ตอนที่ 2: คุณชายผู้รู้ความลับ
ดวงตาคู่นั้น...เย็นชาราวกับไม่เคยรู้จักกัน แต่หลินฉิงหลัวกลับรู้สึกถึงแรงกดดันที่พุ่งตรงเข้ามาในทันที
> “หลินเสวี่ย...ใช่ไหม”
“ครูใหญ่แนะนำไว้ว่าเป็นคนมีความสามารถพิเศษเรื่องดูแลเด็ก มีใบรับรองจากมหาวิทยาลัยปักกิ่ง”
เสียงทุ้มเย็นกล่าวพลางกวาดตามองเธอจากศีรษะจรดปลายเท้า
หลินฉิงหลัวพยักหน้าเบา ๆ ยังคงแสดงท่าทีอ่อนโยนเรียบร้อยตามบทบาทที่วางไว้
> “ค่ะ ดิฉันถนัดด้านจิตวิทยาเด็ก และอยากสอนในโรงเรียนที่มีความอบอุ่น…”
> “อบอุ่น?”
เซียวเหยียนเลิกคิ้ว รอยยิ้มมุมปากที่ผุดขึ้นเพียงเสี้ยววินาที ทำให้หัวใจเธอเต้นสะดุด
เขาจำเธอได้...ใช่ไหม?
หรือเขาแค่เล่นเกมตามสไตล์คุณชายเจ้าเล่ห์ของเขา?
เด็กหญิงตัวน้อยที่วิ่งเข้ามากอดขาพระเอก ทำให้บทสนทนาถูกตัดจบ
ดวงตากลมใสของหนูน้อยมองเธอด้วยความคุ้นเคย
> “ป้า…ป้าเหมือนในฝันเลย…”
หลินฉิงหลัวสะอึก
ทำไมถึงพูดแบบนั้น?
> “ในฝัน...ป้าคนนั้นร้องไห้ แล้วก็จับมือหนูไว้…”
เธอก้มลงไปลูบผมเด็กเบา ๆ
ริมฝีปากคลี่ยิ้มทั้งที่หัวใจปวดหนึบ
ใช่สิ...ลูกของเขา
และของเธอด้วยหรือเปล่า?
เซียวเหยียนไม่ได้เอ่ยคำใดออกมาอีก
แต่สายตาของเขาเหมือนอ่านทุกอย่างที่เธอพยายามปกปิดไว้แล้วทั้งหมด
> “ยินดีต้อนรับ...ครูหลิน”
“ฉันหวังว่าเธอจะอยู่ได้นานกว่าคนก่อนหน้านี้”
เสียงเขาแฝงนัยบางอย่าง
แต่เธอยังคงรักษาหน้ากากไว้แนบสนิท
หลินฉิงหลัวเก็บของเข้าแฟลตเล็ก ๆ ที่เช่าภายในระยะเดินถึงโรงเรียน และบ้านของเขา
บนโต๊ะมีโน้ตหนึ่งใบ เขียนด้วยลายมือของพี่ชายของเธอ:
> "อย่าลืมว่ามาเพื่ออะไร"
"เมื่อความจริงเปิดเผย...อย่ารู้สึกอะไรอีก"
เธอพับกระดาษใบนั้นเก็บใส่กระเป๋า
ไม่รู้สิ...
หัวใจของเธอที่ควรจะแข็งแรงกว่าครั้งก่อน ทำไมถึงเริ่มสั่นไหวอีกแล้วคะ 💕นั้นสินะหัวใจไม่ข้มแข็ง ดูคนเขารักมากมายคืดว่าฉันรักนายตลอดหราฉันจะไม่รักนายอีกไอผู่ชายเฮงซวย ฝึกซ้อม ลืมไอ้นายซะเป็นครูท่องไว้เราเป็นครูนะ (เรามีลูกด้วยลูกชายแสนน่ารักของฉัน)
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments