยู่ในมือ แต่ไม่ได้กดอะไร แค่เปิดหน้าจอทิ้งไว้)
(ภาพบนหน้าจอคือ รายชื่อแชท “กาฟิวส์” ที่เขาเพิ่งบันทึกเบอร์ไว้เมื่อไม่กี่วันก่อน แต่ยังไม่ได้ส่งข้อความไป)
เฟิร์ส(พระเอก)
//พึมพำเบา ๆ
เฟิร์ส(พระเอก)
จะพิมพ์ว่าอะไรดีล่ะ… “ถึงบ้านแล้วหรือยัง?” …อืม ดูเชยไปมั้ย 🤔
(เขาลังเลอยู่นาน กดพิมพ์แล้วลบหลายรอบ ก่อนจะถอนหายใจ หัวเราะกับตัวเองเบา ๆ)
เฟิร์ส(พระเอก)
นี่เราเป็นบ้าอะไรเนี่ย…อยู่ ๆ ก็มานั่งเกร็งเพราะเด็กคนหนึ่ง
(สายตาเขาอ่อนลงทันทีเมื่อคิดถึงภาพกาฟิวส์ตอนยืนหน้าแดงจัดตอนเย็น น้ำเสียงที่สั่น ๆ เวลาพูดก็ยังดังวนอยู่ในหัว)
เฟิร์ส(พระเอก)
//ยิ้มมุมปาก
เฟิร์ส(พระเอก)
น่ารักชะมัด…
(เขาล้มตัวนอน เอาแขนพาดหน้าผาก แต่รอยยิ้มก็ยังไม่จางหายไปไหน)
(มือถือสั่นขึ้นมาพอดี แจ้งเตือนข้อความใหม่ – “กาฟิวส์: ถึงบ้านแล้วค่ะ ขอบคุณที่มาส่งนะคะ 🙏”)
(เฟิร์สหยิบมือถือขึ้นมา อ่านแล้วหัวเราะเบา ๆ)
เฟิร์ส(พระเอก)
เด็กคนนี้…สุภาพไปทุกคำเลย…
เฟิร์ส(พระเอก)
(เขารีบตอบกลับไปทันที
เฟิร์ส(พระเอก)
ตอบกลับ (แชท): “ก็ดีแล้ว 😊 พรุ่งนี้เจอกัน”
(พิมพ์เสร็จก็วางมือถือไว้ข้างหมอน ปิดไฟห้องลง)
(เฟิร์สเพิ่งวางมือถือไว้ข้างหมอน กำลังจะปิดตา แต่ประตูห้องกลับถูกเคาะเบา ๆ ก๊อก ก๊อก)
เฟิร์ส(พระเอก)
ดึกแล้ว ใครมาอีก…
(ประตูเปิดออกโดยไม่รอคำตอบ หญิงสาววัยยี่สิบปลาย ๆ เดินเข้ามาในห้อง เธอคือ “เอิร์น” พี่สาวแท้ ๆ ของเฟิร์ส)
เอิร์น(พี่สาวพระเอก)
//ยกแขนกอดอก ยิ้มเจ้าเล่ห
เอิร์น(พี่สาวพระเอก)
น้องชายคนเก่งของบ้าน…วันนี้กลับมายิ้มคนเดียวทั้งคืนเลยนะ มีอะไรปิดบังพี่หรือเปล่า? 😏
เฟิร์ส(พระเอก)
//ถอนหายใจ ลุกขึ้นนั่ง
เฟิร์ส(พระเอก)
พี่นี่…ไม่รู้จักเคาะรอคำตอบเลยรึไงครับ?
