สร้อยล็อคเก็ต

ต่อค่ะ
เวลา13:45น.
หลังจากที่เวลาผ่านไปได้ไม่นานนัก
พ่อของลิลินก็กลับมาถึงที่คฤหาสน์
ศรัณย์(พ่อนอ.)
ศรัณย์(พ่อนอ.)
ลิลิน..
ศรัณย์(พ่อนอ.)
ศรัณย์(พ่อนอ.)
อยู่ไหนลูก
ศรัณย์(พ่อนอ.)
ศรัณย์(พ่อนอ.)
พ่อกลับมาแล้วนะคะ
ณ.ห้องรับแขก
ลิลิน(นอ.)
ลิลิน(นอ.)
เอ๊ะ
ลิลิน(นอ.)
ลิลิน(นอ.)
นั่นเสียงพ่อหนิ!
เมื่อเธอได้ยินเสียงผู้เป็นพ่อก็รีบวิ่งไปตามเสียงทันที
ศรัณย์(พ่อนอ.)
ศรัณย์(พ่อนอ.)
หึ
ศรัณย์(พ่อนอ.)
ศรัณย์(พ่อนอ.)
อยู่นี่เองสินะยัยตัวแสบของพ่อ
ลิลิน(นอ.)
ลิลิน(นอ.)
คุณพ่อ!!
เมื่อเธอเห็นผู้เป็นพ่อก็รีบวิ่งเข้าสวมกอดทันที
ลิลิน(นอ.)
ลิลิน(นอ.)
ลินคิดถึงพ่อจังเลยค่ะ//กอดอีกฝ่ายแน่น
ลิลิน(นอ.)
ลิลิน(นอ.)
คิดถึงมากๆด้วย//อ้อน
ศรัณย์(พ่อนอ.)
ศรัณย์(พ่อนอ.)
ค่ะๆๆ
ศรัณย์(พ่อนอ.)
ศรัณย์(พ่อนอ.)
พ่อรู้แล้วค่ะคนเก่ง
ศรัณย์(พ่อนอ.)
ศรัณย์(พ่อนอ.)
แต่พ่อว่าตอนนี้เราเข้าไปในบ้านก่อนดีกว่านะคะ
ศรัณย์(พ่อนอ.)
ศรัณย์(พ่อนอ.)
เพราะพ่อมีของขวัญจะให้หนู
ศรัณย์(พ่อนอ.)
ศรัณย์(พ่อนอ.)
ตามสัญญาที่พ่อสัญญากับหนูไว้เมื่อวาน
ลิลิน(นอ.)
ลิลิน(นอ.)
ค่ะ~
หลังจากที่สองพ่อลูกคุยกันเสร็จก็ค่อยๆถอนกอดจากกัน
ก่อนจะพากันเดินเข้ามาในบ้านและตรงไปนั่งที่โซฟาในห้องรับแขก
ป้าดา
ป้าดา
นี่น้ำค่ะคุณท่าน//วางแก้วน้ำลง
ศรัณย์(พ่อนอ.)
ศรัณย์(พ่อนอ.)
ขอบคุณครับน้าดา
ป้าดา
ป้าดา
ค่ะคุณท่าน//ยิ้มบาง
หลังจากที่ป้าดาเอาน้ำให้กับคุณท่านของตัวเองแล้ว
ก็โค้งตัวลงก่อนจะเดินออกไปทำหน้าที่ของตัวเองต่อ
ลิลิน(นอ.)
ลิลิน(นอ.)
แล้วว่าแต่
ลิลิน(นอ.)
ลิลิน(นอ.)
พ่อซื้ออะไรมาให้ลินหรอคะ~
ศรัณย์(พ่อนอ.)
ศรัณย์(พ่อนอ.)
ถ้าหนูอยากรู้ก็หลับตาก่อนสิคะ
ศรัณย์(พ่อนอ.)
ศรัณย์(พ่อนอ.)
แล้วเดี๋ยวพ่อจะเอาวางไว้บนมือเรา
ลิลิน(นอ.)
ลิลิน(นอ.)
โอเคค่ะ~
เมื่อสิ้นเสียงของลิลินเธอก็ทำตามที่พ่อเธอบอกทันที
ส่วนศรัณย์ก็หยิบกล่องของขวัญชิ้นเล็กๆ
มาวางไว้บนมือผู้เป็นลูกก่อนจะพูดขึ้นมาว่า
ศรัณย์(พ่อนอ.)
ศรัณย์(พ่อนอ.)
ลืมตาได้แล้วค่ะลิลิน
ลิลิน(นอ.)
ลิลิน(นอ.)
ค่ะ~//ลืมตา
(ภาพประกอบ)
NovelToon
ลิลิน(นอ.)
ลิลิน(นอ.)
นี่สร้อยล็อคเก็ตหนิ~
ศรัณย์(พ่อนอ.)
ศรัณย์(พ่อนอ.)
ใช่ค่ะ
ศรัณย์(พ่อนอ.)
ศรัณย์(พ่อนอ.)
พ่อสั่งทำให้เป็นพิเศษเลยนะคะ
ศรัณย์(พ่อนอ.)
ศรัณย์(พ่อนอ.)
แล้วก็ในล็อกเก็ตเนี่ยมีรูปเราสองคนกับแม่ด้วยนะ
ศรัณย์(พ่อนอ.)
ศรัณย์(พ่อนอ.)
ลองเปิดดูสิคะ
ลิลิน(นอ.)
ลิลิน(นอ.)
จริงหรอคะพ่อ
ศรัณย์(พ่อนอ.)
ศรัณย์(พ่อนอ.)
ใช่ค่ะ
เมื่อสิ้นเสียงของผู้เป็นพ่อ
ลิลินก็เปิดล็อกเก็ตดูรูปภาพข้างใน
ซึ่งนั่นก็เป็นรูปภาพเธอตอนเด็กๆที่กำลังถ่ายรูปกับพ่อและแม่ตรงริมทะเล
ลิลิน(นอ.)
ลิลิน(นอ.)
(คิดถึงแม่จัง..)//น้ำตาซึม
ศรัณย์(พ่อนอ.)
ศรัณย์(พ่อนอ.)
ชอบมั้ยคะ
ลิลิน(นอ.)
ลิลิน(นอ.)
ชอบสิคะพ่อ//หันมองคนข้างๆ
ลิลิน(นอ.)
ลิลิน(นอ.)
แต่..//ซึม
ศรัณย์(พ่อนอ.)
ศรัณย์(พ่อนอ.)
หืม แต่อะไรคะ?
ลิลินนั่งเงียบไปพักนึงก่อนจะพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงซึมๆว่า
ลิลิน(นอ.)
ลิลิน(นอ.)
แต่พอเห็นแบบนี้แล้วหนูก็รู้สึกคิดถึงแม่หน่ะค่ะ
ลิลิน(นอ.)
ลิลิน(นอ.)
เพราะถ้าตอนนี้แม่ยังอยู่..
ลิลิน(นอ.)
ลิลิน(นอ.)
หนูคงไม่ต้องมานั่งเหงาแบบนี้ตอนอยู่บ้าน
ลิลินพูดพลางน้ำตาไหล
ส่วนศรัณย์ที่เป็นพ่อก็ถอนหายใจเฮือกใหญ่
ก่อนจะโอบกอดผู้เป็นลูกด้วยความอ่อนโยน
ศรัณย์(พ่อนอ.)
ศรัณย์(พ่อนอ.)
โอ๋ๆ ไม่ร้องนะคะคนเก่งของพ่อ
ศรัณย์(พ่อนอ.)
ศรัณย์(พ่อนอ.)
ถึงตอนนี้แม่จะไม่ได้อยู่กับเราเหมือนเมื่อก่อนแล้ว
ศรัณย์(พ่อนอ.)
ศรัณย์(พ่อนอ.)
แต่แม่ก็ยังอยู่ในใจเราเสมอนะคะ
ลิลิน(นอ.)
ลิลิน(นอ.)
ค่ะพ่อ..
บรรยากาศในห้องรับแขกตอนนี้ค่อนข้างที่จะเงียบสงบ
แต่ถ้าจะมีเสียงก็คงเป็นเสียงสะอื้นเล็กๆของลิลิน
ที่กำลังคิดถึงผู้เป็นแม่ของตนอยู่
ศรัณย์(พ่อนอ.)
ศรัณย์(พ่อนอ.)
อืมพ่อว่า...
ศรัณย์(พ่อนอ.)
ศรัณย์(พ่อนอ.)
ตอนนี้หนูหยุดร้องไห้แล้วมาใส่สร้อยที่พ่อซื้อให้ดีกว่านะคะคนเก่ง
ลิลิน(นอ.)
ลิลิน(นอ.)
ค่ะ//พยักหน้า
หลังจากสิ้นเสียงของลิลิน
ศรัณย์ก็สวมสร้อยล็อกเก็ตให้กับเธอ
ลิลิน(นอ.)
ลิลิน(นอ.)
เป็นยังไงบ้างคะพ่อสวยมั้ย//หันมาหาอีกฝ่าย+ยิ้มบางๆ
ศรัณย์(พ่อนอ.)
ศรัณย์(พ่อนอ.)
สวยค่ะ//ยิ้มบางๆ
หลังจากที่สิ้นเสียงของศรัณย์เขาก็เงียบสักพักนึง
ก่อนที่จะนึกอะไรออกแล้วบอกกับลูกตัวเองว่า
ศรัณย์(พ่อนอ.)
ศรัณย์(พ่อนอ.)
เออจริงด้วย..
ศรัณย์(พ่อนอ.)
ศรัณย์(พ่อนอ.)
พ่อมีอีกเรื่องที่จะบอกลินด้วยนะลูก
ลิลิน(นอ.)
ลิลิน(นอ.)
เรื่องอะไรหรอคะพ่อ
ศรัณย์(พ่อนอ.)
ศรัณย์(พ่อนอ.)
เรื่องฝากลูกทำงานที่บริษัทเพื่อนที่เป็นลูกพี่ลูกน้องพ่อหน่ะค่ะ
ลิลิน(นอ.)
ลิลิน(นอ.)
บริษัทเพื่อนพ่อหรอคะ?
ศรัณย์(พ่อนอ.)
ศรัณย์(พ่อนอ.)
ใช่ค่ะ
ศรัณย์(พ่อนอ.)
ศรัณย์(พ่อนอ.)
แล้วก็หนูยังจำอาหนึ่งพยัคฆ์ได้มั้ยคะ
ลิลิน(นอ.)
ลิลิน(นอ.)
อาหนึ่งพยัคฆ์หรอคะ?
ลิลินพูดพลางพยายามคิดไปด้วย
ลิลิน(นอ.)
ลิลิน(นอ.)
อ๋อออ
ลิลิน(นอ.)
ลิลิน(นอ.)
อาหนึ่งพยัคฆ์ที่ว่าเนี่ย
ลิลิน(นอ.)
ลิลิน(นอ.)
ใช่อาพยัคฆ์ที่ชอบทำหน้าดุๆขรึมๆตอนหนูเด็กๆรึเปล่าคะ
ศรัณย์(พ่อนอ.)
ศรัณย์(พ่อนอ.)
ใช่แล้วค่ะ~
ลิลิน(นอ.)
ลิลิน(นอ.)
ถ้าเป็นอาพยัคฆ์หนูก็จำได้ค่ะ
ลิลิน(นอ.)
ลิลิน(นอ.)
แต่ว่าหนูก็ไม่ได้เจออาพยัคฆ์นานมากแล้วนะคะ
ลิลิน(นอ.)
ลิลิน(นอ.)
ตั้งแต่อายุ6-7ขวบแหนะ
ลิลิน(นอ.)
ลิลิน(นอ.)
อาพยัคฆ์จะยอมให้หนูฝึกงานหรอคะพ่อ
เมื่อศรัณย์ได้ยินแบบนั้นก็ขำในลำคอด้วยความเอ็นดูลูกตัวเอง
ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนว่า
ศรัณย์(พ่อนอ.)
