...BLOOD STAINS THE EARTH...
...เลือดฝังแผ่นดิน...
...เขียนโดย น้ำค้างในความฝัน...
⛈️กลางฝนที่ไม่มีคำตอบ
ถนนในเขต เมืองอาเคลีย
เงียบงัน…
มีเพียงเสียงฝนที่ซัดกระทบหลังคาสังกะสี กับแสงไฟสลัวจากตะเกียงน้ำมันหน้าบ้านไม้เก่าหลังหนึ่งที่คล้ายถูกลืมเลือน
มิว เดินฝ่าความเปียกปอนมาหยุดอยู่หน้าบ้านนั้น
เสื้อผ้าชุ่มน้ำ หน้าตาซีดเซียวจากการเดินทั้งคืน เขาจ้องประตูไม้นั้นนิ่ง ก่อนจะเคาะสามครั้ง เสียงฝีเท้าจากด้านในดังขึ้นช้า ๆ
บานประตูเปิดเผยให้เห็นชายวัยกลางคน หนวดเครารุงรัง ดวงตาลึกคล้ายไม่ได้นอนมาหลายวัน
เขาคือ “ครูเต้” — คนที่แม่ของมิวเคยพูดถึงเป็นครั้งสุดท้ายก่อนตาย
...----------------...
>> “มิวเหรอ…”
เสียงแหบแห้งหลุดออกจากปากชายแก่ ก่อนดวงตาจะไหววูบ
“…หน้าเหมือนแม่แกไม่มีผิด”
มีเพียงตะเกียงน้ำมันวางอยู่กลางโต๊ะ พอให้เห็นฝุ่นหนาและกรอบรูปซีดเก่า ๆ บนผนัง
หนึ่งในนั้นคือรูปของแม่มิวในชุดลายพรางทหาร ยืนข้างชายคนหนึ่งที่ดูคุ้นหน้าแต่เขาจำไม่ได้
อีกมุมหนึ่งของภาพ เป็นเงาจาง ๆ ของชายคนหนึ่งที่ยืนห่างออกไปในเงามืด
ใบหน้าเบลอมัว เหมือนถูกจงใจขูดออกด้วยของมีคม
...----------------...
>> “แม่ผมเคยเป็นทหารเหรอ?” มิวถามเสียงสั่น
“ไม่ใช่แค่ทหาร… พ่อแม่แกเคยอยู่ในหน่วยเงาพิเศษ รหัส X-052”
มิวเงียบไป...
เขาไม่เคยรู้ว่าชีวิตที่ดูธรรมดาในป่าลึกของเขา เต็มไปด้วยความลับที่ซ่อนอยู่ในเงา
>> “แล้วพ่อผมล่ะ?”
“หายไปพร้อมกันกับแม่... แต่แม่แกหนีออกมาได้ และพยายามจะลบทุกอย่างทิ้ง”
กระดานไม้บางแผ่นถูกเปิดออก ใต้พื้นนั้นมีห่อผ้าสีเทาหนาแน่น
ภายในคือแฟ้มเอกสารสีดำ ปั๊มตราประทับ ลับสุดยอด จาง ๆ
มิวเปิดออก — ภายในคือ:
เอกสารลับ...
รายชื่อบุคคล...
กลุ่มเป้าหมาย...
รหัสผ่านบางอย่าง...
รูปถ่ายดาวเทียมของพื้นที่ในป่าลึกที่เขาคุ้นเคยอย่างประหลาด...
ในแฟ้ม มีใบหน้าของชายคนหนึ่งถูกวงด้วยหมึกแดงข้อความด้านล่างเขียนไว้ว่า:
>> “โรม – บุคคลเฝ้าระวังระดับ X”
>> “เขาคือใคร?” มิวถาม
“ศัตรูของหน่วย… หรือบางที อาจเป็นเหยื่อ” ครูเต้ตอบเสียงนิ่ง
“พ่อแกเคยไล่ตามเขา ก่อนจะหายไปทั้งคู่”
>> “ถ้าอยากรู้ทุกอย่าง… แกต้องไปยัง ‘ศาลเจ้าหมอก’
สถานที่เดียวที่ความจริงอาจยังไม่ถูกฝัง”
...----------------...
ทันทีที่มิวเปิดแฟ้มอีกครั้ง...
เสียงบางอย่างดังขึ้นเบา ๆ เหมือนกระดาษฉีกแผ่ว ๆ จากนอกหน้าต่าง
เขาหันไปอย่างรวดเร็ว —เห็นเพียงเงาดำของบางสิ่งที่เคลื่อนตัวผ่านความมืด เร็วเกินสายตามนุษย์จะรับรู้
>> “เราโดนตามแล้ว…” ครูเต้พึมพำ
เขาลุกไปปิดตะเกียง —แต่ในจังหวะนั้นเอง… หน้าต่างข้างบ้านแตกกระจาย!
เสียงกระสุนปืนเจาะเข้ามาเฉียดกรอบหน้าไม้ไปไม่กี่นิ้ว
มิวล้มลง ขณะที่ครูเต้คว้าปืนพกเก่าใต้โต๊ะขึ้นมาตอบโต้ทันที
>> “วิ่งไปที่โกดังท้ายซอย! อย่าหยุดเด็ดขาด!!”
มิวคว้าแฟ้มดำแน่นในอ้อมแขนวิ่งฝ่าความมืดและสายฝนออกไปจากบ้านไม้หลังนั้น โดยไม่หันกลับมามองอีกเลย...
เบื้องหลังเขา —เงาดำหลายร่างเริ่มเคลื่อนเข้ามา ในนามของหน่วยที่ไม่มีอยู่ในระบบราชการใด ๆ
และเกมเลือดเพิ่งเริ่มต้น…
จบ EP2
EP ต่อไป หมอกที่กลบอดีต
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 3
Comments
Qholbie Obie
นึกถึงตลอดเวลา
2025-07-25
0