เอิร์น(พี่สาวพระเอก)
//เดินมานั่งปลายเตียง
เอิร์น(พี่สาวพระเอก)
ก็อยากรู้ไง ว่าใครทำให้นายยิ้มเหมือนเด็กมัธยมแอบชอบรุ่นพี่แบบนี้ ฮึ ๆ ๆ
(เฟิร์สหันหน้าหนี แต่รอยยิ้มเล็ก ๆ ก็ยังแอบโผล่มุมปาก)
เฟิร์ส(พระเอก)
ไม่มีอะไรหรอก…อย่าคิดมากเลยพี่
เอิร์น(พี่สาวพระเอก)
//จ้องตาน้องชายไม่กะพริบ
เอิร์น(พี่สาวพระเอก)
โกหกไม่เนียนนะคุณอาจารย์~ พี่เห็นตอนนายขับรถกลับมา แถมได้ยินแม่เม้าท์ด้วย…ว่า “ชื่อกาฟิวส์” ใช่มั้ย?
(เฟิร์สสะดุ้งเล็กน้อย แต่ยังพยายามนิ่ง)
เฟิร์ส(พระเอก)
…พี่นี่หูไวจริง ๆ
เอิร์น(พี่สาวพระเอก)
//ยิ้มกว้าง แซวต่อทันที
เอิร์น(พี่สาวพระเอก)
โอ้โห~ ขนาดเอ่ยชื่อออกมาแบบไม่ปิดบังเลย แบบนี้ไม่ใช่แค่ชอบเล่น ๆ แล้วสินะ…ใช่มั้ย น้องชาย?
(เฟิร์สไปครู่หนึ่ง ก่อนยกยิ้มมุมปาก สายตาแน่วแน่)
(เอิร์นเปิดตากว้างนิดหนึ่ง เหมือนเซอร์ไพรส์ที่น้องพูดตรง ๆ แบบนี้ ก่อนจะหัวเราะเบา ๆ แล้วตบไหล่เฟิร์ส)
เอิร์น(พี่สาวพระเอก)
ดีแล้วล่ะ…พี่อยากเห็นนายจริงจังกับใครสักคนเหมือนกัน แต่ก็อย่าลืมนะ เด็กคนนั้นต้องการการปกป้องมากกว่าที่นายคิด…
(เฟิร์สหันไปสบตาพี่สาวอย่างมั่นคง)
เฟิร์ส(พระเอก)
ผมรู้ครับ…และผมก็จะไม่ยอมปล่อยให้ใครมาทำให้เธอเจ็บแน่
เฟิร์ส(พระเอก)
(บรรยากาศในห้องเงียบลงชั่วครู่ เหมือนเป็นสัญญาลึก ๆ ที่เฟิร์สตั้งไว้กับตัวเอง)
เอิร์น(พี่สาวพระเอก)
//ยิ้มอบอุ่น
เอิร์น(พี่สาวพระเอก)
งั้นพี่จะรอดูนะ ว่าน้องชายคนเล็กจะทำได้แค่ไหน…แต่บอกไว้ก่อน ถ้าทำผู้หญิงคนนั้นร้องไห้ พี่ไม่ปล่อยนายแน่!
เฟิร์ส(พระเอก)
//เฟิร์สหัวเราะเบา ๆ ส่ายหน้า
เฟิร์ส(พระเอก)
ครับ…ผมเข้าใจดี
(เอิร์นลุกขึ้นเดินออกไป ปิดประตูเบา ๆ ทิ้งเฟิร์สให้นอนลงอีกครั้ง คราวนี้แววตาเขาเต็มไปด้วยความมุ่งมั่นกว่าก่อนหน้านี้)
(กาฟิวส์กำลังส่องกระจก แตะหน้าแก้มที่แดงก่ำเพราะความเขินจากข้อความเมื่อคืน)
กาฟิวส์(นางเอก)
//บ่นกับตัวเองเบา ๆ
กาฟิวส์(นางเอก)
ทำไมต้องยิ้มอยู่ได้เนี่ย…ก็ตอบมาแค่ “พรุ่งนี้เจอกัน” เองนะ…แต่ทำไมใจมันเต้นแรงแบบนี้ก็ไม่รู้…
(ทันใดนั้น เสียงเคาะประตูดัง ก๊อก ๆ ตามด้วยเสียงทุ้มของผู้ชาย)
ภพ(พี่ชายนางเอก)
เสียงพี่ชาย: กาฟิวส์! ตื่นรึยัง? จะไปมหาลัยไม่ใช่เหรอ? สายแล้วนะ!
(ประตูเปิดออกทันทีโดยไม่รอคำตอบ “พี่ภพ” พี่ชายของมินตราโผล่หน้าเข้ามา)
ภพ(พี่ชายนางเอก)
//ขมวดคิ้ว
ภพ(พี่ชายนางเอก)
อ้าว…นี่ตื่นแล้วเหรอ? แต่ทำไมหน้าแดงแบบนั้นล่ะ? เป็นไข้หรือไง
(กาฟิวส์สะดุ้ง รีบหันหลังให้พี่ชาย)
กาฟิวส์(นางเอก)
//เสียงตะกุกตะกัก
กาฟิวส์(นางเอก)
ปะ…เปล๊าาา! กาฟิวส์ไม่ได้เป็นไข้ซะหน่อย!
ภพ(พี่ชายนางเอก)
//เดินเข้ามาใกล้ จ้องอย่างจับผิด
ภพ(พี่ชายนางเอก)
เหรอ? เมื่อกี้พี่เห็นนะ ว่ามิ้นกำลังยิ้ม ๆ คนเดียว…หรือว่า…แอบมีอะไรปิดบังพี่? 😏
(กาฟิวส์รีบหยิบหมอนขึ้นมาฟาดพี่ชายเบา ๆ)
กาฟิวส์(นางเอก)
บ้า! ไม่มีอะไรสักหน่อย! ไปสิ ๆ ออกไปเลย กาฟิวส์จะแต่งตัว!
(พี่ภพหัวเราะลั่น หลบหมอนที่น้องฟาด)
ภพ(พี่ชายนางเอก)
หึ ๆ ๆ โอเค๊~ แต่พี่จะจับตาดูนะ ว่าน้องสาวพี่กำลังแอบคุยกับใคร…ระวังตัวไว้ให้ดีเถอะ 😎
(พูดจบพี่ภพก็เดินออกจากห้องไป ทิ้งกาฟิวส์ยืนกุมหน้า ใจเต้นไม่เป็นจังหวะ)
กาฟิวส์(นางเอก)
//บ่นอุบกับตัวเอง
กาฟิวส์(นางเอก)
ตายแล้ว…ถ้าพี่ภพรู้ว่าคนที่ส่งข้อความมาคือ “อาจารย์เฟิร์ส”…จะเป็นยังไงเนี่ย…
(รถเก๋งสีเข้มของ พี่ภพ เลี้ยวจอดฝั่งหนึ่ง ขณะที่รถ SUV ของ พี่เอิร์น – พี่สาวเฟิร์ส – ก็เลี้ยวจอดอีกฝั่งแทบจะเวลาเดียวกัน)
กาฟิวส์เปิดประตูรถลงมาในจังหวะเดียวกับที่เฟิร์สกำลังก้าวลงจาก SUV ของพี่สาว ทำให้ทั้งสี่คนหันมามองกันพอดี
เอิร์น(พี่สาวพระเอก)
//ยิ้มบาง ๆ มองน้องชาย
เอิร์น(พี่สาวพระเอก)
ลงไปสิเฟิร์ส เดี๋ยวจะสายแล้ว
เฟิร์ส(พระเอก)
//พยักหน้ารับ แต่สายตาเหลือบไปเห็นมินตรา
(กาฟิวส์กับเฟิร์สสบตากันแวบหนึ่ง หัวใจทั้งคู่สั่นแรงทันที แต่ยังเก็บอาการไว้)
ภพ(พี่ชายนางเอก)
//หันมองเฟิรวด้วยสายตาจับผิด ก่อนถามน้องสาวเสียงเข้ม
ภพ(พี่ชายนางเอก)
กาฟิวส์…คนนั้นใคร? อาจารย์ที่สอนใช่มั้ย?
กาฟิวส์(นางเอก)
//ตื่นเต้น รีบตอบ
กาฟิวส์(นางเอก)
ใช่ค่ะ ๆ อาจารย์เฟิร์ส…สอนวิชาวิทยาการจัดการ…
(เฟิร์สได้ยินแต่ทำเป็นก้มหน้าจัดเอกสาร พยายามเก็บสีหน้าไว้เรียบเฉย แต่ในใจแอบกังวลว่าพี่ชายเธอจะสงสัย)
เอิร์น(พี่สาวพระเอก)
//สังเกตบรรยากาศ ตาหยีอย่างคนอ่านเกมออก
เอิร์น(พี่สาวพระเอก)
อ๋อ~ นี่คงน้องมินตราสินะ…ที่กฤตเคยเล่าให้ฟังว่าเป็นนักศึกษาตั้งใจเรียนคนหนึ่ง 😊
กาฟิวส์(นางเอก)
//กาฟิวส์หน้าแดงก่ำ รีบโค้งเล็กน้อย
กาฟิวส์(นางเอก)
สะ…สวัสดีค่ะ!
ภพ(พี่ชายนางเอก)
//เหลือบตามองเฟิร์สกับกาฟิวส์
เฟิร์ส(พระเอก)
//พูดสั้น ๆ แต่สุภาพ
เฟิร์ส(พระเอก)
สวัสดีครับ…
(บรรยากาศหน้ามหาลัยเหมือนจะธรรมดา แต่มีแรงกดดันแฝงอยู่ชัดเจน)
เอิร์น(พี่สาวพระเอก)
(หัวเราะเบา ๆ พูดกับเฟิร์ส)
เอิร์น(พี่สาวพระเอก)
เอาล่ะ ๆ ไปกันเถอะน้อง เดี๋ยวเพื่อนร่วมงานเธอเห็นจะคิดกันใหญ่
ภพ(พี่ชายนางเอก)
(พึมพำในใจ มองตามน้องสาวกับอาจารย์ที่เดินเข้าไปในคณะ)
ภพ(พี่ชายนางเอก)
…ไม่รู้ทำไม แต่พี่ไม่ค่อยสบายใจเลยแฮะ…
(กาฟิวส์เดินเข้าไปกับเฟิร์สแล้ว เหลือเพียง ภพ ที่ยังไม่ออกรถ และ เอิร์น ที่ยืนอยู่ข้าง SUV เธอหันไปยิ้มสุภาพ)
เอิร์น(พี่สาวพระเอก)
//ยิ้มบาง ๆ
เอิร์น(พี่สาวพระเอก)
น้องสาวคุณดูสนิทกับเฟิร์สนะคะ…
ภพ(พี่ชายนางเอก)
//เหลือบตามอง เคร่งขรึมเล็กน้อย
ภพ(พี่ชายนางเอก)
อืม…ผมก็ไม่แน่ใจว่ามัน…สนิทเกินไปหรือเปล่า
เอิร์น(พี่สาวพระเอก)
//หัวเราะเบา ๆ
เอิร์น(พี่สาวพระเอก)
พี่ชายหวงน้องสาวเหรอคะ? เข้าใจได้ค่ะ…ฉันก็เหมือนกัน แอบหวงน้องชายเหมือนกันเลย 😌
(ภพชะงักไป มองผู้หญิงตรงหน้าอีกที เห็นรอยยิ้มอ่อนโยนและท่าทีมั่นใจที่ดูเป็นผู้ใหญ่ ก็ดันรู้สึกสะดุดใจขึ้นมาแบบไม่ทันตั้งตัว)
ภพ(พี่ชายนางเอก)
//ทำเสียงเข้มกลบเกลื่อน
ภพ(พี่ชายนางเอก)
ก็คงอย่างนั้น…ไม่อยากให้ใครมาทำให้น้องสาวเสียใจ
เอิร์น(พี่สาวพระเอก)
//พยักหน้า เหลือบมองภพอย่างสนใจ
เอิร์น(พี่สาวพระเอก)
เหมือนกันเลยค่ะ…ถ้าใครทำให้น้องชายฉันเสียใจ ฉันก็ไม่ยอมเหมือนกัน
ทั้งสองสบตากันครู่หนึ่ง บรรยากาศนิ่งแต่มีประกายแปลก ๆ ลอยอยู่ในอากาศ
ภพ(พี่ชายนางเอก)
//ไอเบา ๆ ตัดบรรยากาศ
ภพ(พี่ชายนางเอก)
เอ่อ…คุณเป็นพี่สาวอาจารย์เฟิร์สใช่มั้ย?
เอิร์น(พี่สาวพระเอก)
ค่ะ ฉันชื่อเอิร์น…แล้วคุณล่ะ?
ภพ(พี่ชายนางเอก)
ภพครับ…พี่ชายกาฟิวส์
เอิร์น(พี่สาวพระเอก)
//ยิ้มบาง ๆ ยื่นมือออกมา
เอิร์น(พี่สาวพระเอก)
ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ…คุณภพ
(ภพลังเลเล็กน้อย แต่ก็ยื่นมือไปจับ รู้สึกถึงสัมผัสอบอุ่นที่ไม่เคยคาดคิดมาก่อน)
(ทั้งคู่สบตากันอีกครั้ง คราวนี้หัวใจเต้นแรงแบบแปลก ๆ โดยไม่รู้ตัว…)
(นักศึกษาทยอยเข้าเรียน เฟิร์สยืนรออยู่ใกล้ประตูห้อง ส่วนกาฟิวส์เดินมากับเพื่อน ๆ ใจเต้นแรงเหมือนเช้า)
กาฟิวส์(นางเอก)
(พึมพำกับตัวเอง)
กาฟิวส์(นางเอก)
โอ๊ย…เจอหน้าพี่เฟิร์สแล้วใจเต้นแรงทุกทีเลย…
(เฟิร์สสังเกตมินตราเดินมา เขายิ้มเล็ก ๆ แต่ยังคงท่าทีสุภาพ)
เฟิร์ส(พระเอก)
//(เรียบ ๆ แต่เสียงอ่อนโยน)
เฟิร์ส(พระเอก)
สวัสดีครับ กาฟิวส์…
กาฟิวส์(นางเอก)
//หน้าแดงจัด รีบโค้งเล็ก ๆ
กาฟิวส์(นางเอก)
สวัสดีค่ะ…อาจารย์
(เพื่อน ๆ ของกาฟิวส์แอบมองอยู่ข้าง ๆ ก็เริ่มกระซิบกันเบา ๆ)
บีม(เพื่อนนางเอก)
//กระซิบ
บีม(เพื่อนนางเอก)
เห็นมั้ย? กาฟิวส์แกใจเต้นแรงมากเลยนะ
กาฟิวส์(นางเอก)
//เบือนหน้าไปอีกทาง
กาฟิวส์(นางเอก)
เงียบ ๆ น่า!
(เฟิร์สเดินนำไปยังโต๊ะในห้องเรียน ข้าง ๆ กาฟิวส์ ทั้งคู่ยังสบตากันเป็นระยะ ๆ)
เฟิร์ส(พระเอก)
//กระซิบเบา ๆ
เฟิร์ส(พระเอก)
เมื่อเช้า…ใครมาส่ง?
กาฟิวส์(นางเอก)
//สะดุ้ง รีบพยักหน้า
กาฟิวส์(นางเอก)
พี่ชายค่ะ…แต่ไม่ต้องห่วงนะคะ หนูมาถึงปลอดภัยแล้ว
เฟิร์ส(พระเอก)
//ยิ้มมุมปาก
เฟิร์ส(พระเอก)
ดีแล้ว…เลขา
(กาฟิวส์หัวใจแทบหยุดเต้น ใบหน้าแดงก่ำ เธอพยายามเก็บสีหน้า แต่ก็ไม่สามารถซ่อนรอยยิ้มได้)
กาฟิวส์(นางเอก)
//พึมพำเบา ๆ เฉพาะมินตรา
กาฟิวส์(นางเอก)
ขยันแบบนี้…น่ารักจริง ๆ เลยนะ
(มินตราหลับตาสั้น ๆ แค่สัมผัสเสียงของเขาก็ทำให้หัวใจเต้นแรงยิ่งกว่าเดิม)
(เพื่อน ๆ ในห้องมองไปทางทั้งคู่แล้วอดหัวเราะเบา ๆ ไม่ได้ เหมือนเห็นเคมีบางอย่างชัดเจน)
(ฟิวส์นั่งทานข้าวกลางวันกับเพื่อน ๆ ใจยังเต้นแรงจากเช้าที่เจอเฟิร์สและข้อความเมื่อคืน
บีม(เพื่อนนางเอก)
ฟิวส์~ เมื่อเช้าเห็นนายเฟิร์สมองเธอแบบนั้น เหมือนจะ…ชอบเธอเลยนะ 😏
กาฟิวส์(นางเอก)
//หน้าแดง จับช้อนแน่น
กาฟิวส์(นางเอก)
บ้า…บีม! พูดอะไรแบบนี้ไม่ได้เลยนะ!