ศรัณย์(พ่อนอ.)
หนูไม่ต้องเป็นห่วงเลยนะลิลิน
ศรัณย์(พ่อนอ.)
ศรัณย์(พ่อนอ.)
ยังไงอาพยัคฆ์ก็ต้องยอมอยู่แล้วล่ะค่ะ
ศรัณย์(พ่อนอ.)
ศรัณย์(พ่อนอ.)
เพราะว่าพ่อมีงานไปต่างประเทศบ่อย
ศรัณย์(พ่อนอ.)
ศรัณย์(พ่อนอ.)
ถ้าจะให้หนูไปฝึกงานที่ทำงานพ่อก็คงไม่ได้
ลิลิน(นอ.)
ลิลิน(นอ.)
(ก็จริงแหะ..)//คิดตาม
ศรัณย์(พ่อนอ.)
ศรัณย์(พ่อนอ.)
แต่ถ้าหนูทำงานกับอาพยัคฆ์
ศรัณย์(พ่อนอ.)
ศรัณย์(พ่อนอ.)
อาพยัคฆ์ก็จะได้ช่วยเป็นหูเป็นตาดูแลหนูแทนตอนที่พ่อไม่อยู่ยังไงล่ะคะ
ศรัณย์(พ่อนอ.)
ศรัณย์(พ่อนอ.)
เผื่อมีคนรังแกหนูอาพยัคฆ์จะได้จัดการให้ทันทีเลย~
ลิลิน(นอ.)
ลิลิน(นอ.)
มันก็จริงนะคะ..
ลิลิน(นอ.)
ลิลิน(นอ.)
แต่ว่าลินกลัวจะโดนอาพยัคฆ์ดุค่ะ
ศรัณย์(พ่อนอ.)
ศรัณย์(พ่อนอ.)
หึๆ
ศรัณย์(พ่อนอ.)
ศรัณย์(พ่อนอ.)
อาพยัคฆ์เขาก็เป็นแบบนั้นแหละค่ะลิลิน
ศรัณย์(พ่อนอ.)
ศรัณย์(พ่อนอ.)
ยังไงก็ไม่ทำอะไรนอกจากดุหนูหรอกลูก
ศรัณย์(พ่อนอ.)
ศรัณย์(พ่อนอ.)
เพราะงั้นไม่ต้องกลัวนะคะคนเก่งของพ่อ
ลิลิน(นอ.)
ลิลิน(นอ.)
ค่ะพ่อ..//ทำหน้าหงอย
ลิลิน(นอ.)
ลิลิน(นอ.)
แล้วหนูต้องไปบริษัทอาพยัคฆ์ตอนไหนหรอคะ
ศรัณย์(พ่อนอ.)
ศรัณย์(พ่อนอ.)
อืมม..//คิด
ศรัณย์(พ่อนอ.)
ศรัณย์(พ่อนอ.)
พ่อคิดว่าไม่น่าจะเกิน 2 วันนี้หรอกมั้งคะ🤔
ศรัณย์(พ่อนอ.)
ศรัณย์(พ่อนอ.)
เพราะว่ารอบนี้พ่ออยู่ได้ 3วัน🤔
ศรัณย์(พ่อนอ.)
ศรัณย์(พ่อนอ.)
ก็คือวันนี้กับอีก 2 วันต่อมาค่ะ🤔
ลิลิน(นอ.)
ลิลิน(นอ.)
อ๋อ..ค่ะ
ศรัณย์(พ่อนอ.)
ศรัณย์(พ่อนอ.)
แต่พ่อว่าช่างเรื่องนั้นเถอะค่ะลูก
ศรัณย์(พ่อนอ.)
ศรัณย์(พ่อนอ.)
ตอนนี้เรามาคิดกันดีกว่านะคะ~
ศรัณย์(พ่อนอ.)
ศรัณย์(พ่อนอ.)
ว่าพรุ่งนี้เราจะไปเที่ยวกันไหนดี~
ศรัณย์(พ่อนอ.)
