EP.5

"ถ้าอิงไม่ดื้อจะไม่ตะคอกใส่อิงใช่ไหม จะไม่ใจร้ายใส่อิงใช่ไหม"

"อืม ถ้าดื้อก็จะใจร้าย ถ้าไม่ดื้อก็จะไม่ใจร้าย"

"งั้นอิงจะไม่ดื้อ ห้ามใจร้ายใส่อิงอีกนะ"

"อืม หมดแล้ว กินยาซะจะได้นอนพักผ่อน"

"ไม่กิน"

"ไม่กินแล้วจะหายไหมล่ะ กินซะสิ"

"ไม่กิน มันขม"

"ขมก็ต้องกิน อย่าดื้ออิงฟ้า!" ต้นหนพูดเสียงแข็งใส่ฉัน แล้วส่งสายตาดุๆไปมาให้

"ทำไมต้องดุด้วยล่ะ" ฉันทำเสียงงอแง

"ไม่อยากให้ดุก็ต้องกินยาจะได้หาย เข้าใจไหม" เมื่อใช่ไม้แข็งไม่ได้ผลก็คงต้องใช้ไม้อ่อน

"ไม่กินได้ไหม" ฉันทำเสียงอ้อนเพราะไม่อยากกินยา

"ไม่ต้องมาอ้อนเลย ยังไงก็ต้องกิน ถ้าไม่กินก็ไม่หายสิ" ต้นหนยังคงใจแข็งยื่นยากับแก้วน้ำมาให้ฉัน

"ใจร้าย!"

"ถ้าไม่อยากให้ใจร้ายก็ต้องกินยา ถ้าไม่กินยาจะใจร้ายกว่านี้อีก"

"กินก็ได้" ฉันจึงหยิบยาเข้าปากแล้วดื่มน้ำตามไปอย่างรวดเร็ว

"เก่งมาก กินยาแล้วก็นอนพักซะนะ" ต้นหนเอามือลูบหัวฉันอย่างอ่อนโยน

"กินยาแล้ว อย่าใจร้ายนะ"

"ครับ นอนซะนะเด็กดื้อ"

"ไม่ได้ดื้อสักหน่อย!"

"นี่แหล่ะดื้อนอนได้แล้ว" ต้นหนบอกและลุกขึ้นยืนเต็มความสูงพร้อมจะก้าวขาเดินออกไป แต่ฉันจับมือต้นหนไว้

"นาย จะไปไหน"

"ไปทำงาน นอนซะ"

"ก็อิงไม่อยากนอนคนเดียว แต่ไม่กวนแล้วนายไปทำงานเถอะ" ฉันทำหน้าเศร้าแต่ยังคงไม่ปล่อยมือต้นหน

"ทำไม่ป่าวแล้วขี้อ้อนและงอแงจัง ถ้ารู้ว่าป่วยแล้วอ้อนขนาดนี้นะจะทำให้ป่วยบ่อยๆดีไหม" ต้นหนลูหัวฉันอย่างเอ็นดู

"ไม่งอแงสักหน่อย ไปทำงานเลยไป" ฉันทำหน้ายู่ แล้วปล่อยมือต้นหนออก ต้นหนเดินเขาไปเปลี่ยนชุดในห้องน้ำเป็นชุดเสื้อยืดธรรมดา แล้วเดินมานอนลงข้างฉันบนเตียง แล้วดึงฉันเข้ามากอด

"ไหนบอกว่าจะไปทำงานไง"

"ทีแรกก็ว่าจะไปทำงาน แต่พอเมียอ้อนเท่านั้นแหละ การทำงานไม่ทนไม่ทำมันแล้ว นอนกกเมียดีกว่า" ว่าแล้วก็ดึงอิงฟ้าเข้ามาหาตัวเอง