มิว(เพื่อนนางเอก)
เอ้า ก็เห็นชัด ๆ ว่าทั้งคู่สบตากันตลอด เหมือนมีเคมีอะไรกันอยู่เลยนะ
(กาฟิวส์ลุกขึ้นเดินไปหาที่ร่มเพื่อสงบใจ พลางหยิบมือถือมาดูข้อความเมื่อคืนอีกครั้ง)
กาฟิวส์(นางเอก)
ข้อความสั้น ๆ แค่ “พรุ่งนี้เจอกัน” เอง…แต่ทำไมใจหนูเต้นแรงแบบนี้ก็ไม่รู้
(เฟิร์สเดินผ่านสนามหญ้าไปยังห้องเรียน เขาเห็นกาฟิวส์นั่งคนเดียวอยู่มุมหนึ่ง)
เฟิร์ส(พระเอก)
เธอดู…น่ารักจริง ๆ เวลาทำหน้าเขิน ๆ แบบนี้
(เขาเดินเข้ามาใกล้ แต่ไม่กล้าเข้าไปมาก เลือกยืนห่าง ๆ เงียบ ๆ)
(เงยหน้ามองขึ้นมา เห็นเฟิร์สยืนอยู่ ใจเต้นแรงจนแทบหยุด)
เฟิร์ส(พระเอก)
//ยิ้มบาง ๆ
เฟิร์ส(พระเอก)
เธอพักกลางวันอยู่คนเดียวหรือครับ?
กาฟิวส์(นางเอก)
//พยายามสงบใจ
กาฟิวส์(นางเอก)
อ๋อ…ค่ะ…นิดหน่อย…
(ทั้งคู่สบตากันแวบหนึ่ง แค่ไม่กี่วินาที แต่ก็ทำให้หัวใจทั้งคู่เต้นแรงเกินควบคุม)
เฟิร์ส(พระเอก)
…ถ้าไม่รังเกียจ ผมขอนั่งด้วยได้ไหม
กาฟิวส์(นางเอก)
//หน้าแดงจัด รีบพยักหน้า
กาฟิวส์(นางเอก)
ค่ะ…เชิญค่ะ
(เฟิร์สเดินมานั่งตรงข้าม มุมมองใกล้กันทำให้ทั้งคู่ใจเต้นแรง แต่ก็ได้มีโอกาส สบตากันและคุยกันเบา ๆ)
(กาฟิวส์นั่งเรียนอยู่ใจจดใจจ่อกับอาจารย์ แต่มือถือสั่นอีกครั้ง เธอเห็นชื่อ “พี่ภพ” บนหน้าจอ)
กาฟิวส์(นางเอก)
//พึมพำเบา ๆ
กาฟิวส์(นางเอก)
อีกแล้ว…โทรมาทำไมตอนนี้เนี่ย
กาฟิวส์(นางเอก)
ฮัลโหล…พี่ภพคะ?
ภพ (ปลายสาย, เสียงเข้มแต่กังวล): ฟิสส์! ฟังพี่ให้ดี คุณตาป่วยหนัก ต้องให้เธอกลับบ้านต่างจังหวัดด่วนที่สุดตอนนี้! รีบเก็บของแล้วไปขึ้นรถพี่เลย!
