บอดี้การ์ดคนนี้อ่อนแอนะครับ
หมั้น
เภา(แม่พ.อ)
นิกา.....ทำไม..
พล(น้องสาร)
เดี๋ยวสิ นั้นอะไรน่ะ
ยนิกา(น.อ)
//ถีบซากตึกกระเด็นออกไป
ยนิกา(น.อ)
เริ่มจะอารมณ์ไม่ค่อยดีแล้วแฮะ...
ยนิกา(น.อ)
//อุ้มเด็กแล้ววิ่งไปที่ปลอดภัย
เภา(แม่พ.อ)
นิกา!!! ปลอดภัยมั้ย
สาร(เพื่อน พ.อ)
ให้รอดมาถึงตรงนี้แล้วค่อยถามก็ได้มั้งครับ
ยนิกา(น.อ)
จะอะไรนักหนาวะ!//เตะซากตึกแตก
ยนิกา(น.อ)
จะถล่มก็ลงมาทีเดียวสิวะ ภัยพิบัติร่ำไรชิบหาย
ยนิกา(น.อ)
อย่าให้รู้นะใครสร้างภัยพิบัติอะ
？？？
เด็ก:พ..พี่คะทางนั้น//ชี้ตู้เซฟที่ตกมากำลังจะโดนน.อ
พล(น้องสาร)
เชี่ย ได้ไง ตู้ไม่ใช่จะเตะแล้วพังได้ง่ายๆนะ
สาร(เพื่อน พ.อ)
มันต้องแรงเยอะขนาดไหนหวะน่ะ
สาร(เพื่อน พ.อ)
แต่มึงเคยบอกว่านิการ่างกายอ่อนแอนิไอไตร
พล(น้องสาร)
อ่อนแอ....อื้ม..เชื่อตายแหละ
ยนิกา(น.อ)
อืม..น่าเก็บเงินซะจริงแต่ต้องเก็บชีวิตก่อนละวะ//วิ่งต่อ
เภา(แม่พ.อ)
นิกาปลอดภัยมั้ยลูก
เภา(แม่พ.อ)
แต่เลือดเต็มหัวเลยนะนิกา เดี๋ยวน้าพาไปหาหมอนะ
ยนิกา(น.อ)
ไม่ต้องห่วงหรอกครับ
ไตร(พ.อ)
ไม่ต้องห่วงเหี้ยไรไปหาหมอเดี๋ยวนี้เลย
ยนิกา(น.อ)
ผมไม่เป็นไรจริงๆ
สาร(เพื่อน พ.อ)
นี่ ทำไมอยู่ก็มีแรงมากขนาดนั้น
พล(น้องสาร)
หรือว่าเพราะเกิดเหตุไม่คาดคิดเลยทำให้ตกใจละมีแรงกว่าปกติหรอ
ยนิกา(น.อ)
ใช่ที่ไหนล่ะครับ
ยนิกา(น.อ)
จริงๆแล้วผมน่ะถ้ากินข้าวแรงก็จะเยอะตามที่เห็นแหละครับ
ยนิกา(น.อ)
แต่มัน...เยอะเกินคนปกติไปมากเลยทำให้คนรอบข้างกลัว
ยนิกา(น.อ)
ที่ผ่านมา..ผมเลยไม่ได้กินอะไรเลยนอกจากน้ำเปล่า
เภา(แม่พ.อ)
โธ่นิกา ไม่ได้นะ คนเราต้องกินข้าวนะลูก
สาร(เพื่อน พ.อ)
สรุปก็ไม่ได้ร่างกายอ่อนแอแต่แรกสินะ
ยนิกา(น.อ)
ค..ครับ ประมาณนั้น
ยนิกา(น.อ)
จริง...ผมจะกินน้อยเพื่อไม่ให้แรงมันเยอะเกินไปก็ได้
ยนิกา(น.อ)