"ใคร! ใครเมีย" ฉันหน้าแดงทั้งที่รู้อยู่เต็มอกว่าต้นหนพูดถึงฉัน

"นี่ไงเมีย" เขาเอานิ้วมาจิ้มที่หน้าผากฉันเบาๆ

"บ้า พูดเรื่องอะไร" ฉันแอบเขิลจึงซุกหน้าเข้ากับอกต้นหน

"หรือไม่จริงล่ะ ถ้าไม่เชื่อรำลึกความหลังกันไหมครับเมีย"

"ถ้านายบอกว่าฉันเป็นเมียนายก็ต้องให้เมียพักสิเมียไม่สบายอยู่นะ"

"ทำไมต้องเรียกนายด้วย" ต้นหนขมวดคิ้ว

"ถ้าไม่เรียกนายจะให้เรียกอะไรล่ะ" ฉันทำปากยู่ๆใส่ต้นหน

"เรียก 'พี่ต้นหน' สิครับ พี่เป็นพี่อิงฟ้าตั้ง2ปีนะ"

"พี่ต้นหนหรอ กะ ก็ได้/พี่ต้นหนจะให้อิงกลับบ้านตอนไหน"

"ไม่ให้กลับ!" ต้นหนตอบเสียงแข็ง

"ทำไม่ล่ะ"

"อิงเป็นเมียพี่ อิงก็ต้องอยู่กับพี่สิ" ใครเขาจะปล่อยให้เมียตัวเองไปอยู่ที่อื่นล่ะ ไม่มีวันหรอก

"เมียหรอ แค่คืนเดียวเนี่ยนะ พี่ผ่านผู้หญิงมาเยอะไหม?"

"เมียหรอ แค่คืนเดียวเนี่ยนะ พี่ผ่านผู้หญิงมาเยอะไหม?"

"ก็เยอะ แต่เอาแล้วไม่เอาซ้ำ น้ำแตกแล้วแยกทาง"

"แล้วอิงล่ะ ได้กันรอบเดียวน้ำแตกแล้วแยกทางหรอ"

"ใครบอกรอบเดียว เมื่อคืนตั้งหลายรอบพี่ไม่เคยรั้งใครเลยนะ ไม่เคยดูแลใครด้วยผู้หญิงพวกนั้นแค่คู่นอน แค่พี่ให้อิงเป็นเมีย"

"พี่แน่ใจแล้วหรอ"

"ครับ พี่แน่ใจทุกอย่าง เลิกถามได้แล้วนอนนะเด็กดีของพี่" ฟอดดดด ต้นหนหอมแก้มฉัน ฉันจึงซุกหน้าเข้ากับอกต้นหน ทั้งสองนอนกอดกันบนเตียงก่อนจะเข้าสู่ห้วงนิททรา

เช้าวันต่อมา

ฉันลืมตาขึ้นมาในตอนเช้าอาการปวดหัวเมื่อคืนเริ่มหาไป แล้วคนที่นอนข้างๆเมื่อคืนก็หายไปด้วยพอมองไปรอบๆ ห้องนี้มันไม่ใช่ห้องนอนเมื่อคืน

"ที่นี่ที่ไหนอ่ะ หรือเขาจับเรามาขายต่อเนี่ย นี่พี่ต้นหนไปไหน" ฉันลุกขึ้นจากเตียงแล้วเดินออกจากห้องไป ที่นี่เป็นบ้านหลังใหญ่ไม่ใช่แค่ใหญ่นะใหญ่มากด้วย ข้างในกว้างมากห้องที่เขาเพิ่งเดินออกมาเมื่อกี้ก็ใหญ่มากเหมือนกัน

"บ้านใครเนี่ย! พี่ต้นหนคงไม่ได้เอาเรามาขายจริงๆใช่ไหม" ฉันเดินลงบันไดมาจนถึงชั้นล่างของบ้านก็เจอเข้ากับชายชุดดำสองคนที่ทำท่าเหมือนจะเดินเข้ามาหาฉัน ฉันตกใจถอยหลังไปเรื่อยๆ จนชนเข้ากับแผงอกกว้าง

ตุบ!!!

ฉันตกใจรีบหันหลังกลับไปดู

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***