กาฟิวส์(นางเอก)
//ตาเบิกกว้าง สะดุ้ง
ภพ(พี่ชายนางเอก)
ไม่มีเวลาอธิบาย! ตอนนี้สำคัญที่สุดคือต้องกลับไปอยู่กับคุณตา รีบเลย!
(กาฟิวส์รีบเก็บของ มือสั่น ใจเต้นแรง ไม่อยากทำให้เฟิร์สเห็นความตื่นตระหนกนี้)
กาฟิวส์(นางเอก)
//หันไปทางกฤต หน้าแดงจัด
กาฟิวส์(นางเอก)
อาจารย์…หนูต้องไปต่างจังหวัดด่วนกับพี่ชายค่ะ…
เฟิร์ส(พระเอก)
//แววตาเป็นห่วงทันที
เฟิร์ส(พระเอก)
เข้าใจครับ…ระวังตัวด้วยนะ
กาฟิวส์(นางเอก)
//พยักหน้า รีบหยิบกระเป๋า
กาฟิวส์(นางเอก)
ค่ะ…ขอโทษที่ต้องรีบแบบนี้
(เฟิร์สยืนมองกาฟิวส์รีบออกจากห้องเรียน ใจหวิว ๆ ที่ต้องห่างจากเธอทันที)
เฟิร์ส(พระเอก)
…อยู่ดี ๆ ก็ต้องห่างกันเฉยเลย…
(กาฟิวส์ออกไปขึ้นรถพี่ภพทันที พี่ชายขับออกไปทิ้งเฟิร์สยืนอยู่ตรงหน้าห้องเรียน…สายตาเต็มไปด้วยความห่วงใยและคิดถึง)
(กาฟิวส์เดินเข้าบ้าน พี่ชาย ภพ เดินตามหลัง มองทุกอย่างด้วยสายตากังวล)
ภพ(พี่ชายนางเอก)
คุณตาเป็นไงบ้าง? หมอบอกว่าอาการค่อนข้างหนัก…
กาฟิวส์(นางเอก)
//วิ่งไปหา คุณตา กอดเบา ๆ
กาฟิวส์(นางเอก)
ตา…หนูมาถึงแล้วนะคะ
คุณตา(นางเอก)
//อ่อนแรงแต่ยิ้มอ่อน
คุณตา(นางเอก)
อื้ม…ดีใจที่หนูมา…
(กาฟิวส์นั่งข้างคุณตา คอยเช็ดน้ำตาและดูแลพี่ชายช่วยเตรียมของใช้ต่าง ๆ)
กาฟิวส์(นางเอก)
…ถ้าอยู่ที่นี่ไม่นาน หนูคงคิดถึงอาจารย์เฟิร์สมากแน่…
(เธอหยิบมือถือขึ้นมา แอบส่งข้อความ
ข้อความ: “อาจารย์คะ…หนูมาถึงต่างจังหวัดแล้วค่ะ จะดูแลตาให้ดีที่สุด…แต่หนูคิดถึงอาจารย์นะ”
(เฟิร์สได้รับข้อความแล้ว ยิ้มบาง ๆ แอบหัวใจเต้นแรง เขาตอบกลับทันที)
เฟิร์ส(พระเอก)
“ดีใจที่มาถึงปลอดภัยนะครับ ดูแลตาให้ดีที่สุด แล้วกลับมาเรียนปลอดภัยด้วย”
(กาฟิวส์อ่านข้อความ หัวใจพองโต รู้สึกว่าเฟิร์สยังอยู่ใกล้แม้จะอยู่ไกล)
ภพ(พี่ชายนางเอก)
//เห็นมินตรายิ้มกับมือถือ แต่ไม่ถามอะไร แค่พยักหน้าเล็ก ๆ
(บรรยากาศที่บ้านต่างจังหวัดเต็มไปด้วยความอบอุ่น แต่ก็มีความคิดถึงอาจารย์เฟิร์สแฝงอยู่ทุกการกระทำของกาฟิวส์)
Comments