แต่ว่า...เวลาผมกินในแต่ละมื้อเหมือนช้างอดอยากเลยกินเยอะเกินไป
ยนิกา(น.อ)
ก็เลยเลือกที่จะไม่กิน
เภา(แม่พ.อ)
ละทำไมไม่บอกน้าล่ะ น้าจะได้-
ยนิกา(น.อ)
แค่คุณนายเก็บผมมาผมก็รู้สึกขอบคุณมากแล้วครับ
ยนิกา(น.อ)
ไม่อยากรบกวนไปมากกว่านี้
เภา(แม่พ.อ)
นิกาน่ะเป็นครอบครัวเดี๋ยวกับน้าตั้งนานละนะ
เภา(แม่พ.อ)
เพราะน้าจะให้หนูนิกามาหมั้นกับเจ้าไตรไงล่ะ
เภา(แม่พ.อ)
เอ้า อะไรเล่า ก็หมั้นไง
เภา(แม่พ.อ)
หูหนวกรึเจ้าไตร
ไตร(พ.อ)
มันไม่ได้หมายความว่างั้นอะแม่
ไตร(พ.อ)
คือแม่ทำอะไรทำไมไม่ปรึกษาผมก่อน
เภา(แม่พ.อ)
ทำไมล่ะ ไม่ชอบน้องนิการึไง
เภา(แม่พ.อ)
น้องออกจะน่ารักเรียบร้อยไม่โลภ สุภาพ ร่างกายก็สะอาดสะอ้าน
ยนิกา(น.อ)
[ที่พูดมามันตรงข้ามกันหมดเลยนะ•-•]
ไตร(พ.อ)
แต่ผมเพิ่งได้ยินเรื่องหมั่นเมื่อกี้เลยนะแม่
เภา(แม่พ.อ)
เอ้า ก็แม่เพิ่งพูดเองก็เพิ่งได้ยินน่ะสิ
สาร(เพื่อน พ.อ)
เอาล่ะครับ กลับไปคุยกันที่บ้านดีกว่าเนาะ
สาร(เพื่อน พ.อ)
ตรงนี้จะมีเจ้าหน้าที่มาจัดการนะครับ
ไตร(พ.อ)
ไอนิมันเป็นแค่บอดี้การ์ดนะแม่
เภา(แม่พ.อ)
แม่ไม่เคยสอนให้ดูคนจากฐานะอย่างเดียวนะ
เภา(แม่พ.อ)
หมั้นกับนิกานี่แหละดีแล้ว
ไตร(พ.อ)
แม่ทำอะไรทำไมไม่ถามผมเลยว่าผมยอมมั้ย
เภา(แม่พ.อ)
ไม่รู้ล่ะ ยังไงแม่ก็จะให้หมั้นกับน้อง
เภา(แม่พ.อ)
อุ้ยมีคนโทรมา//รับสาย
เภา(แม่พ.อ)
ฮัลโหลแก ฉันปลอดภัยดีแกล่ะ//เดินไปสวนหลังคฤหาสน์
ไตร(พ.อ)
เห้อ..แกนี่มันตัวปัญหาจริงๆ
ยนิกา(น.อ)
[สงสัยกูผิดตั้งแต่เกิด เพราะกูชอบเปิดตั้งแต่เด็ก]
พล(น้องสาร)
โห พี่ไตรไม่เอาหรอ
พล(น้องสาร)
งั้นผมขอนะ//ถือมือ
พล(น้องสาร)
//กำลังจะจับแขนน.อ
ไตร(พ.อ)
//จับแขนพลแล้วบิด
พล(น้องสาร)
โอ๊ยพี่ผมล้อเล่น โอ๊ยพี่ปล่อยแขนผมก๊อนนน
ยนิกา(น.อ)
[ซ้งติงอะไรวะเนี้ย]
Comments
Michelle Flores
รูปแบบนิยายสนุกมาก พบความตื่นเต้นตลอดเวลา
2025-07-28
0