แฟนผมเป็นผีครับ ผีตัวไหน

กลิ่นฝุ่น ความชื้น และความเย็นยะเยือกในห้องใต้ดินเริ่มหนักขึ้นเรื่อย ๆ เสียงกระซิบเมื่อครู่ยังคงสะท้อนอยู่ในหัว ยูโรมองไปรอบห้อง…แต่ไม่เห็นใครเลย

แสงจากมือถือดับสนิท ทุกอย่างมีเพียงความมืด และเสียงลมหายใจของเขาเองที่เริ่มถี่ขึ้น

ยูโร วิสุทธิ์โชติ+นอ

(ตะโกน) ใครวะ!?! ทำตัวลับ ๆ ล่อ ๆ อยู่ได้!

ยูโร วิสุทธิ์โชติ+นอ

ไอ้เหี้ย!! ผีตัวไหนวะ!? ออกมาดิวะ!!

ทันใดนั้น… เสียง “กึก…กึก…กึก…” ดังมาจากในความมืด

เสียงฝีเท้าช้า ๆ…เย็นชา…เดินตรงเข้ามาใกล้ และจากเงาดำที่ค่อย ๆ ก่อตัวขึ้นตรงหน้า — สิ่งที่ยูโรเห็น…

คือชายหนุ่มในชุดนักเรียนเก่า เลือดเปรอะเต็มใบหน้า เส้นผมเปียกแนบหน้า ดวงตาสีดำสนิทจ้องตรงมา

ทิศเหนือ วงศ์อัครา(ผี)+พอ👻

นาย…เสียงเหมือนเขาเลย”

ยูโร วิสุทธิ์โชติ+นอ

(ชะงัก ถอยกรูดทันที) มะ…มึง…มึงคือ…!! อะ อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!

เสียงกรี๊ดดังสนั่น…ดังก้องสะท้อนทั่วห้องใต้ดิน

ยูโรถอยหลังชนกล่องไม้ ร่างสั่นเทา ขาอ่อน แสงไฟมือถือกะพริบวาบหนึ่งครั้ง…ก่อนจะดับสนิทอีกครั้ง และ…ทุกอย่างก็ดับวูบไป

ยูโรเป็นลม…ล้มลงกลางพื้นซีเมนต์เย็นเยือกของห้องใต้ดิน

ทิศเหนือค่อย ๆ เดินเข้ามาใกล้ เขามองยูโรที่หมดสติอยู่บนพื้น… มือขาวซีดยื่นออกไปแตะที่แก้มของยูโรเบา ๆ รอยยิ้มบาง ๆ ปรากฏขึ้น ท่ามกลางใบหน้าเปื้อนเลือด

ทิศเหนือ วงศ์อัครา(ผี)+พอ👻

กระซิบแผ่ว “…นายกลับมาแล้วจริง ๆ…” “อย่าทิ้งฉันไปอีกนะ…”

ยูโรรู้สึกเหมือนหัวหนัก ตื้อ และหนาวไปทั้งตัว เขาค่อย ๆ ลืมตาขึ้น…แสงไฟจากโคมเพดานสลัว ๆ ที่นี่คือห้องของเขา…ไม่ใช่ใต้ดินแล้ว

แต่สิ่งที่ทำให้เขาชะงักไม่กล้าขยับตัว คือ “ใครบางคน” กำลังนั่งหันหลังให้อยู่ปลายเตียง

ชายชุดขาวซีด ผมเปียก ร่างกายเย็นเฉียบ และออราที่ไม่ใช่มนุษย์ชัด ๆ

ยูโร วิสุทธิ์โชติ+นอ

(เบิกตากว้าง รีบลุกพรวดขึ้นนั่งบนเตียง)

ยูโร วิสุทธิ์โชติ+นอ

เหี้ย! ผีเหรอ!? ผีจริงเหรอวะเนี่ย!?

ยูโร วิสุทธิ์โชติ+นอ

(จ้องคนตรงหน้าก่อนจะพูดเสียงดัง)

ยูโร วิสุทธิ์โชติ+นอ

ไอ้ผีบ้า!! ทำไมมึงไม่โผล่มาแบบหน้าตาดี ๆ เหมือนในรูปวะ!? โผล่มาทีแม่งเลือดเต็มหน้า ผมเปียก หน้าเหมือนผ่านศึกมา 300 ปี กูตกใจจนเกือบหัวใจวายตายคาห้องใต้ดินแล้วเนี่ย!!

ชายคนนั้นค่อย ๆ หันกลับมา ใบหน้าที่เปื้อนเลือดเมื่อคืน…ตอนนี้กลับสะอาดหมดจด ใบหน้าขาวจัด ดวงตาคม ผมสีดำสนิทเนี้ยบ ในชุดนักเรียนชายแบบเก่า ที่ยังคงอยู่ในความทรงจำของใครหลายคน

เขาหล่อ…แบบเดียวกับในรูปไม่มีผิด

ทิศเหนือ วงศ์อัครา(ผี)+พอ👻

มองยูโรนิ่ง ๆ แล้วพูดเสียงเรียบ “พอไม่เห็นเลือด…ก็ไม่กลัวแล้วสินะ”

ยูโร วิสุทธิ์โชติ+นอ

เบิกตากว้าง อึ้งไปแป๊บ มะ…มึง… มึงคือ… ทิศเหนือ วงศ์อัครา…ใช่ไหม!?

ทิศเหนือ วงศ์อัครา(ผี)+พอ👻

ยิ้มมุมปากนิด ๆ “ในที่สุด…นายก็จำฉันได้”

ยูโร วิสุทธิ์โชติ+นอ

เดี๋ยวนะ… กูไม่ได้รู้จักมึง! จำบ้าอะไร! แค่จำชื่อจากกรอบรูปกับจดหมายเฉย ๆ!!

ทิศเหนือ วงศ์อัครา(ผี)+พอ👻

จ้องลึกด้วยแววตาแน่นิ่ง “งั้นก็แปลว่านายยังไม่รู้ตัว… ว่าเราเคยรักกันมากแค่ไหน”

ยูโรกลืนน้ำลาย ฝ่ามือเย็นขึ้นมาเฉย ๆ จู่ ๆ ก็รู้สึกเหมือนหัวใจมันเต้นผิดจังหวะ…ตอนที่สบตากับผีหนุ่มคนนั้น

สายตาของทิศเหนือ มันไม่ใช่สายตาของผี แต่มันคือสายตาของคนที่…รักใครบางคนอย่างสุดหัวใจ

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