ศรัณย์(พ่อนอ.)
ก่อนที่พ่อจะต้องบินไปทำงานต่อนะ~
ลิลิน(นอ.)
ลิลิน(นอ.)
ค่ะ😊
หลังจากนั้นสองพ่อลูกก็คุยกันว่าพรุ่งนี้จะไปเที่ยวไหนกันดี
แล้วเย็นนี้จะกินข้าวอะไรกันดี
. . .
ทางด้านหนึ่งพยัคฆ์
ณ.ห้างใหญ่ ร้านอาหาร เวลา 13:56น.
หนึ่งพยัคฆ์(พอ.)
หนึ่งพยัคฆ์(พอ.)
จะนั่งแดกอีกนานมั้ย
หนึ่งพยัคฆ์(พอ.)
หนึ่งพยัคฆ์(พอ.)
กูมาคุยงานนะไม่ได้พามึงมานั่งแดกข้าว
หนึ่งพยัคฆ์มองลูกน้องของตนด้วยสีหน้าที่ไม่ค่อยสบอารมณ์นัก
ด้วยความที่ว่าตอนนี้ดิวแทบจะไม่มีคราบเป็นลูกน้องของตัวเองแล้ว
ดิว(ผู้ช่วยมือขวาพอ.)
ดิว(ผู้ช่วยมือขวาพอ.)
อุ๊ย..😅
ดิว(ผู้ช่วยมือขวาพอ.)
ดิว(ผู้ช่วยมือขวาพอ.)
ก็มันอร่อยหนิครับคุณท่าน
หนึ่งพยัคฆ์(พอ.)
หนึ่งพยัคฆ์(พอ.)
กูให้โอกาสมึงพูดใหม่อร่อยหรือหิว
ดิว(ผู้ช่วยมือขวาพอ.)
ดิว(ผู้ช่วยมือขวาพอ.)
กะ..ก็ทั้งคู่ครับ😅
หนึ่งพยัคฆ์ที่ได้ยินแบบนั้นก็ถอนหายใจเฮือกใหญ่ด้วยความเหนื่อยใจ
หนึ่งพยัคฆ์(พอ.)
หนึ่งพยัคฆ์(พอ.)
กูล่ะเหนื่อยใจกับคนอย่างมึงจริงๆ
หนึ่งพยัคฆ์(พอ.)
หนึ่งพยัคฆ์(พอ.)
เงินเดือนกูก็จ่ายให้
หนึ่งพยัคฆ์(พอ.)
หนึ่งพยัคฆ์(พอ.)
ยังจะต้องมาจ่ายค่าข้าวให้มึงอีก
ดิว(ผู้ช่วยมือขวาพอ.)
ดิว(ผู้ช่วยมือขวาพอ.)
แหะๆ..ขอโทษครับคุณท่าน😅
ดิว(ผู้ช่วยมือขวาพอ.)
ดิว(ผู้ช่วยมือขวาพอ.)
เดี๋ยวถ้ากลับถึงคฤหาสน์เมื่อไหร่ผมจะจ่ายค่าอาหารวันนี้คืนให้ท่านนะครับ😅
หนึ่งพยัคฆ์(พอ.)
หนึ่งพยัคฆ์(พอ.)
เออ
หนึ่งพยัคฆ์(พอ.)
หนึ่งพยัคฆ์(พอ.)
ขอให้จริงเถอะ
. . . .
(โปรดติดตามตอนต่อไป)
NovelToon
ชื่อ อธิวัฒน์ พัชรอนันต์วงศ์ ชื่อเล่น ศรัณย์ อายุ 45ปี อาชีพ ประธานบริษัท IP นิสัย อ่อนโยน รักลูกมาก รอบคอบ สุขุม เด็ดขาด น้ำนิ่งไหลลึก ขยัน ค่อนข้างบ้างานในระดับหนึ่ง ชอบอะไร กาแฟตอนเช้า ไม่ชอบอะไร คนทรยศ ฐานะ รวย เงินเดือน 9 - 10 หลัก สถานะ พ่อหม้ายเมียตาย

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!